Sabado, Nobyembre 29, 2014

PAGTUGON SA TAWAG NG MAHABAGIN AT MAAWAING DIYOS

Disyembre 8, 2014 
Dakilang Kapistahan ng Kalinis-linisang Paglilihi sa Mahal na Birheng Maria, Punong Pintakasi ng Republika ng Pilipinas (ABK)
Genesis 3, 9-15. 20/Salmo 97/Efeso 1, 3-6. 11-12/Lucas 1, 26-38


May malaking ugnayan ang Unang Pagbasa at Mabuting Balita ngayong Solemnidad ng Inmaculada Concepcion. Ang salaysay ng kasalanan nina Adan at Eba ay natunghayan at napakinggan natin sa Unang Pagbasa. Kinain nila ang bungang pinagbawal ng Diyos - ang bunga mula sa puno ng karunungan tungkol sa kabutihan at kasamaan. Sa Ebanghelyo naman ay narinig natin ang salaysay ng pagpapahayag ng Arkanghel Gabriel sa Mahal na Birheng Maria patungkol sa pagsilang ng Panginoong Hesukristo. 

Ipinagbawal ng Diyos sina Eba't Adan na kainin ang bunga mula sa puno ng karunungan tungkol sa kabutihan at kasamaan. Pero, bakit nila sinuway ang Diyos? Sapagkat sila'y tinukso ng ahas. Ang ahas ang tumukso sa kanila. Inakit ng ahas sina Eba't Adan upang suwayin ang utos ng Diyos. Dahil sa pang-aakit ng ahas o ng demonyo kina Adan at Eba, kinain ni Eba ang bunga ng karunungan tungkol sa kabutihan at kasamaan, at nakikagat din si Adan. Nalaman nilang sila'y hubad, at nagtago sila mula sa Diyos. 

Nalaman nina Eba't Adan na sila ay nilinlang ng ahas. Noong tinanong sila ng Diyos kung bakit nila ginawa iyon, inamin ni Eba na inakit siya ng ahas na kainin ang bungang iyon. Dahil doon, isinumpa ng Diyos ang ahas. Ipinahayag ng Panginoon na ang lahi ng babae at ng ahas ay magkakalaban at dudurugin ng isa sa lahi ng babae ang ulo ng ahas. Ang pahayag na ito ay natupad kay Hesus at kay Satanas. Bagamat tinuklaw ni Satanas ang sako ni Hesus, dinurog ni Hesus ang ulo ni Satanas sa pamamagitan ng Kanyang pagsunod sa kalooban ng Diyos. 

Ang Ebanghelyo ngayon ay tungkol sa pagpapahayag ng Arkanghel Gabriel sa Mahal na Ina. Ipinahayag ng Arkanghel Gabriel na ang Mahal na Ina ay pinili ng Panginoong Diyos upang maging ina ni Hesukristo - ang Mesiyas na hinihintay ng bayang Israel. Hindi man inaasahan ni Maria na maging ina ng Mesiyas, tumalima pa rin siya sa kalooban ng Diyos. Ang kanyang tugon sa kalooban ng Diyos ay, "Oo, tumatalima ako sa kalooban ng Diyos." Ipinapakita ng tugon ng Mahal na Birheng Maria sa kalooban ng Diyos ang kanyang pagtalima sa kalooban ng Diyos. 

Sa pamamagitan ng pagtalima sa kalooban ng Diyos, ipinapakita ni Maria ang taliwas ng pagsuway - ang pagsunod. Kung sinuway ni Eba ang kalooban ng Diyos, si Maria naman ay sumunod sa kalooban ng Diyos. Kaya, isa sa mga titulo ni Maria ay ang Nova Eva o ang Bagong Eva. Ang kasalanan ni Eba ang naging dahilan ng pagpasok ng kasalanan at kapahamakan sa mundo. Ngunit, ang pagsunod at pagtalima ni Maria sa kalooban ng Diyos ay naging dahilan ng pagpasok kaligtasan sa mundo. 

Ang Diyos ang nagplano kung paano ililigtas ang sanlibutan. Dahil sa kasalanan nina Eba't Adan, ang sanlibutan ay nalugmok sa kasalanan. Naawa ang Diyos sa sangkatauhan. Ang pag-ibig ng Diyos ang nag-udyok sa Kanya upang magplano kung paano iligtas ang sanlibutan. Ang plano ng Diyos ay isugo ang Kanyang Anak upang maging Tagapagligtas ng sangkatauhan. Maaari Niyang isugo agad-agad ang Kanyang Anak sa sanlibutan. Pero, hinayaan Niyang magpakababa ang Kanyang Anak upang ipadama sa sangkatauhan ang Kanyang awa, habag, at pagmamahal sa sangkatauhan. 

Napakalaki ng papel ni Maria sa plano ng Diyos. Kung hindi siya tumugon at tumalima sa kalooban ng Diyos, hindi matutupad ang plano ng Diyos. Siguro, ang sanlibutan ay hindi pa rin nailigtas magpa-hanggang ngayon. Natupad ang plano ng Diyos dahil sa pagtalima ni Maria sa kalooban ng Diyos. Ang awa at habag ng Diyos sa Kanyang mga hinirang at sa buong sangkatauhan ang nag-udyok kay Maria na tumalima sa kalooban ng Diyos. 

Tayong lahat ay mga dukhang pinili ng Diyos upang paglingkuran Siya. Tinatawag tayo ng Diyos upang tuparan ang Kanyang kalooban. Katulad nina Hesus at Maria, nawa'y tumugon at tumalima tayo sa tawag at kalooban ng Diyos. Mas maganda ang plano ng Diyos para sa atin. Buong pagpapakadukha nawa tayong sumunod at tumalima sa tawag at kalooban ng Diyos Ama, katulad ng Panginoong Hesus at ang Mahal na Birheng Maria. 

