12 Marso 2017
Ikalawang Linggo ng Apatnapung Araw na Paghahanda (A)
Genesis 12, 1-4a/Salmo 32/2 Timoteo 1, 8b-10/Mateo 17, 1-9
Ang mga Pagbasa ngayong Ikalawang Linggo ng Apatnapung Araw na Paghahanda ay tungkol sa kalooban ng Diyos. Mahirap para sa atin na sumunod sa kalooban ng Diyos, lalung-lalo na kapag magkaiba ito sa ating mga niloloob. Mahirap sundin ang kalooban ng Diyos kapag mayroon tayong mga sariling plano na gusto nating matupad. Subalit, ang kalooban ng Diyos ay nararapat lamang matupad sapagkat ito ay puno ng kabanalan at kadakilaan. Sabi nga sa panalanging itinuro ng Mahal na Poong Hesus, "Sundin ang loob Mo." (Mateo 6, 18)
Tampok sa Unang Pagbasa ang salaysay ng pagtawag at paghirang ng Panginoon kay Abram. Hinirang ng Panginoong Diyos si Abram upang maging ama ng isang napakalaking sambayanan. Sa kanyang angkan magmumula ang isang bayan. Ang tungkuling ito ay hindi madali para kay Abram. Hindi madali para kay Abram na sumunod sa kalooban ng Diyos. Subalit, buong pananalig na tumalima si Abram sa kalooban ng Diyos. Pinahintulutan niyang magkaroon ng katuparan ang naisin ng Diyos sa pamamagitan niya. Hinayaan niyang gamitin siya ng Diyos bilang Kanyang instrumento para sa katuparan ng Kanyang kalooban.
Inihayag naman ni Apostol San Pablo kay San Timoteo sa Ikalawang Pagbasa ang buod ng kanilang ipinangangaral bilang mga misyonero ni Kristo. Sila'y hinirang na maging mga misyonero upang ipangaral ang Mabuting Balita ng kalooban ng Diyos na nasaksihan ng lahat ng tao sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo. Natupad sa pamamagitan ni Kristo Hesus ang kalooban ng Diyos na nagdudulot ng kaligtasan sa lahat ng tao. Niloob ng Diyos na iligtas at palayain ang lahat ng tao sa pamamagitan ng pag-aalay ng sarili ng Panginoong Hesus sa krus.
Mapapakinggan naman ang salaysay ni San Mateo tungkol sa pagbabagong-anyo ng Panginoong Hesus sa Ebanghelyo. Sa sandaling ito, ipinamalas ang kadakilaan ng kalooban ng Diyos. Sa sandaling ito, ipinamalas ng Mahal na Poong Hesus ang Kanyang kaluwalhatian na masasaksihan sa Kanyang Muling Pagkabuhay. Hindi magdudulot ng kabiguan ang kalooban ng Diyos. Bagkus, ang kalooban ng Diyos ay magdudulot ng kagalakan at kaluwalhatian. Sa pamamagitan ng pagbabagong-anyo ni Hesus, ipinapaalala sa atin na hindi magtatapos ang lahat sa pagdurusa at kamatayan sa kahoy na krus sa Kalbaryo. Pagsapit ng ikatlong araw, ipapamalas ni Hesus ang Kanyang kadakilaan sa pamamagitan ng Kanyang Muling Pagkabuhay.
Puspos ng kaluwalhatian ang kalooban ng Diyos. Ang kalooban ng Diyos ay hindi nagdudulot ng kasawian at kalungkutan. Bagkus, ito'y magdudulot ng kadakilaan at kagalakan. Ang kalooban ng Diyos ang pinadakilang kalooban. Higit na dakila ang naisin ng Diyos kaysa sa ating mga naisin. Nararapat lamang na ipagkatiwala natin sa Diyos ang lahat para sa katuparan at kaganapan ang Kanyang kalooban.
Hindi man madali para sa atin ang manalig at tumalima sa kalooban ng Diyos, dapat natin itong gawin. Nararapat lamang na matupad ang kalooban ng Diyos sapagkat ito ang pinakadakila at pinakamagandang kalooban. Higit na dakila at maganda ang kalooban ng Diyos kaysa sa mga sarili nating kalooban.
Kaya, buong pananalig nating ipagkatiwala sa Diyos ang lahat. Buong pananalig tayong tumalima sa kalooban ng Diyos. Sa pagtupad nito, binibigyan natin ng kaluwalhatian ang Diyos na puspos ng Awa at Habag para sa lahat.
