SA KRUS MO AT PAGKABUHAY

30 Abril 2017 
Ikatlong Linggo ng Pasko ng Muling Pagkabuhay (A) 
Mga Gawa 2, 14. 22-33/Salmo 15/1 Pedro 1, 17-21/Lucas 24, 13-35 

Sa Ebanghelyo, tinalakay ng dalawa sa mga alagad ang lahat ng mga naganap sa lunsod ng Herusalem habang sila'y naglalakbay patungong Emaus. Si Hesus ang pangunahing paksa ng kanilang pag-uusap sa kanilang paglalakbay. Habang nag-uusap ang dalawang ito tungkol kay Hesus, mapagtatanto natin na inilalabas nila ang kanilang mga nararamdaman. Inihahayag nila ang kanilang mga saloobin. Sa kanilang opinyon, nakakapanghinayang si Hesus. Napakasikat ni Hesus, kilalang-kilala Siya ng lahat bilang isang kagalang-galang na guro. Maraming naniniwala't umaasang Siya nga ang Mesiyas na hinihintay, kabilang na ang dalawang alagad na ito. Subalit, humantong ang lahat sa kamatayan ni Hesus sa krus. 

Mga katanungan at mga hinanakit ang nilalaman ng kanilang mga puso. Ang mga alagad na ito ay naghahanap ng mga kasagutan. Hindi nila maunawaan ang lahat ng mga pangyayaring naganap o kung bakit naganap ang lahat ng mga iyon. Nais ng mga alagad na magkaroon ng paglilinaw ang lahat ng mga kaganapan. Nais ng dalawang ito na liwanagan ang kanilang mga isipan tungkol sa mga kaganapan sa Herusalem na nakasentro kay Hesus na taga-Nazaret, ang Nazareno. 

Batid ng Panginoong Hesus ang nilalaman ng puso ng dalawang alagad. Batid ni Hesus na puno ng mga hinanakit at mga katanungan ang mga puso ng dalawang disipulong naglalakbay patungong Emaus. Alam ng Panginoong Hesus kung ano ang naramdaman ng mga apostoles dahil sa lahat ng mga kaganapan. Alam Niya na hindi pa lubusang maintindihan ng mga apostol ang lahat ng mga nangyari sa Kanya. Alam ng Panginoong Hesus kung ano ang tanging ninanais ng mga alagad sa mga sandaling yaon. Kaya, ang Panginoong Hesus na mismo ang nagbigay ng paglilinaw sa mga alagad ukol sa lahat ng mga nangyari sa Kanya.

Ang mga tanong sa mga puso ng mga disipulo ay binigyan ng kasagutan ni Hesus sa pamamagitan ng pamamaraang ito. Una, Siya'y nagpakita sa Kanya at sumama sa kanilang paglalakbay, bagamat hindi Siya nakilala ng dalawa. Si Hesus ay isang dayuhan, estranghero, sa mata ng mga disipulo. Pangalawa, ipinaliwanag Niya ang lahat ng mga nasasaad sa mga Banal na Kasulatan tungkol sa sarili Niya. Ang mga pangyayaring naganap ay hinulaan ng mga propeta sa Lumang Tipan. Pangatlo, si Hesus ay dumampot ng tinapay at nagpasalamat sa Diyos, pinaghati-hati iyon, at ibinigay sa mga alagad. Sa pamamagitan nito, ipinaliwanag ng Panginoong Hesus sa mga disipulo ang lahat ng mga nangyari sa Kanya. 

Nang masaksihan ng dalawang disipulo ang lahat ng mga nangyari sa daan at sa kanilang tahanan sa Emaus, napuno ng kagalakan ang kanilang mga puso. Silang dalawa ay napuspos ng kagalakan sapagkat nakita nila ang Panginoong Hesus na muling nabuhay. Ang estrangherong kasama at kausap nila sa daan at kasalo nila sa hapag ay walang iba kundi ang Panginoong Hesus. Totoo nga ang lahat ng mga balitang narinig nila mula sa mga babaeng kasamahan nila. Tunay ngang muling nabuhay ang Panginoong Hesukristo. 

Kaya naman, bumalik sa Herusalem ang dalawang alagad na ito upang ibalita sa mga kasama nila kung ano ang nangyari. Nakatagpo nila ang Panginoong Muling Nabuhay sa daang patungong Emaus. Pinatotohanan ng dalawang alagad sa mga kasama nila na si Hesus ay tunay ngang muling nabuhay. Nasaksihan ng dalawa kung paanong nagpakita sa kanila si Hesus. Noong una nilang nakatagpo sa daan si Hesus, Siya'y nagmukhang isang dayuhan. Subalit, nakilala ng dalawa si Hesus noong pinaghati-hati Niya ang tinapay. 

Ito ang Mabuting Balitang pinatotohanan ng Unang Santo Papa ng Simbahan na si Apostol San Pedro sa Una at Ikalawang Pagbasa. Sa Unang Pagbasa, inihayag nang malakas ni Apostol San Pedro sa mga mamayan ng Herusalem na pinatay si Hesus ngunit muling nabuhay sa ikatlong araw. Muling nagsalita si Apostol San Pedro sa Ikalawang Pagbasa tungkol sa krus at Muling Pagkabuhay ni Hesus. Inihayag niya na si Kristo Hesus ang Korderong walang kapintasan na inialay para sa katubusan ng lahat. Tayong lahat ay iniligtas at pinalaya ni Kristo Hesus sa pamamagitan ng Kanyang kamatayan sa krus at Muling Pagkabuhay. 

Patuloy na pinatotohanan ng Simbahan magpahanggang ngayon ang kamatayan at Muling Pagkabuhay ni Kristo. Ang krus at Muling Pagkabuhay ni Kristo Hesus ang buod at rurok ng ating pananampalataya. Sa pamamagitan ng krus at Pagkabuhay ni Hesus, tayong lahat ay Kanyang iniligtas at pinalaya. 

Sa krus Mo at Pagkabuhay, kami'y natubos Mong tunay. 
Poong Hesus naming mahal, iligtas Mo kaming tanan 
ngayon at magpakailanman. 

PANGINOO'Y LAGING PURIHIN SAPAGKAT SIYA'Y PUSPOS NG AWA

23 Abril 2017
Ikalawang Linggo ng Pasko ng Muling Pagkabuhay (A) 
Linggo ng Banal na Awa 
Mga Gawa 2, 42-47/Salmo 117/1 Pedro 1, 3-9/Juan 20, 19-31 

Isang napakahalagang biyaya mula sa Diyos ang Kanyang Awa. Ang Awa ng Diyos ay kailangan ng bawat tao. Labis-labis ang pangangailangan ng sangkatauhan para sa dakilang biyayang ito. Hangarin ng bawat taong namumuhay dito sa sanlibutan ang Awa ng Panginoon. Ang sangkatauha'y puno ng karupukan at kasalanan. Hindi maipagkakaila ang katangiang ito bilang tao. Mga marurupok na makasalanan ang bawat taong namumuhay dito sa mundo. Dahil dito, hindi maipagkakailang labis-labis ang pangangailangan at paghangad ng tao para sa Banal na Awa ng Diyos. 