Linggo, Nobyembre 23, 2014

PAGTAWAG NG MAHABAGIN AT MAAWAING DIYOS SA MGA MAKASALANAN

Disyembre 7, 2014
Ikalawang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (B) 
Isaias 40, 1-5. 9-11/Salmo 84/2 Pedro 3, 8-14/Marcos 1, 1-8 



Ang Ebanghelyo ngayong Linggo ay tungkol sa pangangaral ni San Juan Bautista sa ilang. Nangaral si San Juan Bautista sa mga tao sa ilang tungkol sa pagsisisi at bininyagan sila bilang paghahanda para sa pagdating ng Mesiyas. Si San Juan Bautista ang tagapaghanda ng daraanan ng Mesiyas. Inihahanda niya ang lahat ng tao upang maging handa sila sa pagdating ng Mesiyas. Ang papel ni San Juan Bautista sa buhay ni Kristo ay napakahalaga - siya ang tagapaghanda ng daraanan ni Kristo. Inihahanda niya ang mga tao para sa pagdating ni Kristo. 

Tinatawag ni San Juan Bautista ang lahat ng tao na magsisi at magbalik-loob sa Diyos. Hindi nanggaling kay San Juan Bautista mismo ang tawag na ito. Ang tawag na ito ay nagmula sa Diyos. Si San Juan Bautista ang tagapagpahayag lamang ng salita ng Diyos sa mga tao. Ipinapaabot at ipinapahayag ni San Juan Bautista sa mga tao ang salita ng Diyos. Si San Juan Bautista ay ginagamit ng Diyos bilang isang instrumento. Si San Juan Bautista ang huling propetang isinugo ng Diyos bago dumating si Hesus - ang Mesiyas.

Ang panawagan sa ating lahat sa Ebanghelyo ngayong Linggo ay magsisi at magbalik-loob sa Diyos. Bahagi ng ating paghahanda at paghihintay ngayong panahon ng Adbiyento ay ang pagbabalik-loob sa Diyos. Tinatawag tayo ng Diyos na magbalik-loob sa Kanya. Walang sinumang tao dito sa mundo ay hindi nagkasala sa Diyos. Lahat tayo ay nagkasala sa Diyos. Pero, tinatawag tayo muli ng Diyos. Tinatawag tayong mga makasalanan na magsisi at magbalik-loob sa Panginoon. Hinihintay tayo ng Diyos. Nakahanda ang Diyos upang patawarin ang ating mga kasalanan. 

"Pagsisihan ninyo't talikdan ang inyong mga kasalanan." (Marcos 1, 4) Ito ang mensahe mula kay San Juan Bautista sa Ebanghelyo natin ngayong Ikalawang Linggo ng Adbiyento. Si San Juan Bautista ay ang tagapagpahayag ng Salita ng Diyos. Ang panawagan ng pagsisisi ay nagmula sa Panginoong Diyos. Ang Diyos ay maawain at mahabagin sa ating lahat. Ipinapakita Niya sa atin ang pagiging maawain at mahabagin Niya sa atin sa pamamagitan ng panawagang ito. Nais ng Diyos na tayo ay bumalik sa Kanya at magsisi sa mga kasalanang nagawa natin laban sa Kanya. 

Hindi kalooban ng Diyos na mapalayo tayo sa Kanya. Binibigyan tayo ng kalayaan ng Diyos. Subalit, hindi na kasalanan ng Diyos kung tayo ay nagkasala. Ang dapat sisihin sa dami ng ating mga kasalanan ay ang ating sarili. Dahil sa mga pagkakasala natin sa Diyos, napapalayo tayo sa Kanya. Hinahanap at tinatawag tayo ng Diyos na magsisi at magbalik-loob sa Kanya. Kaya lang, marami sa atin, matitigas ang ulo. Masuwayin pa rin. Ayaw makinig sa tawag ng Diyos. 

Ipinapakita ng Diyos ang awa at pag-ibig Niya sa atin sa pamamagitan ng Kanyang panawagan sa atin. Nanawagan ang Diyos na pagsisihan natin ang mga nagawang kasalanan at manumbalik sa Kanya. Katulad ng ating tugon sa Salmong Tugunan ngayong Linggo, "Pag-ibig Mo'y ipakita, iligtas kami sa dusa." Ang panawagan ng Diyos ngayong Linggo ay isang panawagan ng awa at pag-ibig. Tinatawagan tayo ng Diyos na magsisi at magbalik-loob sa Kanya dahil sa Kanyang pag-ibig at awa sa atin. 

Ang pagtawag ng Diyos sa atin ay isang tawag upang iligtas tayo mula sa dusa. Hindi kalooban ng Diyos na magdusa tayo. Ayaw Niyang magdusa tayo dahil sa mga kasalanang ginawa natin laban sa Kanya. Binababalaan tayo ng Diyos na tayo'y magdudusa kapag tayo ay hindi nagsisi at nagbalik-loob sa Kanya. Hindi ninanais ng Diyos na tayo ay magdusa. Nais Niyang iligtas tayong lahat mula sa pagdurusa. Nais Niya tayong iligtas mula sa ating mga kasalanan. Ito ay dahil sa Kanyang awa, habag, at pag-ibig sa atin.

Bilang tugon sa panawagan ng Diyos, nawa'y magsisi at magbalik-loob tayo sa Kanya ngayong panahon ng Adbiyento. Hinhintay ng Diyos ang ating pagbabalik-loob sa Kanya. Ating ipaghanda ang ating sarili para sa Kapaskuhan sa pamamagitan ng pagbabalik-loob sa Diyos sa Sakramento ng Kumpisal. Hinding-hindi tayo itatakwil ng Diyos. Bagkus, tayong mga makasalanan ay tatanggapin Niya muli at bibigyan ng isang panibagong buhay. Dinggin natin ang tawag sa pagsisisi mula sa Panginoong Diyos. Huwag nating salungatin ang pagtawag ng mahabagin at maawaing Diyos sa ating lahat, mga makasalanan. 

Sa pagpapatuloy ng ating paghahanda at paghihintay ngayong panahon ng Adbiyento, nawa'y buong puso tayong magsisi at magbalik-loob sa Diyos. Dinggin nawa natin nang may buong pananabik ang tawag ng Diyos na magsisi at magbalik-loob sa Kanya. Buong pag-asa at pananabik nawa tayong magsisi at magbalik-loob sa Diyos bilang paghahanda at paghihintay para sa Pasko ng Pagsilang ng Manunubos - ang ating Panginoong Hesukristo, ang ating mahabagin at maawaing Panginoon at Tagapagligtas. 