5 Marso 2017
Unang Linggo ng Apatnapung Araw na Paghahanda (A)
Genesis 2, 7-9; 3, 1-7/Salmo 50/Roma 5, 12-19 (o kaya: Roma 5, 12. 17-19)/Mateo 4, 1-11
Dalawang importanteng tambalan ang nais pagtuunan ng pansin ngayong Unang Linggo ng Kuwaresma. Una, ang tambalan nina Adan at Eba. Sina Eba't Adan ang unang lalaki at babae dito sa mundo, ang unang magkabiyak ng puso. Si Adan ay nilikha ng Diyos mula sa alabok habang si Eba naman ay nilikha mula sa isang tadyang ni Adan. Pangalawa, ang tambalan ng Panginoong Hesus at ng Mahal na Birheng Maria. Ang napakahalatang pagkakaiba ng dalawa ay sina Adan at Eba ay magkabiyak samantalang sina Hesus at Maria ay mag-ina. Si Hesus ang Anak ng Diyos na nagkatawang-tao at si Maria naman ang nagluwal at umaruga sa Kanya bilang kanyang Anak na labis niyang minamahal.
Subalit, may mas malaking pagkakaiba sa dalawang tambalang ito. Ito naman ang inilarawan ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa. Bagamat hindi binanggit ang pangalan nina Eba at Maria, inilarawan ni San Pablo Apostol ang naging sanhi ng pagdating ng dalawang tambalang ito. Sa pamamagitan ni Adan, pumasok ang kasalanan at kamatayan sa sanlibutan. Sa pamamagitan ni Kristo Hesus, pumasok sa sanlibutan ang Awa at kagandahang-loob ng Diyos na nagdudulot ng buhay na ganap at kasiya-siya at kapatawaran ng mga kasalanan.
Mapapakinggan sa Unang Pagbasa ang salaysay ng pagkalugmok ng tao. Tinukso ng ahas (na sumasagisag sa demonyo) si Eba sa Halamanan ng Eden. Kahit sila'y pinagbawalan ng Diyos na kumain ng bunga mula sa puno ng karunungan ukol sa kabutihan at kasamaan, ginawa pa rin iyon ng mag-asawa. Nilabag nila ang utos ng Diyos. Mas pinili nilang sumunod sa ahas at sa masamang pita kaysa sa Diyos. Dahil doon, ang kasalanan at kamatayan ay pumasok sa mundo. Nalugmok ang tao sa kasalanan dahil sa kanilang pagsuway sa Diyos.
Tampok sa Ebanghelyo ngayon ang salaysay ng pagtukso sa Panginoong Hesus sa ilang. Nag-ayuno at nanalangin ang Panginoong Hesukristo sa loob ng apatnapung araw at apatnapung gabi. Mahabang panahon iyon. Labis na nanghina at nagutom si Hesus sa panahong iyon. Ang demonyo ay lumapit kay Hesus upang tuksuhin Siya. Sinamantalahan ng demonyo ang pagkakataong mahinang-mahina si Hesus upang tuksuhin Siya. Subalit, sa kabila ng Kanyang kagutuman at kahinaan dahil sa apatnapung araw na pag-aayuno, si Hesus ay lumaban at nagtagumpay laban sa mga tukso ni satanas. Tatlong ulit tinukso ng demonyo si Hesus, tatlong ulit na lumaban at nagtagumpay ang Mahal na Poong Hesus.
Ang demonyo'y mahirap kalabanin nang nag-iisa. Matalino ang demonyo. Hindi niya tutuksuhin ang bawat isa kapag siya'y malakas. Tutuksuhin niya ang bawat isa kapag siya'y napakahina. Kapag mahina ang tao, sasamantalahin ng demonyo ang pagkakataong iyon. Kapag nanunukso, hindi niya ipapakita ang kapangitan at kasamaan. Bagkus, ipapakita niya ang kagandahan at kabutihan. Lilinlangin ng demonyo ang bawat isa kapag siya'y nanunukso.
Subalit, nagtagumpay ang tambalan ng Panginoong Hesus at ng Mahal na Inang si Maria laban sa mga tukso ng demonyo. Hindi sila nagpadaig sa demonyo. Bagkus, lumaban at nagtagumpay sina Hesus at Maria laban sa mga tukso ng demonyo. Sa pamamagitan ng mag-inang sina Maria at Hesus, natupad ang propesiya sa aklat ng Genesis na nagsasabing dudurugin ang ulo ng ahas. Pinatunayan nina Hesus at Maria na kahit mahirap labanan ang demonyo, maaaring magtagumpay laban sa demonyo. Paanong nagtagumpay sina Hesus at Maria laban sa demonyo? Sila'y tumalima at sumunod sa kalooban ng Diyos.