Batid ng Diyos ang matinding pangangailangang ito ng bawat tao. Batid ng Diyos na puno ng karupukan ang lahat ng tao. Batid ng Diyos na mga makasalanan ang lahat ng tao. Batid ng Diyos na walang pag-asa ang tao kung hindi Niya ipapakita o ibubuhos ang Kanyang Banal na Awa. Batid ng Diyos na ang pangangailangang ito'y naging sanhi ng pagsuway nina Adan at Eba sa Halamanan ng Eden. 

Kaya, ang Diyos ay nagbigay ng katugunan sa matinding pangangailangang ito ng bawat tao. Ang tugong ibinigay ng Diyos ay ang Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo na si Kristo Hesus. Ang Bugtong na Anak ng Diyos na si Hesus ay sinugo upang ipamalas sa lahat ng tao ang Awa ng Diyos. Nagkaroon ng kapatawaran ang lahat ng mga kasalanan ng bawat tao sa pamamagitan ng Awa ng Diyos. Ang Awa ng Diyos ay ipinamalas ng Panginoong Hesukristo sa lahat ng tao sa pamamagitan ng Kanyang krus at Muling Pagkabuhay, ang Misteryo Paskwal. 

Ang Awa ng Diyos ang dahilan kung bakit laging nagtitipun-tipon at nagsasama ang lahat ng mga Kristiyano bilang magkakapatid sa Unang Pagbasa. Lagi silang nagtitpun-tipon at nagsasama-sama bilang magkakapatid upang manalangin at maghati ng tinapay, tulad ng iniutos ng Panginoong Hesukristo sa mga apostol sa Huling Hapunan. Sa kanilang pagtitipon binibigyan nila ng papuri, pasasalamat, karangalan, at pagsamba ang Diyos na nagpamalas ng Kanyang Banal na Awa sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo. 

Si Apostol San Pedro ay nagsalita tungkol sa Awa at Habag ng Diyos na ipinamalas sa lahat sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo sa Ikalawang Pagbasa. Sinabi ni Apostol San Pedro na ang bawat isa'y binigyan ng isang bagong buhay na puno ng pag-asa dahil sa Awa ng Diyos na ipinamalas sa bawat tao sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo. Kahanga-hanga ang gawaing ito ng Diyos. Kaya, marapat lamang na purihin at sambahin ang Diyos dahil sa kahanga-hanga Niyang ginawa sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo. Ipinamalas at ipinadama Niya sa atin ang Kanyang Awa para sa atin sa pamamagitan ni Kristo Hesus. Binigyan tayo ng Diyos ng isang bagong buhay na puno ng pag-asa sa pamamagitan ni Kristo. 

Sa Ebanghelyo, dalawang ulit nagpakita ang Panginoong Muling Nabuhay sa mga apostol. Unang nagpakita ang Panginoong Muling Nabuhay sa mga apostol noong gabi ng Linggo ng Muling Pagkabuhay. Muling nagpakita ang Panginoong Muling Nabuhay sa mga apostoles paglipas ng walong araw. Subalit, may isang malaking pagkakaiba sa pangalawang pagpapakita ng Panginoong Muling Nabuhay sa mga alagad. Sa ikalawang pagpapakita ng Panginoong Hesukristo sa mga apostoles, si Santo Tomas Apostol ay kasama ng iba pang mga apostol sa silid. Wala si Tomas noong nagpakita si Hesus sa mga apostoles sa unang pagkakataon. Subalit, noong muling nagpakita ang Panginoong Hesus, kasama na si Apostol Santo Tomas. 

Ang Panginoong Hesus ay hindi nagpakita sa mga apostoles nang dalawang ulit upang maghiganti sa kanila. Hindi nagpakita sa kanila upang ipatikim sa kanila ang tindi ng Kanyang galit at poot. Bagkus, nagpakita si Hesus sa mga apostoles pagkatapos ng Kanyang Muling Pagkabuhay upang ihatid sa kanila ang Banal na Awa ng Diyos na nagdudulot ng kagalakan at kapayapaan. 

Ang larawan ng Awa ng Diyos ay ang krus at Muling Pagkabuhay ni Kristo Hesus. Sa pamamagitan ng krus at Muling Pagkabuhay ni Hesus, ipinamalas sa lahat ng tao ang Awa ng Diyos. Tayong lahat ay binigyan ng isang bagong buhay na puno ng pag-asa, kagalakan, at kapayapaang kaloob ng Awa ng Diyos. Tayong lahat ay nagkaroon ng kaligtasan at kapatawaran para sa ating mga kasalanan ng Awa ng Diyos na ipinamalas sa lahat sa pamamagitan ng krus at Muling Pagkabuhay ng ating Tagapagligtas, ang Panginoong Hesukristo. 

MISYON

22 Abril 2017 - Sabado sa Walong Araw na Pagdiriwang ng Pasko ng Muling Pagkabuhay 
Mga Gawa 4, 13-21/Salmo 117/Marcos 16, 9-15 

Binabalaan sina Apostol San Pedro at San Juan tungkol sa kanilang pangangaral. Nagbigay ng babala ang mga pinuno at matatanda ng bayan at mga eskriba dahil umasa sila na matatakot ang mga apostol. Umasa sila na matatakot ang dalawang ito sa mga autoridad ng bayan. Kapag ang dalawang apostol na ito at ang kanilang mga kasama ay hindi na magsasalita o magtuturo tungkol kay Kristo Hesus dahil sa tindi ng takot sa mga autoridad, hindi na kakalat ang balitang ito. 

Subalit, hindi natakot sina Apostol San Pedro at San Juan sa mga autoridad. Hindi nasindak ang mga apostol sa babala ng mga autoridad. Kahit ano pang babala ang ibigay ng mga autoridad, hindi natakot ang dalawang apostol. Bagkus, malakas na inihayag nina Apostol San Pedro at San Juan na ipagpapatuloy nila ang ministeryo nila. Patuloy silang magsasalita at magtuturo tungkol kay Hesus. Ipagpapatuloy ng mga apostol ang ministeryong ipinagkatiwala sa kanila ng Panginoong Hesukristo. Hindi sila takot sa kamatayan. Sina Apostol San Pedro, San Juan, at ang kanilang mga kasama ay hindi takot mamatay alang-alang sa Panginoong Hesukristo at sa Mabuting Balita. Handa silang mamatay upang matupad ang kalooban ng Diyos. 

Ang mga apostol ay binigyan ng misyon ng Panginoong Hesus sa Ebanghelyo. Ang misyong ito'y napakahalaga. Sinugo ang mga apostol sa iba't ibang lugar sa mundo upang ipalaganap ang Mabuting Balita. Ipapangaral ng mga apostol ang Mabuting Balita ng Panginoong Hesukristo sa lahat ng tao. Lalakbay ang mga apostol sa iba't ibang dako ng daigdig upang sumaksi at magpatotoo tungkol kay Kristong Muling Nabuhay. Magsasalita at magtuturo ang mga apostol sa lahat tungkol sa Mabuting Balita ng Panginoong Muling Nabuhay na si Kristo Hesus upang ang lahat ng tao sa daigdig ay manalig at sumampalataya sa Kanya. Ipapakilala ng mga apostol sa lahat ng tao ang Panginoong Muling Nabuhay na si Kristo Hesus. 