Sabado, Nobyembre 22, 2014

MAKABULUHANG PAGHAHANDA

Nobyembre 30, 2014
Unang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (B) 
Isaias 63, 16b-17. 19b; 64, 2b-7/Salmo 79/1 Corinto 1, 3-9/Marcos 13, 33-37 


Sa simula ng isang bagong taon sa kalendaryo ng ating Simbahan, ang mensahe ng Ebanghelyo ngayong Linggo ay tungkol sa paghahanda para sa pagdating ng Panginoon. Ang panahon ng Adbiyento ay isang panahon ng paghahanda ng ating mga sarili para sa Dakilang Kapistahan ng Pasko ng Pagsilang ng Panginoon. Tamang-tama ang mensahe ng Panginoong Hesukristo sa Ebanghelyo tuwing Unang Linggo ng Adbiyento, "Maging handa para sa muling pagbalik ng Anak ng Tao." 

Ano nga ba ang ginagawa natin kapag nababalitaan natin na uuwi sa Pilipinas ang isang malapit na kaibigan o mahal sa buhay? Hindi ba, maghahanda tayo ng puspusan? Lilinisin natin ang bahay, ihahanda natin ang ating mga sasakyan, ipagluluto sila ng masasarap na pagkain, at marami pang iba. Kung tayo ay naghahanda para sa pag-uwi ng ating kaibigan o mahal sa buhay sa ating bansa, dapat din tayong maghanda para sa pagdating ng Panginoon, lalung-lalo na ang Kanyang pagdating sa ating puso. 

Ibinibigay sa atin ng Simbahan ang panahon ng Adbiyento upang makapaghanda tayo para sa Kapaskuhan. Paano ba tayong makakapaghanda nang mabuti ngayong panahon ng Adbiyento? Una, pananalangin. Ang pananalangin ay isang napakagandang paraan para ipaghanda ang ating sarili para sa Kapaskuhan. Sa pamamagitan ng pananalangin, naaalala natin ang Diyos at ang ating kapwa. Nananalangin tayo upang makipag-usap sa Diyos. Binibigyan natin ng panahon ang Diyos sa pamamagitan ng panalangin. Napakahalaga ang panalangin sa ating buhay-espirituwal. 

Pangalawa, pagkukumpisal. Mas bibigyang-diin ng mga Ebanghelyo sa mga susunod na Linggo sa panahon ng Adbiyento ang pagsisisi at pagtalikod sa kasalanan. Ang pagkukumpisal ay bahagi ng pagsisisi. Hinihintay tayo ng Diyos na magbalik-loob sa Kanya. Dinungisan tayo ng kasalanan. Bagamat dinungisan tayo ng ating mga kasalanan, hinihintay tayo ng Diyos. Ang Diyos ay naghihintay sa ating pagbalik sa Kanya. Sa pamamagitan ng pagtalikod sa ating mga kasalanan, tayo ay nanunumbalik sa Diyos. Humihingi tayo ng kapatawaran mula sa Diyos at pinapatawad naman tayo ng Diyos. 

Pangatlo, pagkakawang-gawa. Idineklara ng CBCP ang taong 2015 bilang Taon ng mga Maralita. Binibigyang-diin ng Simbahan sa Pilipinas ang pagkakawang-gawa ngayong taong ito. Sa pamamagitan ng pagkakawang-gawa, ipinapadama natin ang ating awa at habag sa ating mga kapatid na dukha, katulad ng ginawa ni Hesus para sa atin. Ang Panginoong Hesus ang Panginoon at Hari ng Awa. Nagpakadukha Siya para sa atin. Nawa'y tulungan din natin ang ating mga kapatid na dukha. 

Nagsisimula ang bawat taon sa kalendaryo ng Simbahan sa pamamagitan ng panahon ng Adbiyento. Ang Adbiyento ay ibinigay sa atin upang makapaghanda tayo para sa Kapaskuhan - ang Dakilang Kapistahan ng Pasko ng Pagsilang ni Kristo. Tayo ay hinihikayat ng Simbahan na gamitin ang napakahalagang panahong ito ng Adbiyento upang makapaghanda nang mabuti para sa Pasko ng Pagsilang ni Kristo. Buong pananabik at pag-aasam nawa nating gamitin ang panahong ito upang magkaroon tayo ng isang makabuluhang paghahanda para sa Pasko ng Pagsilang ng Panginoon. 

Sa panahon ngayon, nakakalungkot, binabalewala natin ang panahon ng Adbiyento. Nagmamadali tayo na maging Pasko agad. Hindi na tayo makakapaghintay. Ang panahon ng Adbiyento ay isa sa mga panahong binalewala ng lipunan ngayon. Hindi na pinapansin ng tao ngayon ang kahalagahan at kabuluhan ng panahon ng Adbiyento. Minamadali na natin ngayon ang pagdiriwang ng Kapaskuhan. Hindi na tayo marunong maghintay. Isa sa mga ayaw gawin ng tao ngayon ay ang paghihintay. Nakakalungkot lamang ito. 

Bilang mga Kristiyano, gamitin nawa natin ang panahong ito upang ipaghanda natin ang ating mga sarili para sa Pasko ng Pagsilang ng Panginoong Hesukristo. Ang panahon ng Adbiyento ay isang panahon ng makabuluhang paghahanda. Nawa'y gamitin ng bawat isa sa atin ang panahon ng Adbiyento upang ipaghanda natin ang ating sarili nang buong pananabik para sa Pasko ng Pagsilang ni Hesus. 

Nawa'y turuan din tayo ng panahong ito na hindi lahat ay dumarating agad. Kinakailangan nating maghintay. Tinuturuan tayo ng panahon ng Adbiyento na maging mapagpasensya at maghintay, sa kabila ng ating pananabik. Sa ating paghihintay, nawa'y buong pananabik tayong maghanda para sa Pasko ng Pagsilang ni Kristo. Nawa'y maging makabuluhan ang ating pisikal at espirituwal na paghahanda ngayong Adbiyento para sa Pasko ng Pagsilang ng Panginoon. 

