NO PAIN, NO GAIN!

Ika-21 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Isaias 66, 18-21/Salmo 116, 1. 2/Hebreo 12, 5-7. 11-13/Lucas 13, 22-30

"No pain, no gain!" 

Isa itong napakalakas na kasabihan sa wikang Ingles. Ito'y nagbibigay ng motivation dahil napakalakas ang ibig sabihin nito. Marahil, ito'y naging isang motto para sa ilang tao. Halimbawa nga lang po, marami pong gustong pumayat. Walang mangyayari kung hindi ka kumain ng tama at excercise. 

Isa pa pong halimbawa. Ako, isa akong estudyante ng karate martial arts. Hindi porke't ako'y nag-aaral ng karate, master na ako noon. May stripe ako sa aking white belt upang ipakita na ako'y nagkaroon ng pagsusulit. Pero, mahaba pa ang pagdadaanan ko bago magkaroon ng black belt sa karate.

Ang mga Pagbasa ngayon ay tungkol sa pagliligtas ng Diyos. Sa Unang Pagbasa, mapapakinggan natin na makikita ng lahat ng mga bansa ang pagliligtas ng Diyos. Hindi lamang ito para sa mga Hudyo o mga Israelita, para po ito sa lahat. Walang pinipili ang Diyos. Ililigtas ng lahat ng tao ang Diyos, kahit anuman ang kanyang lahi, wika o pananampalataya. Hindi pa kinakailangang umanib sa isang sekta o relihiyon upang maligtas ng Diyos. 

Sa Ikalawang Pagbasa, mapapakinggan natin ang pagdidisiplina ng Diyos. Dinidisiplina tayo ng Diyos upang tayo'y maging mabuti. Iwinawasto tayo ng Diyos kapag tayo ay nagkakamali. At kapag itinutuwid tayo ng Diyos, marami sa atin ang nagrereklamo. Pero, ginagawa iyon ng Diyos para sa ating kabutihan. Siya ay katulad ng isang ama sa kanyang anak. Kaya, kapag nagkamali tayo at itinutuwid tayo ng Diyos, dapat magpakumbaba tayo at aminin ang ating kasalanan.

Sa Mabuting Balita, tinatanong ang Panginoong Hesus kung ilan nga ba ang maliligtas. Ano ang sagot ng Panginoon? Hindi madali ang pagpasok sa kaharian ng langit. Hindi binanggit kung ano ang bilang ng mga maliligtas. Hinahamon tayo, hindi lamang ang mga alagad o ang nagtanong, kundi tayong lahat. Para sa ating lahat ang hamon ni Hesus - pumasok sa makipot na pintuan. Sa gayon, tayo ay maliligtas at makakapasok sa kaharian ng langit. Masyadong mahirap.

Hindi madali lang ang pagpasok sa kaharian ng langit. Kahit bukas ang kaligtasan para sa lahat ng tao, kailangan nating pumasok sa makipot na pintuan. Paano tayo maliligtas? Huwag subukang pumasok, sa halip, sikaping makapasok sa makipot na pintuan. Kailangan natin ng pagtitiyaga o perseverance. Huwag sumuko agad. Ibigay ang lahat ng makakaya mo. Kailangang ibigay ang lahat. Baka sa pagtatapos ng pagtitiyaga mo, makakapasok ka sa makipot na pintuan. 

Hindi lang pagtitiyaga ang kailangan. Aside from perseverance, you need to let go of material things. Ilarawan natin sa isipan ang itsura ng makipot na pintuan. Marami tayong dinadala, at napakaliit ng pintuan. Tingin ninyo, sa dami ng dinadala ninyo, makakapasok ba kayo? Hindi. Mukhang kailangan ninyong tanggalin ang mga dinadala natin upang tayo'y makapasok. Kailangan natin ng mga adjustments. Kung masyadong mababa ang pintuan, kinakailangan nating yumuko. Kung marami tayong dinadala, mukhang kailangan nating iwanan iyon. Hindi natin madadala ang marami nating dinadala. Kaya, kailangan nating bumitiw sa mga materyal na bagay upang makapasok sa kaharian ng langit. 