Buong kababaang-loob na bumaba mula sa langit at naging tao ang Diyos Anak na si Kristo Hesus upang labanan ang demonyo. Nagkatawang-tao Siya at iniluwal ng Mahal na Birheng Maria, na tumalima rin sa kalooban ng Diyos. Nilabanan Niya ang demonyo, at nakamit ang tagumpay sa pamamagitan ng pagtalima sa naisin ng Ama. Inihain Niya ang Kanyang buhay sa krus at muling nabuhay sa ikatlong araw. Sa pamamagitan nito, nagtagumpay si Hesus laban sa demonyo. Dinurog ng Poong Hesus ang ulo ng ahas, ang ulo ng demonyo.
Ang Mahal na Birheng Maria ay lumaban sa demonyo. Tinanggap at sinunod niya ang kalooban ng Diyos, kahit alam niyang ito'y napakahirap. Hinirang ng Diyos si Maria upang maging ina ng Mesiyas at Tagapagligtas na si Kristo Hesus, ang Anak ng Diyos. Kahit batid ng Mahal na Inang si Maria na mahirap unawain, ilarawan, at gampanan ang iniuutos ng Diyos sa kanya, buong kababaang-loob at pananalig siyang tumalima sa kalooban ng Diyos.
Lagi tayong tinutukso ng demonyo araw-araw. Mahirap siyang kalaban. Subalit, hindi imposibleng magtagumpay laban sa demonyo. Sama-sama tayong lumapit at kumapit sa tambalan ng Panginoong Hesus at ng Mahal na Inang Maria. Sama-sama tayong manalangin sa Panginoong Hesukristo kasama ang Mahal na Ina, ang Birheng Maria. Lagi tayong tutulungan ng Mahal na Poong Hesus at ng Mahal na Inang Maria sa ating pagtitiis at pakikibaka laban sa mga tukso ng demonyo.
1 Marso 2017
Miyerkules ng Abo
Joel 2, 12-18/Salmo 50/2 Corinto 5, 20-6, 2/Mateo 6, 1-6. 16-18
Dalawang bagay ang nais ipaalala sa atin sa pasimula ng panahon ng Kuwaresma ngayong Miyerkules ng Abo. Una, ang buhay natin dito sa lupa ay pansamantala lamang. Hindi permanente ang buhay dito sa lupa. Darating din ang araw kung kailan tayo lilisan sa mundong ito. At pangalawa, ang Diyos ay puspos ng awa at habag. Dapat tayong manumbalik at makipagkasundo sa Panginoon habang tayo'y nabubuhay at naglalakbay dito sa sanlibutan. Tayo'y binibigyan ng pagkakataong magsisi at magbalik-loob sa Diyos. At kapag tayo'y nanumbalik at nakipagkasundo sa Diyos, ibubuhos Niya sa atin ang biyaya ng Kanyang Awa. Hinding-hindi Niya ipagkakait sa atin ang biyaya ng Kanyang Banal na Awa kapag taos-puso tayong manunumbalik at makikipagkasundo sa Kanya.
Ang mga Pagbasa ngayong Miyerkules ng Abo ay tungkol sa Awa at kagandahang-loob ng Diyos. Dapat sa Awa at kagandahang-loob ng Diyos, ang bawat isa sa atin ay Kanyang tinatawag upang magsisi at magbalik-loob sa Kanya. Nais ibahagi ng Mahal na Poon ang Kanyang Banal na Awa at Habag sa ating lahat. Kapag tayo ay nagsisi at nagbalik-loob sa Kanya, ibubuhos Niya sa atin ang Kanyang Banal na Awa. Hinding-hindi ipagkakait ng Panginoong Diyos ang Kanyang Banal na Awa sa sinumang taos-pusong nagsisisi at nagbabalik-loob sa Kanya.
Inihayag ni propeta Joel sa Unang Pagbasa ang panawagan ng Diyos. Ang Diyos ay nananawagan na magsisi at magbalik-loob sa Kanya ang bawat isa. Ang bawat isa ay tinatawag ng Diyos, na Siyang bukal ng Awa, upang magsisi at magbalik-loob sa Kanya. Siya'y puspos ng Awa at kagandahang-loob. Dahil sa Kanyang Awa at kagandahang-loob para sa lahat, tinatawag Niya ang bawat isa na magsisi at magbalik-loob sa Kanya nang taos-puso.