HARING MAHABAGIN AT MAAWAIN SA MGA DUKHA

Dakilang Kapistahan ng Pagkahari ng Panginoong Hesukristo sa Sanlibutan (Ang Huling Linggo sa Kalendaryo ng Simbahan) (A) 
Ezekiel 34, 11-12. 15-17/Salmo 22/1 Corinto 15, 20-26. 28/Mateo 25, 31-46 



Sa ating Ebanghelyo, ipinapakita ni Hesus sa mga alagad kung ano ang mangyayari sa paghuhukom. Sa paghuhukom, si Kristo ay luluklok sa Kanyang trono bilang Hari at huhukom sa lahat ng tao. Ang mga matutuwid, na isinasalarawan ng mga tupa, ay papasok sa kaharian ng langit habang ang mga di-matuwid, na isinasalarawan ng mga kambing, ay parurusahan sa apoy na walang hanggan. 

Sinu-sino ang mga matutuwid na isinasalarawan ni Hesus sa Ebanghelyo? Sila ang mga taong naglingkod sa kanilang kapwa-tao. Pinaglingkuran nila ang mga maralita, ang mga dukha. Ang kanilang pagkakawang-gawa ang naging dahilan ng kanilang pagpasok sa kaharian ng langit. Buong buhay nila sa lupa, pinaglingkuran nila ang Diyos at kapwa, hindi lamang sa pananalangin, kundi sa pamamagitan ng pagkakawang-gawa. Sa katapusan ng kanilang buhay dto sa lupa, sila ay ginantimpalaan ng Panginoon para sa kanilang mga mabubuting gawa noong nabubuhay sila sa lupa. Sila ay tatanggapin sa kaharian ng langit at makakapiling nila ang tunay na Hari na pinaglingkuran nila, ang Panginoong Hesukristo. 

Ilan lamang sa maraming paraan ng pagkakawang-gawa ay ang mga Korporal at Espirituwal na Gawa ng Awa (Corporal and Spiritual Works of Mercy). Sa pamamagitan ng pagkakawang-gawa, ipinaparamdam natin sa ating kapwa-tao na tayo ay maawain at mapagmahal sa kanila. Ito ang tunay na dahilan at ang tunay na diwa ng pagkakawang-gawa. Tayo ay tumutulong at gumagawa ng mabuti sa ating kapwa-tao, lalung-lalo na sa mga dukha, upang ipadama natin sa kanila ang ating awa, habag, at pagmamahal sa kanila. 

Nais ni Hesus na paglingkuran natin ang ating kapwa-tao, lalung-lalo na ang mga maralita. Ipinapadama sa atin ni Hesus bilang Hari at Pastol natin ang Kanyang habag at awa sa atin. Hinahamon tayo ni Hesus sa ating Ebanghelyo na tularan Siya sa pagpapadama ng habag at awa sa ating kapwa-tao, lalung-lalo ang mga maralita. Kung si Hesus ay nahabag at naawa sa ating lahat, bakit hindi natin ipadama ang ating habag at awa sa ating kapwa? 

Ipinahayag ng Panginoong Diyos sa Unang Pagbasa na kakalingain at aalagaan Niya ang Kanyang mga tupa. Tayong lahat ay kabilang sa kawan ng Panginoon. Kung paanong inaalagaan ng isang pastol ang kanyang kawan, gayun din naman, tayong lahat ay inaalagaan at kinakalinga ng Panginoon bilang Kanya. Bakit? Sapagkat tayo ay mahal na mahal Niya. Ipinaparamdam at ipinapakita sa atin ng Panginoon ang Kanyang awa, habag at pagmamahal Niya sa atin, bilang Pastol at Hari natin. 

Hinahamon tayo ngayon ni Kristong Hari na paglingkuran Siya sa pamamagitan ng paglingkod sa ating kapwa-tao. Tayong lahat ay nilikha na kawangis ng Diyos, lalung-lalo na ang mga dukha. Kapag gumawa tayo ng mabuti para sa ating kapwa, lalung-lalo na sa mga maralita, ginagawa natin ito para kay Kristo. Si Kristo ang ating pinaglilingkuran sa ating paglingkod sa ating kapwa-tao. 

Ang Santa Iglesia ay sumusunod sa aral ni Kristo tungkol sa pagkakawang-gawa. Lahat ng tao ay pinaglilingkuran ng Santa Iglesia sa pamamagitan ng pagtuturo, pananalangin at pagkakawang-gawa. Pinaglilingkuran ng Inang Simbahan ang mga maralita. Kaya nga, ang Simbahan ay tinatawag nating Simbahan ng mga maralita. Ang Simbahan ay nagpapakadukha, katulad ng pagpapakadukha ni Kristo noong Siya ay pumarito sa sanlibutan. Nagpakadukha ang Panginoon sa Kanyang pagparito sa sanlibutan upang tawagin ang mga makasalanan at mga dukha. Pinagpapatuloy ng Simbahan ang misyon ni Kristo dito sa lupa - hanapin at tawagin ang mga makasalanan at mga dukha at muli silang ilapit sa Diyos. 

Sa ating buhay dito sa lupa, nawa ay gamitin natin ang bawat pagkakataong ibinigay sa atin upang gumawa ng mabuti sa ating kapwa, lalung-lalo sa mga maralita. Sa katapusan ng buhay natin dito sa lupa, hahatulan tayo ni Kristong Hari ayon sa mga mabubuting gawa na ginawa natin sa ating kapwa. Nasa atin ngayon kung tayo ay mapapabilang sa mga tupa o kambing. May gantimpalang naghihintay para sa mga tupa mula kay Kristong Hari. 

Nawa'y gumawa tayo ng mabuti para sa ating kapwa habang may panahon pa tayo. Sa pamamagitan ng paggawa ng mabuti sa ating kapwa, kahit ang pinakamaliit na mabuting bagay, ginagawa natin ito para sa Diyos. Tayo ay gagantimpalaan para sa mga mabubuting gawa sa ating kapwa-tao sa katapusan ng ating buhay. Ang tunay na Kristiyano ay nananalangin at gumagawa ng mabuti para sa kanyang kapwa. Ang tunay na Kristiyano ay mahabagin at maawain sa kanyang kapwa, katulad ng Panginoon. Ipadama nawa nating lahat ang ating awa at habag sa ating kapwa-tao, katulad ng ginawang pagpapadama ng Panginoon ng Kanyang awa at habag sa atin. 