Hindi lang kaligtasan ng ating sarili ang dapat isipin, kundi ang kaligtasan ng lahat ng tao. Dapat gumawa tayo ng mabuti sa ating kapwa. Huwag tayong maging sakim o makasarili. Anu-ano ang mga mabubuting gawa ang maaari nating gawin sa ating kapwa? Mga korporal at espiritwal na gawa ng Awa, pagtulong sa mga mahihirap, pagtuturo ng katesismo, etc. 

Maraming mga mabuting gawa ang pwede nating gawin. Kapag mayroon tayong kapwa Katoliko na hindi nagsismba ngayong Linggo, akayin natin siya na magsimba uli. Isa pa, tumulong sa mga nangangailangan. Diba, nasalanta ng bagyong Maring ang ilang bahagi ng bansa? Baka tulungan natin sila sa pamamagitan ng pagdala ng mga relief goods, etc. Sa gayon, nakakagawa tayo ng mabuti. Maraming iba pa. Huwag lang nating isipin ang kaligtasan ating mga sarili, kundi isipin din natin ang kaligtasan ng ating kapwa. 

Mga kapanalig, ang pagpasok sa kaharian ng Diyos sa langit ay masyadong mahirap para sa atin. Hindi ito parang instant coffee o instant noodles. Dapat hindi nating iniisip kung ilan ang mga naligtas at mga napahamak. Hindi na mahalaga para sa atin na malaman kung sino ang nasa langit at nasa impiyerno. Ang dapat nating isipin ay ang ating kaligtasan at ang kaligtasan ng maraming tao. Paano tayo maliligtas? Sumikap makapasok sa makipot na pintuan, at tumulong sa kapwa. Sa gayon, makakapiling natin ang ating Panginoong Diyos sa langit at makadulog at makasalo ang Panginoon sa hapag na inihanda Niya sa langit.

Bukas ang makipot na pinto. Papasok ka ba? Tandaan, no pain, no gain!

ANG PAGNINGAS NG APOY NI KRISTO

Ika-20 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Jeremias 38, 4-6. 8-10/Salmo 39/Hebreo 12, 1-4/Lucas 12, 49-53

Sa Unang Pagbasa, mapapakinggan natin na mahirap ang buhay ng isang propeta. Makikita natin na maraming mga kaaway si Jeremias. Pinagpaparusahan ang propetang Jeremias ng mga pinuno dahil sa mga salitang lumabas sa kanyang bibig. Nagsasalita lamang siya sa ngalan ng Diyos. Kaya, marami siyag naging kaaway. Kahit siya'y pinaparusahan ng mga pinuno, hindi siya nagreklamo. Sa halip, nanatiling tahimik si Jeremias, kahit hindi tama ang ginagawa sa kanya. Pero, iniligtas siya sa tulong ni Ebed-melec. Dahil sa pagiging maawain ni Ebed-melec, ang propetang si Jeremias ay iniligtas. Ipinapakita ng Unang Pagbasa na kahit maraming matigas-ulo, mayroon pa ring mga nakikinig at nagiging maawain. 

"Umiwas sa kasalanan." Ito naman ang mensaheng ipinapaabot ng manunulat ng Ikalawang Pagbasa. Mahirap umiwas sa kasalanan. Paminsan-minsan, napapasuko tayo sa tukso upang gumawa ng kasalanan. Kaya, ang pag-iwas sa kasalanan ay isang hamon para sa atin. Pero, may huwaran tayong dapat tularan - ang Panginoong Hesukristo. Nakaiwas Siya sa paggawa ng kasalanan at sumunod Siya sa kalooban ng Diyos - ang mamatay sa Krus para sa ating lahat. Napakahirap ang Kanyang tiniis, pero tiniis Niya ang kamatayan sa Krus para sa ating lahat. Hinahamon tayo na tularan si Hesus sa pagtitiis sa paglaban sa kasalanan. 

Nakakagulat po ang mga sinasabi ng Panginoong Hesus sa ating Ebanghelyo. Parang hindi natin maiintindihan kung ano ang sinasabi Niya. Marami po ang mga nasasaktan dahil sa mga sinabi Niya sa Mabuting Balita. Kakagulat po na si Kristo ay naparito upang magdala ng apoy. Hindi lamang iyan. Sinabi pa ni Kristo na Siya ang magiging dahilan ng paghahati-hati ng mga miyembro ng pamilya. Pero, ano nga ba ang ibig sabihin ng mga salita ng Panginoon sa Ebanghelyo?