Nagpapatuloy magpahanggang ngayon ang misyon ng mga apostol. Ang misyong ipinamana ng Panginoong Hesukristo sa mga apostol ay nagpapatuloy hanggang sa kasalukuyang araw. Ipinagpapatuloy ng Simbahan ang misyon ng pagsaksi at pagpapatotoo kay Kristo. Patuloy na ipinapakilala ng Simbahan ang Panginoong Muling Nabuhay sa lahat ng tao mula sa iba't ibang bansa sa daigdig. Patuloy na nagtuturo ang Simbahan tungkol sa Mabuting Balita ng Panginoong Hesukristo. 

Ang tungkuling ito'y para sa lahat ng mga bumubuo ng Simbahan. Ito ang misyon natin bilang mga Kristiyano, mga kaanib ng Simbahan. Tinatawag at sinusugo ng Panginoong Muling Nabuhay ang bawat Kristiyano upang sumaksi at magpatotoo sa Kanya at sa Mabuting Balita sa pamamagitan ng mga salita at gawa. Hinirang at sinusugo ang bawat kaanib ng Simbahan ng Panginoong Nabuhay na mag-uli upang ipakilala Siya sa lahat ng namumuhay dito sa daigdig. 

KAHANGA-HANGA

21 Abril 2017 - Biyernes sa Walong Araw na Pagdiriwang ng Pasko ng Muling Pagkabuhay 
Mga Gawa 4, 1-12/Salmo 117/Juan 21, 1-14 

Si Apostol San Pedro ay nagsalita sa harapan ng mga punong saserdote tungkol kay Hesus sa Unang Pagbasa. Puspos ng Espiritu Santo, inihayag ni Apostol San Pedro sa mga punong saserdote na ang lalaking ipinanganak na lumpo ay gumaling dahil ang nagpagaling sa kanya ay ang kapangyarihan ni Kristo Hesus. Hindi si Apostol San Pedro ang nagpagaling sa lalaking lumpo; siya'y isang instrumento lamang. Si Kristong Muling Nabuhay ang nagpagaling sa lalaking ipinanganak na lumpo. Ang mga apostol ay mga instrumento lamang. Sila'y mga daluyan ng kapangyarihan ng Panginoon. Sa pamamagitan nila, dumadaloy, bumubuhos, ang kapangyarihan ni Kristong Panginoon at Tagapagligtas ng lahat. 

Ang Panginoong Muling Nabuhay ay muling nagpakita sa mga apostoles sa Lawa ng Tiberias sa Ebanghelyo. Ang alagad na minamahal na si Apostol San Juan ang unang nakakakilala sa Panginoong Hesus. Nakita ni Apostol San Juan kung gaano karami ang kanilang nahuli. Naalala nya na nakahuli sila nang ganitong karaming isda noong una nilang nakatagpo si Hesus sa Lawa ng Genesaret (Lucas 5, 1-11). Sa araw ding yaon ay tinawag sila ni Hesus. Bilang tugon sa Kanyang pagtawag, sila'y sumunod sa Kanya. Muli silang nakahuli ng ganitong karaming isda. Kaya naman, napagtanto ni Apostol San Juan na ang lalaki sa pampang na nag-utos sa kanila na ihulog ang kanilang mga lambat sa gawing kanan ng bangka upang magkaroon sila ng huli ay walang iba kundi ang Panginoong Hesus na muling nabuhay. 

Nakakatayo at nakakalakad ang mga lumpo. Nakakakita ang mga bulag. Ang mga bingi ay nakakarinig. Nakakapagsalita ang mga pipi. Tumatahimik ang mga unos. Ang mga patay ay muling nabubuhay. Ang Panginoon lamang ang makakagawa ng mga kahanga-hangang bagay na ito. Hindi mapapantayan ng sinumang tao dito sa lupa ang Kanyang kapangyarihan. Walang sinumang tao sa lupa ang makakagawa ng mga kahanga-hangang bagay tulad ng mga ginagawa ng Panginoon. 

Maraming mga kahanga-hangang bagay ang ginawa ng Panginoon. Ang mga ito'y hindi natin mabibilang. Hindi rin natin mabibilang kung ilang ulit ipinamalas ng Diyos ang Kanyang kapangyarihan. Subalit, isang katotohanan lamang ang dapat nating malaman at ingatan sa ating mga puso't diwa. Ang Panginoon ay puspos ng kadakilaan at kapangyarihan. Ang lahat ng Kanyang mga gawa ay kahanga-hanga at kalugud-lugod. Hindi ito kayang pantayan ng sinumang tao sa lupa. 

Sa Muling Pagkabuhay ng Panginoong Hesukristo, ipinamalas ang kapangyarihan ng Diyos. Ipinamalas ng Diyos kung gaano kadakila ang kapangyarihang Kanyang taglay sa pamamagitan ng Muling Pagkabuhay ng Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo - ang Panginoong Hesukristo. Pinatunayan ng Panginoong Hesukristo na kahanga-hanga ang kapangyarihan at kadakilaang taglay ng Diyos sa Kanyang Muling Pagkabuhay sa ikatlong araw. 

Ang Panginoong Hesus ay muling nabuhay. Tunay nga Siyang muling nabuhay. Sa pamamagitan ng Kanyang Muling Pagkabuhay, ipinamalas sa lahat ang kahanga-hangang kapangyarihan at kadakilaan ng Diyos na walang kapantay. 

PINATAY NGUNIT MULING NABUHAY

20 Abril 2017 - Huwebes sa Walong Araw na Pagdiriwang ng Pasko ng Muling Pagkabuhay 
Mga Gawa 3, 11-26/Salmo 8/Lucas 24, 35-48 

Inihayag ni Apostol San Pedro sa Unang Pagbasa na ang Pinagmumulan ng buhay na si Kristo Hesus ay pinatay ngunit muling binuhay ng Diyos. Pinatay na walang kalaban-laban si Hesus. Ang Kanyang kamatayan ay puno ng dahas at dugo. Siya'y pinagkaisahan, pinagtulungan ng Kanyang mga kaaway. Binalak pang panatilihing nakalibing si Hesus. Subalit, pagsapit ng ikatlong araw, bumangon si Hesus mula sa libingan nang matagumpay at muling nabuhay. Pinatay si Kristo Hesus, subalit muling nabuhay sa ikatlong araw, tulad ng Kanyang ipinangako. 

Ang salaysay ng pagpapakita ng Panginoong Muling Nabuhay sa mga apostol ang tampok na salaysay sa Ebanghelyo. Isinalaysay kung paanong nagpakita si Kristo sa mga alagad. Natakot sila at nag-alinlangan, sapagkat ang akala nila noong una'y isang multo ang kanilang nakikita. Subalit, ipinakilala ng Panginoon ang Kanyang sarili. Hatid Niya sa kanila'y kapayapaan. Pinahintulutan at inaanyayahan din ni Kristo na Siya'y hawakan ng mga apostol upang maniwala sila na hindi multo ang kanilang nakikita kundi ang Panginoong Muling Nabuhay. 