REFLECTIVE SONG: "Hesus na aking Kapatid" - Himig Heswita 


Linggo, Nobyembre 16, 2014

TALENTONG GALING SA DIYOS

Ika-33 Linggo sa Karaniwang Panahon (A) 
Kawikaan 31, 10-13. 19-20. 30-31/Salmo 127/1 Tesalonica 5, 1-6/Mateo 25, 14-30 (o kaya: 25, 14-15. 19-21) 


Bilang tao, marami po tayong mga talento. May ilan sa atin, magaling kumanta at sumayaw. May ilan naman sa atin, magaling sa drama. May ilan din naman sa atin, magaling magluto, magturo, at maraming iba pa. Ang bawat tao ay may kanya-kanyang talento. Iyan ang kakaiba sa ating lahat. Tayong lahat ay katangi-tangi, walang katulad. Walang katulad ang ating mga talento. Talentado tayo sa iba't ibang bagay. Hindi natin maiaalis sa ating mga sarili ang ating mga talento. Isa itong biyaya para sa atin. Ang mga talento natin ay galing sa Diyos. Biniyayaan tayo ng Diyos ng iba't ibang talento upang gamitin ito sa mabuti. 

Habang papalapit na ang pagwawakas ng Kalendaryo Panliturhiya ng ating Simbahan, isinasalarawan ng Mabuting Balita ang pagwawakas ng panahon o ang pagsusulit. Bagamat wala sa atin ang nakakaalam kung kailan ang pagwawakas ng panahon, binabalaan tayo ng Panginoon na laging magtanod at manatiling handa sa lahat ng oras. Habang may panahon pa, kinakailangang gumawa tayo ng mabuti para sa ating mga sarili at sa ating kapwa-tao. Ang panalangin at paggawa ng mabuti para sa ating mga sarili at ang ating kapwa-tao ay kalugud-lugod sa paningin ng Diyos. Maganda ang ating tatanggapin mula sa Panginoon kapag tayo ay gumawa ng mga bagay na kalugud-lugod sa Kanyang paningin. 

Isinasalarawan ni Hesus sa pamamagitan ng isang talinghaga ang pagsusulit. May tatlong alipin sa Ebanghelyo na ipinagkatiwala ng salapi ng kanilang amo. Ang una at pangalawang ay nagtiyaga at ginawa nila ang lahat upang lumago at tumubo ang perang ibinigay sa kanila ng kanilang amo. Samantala naman, walang ginawa ang pangatlo kundi maghukay at itago ang sanlibong pisong ipinagkatiwala sa kanya ng kanyang amo. Dahil dito, ang una at pangalawang alipin ay ginantimpalaan ng kanilang amo habang ang pangatlo ay pinarusahan at pinalayas ng kanyang amo. 

Ano naman ang kinalaman ng mga talento sa Mabuting Balita? Ang mga salaping ipinagkatiwala ng amo sa Mabuting Balita ay isang pagsasalarawan ng mga talentong ipinagkaloob sa atin ng Diyos. Ang Diyos ang may-ari ng lahat ng bagay. Sa Kanya nagmumula ang lahat ng bagay. Sa Diyos nagmula ang ating mga talento. Bilang mga katiwala ng Panginoong Diyos, kinakailangang gamitin natin ang ating mga talento para sa kabutihan. Isang biyaya mula sa Panginoon ang ating mga talento. Hindi tayo dapat maging mga abusado at gamitin ito sa kasamaan. 

Kapag hindi naman natin ginamit ang ating talento nang tama, hindi tayo nagiging mga matalino at mabuting katiwala ng Panginoon. Ipinagkatiwala sa ating lahat ng Panginoon ang ating mga talento upang gamitin sa mabuti. Kapag hindi naman gagamitin natin, parurusahan tayo ng Panginoon dahil sa kakulangan ng ating paggamit ng ating mga talento sa kabutihan. Nananalig ang Panginoon sa ating kakayahan. Tayo naman, bilang mga katiwala ng Panginoon, ay dapat gumamit ng ating mga talentong ibinigay Niya sa atin para sa kabutihan. 

Ang mga talento natin ay dapat ipagmalaki, ngunit huwag gamitin ito upang magyabang. Hindi rin dapat nating ikinakahiya ang ating mga talento. Galing ito sa Diyos. Walang ginawa ang Diyos na dapat nating ikahiya. Ang lahat ng mga nilikha ng Diyos ay mabuti. Dapat nating ito ipagmalaki, pero hindi ito dapat gamitin sa kayabangan. Inaabuso natin ang mga biyaya ng Diyos sa pamamagitan ng kayabangan. Ang kayabangan ay ang ina ng lahat ng mga kasalanan. 

Sa ating paglalakbay dito sa lupa, nawa'y gamitin natin ang mga biyaya ng Diyos sa atin upang gumawa ng mabuti para sa Diyos at para sa kapwa. Hindi natin alam kung kailan darating ang wakas ng panahon. Kaya, gamitin natin ang mga talentong ipinagkaloob sa atin ng Diyos upang paglingkuran Siya at ang ating kapwa. May gantimpala ang Diyos sa mga mabubuting katiwala Niya. Gagantimpalaan ng Diyos ang mga gumamit sa mga talentong ipinagkaloob Niya sa kanila sa kabutihan, katulad ng amo ng tatlong alipin sa Ebanghelyo. 

Linggo, Nobyembre 9, 2014

IGALANG ANG TAHANAN NG DIYOS

Kapistahan ng Pagtatalaga sa Palasyong Simbahan sa Laterano, Roma 
Ezekiel 47, 1-2. 8-9. 12/Salmo 45/1 Corinto 3, 9k-11. 16-17/Juan 2, 13-22 


Matatagpuan nating mga Katoliko ang apat na basilika ng Santo Papa (Papal Basilicas/Major Basilicas) sa Roma. Ang apat na basilikang ito ay ang Basilika ng San Juan Laterano, Basilica Maggiore ng Santa Maria Maggiore, Basilika ni San Pablo sa Labas ng mga Pader, at ang Basilika ni San Pedro Apostol sa Vaticano. Pero, sa apat na basilikang ito, ang pinakamakasaysayan sa mga ito ay ang Basilika ng San Juan Laterano. Ang Basilika ng San Juan Laterano sa Roma ay ang ina ng lahat ng mga simbahan sa buong mundo. Dito rin matatagpuan ang luklukan ng Santo Papa, ang Obispo ng Roma. Bagamat mas madalas magmisa ang Santo Papa sa Basilika ni San Pedro Apostol sa Vaticano, ang kanyang cathedra ay matatagpuan sa Basilika ng San Juan Laterano sa Roma. 