Muling binigyang-diin ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na ngayon na ang panahong nararapat para makipagkasundo sa Diyos. Nararapat lamang na pagsisihan natin ang ating mga kasalanan at magbalik-loob sa Diyos ngayon din. Habang tayo'y nabubuhay pa dito sa mundo, dapat nating pagsisihan ang ating mga kasalanan at humingi ng Awa at kapatawaran mula sa Panginoon. Huwag nating sayangin ang pagkakataong ibinibigay sa atin ng Mahal na Poon upang makipagkasundo sa Kanya. Samantalahin natin ang pagkakataong ibinibigay sa atin ng Poong Maykapal para makipagkasundo sa Kanya.
Sa Ebanghelyo, ipinapahayag ni Hesus na ang pagsisisi, pagbabalik-loob sa Diyos, at anumang pamamanata na gawin natin ay dapat maging taos-puso. Hindi dapat maging pakitang-tao lamang ang ating pag-aayuno, paglilimos, pananalangin, at pamamanata. Ito ay dapat maging bukal sa ating puso't kalooban. Dapat natin ito gawin nang palihim. Dapat gawin natin ito, kahit walang nakakakita sa ating mga ginagawa. Kapag iyan ang ginawa natin, gagantimpalaan tayo ng Ama.
Binibigyan tayo ng pagkakataon ng Maykapal upang magsisi at magbalik-loob sa Kanya dahil sa Kanyang Awa at kagandahang-loob. Huwag nating sayangin ang pagkakataong ibinibigay sa atin ng Poong Maykapal upang magsisi at magbalik-loob sa Kanya. Habang tayo'y nabubuhay at naglalakbay sa daigdig, samantalahin na natin ang bawat pagkakataong ibinibigay sa atin ng Mahal na Poong Maykapal upang manumbalik at makipagkasundo sa Kanya. Hindi tayo itatakwil ng Poon o pagkakaitan ng Kanyang Banal na Awa kapag taos-puso tayong lumapit sa Kanya upang humingi ng Awa at kapatawaran sa Kanya. Bagkus, kusang ipagkakaloob ng Diyos ang Kanyang Banal na Awa sa atin kapag iyon ang nangyari.
26 Pebrero 2017
Ikawalong Linggo sa Karaniwang Panahon (A)
Isaias 49, 14-15/Salmo 61/1 Corinto 4, 1-5/Mateo 6, 24-34
Ang Unang Pagbasa ay tungkol sa isang pagsasalitaan sa pagitan ng Diyos at ng Kanyang bayan. Ang mga tao'y nalulumbay at nawawalan ng pag-asa sapagkat sa kanilang pananaw, kinalimutan na sila ng Diyos. Akala ng mga tao'y nakalimot na ang Panginoon, pinabayaan Niya silang nangungulila. Subalit, ang tugon ng Diyos sa kanilang pananaghoy ay isang tugon na nagbibigay ng pag-asa. Ipinahayag ng Poon na hinding-hindi Niya magagawang limutin o pabayaang nangungulila ang bayang labis Niyang minamahal.
Ang Diyos ay hindi nagpapabaya. Hindi Siya nakakalimot. Ang Mahal na Poon ay laging nakakaalala sa atin. Hinding-hindi tayo kinakalimutan o pinapabayaan ng Panginoon. Lagi Niya tayong inaalala at inaaruga. Lagi tayong pinapatnubayan at ginagabayan ng Panginoong Diyos. Siya'y lagi nating kasama at karamay. Puspos ng pagmamahal ang Diyos para sa ating lahat.
Isang hiwaga ang pagmamahal ng Diyos. Ang hiwagang ito'y alam natin. Subalit, mahirap ipaliwanag ng mga salita kung gaano kadakila at kalalim ang pag-ibig ng Diyos. Hindi sapat ang mga salita upang ilarawan ang pag-ibig ng Diyos. Walang salita sa mundo ang sapat na makapagpapaliwanag sa misteryong ito.
Si Apostol San Pablo ay nagsalita tungkol sa kanyang tungkulin bilang apostol at misyonero ni Kristo sa Ikalawang Pagbasa. Sinabi ni Apostol San Pablo na bilang isang lingkod ni Kristo, siya'y isang katiwala ng mga hiwaga ng Diyos. Iniingatan, pinapahalagahan ng mga apostol ang hiwaga ng Diyos. Ang mga hiwaga ng Diyos ay napakasagrado. Kailangan itong ingatan at pahalagahan. Ipinangangaral rin ito ng mga apostol sa mga madla nang mapahalagahan at ingatan ito ng madla.