Nagbigay rin ng paliwanag si Kristong Muling Nabuhay sa mga apostol tungkol sa mga pangyayaring naganap. Batid ni Kristo na hindi nauunawaan ng mga apostol ang mga kaganapan. Alam ni Kristo na mahirap para sa mga alagad na intindihin nang mabuti ang lahat ng mga pangyayari. Kaya, ipinaliwanag ni Kristo sa kanila kung bakit nangyari ang mga iyon. Paliwanag ni Kristo, ang lahat ng mga naganap ay hinulaan ng mga propeta sa Lumang Tipan. Tinupad ng Panginoong Hesukristo ang lahat ng mga hinulaan ng mga propeta ng Matandang Tipan ukol sa Kanya. 

Pinatay nang walang kalaban-laban si Hesus. Walang awang binugbog at pinatay ang Panginoong Hesus. Subalit, Siya'y hindi nanatili sa libingan. Hindi nagtapos ang lahat para sa Panginoong Hesus sa Kanyang madugong kamatayan, puno ng karahasan. Bagkus, Siya'y muling nabuhay sa ikatlong araw. Ang Kanyang Muling Pagkabuhay ang huling yugto ng Kanyang misyon. Sa pamamagitan ng Kanyang Muling Pagkabuhay, nakamit Niya ang maluwalhati Niyang tagumpay. 

Walang awang pinatay ang Panginoong Hesukristo. Ngunit, hindi Siya nanatiling patay. Bagkus, sa ikatlong araw, Siya'y muling nabuhay. Pinatay si Hesus, ngunit Siya'y muling nabuhay, gaya ng Kanyang ipinangako sa lahat. Iyan ang Mabuting Balitang sinasampalatayanan at ipinapalaganap sa lahat bilang mga Katoliko. Ito ang ating pinahahalagahang mabuti sapagkat ang katotohanang ito ang sukdulan ng ating pananampalataya na galing sa mga apostol. 

HINDI KATHANG-ISIP

19 Abril 2017 - Miyerkules sa Walong Araw na Pagdiriwang ng Pasko ng Muling Pagkabuhay
Mga Gawa 3, 1-10/Salmo 104/Lucas 24, 13-35 

Maraming himalang ginawa si Hesus noong Siya'y nasa lupa. Nagpagaling Siya ng mga lumpo, mga bulag, mga ketongin, at iba pang mga maysakit. Nagpalayas Siya ng mga masasamang espiritu mula sa mga sinasapian ng mga ito. Muli rin Niyang binuhay ang mga patay, kabilang na ang anak ng biyuda mula sa bayan ng Nain at ang Kanyang kaibigang si Lazaro. Subalit, ang pinakadakilang himalang ginawa ni Hesus ay ang Kanyang Muling Pagkabuhay. Sa pamamagitan ng Kanyang Muling Pagkabuhay, ipinamalas ni Hesus ang Kanyang kapangyarihan bilang Diyos. 

Isang lalaking ipinanganak na lumpo dahil sa kapangyarihan ni Kristong Muling Nabuhay sa Unang Pagbasa. Sina Apostol San Pedro at Apostol San Juan ay mga instrumento lamang. Ang tunay na gumaling sa lalaking lumpo ay si Hesus. Ang Panginoong Hesus ang tunay na tagapagpagaling. Siya ang tunay na nagdudulot ng kagalingan sa lahat ng mga maysakit at karamdaman. 

Napatunayan ng dalawang alagad na naglakbay patungong Emaus na tunay ang pinakadakilang himala ng Panginoon. Hindi guni-guni, hindi isang kathang-isip lamang ang pinakadakilang kababalaghan ng Panginoon. Nakita ng dalawang ito nang personal ang Panginoong Muling Nabuhay. Habang naglalakbay patungong Emaus, hindi nakilala ng dalawang apostol na ang kapwa nilang manlalakbay ay ang Panginoong Muling Nabuhay. Nakilala lamang nila ang Panginoong Muling Nabuhay noong pinaghati-hati Niya ang tinapay. 

Ang Muling Pagkabuhay ng Panginoon ay hindi isang guni-guni. Hindi ito isang kathang-isip. Talagang nangyari ang Muling Pagkabuhay ni Kristo. Tunay ngang Muling Nabuhay ang Panginoon. Ang Muling Pagkabuhay ang nagkukumpleto sa misyon ng Panginoong Hesukristo. Ang Muling Pagkabuhay ng Panginoon ay ang tunay at pangunahing dahilan kung bakit natatag ang Simbahan. Ang Simbahan ay patuloy na sumasampalataya, sumasaksi, at nagpapalaganap ng Ebanghelyo o Mabuting Balita tungkol sa Panginoong Hesukristo. Si Hesus ay tunay na muling nabuhay sa ikatlong araw. Sa pamamagitan ng krus at Muling Pagkabuhay, Siya'y nagtagumpay at nagkaloob ng kaligtasan para sa ating lahat. 

SINO NGA BA SIYA?

18 Abril 2017 - Martes sa Walong Araw na Pagdiriwang ng Pasko ng Muling Pagkabuhay 
Mga Gawa 2, 36-41/Salmo 32/Juan 20, 11-18

Inihayag ni Apostol San Pedro na si Hesus ang tunay na Kristo sa Unang Pagbasa. Si Hesus ang Kristong kaloob ng Diyos. Ipinagkaloob ng Diyos ang Kanyang Anak na si Hesus upang maging Kristo. Bilang Kristo, si Hesus ay ang Tagapagligtas ng lahat ng tao. Ang tungkulin ni Hesus bilang Kristo o ang Hinirang ng Diyos ay ang pagdudulot ng kaligtasan sa lahat ng tao sa pamamagitan ng Kanyang kamatayan sa krus at Muling Pagkabuhay. Ang Muling Pagkabuhay ng Panginoong Hesus ang nagpapatunay na Siya nga ang Kristong Tagapagligtas na ipinagkaloob ng Diyos. 

Sa Ebanghelyo, nagpakita ang Panginoong Muling Nabuhay kay Maria Magdalena. Akala ni Santa Maria Magdalena noong una na isa lamang hardinero ang lalaking kanyang nakita sa labas ng libingan ng Panginoong Hesus. Subalit, nang tawagin ng "tagapag-alaga ng halamanan" ang kanyang pangalan, napagtanto niya na ang "hardinero" ay walang iba kundi ang Kristong Muling Nabuhay. Wala nang laman ang libingan sapagkat ang Panginoong Hesus ay tunay ngang muling nabuhay. 