Pinapaalala sa atin ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na ang ating mga katawan ay mga templo ng Espiritu Santo. Kinakailangan nating alagaan at ingatan ang ating mga katawan. Kung hindi natin nalalaman, ang ating mga katawan ay napakasagrado. Tayo ay mga tagapangasiwa ng ating mga katawan. Hindi tayo ang nagmamay-ari sa ating mga katawan. Ang Diyos ang tunay na may-ari sa ating mga katawan. Mga tagapangasiwa lamang tayo. Hindi lamang isang gusali ang templo ng Diyos. May isa pang templo - ang ating mga katawan. 

Nilinis ni Hesus ang Templo ng Jerusalem sa Ebanghelyo ngayong araw ng Linggo. Galit na galit si Hesus sa Ebanghelyo dahil sa ginawang pambabastos sa Templo. Paano bang binastos ang Templo? Ang Templo ay nagmukhang palengke o pugad ng mga magnanakaw, ayon sa mga wika ni Hesus. Hindi na nagmukhang bahay-dalanginan ang Templo dahil sa mga ginagawa ng mga tao sa loob ng Templo. Wala nang paggalang ang tao para sa Templo. Hindi na iginagalang ang presensya ng Diyos sa Templo. Dahil dito, si Hesus ay gumawa ng isang bagay na nakakaeskandalo - pinalayas Niya ang mga namamalit ng salapi at mga nagtitinda ng mga baka at tupa. 

Ipinapakita ng Panginoong Hesus sa pamamagitan ng paglilinis sa Templo ang Kanyang pagmamalasakit at pagmamahal sa Kanyang Ama. Ang pagmamalasakit ng Panginoon ang nag-udyok sa Kanya upang linisin ang Templo, kahit nagmukha itong nakaka-eskandalo sa mga mata ng mga Hudyo. Nagalit ang Panginoong Hesukristo nang makita Niyang hindi ginagalang ang Templo - ang lugar kung saan nananahan ang Diyos. Sa Templo matatagpuan ang presensya ng Diyos. Binalewala lamang ito ng mga tao ang presensya ng Diyos sa Ebanghelyo. Dahil sa pagbalewala ng mga tao, si Kristo'y nagalit dahil sa Kanyang pagmamalasakit sa tahanan ng Ama. 

Sa bandang huli ng Ebanghelyo, ipinahayag ni Kristo sa mga Hudyo na itatayo Niya ang templong nawasak sa loob ng tatlong araw. Pinagtawanan lamang ng mga Hudyo si Kristo. Bakit? Akala nilang literal ang sinasabi ng Panginoon. Napakalaking gusali ang Templo ng Jerusalem. Hindi ito maaaring itayo ng isang tao sa loob ng tatlong araw. Pero, hindi nila naintindihan ang mga sinabi ni Hesus. Ang templong tinutukoy ni Hesus ay ang Kanyang katawan. Ipinahayag Niya ang Kanyang kamatayan at muling pagkabuhay sa bandang huli ng Ebanghelyo. Iyon ang tanda ng kapangyarihan ni Hesus. Humingi ng tanda ang mga Hudyo mula sa Kanya, at iyon ang tandang ibinigay ni Hesus. 

Ang templo ay ang tahanan ng Diyos sapagkat dito nananahan ang Diyos. Kaya't nararapat lamang na magpakita tayo ng pagmamalasakit, pagmamahal at paggalang ang templo ng Diyos. Hindi lamang isang gusali ang templo ng Diyos. Ang Iglesya o Simbahan ng Diyos ay hindi lamang isang gusali (katulad ng Manila Cathedral at Quiapo Church). Tayong lahat ay bumubuo sa Santa Iglesia. Ang bawat Kristiyano ay bumubuo sa tahanan ng Diyos. Nananahan ang Diyos sa bawat isa sa atin. Si Hesus ang batong saligan ng Simbahan ng Diyos, katulad ng sinabi ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa. 

Paano ba natin igagalang ang tahanan ng Diyos? Una, igalang natin ang ating mga katawan. Katulad nga ng sinabi ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa, ang ating mga katawan ay mga templo ng Banal na Espiritu. Nananahan ang Diyos sa ating mga katawan. Tayo naman ang mga tagapangasiwa ng ating mga katawan. Kaya, ang ating mga katawan at buhay ay sagrado sapagkat ito ay galing sa Diyos. Hindi nagmula sa ating lahat ang ating mga katawan at buhay; nagmula ito sa Panginoong Diyos. Kinakailangang pangasiwaan natin ang ating mga katawan at buhay nang mabuti.

Ikalawa, igalang natin ang ating kapwa-tao. Hindi namumuhay ang tao para sa kanyang sarili lamang. May pananagutan tayo sa isa't isa. Tayong lahat ay nilikha sa paningin ng Diyos. Kaya, tayong lahat ay sagrado, bagamat tayo'y mga makasalanan. Wala tayong karapatan upang patayin ang ating kapwa-tao, kahit gaano mang kasahol ang kasalanan o atraso ginawa niya sa atin. Ang Diyos ang nagmamay-ari sa ating buhay dito sa lupa. Nasa Kanya lamang ang pakanan kung babawiin Niya ang buhay ng isang tao. Ang Diyos lamang ang may kapangyarihan kung kailan magsisimula at magtatapos ang ating buhay. Kaya, kailangang igalang natin ang ating kapwa-tao. 