Unahin muna natin ang sinabi ni Hesus tungkol sa apoy. Hindi literal na apoy ang ibig sabihin Niya. Ano nga ba talaga ang ibig sabihin ng Panginoong Hesus noong sinabi Niya ang mga salitang iyon? Ang ibig sabihin ng Panginoon ay lilinisin Niya ang sanlibutan ayon sa plano ng Diyos. Ipinapakita ni Kristo na Siya'y isang masigasig na misyonerong isinugo ng Diyos Ama. At ano ang lilinisin ni Hesus dito sa sanlibutan? Lilinisin Niya ang kasalanan at kamatayan. 

Ngayon, dumako tayo sa pangalawang bahagi ng Mabuting Balita. Ang mga salitang lumabas sa bibig ng Panginoong Hesukristo - hindi Siya naparito upang magdala ng kapayapaan kundi ng pagkakabaha-bahagi. Ngayon, marami ang nag-akala na kapayapaan ang dala ni Hesus noong Siya'y naparito sa lupa. Ang maling akala ay ang Mesiyas ay naparito upang maging madali. Ngunit, noong ang Mesiyas sa pagkatao ni Hesus ay dumating, tinama Niya ang mga akala nila. Hindi magiging madali ang lahat. Naparito Siya upang maging mga manggagawa para sa kaharian ng Diyos. 

Mahirap ang pagsunod kay Kristo. May mga pagkakataong kung saan tayo'y tutuksuhing gumawa ng masama. Maaari tayong tuksuhin na tumalikod sa ating pananalig at pagsunod kay Kristo. Hindi kabilang dito ang panindigan natin tungkol sa pulitiko o kung ano man. Ang pagsunod kay Kristo ay maaaring magdulot ng sakit sa pamilya o sa mga kaibigan. Pero, ito'y magiging isang pagkakataong maging malaya upang sundan at manalig kay Kristo. 

Balikan natin ang unang bahagi ng Ebanghelyo. Ano ang ilang kasalanan na nililinis ng Panginoon? Ilan sa mga kasalanan ay ang mga pitong pangunahing kasalanan. Hindi lamang iyan. Ang isang kasalanan ngayon na talagang masikat ay ang pagnanakaw. Madali ang magnakaw. Ang pagpatay ay isang uri ng pagnanakaw sapagkat ninanakaw nito ang karapatan ng taong mabuhay. Ang pagsisinungaling ay isang uri ng pagnanakaw. Ninanakaw mo ang katotohanan at nililihim mo pa ang katotohanan mula sa inyong kapwa. Napakaraming uri ng pagnanakaw. Ang pagnanakaw ay hindi materyal lamang. 

Tayo rin po, mga Kapanalig, dapat maging masigasig sa ating pagsaksi, pananalig at pagsunod kay Hesukristo. Hindi man magiging madali para sa atin ang umiwas sa kasalanan, pero manalangin tayo sa Diyos. Manalangin tayo sa Panginoon na tulungan tayong hindi gumawa ng masama. Hindi kalooban ng Diyos na tayo'y gumawa ng masama. Tayo ang gumagawa ng desisyon na gumawa ng mabuti man o masama. Nawa matulungan tayo ng Diyos sa paggawa ng tamang desisyon. At nawa'y magkaroon ng apoy sa pagsaksi kay Kristo, katulad ng apoy ni Kristo. 

PINAGPALA SI MARIA!

Agosto 15, 2013
Dakilang Kapistahan ng Pag-Akyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria 

Pahayag 11, 19a; 12, 1-6a. 10ab/Salmo 44/1 Corinto 15, 20-27/Lucas 1, 39-56

Dalawang katanungan po ang pumasok sa aking isipan ngayong araw na ito. Ang unang tanong ay "Saang nakasulat sa Bibliya ang pag-akyat sa Mahal na Ina sa Langit?" Ang sagot diyan ay wala pong nakasulat sa Banal na Bibliya tungkol dito. Pero, ayon sa Banal na Tradisyon, sa katapusan ng buhay ng Mahal na Ina dito sa lupa, siya'y iniakyat sa langit, katawan at kaluluwa. Ayon kay Papa Pio XII sa Munificentissimus Deus, si Maria'y iniakyat sa kaluwalhatian sa langit sa katapusan ng kanyang buhay dito sa lupa. 