Ang Muling Pagkabuhay ni Hesus ang nagpapatunay sa kung sino Siya. Ipinakilala ni Hesus ang Kanyang sarili bilang Kristo, ang Anak ng Diyos, sa pamamagitan ng Kanyang Muling Pagkabuhay. Pinatunayan ni Hesus na Siya nga ang Mesiyas, ang Anak ng Diyos sa pamamagitan ng Kanyang Muling Pagkabuhay sa ikatlong araw, tulad ng Kanyang sinabi. Tinupad ni Hesus ang lahat ng mga sinabi Niya at ng iba pang mga sinabi ng mga propeta tungkol sa Kanya. Dahil diyan, walang duda na si Hesus ang tunay na Mesiyas at Anak ng Diyos. Kaya, nararapat lamang na tawagin at sambahin si Hesus bilang Panginoon sapagkat Siya ang Diyos na nagkatawang-tao upang iligtas tayo sa pamamagitan ng krus at Muling Pagkabuhay. 

TUNAY ANG MULING PAGKABUHAY

17 Abril 2017 - Lunes sa Walong Araw na Pagdiriwang ng Pasko ng Muling Pagkabuhay 
Mga Gawa 2, 14. 22-33/Salmo 15/Mateo 28, 8-15 

Walong araw ang inilalaan ng Simbahan para sa pagdiriwang ng Pasko ng Muling Pagkabuhay. Ang Pasko ng Muling Pagkabuhay ang pinakadakilang Kapistahan sa lahat ng mga Kapistahan sa kalendaryo ng Simbahan. Walang kapistahang hihigit pa sa Dakilang Kapistahan ng Pasko ng Muling Pagkabuhay ng Panginoon. Ito ang rurok at buod ng ating pananampalatayang Kristiyano. Ito ang nagbibigay-saysay sa pananampalataya natin. Sabi nga ni Apostol San Pablo, hindi magkakaroon ng kabuluhan ang ating pananampalataya kung si Kristo Hesus ay hindi nabuhay na mag-uli. Kaya, nararapat lamang na maglaan ng isang linggong pagdiriwang para mas lalo tayong pumasok sa misteryo ng Muling Pagkabuhay. 

Ang Muling Pagkabuhay ni Hesus ay tunay at totoo. Hindi ito isang kathang-isip lamang. Kung ito'y isang kathang-isip lamang, walang saysay ang pagkamartir ng mga apostol at ang misyon ng Simbahan. Magtatago lamang ang mga apostoles sa silid na kanilang pinagtitipunan. Maaaring may mga ilan na babalik sa dati nilang pamumuhay bago nila nakilala ang Mahal na Poong Hesus. 

Masugid na ipinangaral ni Apostol San Pedro sa harap ng kanyang mga kababayan kung paanong namatay at muling nabuhay si Hesus sa Unang Pagbasa. Si Apostol San Pedro ay nangaral tungkol sa Panginoong Hesukristo nang buong katapangan, kahit ang kapalit nito'y kamatayan. Dati, noong si Hesus ay dinakip at sinakdal ng Kanyang mga kaaway, Siya'y tatlong ulit na ipinagkaila ni Apostol San Pedro dahil sa tindi ng takot ng apostol. Subalit, nagbago ang lahat magmula noong ang Mahal na Poong Hesus ay muling nabuhay. Puspos ng Espiritu Santo, ipinangaral ni San Pedro Apostol ang Mabuting Balita tungkol sa Panginoong Hesus, kahit ang kapalit noon ay ang kanyang sariling kamatayan. 

Sa Ebanghelyo, isinalaysay kung paanong sinuhulan ng mga kaaway ni Hesus ang mga kawal na nagbantay sa libingan. Binalak panatilihing patay si Hesus. Subalit, hindi nanatiling patay si Hesus. Bagkus, si Hesus ay muling nabuhay pagsapit ng ikatlong araw, gaya ng Kanyang sinabi. Dahil wala nang laman ang libingan, ang mga kawal ay sinuhulan ng mga kaaway ng Panginoong Hesus upang ipalaganap ang kasinungaling ninakaw ng mga disipulo ang bangkay ni Hesus. 

Subalit, ang kasinungalingang ito ay hindi nagtagumpay. Hindi nila napigilan ang mga apostol sa pagpapalaganap ng Mabuting Balita ni Kristo Hesus sa iba't ibang dako. Bagkus, ipinalaganap nila ang Mabuting Balita tungkol sa kaligtasang kaloob sa lahat ng Diyos sa pamamagitan ng Mahal na Pasyon at Muling Pagkabuhay ng Panginoong Hesus, kahit ang kapalit noon ay ang sarili nilang kamatayan. Ito ang pinaniniwalaan at sinasampalatayanan ng Simbahan hanggang ngayon. 

Tunay at totoo ang Muling Pagkabuhay ng Panginoong Hesukristo. Napakahalaga ang Muling Pagkabuhay ng Panginoong Hesus sa ating pananampalataya. Ito ang nagbibigay ng kabuluhan sa ating pananampalataya. Kung kathang-isip lamang, kung huwad ang Muling Pagkabuhay ng Panginoon, ang pananampalataya natin ay walang kabuluhan. Wala tayong Simbahan at hindi tayo maliligtas kung hindi muling nabuhay ang Panginoong Hesus. 

BUOD AT RUROK NG PANANAMPALATAYA

16 Abril 2017 
Araw ng Pasko ng Muling Pagkabuhay 
Mga Gawa 10, 34a. 37-43/Salmo 117/Colosas 3, 1-4 (o kaya: 1 Corinto 5, 6b-8)/Juan 20, 1-9 

Sa kalendaryong liturhikal ng Simbahan, ang araw na ito ang pinakamahalagang araw sa buong taon. Higit na mahalaga ang araw na ito kaysa sa ibang araw para sa Inang Simbahan. Sapagkat sa araw na ito, ipinagdiriwang ng Inang Simbahan ang rurok at buod ng ating pananampalataya bilang mga Kristiyano. Ang araw na ito ay ang araw ng Pasko ng Muling Pagkabuhay. Muling nabuhay ang Panginoong Hesukristo mula sa mga patay. Lumabas at bumangon nang matagumpay mula sa libingan ang ating Panginoong Hesukristo.

Nagsalita si Apostol San Pablo tungkol sa kahalagahan ng Muling Pagkabuhay ng Panginoong Hesukristo sa pananampalatayang Kristiyano sa kanyang unang sulat sa mga taga-Corinto. Sinabi niya na kung hindi muling nabuhay si Kristo, walang katuturan ang ating pananampalataya. Tanging ang Muling Pagkabuhay ni Kristo ang nagbibigay saysay sa ating pananampalataya bilang mga Kristiyano. 

Ang pananampalatayang ito ang siyang ipinangaral ni Apostol San Pedro sa Unang Pagbasa. Isinalaysay ni Apostol San Pedro sa Unang Pagbasa ang Mahal na Pasyon at Muling Pagkabuhay ng Panginoong Hesus. Ang Panginoong Hesus ay ipinako sa krus, namatay, at muling nabuhay sa ikatlong araw. Iyan ang buod at ang rurok ng pananampalatayang Katoliko. Ang Muling Pagkabuhay ni Hesus ang nagbibigay-saysay sa ating pananampalataya bilang mga Katolikong Kristiyanong nananalig at sumasampalataya sa Kanya bilang ating Panginoon at Diyos. 