Tayong lahat ay bumubuo sa katawan ni Kristo at mga templo ng Espiritu Santo. Binubuo natin ang tahanan ng Diyos - ang Simbahan. Hindi lamang mga gusali ang mga simbahan. Tayong lahat, mga kabilang sa sambayanang Kristiyano, ang bumubuo sa Simbahan. Ang Diyos ay nananahan sa bawat isa sa atin. Kaya, kailangang igalang natin ang ating mga sarili at ang ating kapwa-tao. Sapagkat tayong lahat ay bumubuo sa katawan ni Kristo, mga templo ng Espiritu Santo - ang Simbahan. 

Ipinapakita ni Hesus sa Ebanghelyo ang Kanyang paggalang at pagmamalasakit para sa templo. Ang templo ay ang tahanan ng Diyos. Nananahan ang Diyos sa templo. Nawa'y ipakita din natin ang ating paggalang, pagmamalasakit at pagmamahal sa tahanan ng Diyos sa pamamagitan ng ating pagmamalasakit, pagmamahal at paggalang sa ating sarili at sa ating kapwa-tao. 

Panginoong Hesus, tulungan Mo kaming maging masigasig upang magkaroon kami ng pagmamalasakit, pagmamahal at paggalang sa tahanan ng Diyos. Amen. 

Linggo, Nobyembre 2, 2014

MANALANGIN PARA SA MGA KALULUWA SA PURGATORYO

Paggunita sa Lahat ng mga Pumanaw na Kristiyano 
2 Macabeo 12, 43-46/Salmo 103/Roma 8, 31b-35. 37-39/Juan 14, 1-6


Kahapon ay ipinagdiriwang ng Santa Iglesia ang Dakilang Kapistahan ng Lahat ng mga Banal sa Langit. Ang lahat ng mga Banal sa Langit ay kabilang sa Simbahang Nagtagumpay. Kapiling na nila ngayon ang Diyos. Sila ngayon ay nasa langit at nananalangin para sa ating lahat dito sa lupa. Walang katapusan ang kanilang buhay sa langit. Ang buhay ng mga banal ay nabubuhay magpakailanman. Binigyan sila ng Diyos ng bagong buhay pagkatapos ng kanilang pagpanaw sa mundo. Katulad ng sinasabi sa panalangin ni San Francisco ng Assisi, "Sa pagkamatay, kami ay isinisilang sa buhay na walang hanggan." 

Sa araw na ito, ginugunita naman ng Santa Iglesia ang mga kaluluwa ng lahat ng mga Kristiyano sa Purgatoryo. Sinu-sino ang mga pumupunta sa Purgatoryo? Ang mga kaluluwa ng lahat ng mga Kristiyano. Halimbawa, ang isang tao ay nagkasala laban sa Diyos at laban sa kapwa. Kinumpisal niya ito noong siya'y nabubuhay. Pinatawad nga siya, pero dinungisan pa rin ang kanyang kaluluwa dahil sa mga kasalanang ginawa niya. Kaya, sa kanyang pagpanaw, ang kanyang kaluluwa ay pumupunta sa Purgatoryo upang dalisayin ang kanyang kaluluwa. Kinakailangang dalisayin ang kaluluwa ng isang tao bago siya makapasok sa langit. 

Paano ba makakapasok sa langit ang kaluluwang nasa Purgatoryo? Sa pamamagitan ng panalangin. Ang nakakalungkot, hindi makakapagdasal ang mga kaluluwang nasa Purgatoryo para sa kanilang sarili. Hindi nila maaaring hilingin sa Diyos na tapusin ang kanilang pagdurusa sa Purgatoryo. Kahit nagdurusa sila sa Purgatoryo, hindi sila maaaring manalangin sa Diyos upang tanggapin ang kanilang mga kaluluwa sa langit. Bakit? Dahil tapos na ang kanilang buhay dito sa lupa. 

Tayong lahat, mga Kristiyanong nabubuhay dito sa lupa, ang may kakayahang manalangin para sa mga kaluluwa sa Purgatoryo. Ang mga banal na nasa langit ay nananalangin din para sa mga kaluluwa sa Purgatoryo. Pero, kailangang mahabag at maawa din tayo sa mga kaluluwang nasa Purgatoryo. Kinakailangang manalangin tayo para sa mga kaluluwang nasa Purgatoryo. Sapagkat ang pananalangin para sa mga kaluluwang nasa Purgatoryo ay isang mabuting gawa. Gumagawa tayo ng mabuti para sa ating kapwa, kahit na pumanaw na ito. 

Ang pagdarasal para sa mga yumao ay isa sa mga Espirituwal na Gawa ng Awa (Spiritual Works of Mercy). Sa pamamagitan ng pagdarasal para sa mga yumao, lalung-lalo na ang mga kaluluwang nasa Purgatoryo, ipinapakita din natin ang ating habag at awa sa ating mga kapanalig na sumakabilang-buhay na. Kahit na sila'y yumao na, gumawa pa rin tayo ng isang gawang espirituwal na makakatulong sa atin sa ating buhay-espirituwal. Sabi nga ni Hesus, "Anuman ang ginagawa ninyong mabuti sa mga kapatid Kong ito, ginagawa ninyo ito sa Akin." (Mateo 25, 40)

Umaasa ang mga kaluluwa sa Purgatoryo sa awa at habag ng Diyos at ng mga nabubuhay dito sa lupa. Umaasa ang mga kaluluwa sa Purgatoryo na balang araw ay matapos na ang kanilang pagdurusa dahil sa pagdalisay sa kanila sa Purgatoryo. Nawa'y tulungan natin sila sa pamamagitan ng pag-alay ng mga panalangin para sa kanila. Kailangan nang lubos ng mga kaluluwa sa Purgatoryo ang ating mga panalangin. Magkaroon nawa tayo ng habag at awa na tulungan sila sa pamamagitan ng panalangin. Nawa'y lagi tayong manalangin para sa mga kaluluwa sa Purgatoryo.