Ang ikalawang tanong ay "Ano ang pagkakaiba ng pag-akyat ng Panginoon sa pag-akyat ng Mahal na Ina?" Si Hesus ay Anak ng Diyos. Bilang Anak ng Diyos, Siya'y Diyos rin. Siya ang ikalawang persona ng Banal na Trinidad. Kahit iisa lang ang Diyos na ating sinasamba, may tatlong persona ang iisang Diyos na iyon. Dahil sa pagka-diyos ni Kristo, umakyat Siya sa langit gamit ang Kanyang kapangyarihan. Ito ay dahil si Kristo ang Anak ng Diyos at ang pangalawang persona sa Banal na Santatlo. Kaya, si Kristo ay umakyat sa langit sa Kanyang kapangyarihan. 

Si Maria naman ay tao katulad natin. Hindi siya diyosa, tao rin siya. Pero, bakit napakahalaga si Maria? Dahil kinalugdan siya ng Diyos at pinili na maging ina ni Kristo. Bago ipinanganak ang Mahal na Ina kay Santa Ana at San Joaquin, iniligtas siya ng Diyos mula sa kasalanang mana (Immaculate Conception). Kaya, ipinanganak siya na walang dungis ng kasalanang mana. 

Ngayon, pagkatapos ng kanyang buhay dito sa lupa, siya'y iniakyat sa langit. Para hindi kayo malito, gagamit ako ng konting Ingles. Mary was assumed (lifted) into heaven. Paano siya nakaakyat sa langit? Dahil sa kapangyarihan ng Diyos, ang Birheng Maria'y iniakyat sa langit. Sabi nga sa pagpapahayag ng pananampalataya (Sumasampalataya Ako), sinabi doon, "Umakyat sa langit (si Hesus), naluluklok sa kanan ng Diyos Amang makapangyarihan sa lahat." Walang nakasabing iniakyat, kundi umakyat si Hesus sa langit. Si Maria naman ay iniakyat sa langit ng kapangyarihan ng Diyos. 

Sa Ebanghelyo, mapapakinggan natin na dinalaw ni Maria si Elisabet. Parehas silang buntis noong panahong iyon. Dinadala ni Maria sa kanyang sinapupunan si Hesus, samantala naman, dinadala ni Elisabet si San Juan Bautista sa kanyang sinapupunan. Kahit na buntis si Maria, ginawa pa niyang dalawin ang pinsan niyang si Elisabet, na nagdadalang-tao rin. Mapapansin ninyo na masaya pa nga siyang pumunta kay Elisabet dahil dinadala ni Maria ang Mesiyas. 

"Pinagpala ka sa lahat ng mga babae, at pinagpala rin ang dinadala mo sa iyong sinapupunan." Ito ang mga salitang binigkas ni Elisabet na puspos ng Espiritu Santo nang marinig niya ang pagbati ni Maria. Tunay ngang pinagpala si Maria. Ito ay dahil sa siya'y nakikinig at sumusunod sa Salita ng Diyos. Kaya kinalulugdan siya ng Diyos at pinili Niya ang Mahal na Birheng Maria na maging ina ng Panginoong Hesukristo. Siya'y nakikinig, sumusunod, at nananalig sa Diyos. 

Tularan natin ang ating Mahal na Inang si Maria. Siya'y naging mapalad dahil sa kanyang "oo" sa Diyos. Tumalima siya sa kalooban ng Diyos. Nakinig siya sa Salita ng Diyos at iningatan ito sa kanyang puso. Dapat tularan natin ang ating Mahal na Ina sa kanyang pananalig, pakikinig, at pagsunod sa kalooban ng Diyos. Harinawa, katulad ng Mahal na Birheng Maria, sa katapusan ng ating buhay dito sa mundong ito, makapiling natin ang Panginoong Hesus sa kalangitan. 