Sa pamamagitan ng Kanyang Muling Pagkabuhay, pinatunayan ni Hesus na totoo ang Kanyang mga winika tungkol sa Kanyang sarili. Tinupad ni Hesus ang bawat hula ng mga propeta sa Lumang Tipan tungkol sa Mesiyas. Tinupad ni Hesus ang Kanyang ipinahayag at ipinangako sa lahat. Siya'y papatayin, ngunit Siya'y hindi mananatili sa libingan. Hindi mananatiling patay si Hesus. Ang Kanyang katawan ay hindi mananatili sa loob ng libingan. Bagkus, bumangon nang matagumpay si Hesus mula sa libingan at muling nabuhay sa ikatlong araw. Pinatunayan Niya na ang lahat ng Kanyang mga sinabi tungkol sa Kanyang sarili ay totoo. Siya nga ang Anak ng Diyos, ang Mesiyas, ang Tagapagligtas at Mananakop ng lahat. 

Ipinakita rin ni Hesus sa pamamagitan ng Kanyang Muling Pagkabuhay na hindi nagwawakas ang lahat sa kamatayan. Hindi Kalbaryo ang hantungan ng Kanyang misyon. Bagkus, ang Kanyang misyon ng paghahain ng sarili para sa lahat ng tao ay nakumpleto sa pamamagitan ng Kanyang Muling Pagkabuhay. Ang krus at ang Muling Pagkabuhay ni Hesus ay magkakaugnay. Kung wala ang krus sa Kalbaryo, walang Muling Pagkabuhay na magaganap. Ang Muling Pagkabuhay ni Hesus ang huling yugto ng Kanyang Misteryo Paskwal. 

Kaya nga, noong makita ng alagad na minamahal ni Hesus na si Apostol San Juan ang libingang walang laman sa Ebanghelyo, agad siyang naniwala sa katotohanang hindi ninakaw ang bangkay ng Panginoon. Siya'y naniwala agad na ang Panginoon ay muling nabuhay. Batay pa lamang sa ayos ng mga tela na pambalot sa bangkay ng Panginoon, mga kayong lino, hindi ito kaso ng pagnanakaw. Hindi ninakaw ang bangkay ni Kristo; tunay ngang Siya'y muling nabuhay. 

Ang libingang walang laman ang saksi sa buod at rurok ng pananampalataya natin bilang mga Katolikong Kristiyano. Ang libingang walang laman ang nagpapatotoo na tunay ang Misteryo Paskwal ni Hesus. Si Hesus ay ipinako sa krus, namatay, at inilibing. Subalit, hindi nanatiling patay ang Panginoong Hesus. Hindi nanatili sa libingan ang Panginoong Hesus matapos Siyang mamatay sa krus. Bagkus, noong sumapit ang ikatlong araw, bumangon nang matagumpay ang Panginoong Hesus. Siya'y muling nabuhay sa ikatlong araw. 

Ang buod at rurok ng ating pananampalatayang Katoliko ay ang Misteryo Paskwal ng Panginoong Hesukristo. Binibigyan ng kabuluhan ng Pasyong Mahal at Muling Pagkabuhay ng Panginoong Hesukristo ang pananampalatayang Kristiyano. Kung hindi Siya namatay sa krus at muling nabuhay, walang saysay o kahalagahan ang ating pananampalataya bilang mga Kristiyano. Sa pamamagitan ng Kanyang krus at Muling Pagkabuhay, binuo ni Hesus ang Misteryo Paskwal. Sa pamamagitan ng Kanyang krus at Muling Pagkabuhay, tinubos Niya ang lahat ng tao. Tayong lahat ay nagtitipon linggo-linggo sa Misa bilang mga Kristiyano dahil sa krus at Muling Pagkabuhay ng ating Panginoong Hesukristo. 

SI KRISTO'Y MULING NABUHAY! ALELUYA! 

AWITIN ANG ALELUYA KASAMA ANG MAHAL NA BIRHENG MARIA

15 Abril 2017 
Sabado de Gloria - Ang Magdamagang Pagdiriwang sa Pasko ng Muling Pagkabuhay (A) 
Genesis 1, 1-2, 2 (o kaya: 1, 1. 26-31a)/Salmo 103 (o kaya: 32)/Genesis 22, 1-18 (o kaya: 22, 1-2. 9a. 10-13. 15-18)/Salmo 15/Exodo 14, 15-15, 1/Exodo 15/Isaias 54, 5-14/Salmo 29/Isaias 55, 1-11/Isaias 12/Baruc 3, 9-15. 32-4, 4/Salmo 18/Ezekiel 36, 16-17a. 18-28/Salmo 41; 42 (o kaya: 50)/Roma 6, 3-11/Salmo 117/Mateo 28, 1-10 

Ang pagdurusa at kamatayan ng Panginoong Hesukristo ay nagdulot ng matinding hapis sa puso ng Mahal na Birheng Maria. Matapos masaksihan ang pagdurusa at kamatayan ng Panginoong Hesukristo, napuno ng lungkot at lumbay ang Mahal na Birhen. Ang luha mula sa kanyang mga mata. Bagamat ang Mahal na Ina ay buong pusong nanalig at tumalima sa kalooban ng Diyos, hindi maiaalis sa kanyang puso ang hapdi at kirot dulot ng Pasyon ng kanyang Anak. Sinong ina ang hindi labis na masasaktan kapag may nangyaring masama sa kanyang anak? 

Nasaksihan ni Maria ang bawat sandali ng Pagpapakasakit ni Hesus. Bawat saglit ng pagdurusa at kamatayan ni Hesus ay kanyang dinibdib. Natunghayan ni Maria ang bawat saglit noon. Bawat minuto, bawat segundo, bawat oras ng pagdurusa ni Hesus. Napakasakit para kay Inang Maria na saksihan ang bawat minuto ng araw na iyon. Napakasakit para kay Maria na masaksihan nang personal kung paanong kinutya, pinagtulungan, at pinatay si Hesus. Nandoon si Maria habang nagdusa si Hesus. Nakita ng kanyang mga mata ang matinding pagpapakasakit ni Hesus. 

Tiniis ng Mahal na Birheng Maria ang lahat ng sakit. Tiniis ni Maria ang hapdi at kirot sa kanyang puso. Nagdusa siya kasama ni Hesus. Nakiisa siya sa pagdurusa ng Panginoong Hesus. Tiniis ng Mahal na Inang si Maria ang pagtarak ng tabak sa kanyang puso, tulad ng hinulaan ni Simeon sa templo. Ang kanyang puso'y hiniwa ng isang tabak. Napakasakit ng hiwa. Subalit, ang lahat ng iyon ay tiniis ni Maria habang sinasaksihan ang bawat sandali ng Pasyong Mahal ni Kristo. 

Subalit, hindi nagtagal ang paghahapis ni Maria. Nagwakas ang kanyang hapis at pagluluksa noong muling nabuhay si Kristo Hesus. Nagwakas ang paghihinagpis ng Mahal na Ina noong nagpakita sa kanya ang Panginoong Muling Nabuhay. Kay laki ng tuwa't galak na naramdaman ng Mahal na Birhen. Napuspos ng kagalakan ang puso ng Birheng Maria nang makita ng kanyang mga mata ang kanyang Anak na muling nabuhay. Ang hapis ng Mahal na Birheng Maria ay tuluyang napawi at nagwakas dahil sa Panginoong Hesus na Muling Nabuhay. 