Iyan ang pangunahing misyon ng Inang Simbahan, magpahanggang ngayon. Ang Simbahan ay itinatag ng Panginoong Hesukristo upang sumaksi at magpatotoo sa dakilang pag-ibig ng Diyos. Hindi magmamaliw ang pag-ibig ng Dios. Mananatili ang dakilang pagmamahal ng Panginoon magpakailanman. Ang pag-ibig ng Mahal na Poon ay hindi kumukupas, hindi sumusuko, hindi lumilimot. Dahil sa dakilang pag-ibig na ito ng Diyos, tayo ay lagi Niyang inaaaruga at sinasamahan. Hinding-hindi tayo lilimutin o pababayaang maulila.
Sa Ebanghelyo, inilalarawan ni Hesus kung gaano tayo iniibig ng Diyos. Inihayag ni Hesus na batid ng Ama ang ating mga pangangailangan. Ipinagkakaloob rin ng Diyos sa atin ang anumang kailangan natin. Ganyan tayo kamahal ng Diyos. Ang katotohanan ito ang nagpapatunay na ang Diyos ay mapag-aruga at mapagmahal. Batid ng Poong Mahal ang ating mga pangangailangan. Ibinibigay sa atin ng Poon ang anumang kailangan natin. Hindi nakakalimot ang Diyos. Lagi tayong inaalala, iniisip, at inaaruga ng mahabaging Amang nasa langit.
Lakasan natin ang ating loob. Manalig tayo sa Panginoon. Hindi Siya nakakalimot. Hindi Siya nagpapabaya. Wala Siyang balak limutin tayo. Hindi Niya binabalak na pabayaan tayong maging mga ulila. Bagkus, lagi tayong inaaruga, kinakalinga, at iniibig ng Diyos bilang Kanyang mga anak.
19 Pebrero 2017
Ikapitong Linggo sa Karaniwang Panahon (A)
Levitico 19, 1-2. 17-18/Salmo 102/1 Corinto 3, 16-23/Mateo 5, 38-48
Ang sentro ng mga Pagbasa ngayong Linggo ay isang tagubilin para sa ating lahat mula sa Mahal na Poon. Ang tagubiling ito ng Panginoon ay napakahalaga. Dapat nating sundin at tuparin ang tagubiling ito. Ito ang sentro ng ating misyon bilang mga tagasunod ni Kristo dito sa lupang ibabaw. At ang tagubiling ito ng Mahal na Poon ay maging mahabagin at mapagmahal katulad Niya. Kapag tayo'y nagsikap sa pagsunod at pagtupad sa tagubiling ito, makikilala ng lahat na tayong lahat ay mga tagasunod ng Mahal na Poong Hesus, tulad ng Kanyang winika sa Kanyang mga disipulo sa ikalabintatlong kabanata ng Ebanghelyo ni San Juan (13, 35).
Bago pa man pumanaog ang Diyos sa daigdig sa pamamagitan ng Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo na si Kristo Hesus, ang tagubiling ito ay ibinahagi Niya sa Kanyang bayan. Matutunghayan natin ito sa Unang Pagbasa kung saan nakipag-usap Siya kay Moises. Nagsalita ang Diyos kay Moises tungkol sa isang tagubiling napakaimportante. Ang tagubiling ito'y inilahad ng Diyos kay Moises upang maibahagi naman ito sa Kanyang bayang hinirang. Ang tagubiling ito ng Diyos ay ibigin ang kapwa.
Muling inihayag ang tagubiling ito sa Bagong Tipan sa pamamagitan ng Salita ng Diyos na nagkatawang-tao na si Hesus. Sa Ebanghelyo, inihayag ni Hesus na ang lahat ng tao'y dapat nating mahalin. Hindi lamang kapwa ang dapat nating ibigin, kundi na rin ang ating mga kaaway. Ipanalangin rin natin ang ating mga tagausig. Kapag sinampal sa kanang pisngi, iharap naman ang kabila.
Nagsalita rin si Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa tungkol sa tagubiling ito ng Mahal na Poon. Sinabi niya na ang bawat isa'y templo ng Diyos at pananahan ng Espiritu Santo. Tayong lahat ay banal at sagrado. Ang buhay natin ay banal at sagrado. Ang ating mga katawan ay banal at sagrado. Pag-aari ng Diyos ang ating mga katawan at buhay. Hindi tayo mga may-ari ng buhay kundi ang Poong Diyos na Siyang bukal at pinagmumulan ng buhay. Ang ating mga katawan at ang ating buhay ay isang biyaya mula sa Diyos. Mga tagapangasiwa lamang tayo nito.