PANANAMPALATAYA: PAKIKIPAG-UGNAY SA DIYOS

Agosto 11, 2013
Ika-19 na Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Karunungan 18, 6-9/Salmo 32/Hebreo 11, 1-2. 8-19 (o kaya: 11, 1-2. 8-12)/Lucas 12, 32-48 (o kaya: 12, 35-40)

Matagal na po magmula noong nilisan ng Panginoong Hesus ang mundo. Wala man lamang ang nakakaalam kung kailan Siya babalik. Sabi pa nga ng Panginoon na wala nga ang nakakaalam sa oras na iyon, ang mga anghel, o si Kristo mismo. Iisa lamang ang nakakaalam tungkol sa oras ng pagbabalik ng Panginoon - ang Diyos Ama. Pero, napakaganda ng ibinibilin sa atin ng Panginoong Hesukristo sa ating Ebanghelyo ngayon - maging handa. 

Isang parabula ang ginagamit ni Hesus sa ating Ebanghelyo para ilarawan ang ugali ng tao. Ang isa ay ang tapat at matalinong alipin at ang isa nama'y ang tamad at abusadong alipin. Unahin muna natin ang tapat na alipin. Pag-alis ng kanyang panginoon, sinunod niya ang lahat ng mga utos ng Panginoon. Binantayan niya ang lahat at naghintay para sa pagbabalik ng kanyang panginoon. Kahit matagal bago umuwi ang kanyang panginoon, susundin niya ang utos ng kanyang panginoon. Hindi siya susuway, bagkus, mananatiling tapat sa kanyang panginoon. Kaya, ginantihan siya ng mabuti ng kanyang panginoon. 

Ang isa na namang alipin ay ang tamad at abusado. Noong umalis ang kanyang panginoon, siya'y nagpanggap bilang panginoon. Nakalimutan niyang babalik ang kanyang panginoon at nakalimutan rin niya ang kanyang mga utos at tuntuning na dapat matupad. Nawalan siya ng koneksyon, pagkakaugnay sa kanyang panginoon. Binugbog niya ang kanyang kapwa-alipin. Mapapansin ninyo, nagiging abusado siya sa kanyang kapwa-alipin kasi nagpapanggap na siya. Isa pa, kumakain, umiinom at naglalasing pa ang aliping ito sa halip na sundin ang utos ng kanyang panginoon. Hindi naging maganda ang sinapit niya dahil pinarusahan siya ng kanyang panginoon.

Ngayon, ano ang mensaheng ipinapaabot ng parabulang ito? Huwag mawalan ng pananampalataya sa Panginoong Diyos. Hindi porke't hindi natin nakikita ang Diyos, hindi malalaman ng Diyos ang ginagawa natin, mabuti man o masama. Ang pananampalataya sa Diyos ay ang ating pagkakaugnay sa Kanya. Ito ang ating relasyon sa ating Panginoon. Huwag natin putulin ang ating pagkakaugnay sa Diyos. Pagdating ng araw, gagantihan tayo ng Panginoong Diyos dahil tayo'y naging tapat sa Kanya. 

May mga sandaling nakakalimutan ang Diyos. Kapag mahirap ang ating pinagdadaanan sa buhay, nakakalimutan natin ang Diyos. Mga problema, pagsubok, pangangamba, ang nakakatulong na kalimutan ang Diyos. Dahil sa bigat ng problema o pagsubok, nakakalimutan natin na lumapit sa Diyos upang humingi ng tulong sa Kanya. Matutulungan tayo ng Diyos kahit sa sandali ng problema o pagsubok sa buhay. 

Hindi lamang iyan. Nakakalimutan natin ang Diyos sa mga tagumpay sa buhay. Maganda ang ating buhay. Masaya tayo. Pero, hindi natin pinapansin ng Diyos. Ang mahirap para sa atin ay kapag nagiging mahirap ang buhay, doon tayo lumalapit sa Diyos. Dapat lapitan natin ang Diyos oras-oras. Ito'y upang panatilihin ang ating pakikiapag-ugnay o relasyon sa Kanya. 