Liwanag, kapayapaan, at kagalakan ang hatid ng Panginoong Muling Nabuhay na si Kristo Hesus. Sa pamamagitan nito, ang kadiliman ay nasindak. Ang lungkot at hapis ay tuluyang pinawi ng Panginoong Hesukristo na Muling Nabuhay. Ang mga biyayang kaloob ng Panginoong Muling Nabuhay ang siyang ipinapalaganap. 

Kaya nga sa Ebanghelyo, sinabihan ng Panginoong Muling Nabuhay ang dalawang Maria na pumunta sa libingan - sina Maria Magdalena at ang isa pang Maria - na huwag silang matakot. Hindi takot ang hatid ni Kristong Muling Nabuhay. Bagkus, kagalakan, kapayapaan, at kaliwanagan ang hatid ni Kristong Muling Nabuhay sa lahat ng mga nananalig at sumusunod sa Kanya nang buong puso. 

Batid ng Mahal na Birheng Maria na hindi takot ang hatid ng Panginoong Hesus na Muling Nabuhay. Alam ni Maria na hindi takot kundi kagalakan ang hatid ng Anak niyang Muling Nabuhay. Alam ni Maria na ang Anak niyang Nabuhay ang tagapawi ng takot at hapis. Alam ni Maria na ang hapis ay magiging tuwa't galak sa pamamagitan ng Anak niyang Muling Nabuhay, ang Panginoong Hesukristo. 

Sa pagdiriwang ng Pasko ng Muling Pagkabuhay, huwag tayong matakot lumapit sa Panginoong Muling Nabuhay. Huwag tayong matakot na pagmasdan si Hesus na Muling Nabuhay. Bagkus, lumapit tayo nang may buong pananalig sa Kanya. Papawiin ng Panginoong Muling Nabuhay ang ating mga hapis at takot. Mula sa pagiging mga taong puno ng takot at hapis, tayong lahat ay mapupuno ng tuwa't galak. Nawa, kasama ang Mahal na Birheng Maria, awitin natin ang "Aleluya" na may tuwa't galak sa Panginoong Muling Nabuhay. 

MALIGAYANG PASKO NG MULING PAGKABUHAY SA LAHAT! 

LARAWAN NG DAKILANG PAG-IBIG

14 Abril 2017
Biyernes Santo sa Pagpapakasakit ng Panginoon 
Isaias 52, 13-53, 12/Salmo 30/Hebreo 4, 14-16; 5, 7-9/Juan 18, 1-19, 42

Tuwing sasapit ang Biyernes Santo, pumapasok ang Simbahan sa hiwaga ng krus ni Kristo. Ang krus ni Kristo ang sagisag ng ating kaligtasan. Sa pamamagitan ng kamatayan ni Kristo sa krus, ang sangkatauhan ay tinubos. Ipinasiya ng Diyos na iligtas ang sangkatauhan sa pamamagitan ng paghahain ng sarili ni Kristo sa krus dahil sa Kanyang dakilang pag-ibig para sa sangkatauhan. Ang krus ni Kristo ang larawan ng dakilang pag-ibig ng Diyos para sa sangkatauhan. 

Hinulaan ang paghahain ni Kristo ni propeta Isaias sa Unang Pagbasa. Binigyang-diin ni propeta Isaias na ang Mesiyas ay labis na masusugatan dahil sa kasalanan ng bawat tao. Labis ang pagdurusa ng Mesiyas dahil sa mga makasalanan. Dahil sa bigat ng mga kasalanan ng bawat tao, si Kristo'y nagtiis ng matinding hirap at kirot. Ang mga kasalanan natin ang nagdulot ng matinding pagdurusa kay Kristo. Nagpakasakit Siya dahil sa bigat ng ating mga kasalanan. 

Sa Ikalawang Pagbasa, inilarawan si Kristo ng manunulat ng sulat sa mga Hebreo bilang dakilang saserdote. Isa sa mga titulo ni Kristo Hesus ang titulo ng dakilang saserdote sapagkat hindi pangkaraniwang kordero ang Kanyang inihandog para sa ikapagpapatawad ng mga kasalanan. Ang Korderong inihain ni Hesus alang-alang sa sangkatauhan ay ang Kanyang sarili. Inihain ni Hesus ang Kanyang sarili para sa kapatawaran ng mga kasalanan. Kaya naman, ang Panginoong Hesus ay kilala bilang Kordero ng Diyos at Dakilang Saserdote. 

Inilarawan ni San Juan sa unang bahagi ng kanyang salaysay ng Pasyong Mahal kung paanong ipinagtanggol ng Panginoong Hesus ang mga apostol mula sa mga kawal. Ipinakilala ni Hesus ang Kanyang sarili sa mga kawal at sinabihan sila na pakawalan ang mga apostol. Siya ang hinahanap ng mga kawal. Kaya, hiniling ni Hesus sa mga kawal na huwag na nilang idamay ang Kanyang mga alagad. 

Sa pamamagitan ng pagpasan ng ating mga kasalanan, ipinamalas at ipinadama ni Hesus ang Kanyang dakilang pag-ibig para sa ating lahat. Pag-ibig ang dahilan kung bakit ipinasiya ng Panginoong Hesus na akuin at pasanin ang bigat ng ating mga kasalanan. Ipinasiya ni Hesus na mamatay sa krus bilang dakilang hain para sa ikapagpapatawad ng mga kasalanan. Inako at pinasan ni Hesus ang kabigatan ng mga kasalanan natin upang tayong lahat ay maligtas at mapatawad. Dumanak ang Kanyang dugo mula sa krus para sa ating kaligtasan. Dumanak ang Kanyang dugo mula sa krus upang magkaroon ng kapatawaran ang ating mga sala. 

Magpasalamat tayo sa Diyos sapagkat tunay at wagas ang Kanyang pagmamahal para sa atin. Magpasalamat tayo sapagkat ipinagkaloob ng Diyos ang Bugtong na Anak Niyang si Hesukristo upang maging ating Tagapagligtas. Magpasalamat tayo sa Diyos sapagkat inihain ng Panginoong Hesus ang Kanyang sarili upang tayong lahat ay maligtas. Magpasalamat tayo sapagkat tayo'y nagkaroon ng kaligtasan at kapatawaran para sa ating mga kasalanan sa pamamagitan ng Kabanal-banalang Dugo ng Panginoong Hesukristo na Siyang nagligtas sa ating lahat. 

Ang paghahain ni Hesus sa krus ay ang larawan ng dakilang pag-ibig. Iyan ang larawang nais iguhit ng misteryo ng krus ni Hesus. Inalay ni Hesus ang Kanyang buhay upang ipakita at ipadama sa ating lahat ang Kanyang dakilang pag-ibig na mananatili magpakailanman. Pag-ibig ang dahilan kung bakit kusang ibinigay ni Kristo Hesus ang Kanyang sarili bilang handog nang buong kababaang-loob para sa ating lahat. Dahil sa Kanyang-pag-ibig para sa atin, tayong lahat ay tinubos at pinatawad ni Hesus sa pamamagitan ng Kanyang pag-aalay ng sarili sa krus. 