Hindi madali para sa atin ang pagtupad sa tagubiling ito. Mga tao lamang tayo na may mga lakas at kahinaan. Nagkakasala rin tayo. Mahirap tuparin ang tagubiling ito ng Mahal na Poong Hesus. Ito'y may kalakip na sakripisyo. Mahirap ibigin ang ating mga kaaway. Anino pa lamang nila ang nakikita natin, sira na ang araw. Mga panira ng araw, buwisit, ang ating mga kaaway. Kumukulo pa nga ang dugo natin kapag nakikita natin sila. Gusto natin silang bigwasin, o kaya nama'y lasunin.
Subalit, para kay Hesus, gaano mang kahirap para sa atin ang pagtupad sa habilin Niyang ito, kailangan nating itong gawin. Kailangan nating gawin ito upang tayo'y magiging ganap, tulad ng ating Amang nasa langit. Kung tayong lahat ay inibig at kinahabagan ng Ama, kahit tayo'y mga makasalanan, dapat nating ibigin ang mga kaaway natin, gaano mang kahirap ito. Kailangan nating ibahagi ang Awa at Pag-Ibig ng Diyos sa bawat isa, lalo na sa mga kaaway natin.
Ibigin ang lahat ng tao. Ibigin natin ang ating kapwa at mga kaaway. Iyan ang utos ng Panginoong Hesus. Ibahagi natin ang Awa at Pagmamahal ng Diyos sa lahat ng tao, pati na rin sa ating mga kaaway. Gaano mang kahirap ito para sa atin, ito ang dapat nating gawin bilang mga tagasunod ni Kristo Hesus. Sa gayon, ang Habag at Pag-Ibig ng Diyos ay lalaganap sa ating daigdig. Ito ang unang hakbang sa landas patungo sa kaganapan at kabanalan. Sikapin nating tuparin ang tagubilin.
12 Pebrero 2017
Ikaanim na Linggo sa Karaniwang Panahon (A)
Sirak 15, 16-21 (gr. 15-20)/Salmo 118/1 Corinto 2, 6-10/Mateo 5, 17-37 (o kaya: 5, 20-22a. 27-28. 33-34a. 37)
Mapalad ang sumusunod sa utos ng Poong Diyos. (Salmo 118)
Sa panalanging itinuro ni Kristo Hesus, binigyang-diin ang pagsunod sa kalooban ng Diyos. "Sundin ang loob Mo." (Mateo 6, 10) Sa mga katagang ito, idinadalangin natin sa Poon na maganap nawa ang Kanyang kalooban. Ipinagkakatiwala natin sa Maykapal ang lahat ng bagay. Siya ang bahala sa lahat. Nananalig tayo na anuman ang niloloob ng Maykapal, iyan ang magaganap. Matutupad ang anuman naisin ng Poong Mahal. Nananalig rin tayo na anuman ang Kanyang gustong mangyari, iyon ay para sa kabutihan ng lahat. Tayo ay susunod, tatalima sa anumang nais Niya.
Subalit, ang Poong Maykapal ay hindi isang diktador. Hindi Siya isang diktador na pipilitin ang Kanyang mga naisin. Hindi pipilitin ng Diyos ang tao na sumunod sa Kanyang kalooban. Bagkus, binibigyan Niya ng kalayaan ang tao. Binibigyan Niya ng kalayaan ang tao para magpasiya. Ang tao ang magpapasiya kung susundin ba nila ang atas ng Diyos o hindi. Ang pasiya ng tao ay Kanyang igagalang.
Sa Unang Pagbasa, ipinahayag ni Sirak na ang bawat isa ay may kalayaan upang magpasiya. Nagbigay ng mga utos ng Diyos, hindi upang gawing mga alipin ang tao, kundi upang bigyan ng kalayaan. Kung ang Diyos ay hindi nagbigay ng mga kautusan, magmimistulang mga hayop ang tao. Subalit, nilikha ng Diyos ang tao na higit na makapangyarihan kaysa sa mga hayop. Ang tao'y nilikha ng Diyos na Kanyang kawangis. Kaya, noong nilikha ng Diyos ang tao, sinabi Niya:
Ngayon, lalangin natin ang tao. Ating gagawin siyang kalarawan natin. Siya ang mamamahala sa mga isda, mga ibon at lahat ng hayop, maging maamo o mailap, malaki o maliit. (Genesis 1, 26-27)
Nilikha ng Diyos ang tao na Kanyang kawangis at kalarawan. Binigyan ng Diyos ng buhay at dangal ang tao. Binigyan Niya ang tao ng kapangyarihang mamahala sa lahat ng mga nilalang. Ang tao'y binigyan Niya ng kalayaan upang magpasiya. Ang tao'y 'di Niya didiktahan. Hindi Niya pipilitin ang tao na gumawa ng mabuti. Nasa tao ang pagpapasiya. Igagalang ng Diyos ang anumang ipasiya ng tao, kahit na ipinasiya ng tao gumawa ng masama. Kaya nga, ipinahayag ni Sirak sa Unang Pagbasa na walang sinuman ang inutusan o pinahintulutan ng Panginoong Diyos na magpakasama o magkasala kailanman (15, 20).