Ang ating relasyon sa Diyos ay ang pananampalataya sa Kanya. Kahit hindi nakikita nang pisikal ang Diyos, nananalig pa rin tayo sa Diyos. Ang mga puso ng tunay na mananampalataya sa Diyos ay konektado na sa Diyos. Magiging malakas ang kanilang pananampalataya sa Diyos. Sa gayon, sila'y naghahanda para sa pangako ng Diyos. Pagdating ng araw ng ikalawang pagbalik ng Panginoong Hesukristo, sino ang mga sasalubong sa Kanya? Ang mga nananatiling tapat sa Kanya. 

Nawa po, manatiling tapat tayo sa ating pananampalataya sa Diyos upang pagdating ng araw, sasalubungin natin si Kristo sa Kanyang pagbalik dito. 

Manalangin tayo: Panginoon, tulungan po ninyo kaming maging tapat sa Iyo. 
AMEN. 

MAKINIG KAY HESUS

Agosto 6, 2013
Kapistahan ng Pagliliwanag sa Pagbabagong-Anyo ng Panginoon (K) 
(Daniel 7, 9-10. 13-14/Salmo 96/2 Pedro 1, 16-19/Lucas 9, 28b-36)

"Pakinggan ninyo Siya." 

Ito ang mga sinabi ng Diyos Ama noong nagbagong-anyo si Hesus. Nagsalita ang Diyos Ama mula sa langit muli. Siya'y nagsalita noong bininyagan si Hesus, upang ipakilala na Siya ang Anak ng Diyos, at muli Siya nagsasalita. Ang sinabi Niya ay isang utos - makinig kay Hesus. 

Ang Panginoong Hesus ay masunurin sa kalooban ng Ama. Kahit ang ibig sabihin na ang tadhana Niya'y mamatay sa Krus sa Kalbaryo, gagawin Niya ito kung kalooban ng Ama. Siya'y masunurin sa Ama, at kailanma'y hindi sumuway sa kalooban ng Ama. Lahat ng ginawa ni Kristo ay para sa higit na ikaluluwalhati ng Diyos (ad majorem Dei gloriam). At iyon nga ang kalooban ng Diyos - ang mamatay sa Krus para sa kaligtasan ng sangkatuhan. 

Ngayon, hindi lang hamon sa atin ng Diyos ang makinig kay Kristong Anak Niya. Ito'y isang utos. Kaya ba nating pakinggan si Hesus? O kaya may iba't ibang plano tayo na wala tayong panahong pakinggan ang tinig ng Diyos? Baka ang tinig ng Diyos ang makakatulong sa atin na makapagbagong-buhay. Tinutulungan nito ang mga makasalanan na magbalik-loob sa Diyos at humingi ng kapatawaran. Pagkatapos, sila'y nagbabagong-buhay. Sila'y nakinig sa tinig ng Diyos na magbagong-buhay.

Ang Panginoon mismo ay isang halimbawa para sa pakikinig. Nakinig Siya sa kalooban ng Diyos Ama. Siya'y nagpakumbaba, bumaba sa lupa, ipinanganak sa isang babae sa pagkatao ng Mahal na Ina, at namuhay katulad natin, maliban sa kasalanan. Noong dumating ang oras, hindi tumakas ang Panginoon mula sa mga dumating sa halamanan ng Getsemani upang dakipin Siya. Bagkus, hinarap Niya ito nang may katapangan. 

Bago dinakip ang Panginoong Hesus, nagdasal Siya sa Diyos Ama. Nakipag-usap Siya sa Ama tungkol sa Kanyang takot sa kamatayan. Natatakot Siya noong Siya'y nanalangin sa Ama. Kung nagkaroon man lang Siya ng pagkakataong makatakas, maaaring ginawa Niya iyon. Pero, ang sinambit ni Hesus, "Hindi ang kalooban Ko, kundi ang kalooban Mo ang masunod." Pagkatapos, hinarap ni Hesukristo ang Kanyang tadhana - ang mamatay sa Krus para sa ikaliligtas ng sangkatauhan. Ngunit, hindi doon nagtapos ang lahat. Siya'y muling nabuhay sa ikatlong araw. 