Kung ang Panginoon ay nahahabag at naaawa sa ating lahat, bakit hindi natin kayang mahabag sa ating kapwa buhay at yumao na? Ang Panginoon ay nahahabag para sa mga kaluluwang nagdurusa sa Purgatoryo. Nawa'y ipakita din natin ang ating habag at awa sa mga kaluluwa sa Purgatoryo. Manalangin tayo para sa mga kaluluwa sa Purgatoryo, hindi lamang tuwing panahon ng Undas, kundi sa bawat araw. Lubos nilang kailangan ang ating mga panalangin. Dinggin natin ang kanilang pangangailangan. Tumugon nawa tayo sa kanilang pangangailangan. Patuloy nawa nating ipagdasal ang mga kaluluwa sa Purgatoryo na nawa'y makapiling din nila ang Diyos balang araw. 

O Panginoon, nawa'y pagkalooban Mo sila ng walang hanggang kapahingahan at nawa ay masingan sila ng panghabang-panahong liwanag. Mahimlay nawa sila sa kapayapaan. Amen. 


Sabado, Nobyembre 1, 2014

SIKAPING MAGING BANAL

Dakilang Kapistahan ng Lahat ng mga Banal (ABK) 
Pahayag 7, 2-4. 9-14/Salmo 23/1 Juan 3, 1-3/Mateo 5, 1-12


Ang araw na ito ay napakaespesyal para sa ating mga Katoliko, lalung-lalo na po sa mga Pilipinong Katoliko, sapagkat sa araw na ito ay ipinagdiriwang natin ang Araw ng lahat ng mga Banal sa langit. Ang lahat ng mga banal sa langit ay nananalangin sa Diyos para sa ating lahat. Sila ay sumasamo sa Diyos na tayo ay pagpalain, gabayan, at pagkalooban ng mga mabubuting bagay sa araw-araw. Sila ang tumutulong sa atin sa pananalangin sa Panginoong Diyos. Hindi tayo nag-iisa sa pananalangin sa Diyos. Ang lahat ng mga anghel at mga banal sa langit ay nananalangin din sa Diyos para sa ating kapakanan. 

Ang lahat ng mga banal sa langit ay mga huwaran din para sa atin upang sikaping maging banal. Sila'y mga mabubuting halimbawa para sa atin. Nararapat lamang na tularan natin sila. Sinikap nilang mamuhay ayon sa kalooban ng Diyos. Bagamat mga makasalanan sila sa unang kabanata ng kani-kanilang mga buhay, sila'y tinawag at hinirang ng Diyos upang maging banal. Sa pamamagitan ng kanilang pagbabagong-buhay, sinikap nilang mamuhay at sundin ang kalooban ng Diyos. 

Hindi madaling tularan ang mga banal sa langit. Bakit? Dahil maraming mga tukso sa buhay. Napakahirap harapin ito. Bilang tao, ang ating kalaban sa bawat araw ng ating buhay ay ang tukso. Ipinapakita sa atin ng tukso ang maganda at mabuti, kahit alam natin na mali. Halimbawa na lamang ay noong tinukso ng ahas si Eba't Adan sa Halamanan ng Eden. Napakagandang tingnan ang bungang ipinagbabawal ng Diyos - ang bunga ng karunungan ng kabutihan at kasamaan. Bagamat pinagbawalan ng Diyos sina Eba't Adan na kainin ang bungang iyon, dahil sa tukso, kinain pa rin nila, kahit alam nila na mali iyon. 

Masasabi natin na nakaranas ng tukso ang mga banal sa langit noong sila ay nabubuhay dito sa lupa. Hindi naging madali ang kanilang buhay dito sa lupa. Siguro, nakaranas sila ng tukso ng isa o ilang ulit sa kanilang buhay. Ilan sa mga tukso sa buhay para sa mga banal ay ang mga kayamanan at kapangyarihan dito sa mundo. Napakahirap tanggihan ang tukso. Siguro, noong ang mga banal sa langit ay namuhay dito sa lupa, sila ay nahirapan noong nilalabanan nila ang tukso. 

Pero, paano sila nagtagumpay laban sa mga tukso sa mundong ito? Sa pamamagitan ng panalangin. Ang panalangin ay isang sandata ng mga banal upang pagtagumpayan ang tukso. Sa pamamagitan ng pag-usap sa Diyos sa bawat araw, nagkaroon sila ng lakas mula sa Diyos. Ang Diyos ay nagkakaloob ng lakas sa mga humihingi ng lakas sa Kanya. Humingi ng lakas mula sa Diyos ang mga banal. Ipinagkaloob naman ito sa kanila ng Diyos upang pagtagumpayan ang bawat tukso sa kanilang buhay. 

Ang panalangin ay napakahalaga para sa ating espirituwal na pamumuhay. Nagkakaroon tayo ng inspirasyon at lakas mula sa Diyos upang harapin ang bawat araw. Hindi man tayo maiaalis o maliligtas mula sa tukso sa bawat araw, magkakaroon tayo ng lakas mula sa Diyos upang tanggihan at iwasan ang tukso. Hinding-hindi tayo pababayaan ng Diyos. Kasama natin ang Diyos sa bawat araw ng ating buhay. 

Mahirap mang maging banal, sikapin nating tularan ang mga banal na kapiling na ng Panginoon sa langit. Namuhay ang mga banal sa langit bilang tao katulad natin. Hindi naging madali ang kanilang buhay. Marami sa mga banal sa langit ay namuhay bilang mga makasalanan. Pero, sa tulong at awa ng Panginoon, sila ay nakapagbagong-buhay at namuhay ayon sa Kanyang kalooban. Pinaglingkuran nila ang Diyos at kapwa sa pamamagitan ng mga mabubuting gawa at panalangin. Ang kanilang pananampalataya at mabubuting gawa ang nagpatunay sa kanilang kabanalan. 

Ngayong Taon ng mga Layko, hinahamon tayo ng CBCP na magpakatapang sa pagiging Katoliko. Hinahamon tayo na ipagmalaki ang ating pananampalataya sa pamamagitan ng ating mga salita at gawa. Buong katapangan nawa nating tanggapin ang hamon upang maging matapang sa paglilingkod sa Diyos at kapwa bilang mga Laykong Katoliko. Sa pamamagitan nito, tinatanggap na rin natin ang hamon na maging banal. Patuloy nawa nating sikaping maging banal sa pamamagitan ng ating mga salita at gawa. 

Panginoon, bigyan po Ninyo kami ng lakas upang pagtagumpayan ang tukso ng bawat araw at tanggapin ang hamon na maging banal. Amen.