Ipinahayag naman ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na ang panukala ng Diyos ay natupad sa pamamagitan ng Panginoong Hesus. Si Hesus ang katuparan ng panukala ng Diyos. Sa pamamagitan ng pag-aalay ng Kanyang buhay sa kahoy na krus, inihayag ang panukala ng Diyos. Sa krus, inialay Niya ang Kanyang sarili, ang Kanyang buhay, para sa katubasan at kaligtasan ng lahat ng tao. Inihayag ang panukala ng Diyos sa lahat sa pamamagitan ng ginawa ng Diyos na nagkatawang-tao na si Kristo Hesus, ang ating Panginoon at Manunubos.
Sa Ebanghelyo, inihayag ng Panginoong Hesus na Siya'y pumarito upang tuparin ang Kautusan. Hindi Siya pumarito para ipawalang-bisa o ipawalang-saysay ang Kautusan. Bagkus, buong kababaang-loob Siyang bumaba sa lupa upang tuparin ang Kautusan. Sa pamamagitan Niya, ang Kautusan ay nagkaroon ng kaganapan at katuparan. Si Hesus, ang Diyos na gumawa at nagbigay ng Kautusan, ang Siya namang magbibigay ng katuparan at kaganapan sa Kautusan.
Tinupad ni Hesus nang buong kaganapan ang Kautusan na Kanyang inakda. Kahit Siya ang umakda sa Kautusan, Siya'y nagpailalim sa Kautusan. Si Kristo Hesus ay sumunod at tumupad nang buong kaganapan sa Kautusang inakda Niya. Sabi nga ng Katesismo ng Simbahan, ang tanging makakapagtupad sa Kautusan nang may buong kaganapan ay ang mismong may-akda nito - ang Diyos. Buong kababaang-loob na bumaba sa lupa at naging tao ang Diyos sa pamamagitan ng Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo, ang Diyos Anak na si Kristo Hesus. Sa pamamagitan ng Kanyang pag-aalay ng buhay sa krus, nagkaroon ng katuparan ang Kautusan.
Hinihimok tayo ni Hesus na sumunod tayo sa atas ng Diyos. Ang pagsunod sa atas ng Diyos ang unang hakbang tungo sa kabanalan. Ang Kanyang paghimok na ito'y isang paanyaya na tahakin ang landas ng kabanalan. Hinihimok tayo ni Hesus na maging banal, sa kabila ng ating mga karupukan bilang tao. Inaanyayahan tayo ni Hesus na tularan ang Kanyang halimbawa. Sikapin nating isapuso at isadiwa ang atas ng Panginoong Diyos na puspos ng Awa at Habag para sa lahat.
Pinili ni Hesus na sumunod sa atas ng Diyos. Pinili ng Mahal na Birheng Maria na sumunod sa atas ng Diyos. Tayo mismo ang magpapasiya kung tayo'y susunod at tatalima sa atas ng Maykapal. Tayo ang magpapasiya kung tutularan ba natin ang halimbawang ipinakita ng Panginoong Hesus, ng Mahal na Inang si Maria, ni San Jose, at ng lahat ng mga anghel at banal sa langit. Tayo lamang ang papasiya kung ang atas ng Maykapal ay susundin natin at kung kabanalan ang pipiliin natin.
Kung nais nating maging banal, kung pipiliin natin ang kabanalan, sumunod tayo sa atas ng Diyos. Tumalima tayo sa kalooban ng Diyos. Isentro natin ang buhay sa Diyos. Bigyan natin ng kaluwalhatian at karangalan ang Diyos. Bagamat mahirap, sikapin nating tularan ang halimbawa ng Panginoong Hesukristo, ng Inang Mahal na si Maria, at ang lahat ng mga anghel at banal sa langit. Magiging mapalad tayo sa paningin ng Diyos at tayo'y Kanyang pagpapalain at gagantimpalaan kapag ang kabanalan ay ating pipiliin at ang Kanyang mga atas ay atin namang susundin.