Dahil sa pagsunod ng Panginoong Hesukristo sa kalooban ng Diyos Ama, hinahamon at iniuutos tayo ng Ama na makinig kay Hesus. Ipinakita ni Kristo ang pakikinig at pagsunod sa kalooban ng Diyos, kaya ngayon, tayo naman ay makinig kay Hesus. Kaya ba natin makinig kay Hesus? Kaya natin kung ninanais at gusto nating makinig kay Hesus. Pwede nating pakinggan si Hesus, pwedeng hindi. Hindi diktador ang Diyos - tayo ang gumagawa ng desisyon. 

"Makinig kayo sa Kanya." Pakikinggan mo ba si Hesus o hindi? Makinig o hindi? Nasa atin ang desisyon kung makikinig tayo kay Hesus bilang pagsunod sa utos ng Diyos Ama.

ISINILANG NA HANGAL

Agosto 4, 2013
Ika-18 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 
(Mangangaral 1, 2; 21-23/Salmo 89/Colosas 3, 1-5. 9-11/Lucas 12, 13-21)

Ang pagiging sakim ay isa sa mga pitong pangunahing kasalanan. Ito po ay ang pagmamahal sa kayamanan nang higit pa sa Diyos. Nilalabag nito ang Unang Utos sa Sampung Utos ng Diyos. Ang utos na ito ay, "Ako ang Panginoon mong Diyos, huwag kang magkakaroon ng ibang diyos kaysa sa Akin." Nag-iisa lamang ang Diyos. Pero, dahil sa gahaman, ginagawang diyos ang kayamanan at pag-aari ng laman. 

Ang kayamanan ay hindi naman masama. Wala namang masama sa kayamanan dito sa lupa. Bakit? Nagmula ito mula sa Diyos. Ang mga kayamanan dito sa daigdig ay biyaya mula sa Diyos. Paano nagiging masama ang kayamanan? Kapag ito'y hindi ginamit ng tama. At ang ibig sabihin noon, ang pagiging sakim o madamot. Hindi nagbibigay o nagbabahagi sa kapwa, at higit sa lahat, kinakalimutan na ang tunay na Diyos. 

Binababala tayo ng Panginoon sa Mabuting Balita na maging maingat pagdating sa kayamanan. Kasi, maaaring maging abusado tayo sa ating mga kayamanan. Dahil sa pagiging abusado sa kayamanan, nakakalimutan natin ang iba pang mahalagang bagay sa buhay. Ang pagmamahal sa Diyos, sa pamilya, at sa kapwa. Iyan ang nakakalimutan kapag binulag tayo ng kayamanan. Nag-iisip ng masama at saka pagiging abusado sa kayamanan. Si Kristo'y nag-aalala para sa atin. Ayaw ni Kristo na maging sakim tayo sapagkat mahal na mahal Niya tayo. 

Hindi magiging maganda ang sasapitin ng mga sakim. Sa talinghaga ni Hesus tungkol sa mayamang hangal, ipinapakita sa atin na pwede palang maging makasarili at hangal ang mga mayayaman. Ang iniisip nila ang kanilang sarili at binabalewala ang kanilang kapwa. Higit sa lahat, nakakalimutan nila ang Diyos na Siyang nagbibigay ng pagpapala at biyaya sa kanila. 

Kaya sabi nga ng Panginoon, "Hindi pwedeng paglingkuran nang sabay ang Diyos at ang kayamanan." (Mateo 6, 24) Kanino tayo maglilingkod? Sa Diyos, o kay mammon? Tandaan, bawal paglingkuran silang dalawa, mamili tayo. Kailangang iisa lamang ang paglilingkuran natin. Nawa, ang sagot natin sa katanungang ito ay pagsisilbihan natin ang Diyos. Ang Diyos lamang ang paglilingkuran natin. 

Huwag tayong maging hangal, katulad ng mayamang hangal sa Ebanghelyo. Maging matalino tayo. Paglingkuran natin ang Diyos. Hindi tayo isinilang na hangal, huwag tayong maging hangal. Magpasalamat tayo sa Diyos sa lahat ng mga biyaya't pagpapala Niya sa atin. Sa gayon, tunay ngang magiging mayaman tayo. Tayo'y magiging tunay na mayaman kung tayo ay nagbabahagi sa kapwa at nagpapasalamat sa Diyos para sa lahat ng mga biyayang ipinagkaloob sa atin.