5 Pebrero 2017
Ikalimang Linggo sa Karaniwang Panahon (A)
Isaias 58, 7-10/Salmo 111/1 Corinto 2, 1-5/Mateo 5, 13-16
Sa Ebanghelyo, inilahad ni Hesus ang ating misyon sa daigdig. Ang ating misyon bilang mga tagasunod ni Hesukristo ay ang pagiging mga asin at ilaw ng daigdig. Ang tungkulin o layunin ng asin ay magbigay ng alat sa ating mga pagkain upang mas lalo nating malalasahan ang mga ito. Ang tungkulin o layunin naman ng ilaw ay magbigay ng tanglaw upang magkaroon ng gabay ang mga nasa madidilim na lugar. Kung paanong may tungkulin at layunin ang asin at ilaw, gayon din naman, bilang mga tagasunod ni Kristo, mayroon din tayong tungkulin at layunin sa ating buhay dito sa daigdig. At ang tungkulin natin sa buhay ay ang pagiging mga saksi at mga tagabahagi ng Awa ng Diyos sa lahat, sa pamamagitan ng salita at gawa.
Iyan ang misyon ng Simbahan sa mga nagdaang taon, magmula noong itinatag ng Panginoong Hesukristo ang Simbahan. Magpahanggang ngayon, ang Simbahan ay nagpapatuloy sa pagdaraos ng misyong ito. Ang pagiging asin at ilaw ng mundo ay ang pangunahing misyon ng Simbahan, na nagpapatuloy magpahanggang ngayon. Ang misyong ito, na sinimulan ng Panginoong Hesus, ang ipinagpapatuloy naman ng Simbahan na Kanyang itinatag at sinimulan.
Inilarawan ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa ang kanyang misyon bilang saksi ng Panginoong Hesus. Muling binalikan at inaalala ni Apostol San Pablo ang mga araw ng kanyang pananatili sa bayan ng Corinto. Noong si Apostol San Pablo ay nanatili sa bayan ng Corinto, nangaral siya mga mamamayan roon tungkol kay Kristo Hesus. Ipinakilala niya ang Panginoong Hesukristo sa mga mamamayan ng Corinto. Ipinalaganap ni Apostol San Pablo sa buong kabayanan ng Corinto, gayon din sa iba't ibang mga kabayanan, ang Mabuting Balita ng Panginoong Hesukristo. Sa pamamagitan nito, nakilala ng lahat ang liwanag. Nakilala ng lahat na si Hesus ang kaliwanagan ng lahat. Ibinahagi sa kanila ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Inihayag ng Diyos sa Unang Pagbasa na ang mga gumagawa ng mabuti sa kapwa-tao ay Kanyang pagpapalain. Kapag ang bawat isa'y naging masunurin sa Diyos at gumawa ng mabuti sa kapwa, makakatanggap sila ng mga pagpapala't biyaya. Ang mga panalangin at kahilingan nila ay diringgin ng Diyos. Makikinig ang Mahal na Poon sa kanilang mga panalangin. Ito ay sapagkat ibinahagi nila sa iba ang biyaya ng Awa ng Diyos. Hindi lamang sinarili ang biyaya ng Awa ng Diyos na tinanggap. Hindi sila nang-aalipin, nang-aalipusta ng kapwa-tao. Bagkus, ibinabahagi nila sa kapwa sa pamamagitan ng mga salita at kilos ang Awa ng Diyos. Nagpakita sila ng awa sa kanilang kapwa, tulad ng Diyos na unang nagpakita ng Kanyang Awa.
Ang asin at ilaw ay may mga tungkulin. Ang tungkulin ng asin ay magbigay ng alat at lasa sa ating mga pagkain. Ang tungkulin ng ilaw ay patnubayan at gabayan ang mga nasa madidilim na lugar. Kung paanong ang mga bagay na ito ay may kanya-kanyang tungkulin, gayon din naman, tayong lahat ay may mahalagang tungkulin bilang mga tagasunod ni Kristo - ang pagiging asin at ilaw ng sanlibutan.
Ano ang kailangan nating gawin bilang asin at ilaw ng sanlibutan? Ipakilala natin si Kristo Hesus sa bawat isa. Ipalaganap ang Mabuting Balita ng Panginoon. Ang biyaya't Awa ng Panginoon ay ating ibahagi sa kapwa. Sumaksi at magpatotoo sa Panginoong Hesus sa pamamagitan ng ating mga salita at gawa. Kapag iyon ang ating ginawa, ibinabahagi natin sa lahat ang liwanag at pagpapala ng Diyos.