PITONG HULING WIKA - IKAPITONG WIKA

IKAPITONG WIKA (Lucas 23, 46):
"AMA, SA MGA KAMAY MO'Y IPINAGTATAGUBILIN KO ANG AKING ESPIRITU!" 

Hanggang sa huling sandali ng Kanyang buhay sa krus, ang Panginoong Hesus ay nanalig sa Ama. Hindi nawalan ng tiwala si Hesus sa Ama kailanman. Buong-buo ang pananalig ni Hesus sa kalooban ng Ama hanggang sa katapusan. Kaya nga, sa Kanyang panalangin sa Halamanan ng Getsemane, namutawi ang mga salitang ito mula sa mga labi ni Hesus, "Huwag ang kalooban Ko ang masunod, O Ama, kundi ang kalooban Mo." (Lucas 22, 42)

Sa Kanyang Ikapitong Huling Wika mula sa krus, muling ipinakita ni Hesus ang buong puso Niyang pananalig sa Ama. Kahit nagdurusa sa krus, hindi nagmaliw ang pananalig ni Hesus sa Ama. Dahil sa pananalig ni Hesus sa Ama, tinanggap Niya ang krus nang buong kababaang-loob. Buong kababaang-loob na tumalima sa kalooban ng Ama si Hesus, kahit ang katumbas nito'y ang Kanyang buhay. 

Niloob ng Ama na ialay ni Hesus ang Kanyang buhay para sa kapatawaran ng mga kasalanan. Niloob ng Ama na si Hesus ay mag-alay ng buhay para sa kaligtasan ng sangkatauhan. Batid ni Hesus na napakahirap ang ipinapagawa sa Kanya ng Ama. Batid ni Hesus na mahirap tanggapin at sundin ang kalooban ng Ama. Batid Niya na napakahirap at napakasakit ang kailangan Niyang danasin. Subalit, tinanggap at niyakap ni Hesus ang kalooban ng Ama nang buong pusong pananalig.  

Puno ng kahirapan ang mga huling sandali ng Kanyang buhay. Puno ng hapis ang mga huling sandali ng Kanyang buhay. Ang mga huling sandali ng Kanyang buhay ay puno ng kadiliman. Subalit, sa kabila ng lahat ng ito, nanatiling mapanatag ang loob ni Hesus dahil sa Kanyang pananalig sa Ama. Para kay Hesus, mapapanatag ang kalooban ng bawat isa, kahit sa mga sandali ng kahirapan, kung ibibigay ang buong pusong pananalig sa Amang makapangyarihan at maawain. 

May nais ituro sa atin ang Panginoong Hesus sa Kanyang Ikapitong Huling Wika mula sa krus. Nais ituro sa atin si Hesus na ang Diyos lamang ang magbibigay ng kapanatagan sa ating buhay, lalung-lalo na sa mga oras ng kahirapan. Totoo ngang hindi madaling manalig sa Diyos sa lahat ng pagkakataon sa buhay, lalung-lalo na sa mga oras ng kagipitan. Subalit, ang Panginoon lamang ang makakapagdulot ng kapantagan ng loob sa bawat sandali ng ating buhay. Kinakailangan lamang nating manalig sa Kanya nang buong puso't kaluluwa. 

Tanging ang Diyos lamang ang makakapagbigay ng kapanatagan ng loob sa bawat sandali ng ating buhay, lalung-lalo na sa mga sandali ng kagipitan. Ibigay lamang natin ang buong puso nating pananalig sa Kanya. Sa gayon, magiging maayos ang lahat sa tulong ng Kanyang makapangyarihang Awa at Pag-Ibig. 

PITONG HULING WIKA - IKAANIM NA WIKA

IKAANIM NA WIKA (Juan 19, 30):
"NAGANAP NA!" 

"Anong ganap?" Tinatanong ito upang malaman kung anong mayroon. Tinatanong ito upang malaman kung anong mangyayari. Kapag ang pangyayaring magaganap ay nakakainteresado para sa isang tao, siya'y mananatili upang saksihan nang buo ang pangyayaring ito. Hindi niya nais malampasan ang kaganapang iyon mula sa simula hanggang sa katapusan niyon. Kapag hindi naman nakakainteresado, aalis na lamang siya. May mga ilang magsasabing, "Balitaan mo na lang ako." 

Tuwing sasapit ang Biyernes Santo, ginugunita ang pinakamahalagang pangyayari sa kasaysayan ng daigdig - ang paghahain ng Panginoong Hesus sa krus. Inalay ni Hesus ang Kanyang sarili alang-alang sa ating kaligtasan. Inako Niya ang bigat ng ating mga kasalanan upang tayong lahat ay matubos. Siya'y naging dakilang hain upang ang lahat ng kasalanan ay magkaroon ng kapatawaran. 

Sa pamamagitan ng pagsigaw ng mga katagang "Naganap na!", inihayag ni Hesus na nagkaroon ng kapatawaran ang lahat ng kasalanan. Inihayag rin ng Panginoong Hesus sa pamamagitan ng mga salitang ito na tinubos ang sangkatauhan mula sa kasalanan. Pinalaya na ang sangkatauhan mula sa pagkaalipin dulot ng kasalanan sa pamamagitan ng paghahain ni Kristo. Hindi na mga bihag ng kasaalanan ang bawat tao. Ang bawat tao'y may kalayaan upang mamuhay bilang mga inangking anak ng Diyos. Ang lahat ng iyon ay naganap sa pamamagitan ni Kristo. 

Inihayag ni Kristo sa pamamagitan ng mga katagang ito kung gaano kadakila ang pag-ibig ng Diyos. Ang Diyos, sa pamamagitan ni Kristo Hesus, ay pumanaog sa lupa at nagkatawang-tao. Nang magawa iyon, inihandog Niya ang sariling buhay alang-alang sa kaligtasan ng sangkatauhan. Ibinigay ng Panginoon ang Kanyang buong sarili upang magkaroon ng kapatawaran ang kasalanan ng tao. Ginawa ng Panginoon ang lahat ng ito dahil sa Kanyang pag-ibig. 

Mapalad tayong lahat. Mapalad tayo sapagkat mayroon tayong Diyos na lubos na nagmamahal. Mapalad tayo sapagkat mayroon tayong Diyos na puspos ng Awa at Habag. Mapalad tayo sapagkat pinili tayong iligtas ng Diyos. Mapalad tayo dahil mayroon tayong Tagapagligtas - si Kristo - na nag-alay ng Kanyang sarili para sa ating lahat. Mapalad tayong lahat sapagkat nagkaroon ng kapatawaran ang ating mga kasalanan sa pamamagitan ng pagdanak ng dugo ni Kristo. 

Ano'ng ganap ngayong Biyernes Santo? Nasa krus ni Kristo Hesus ang kasagutan. Sa pamamagitan ng krus ni Hesus, naligtas ang sangkatauhan. Sa pamamagitan ng krus ng Panginoong Hesus, nagkaroon ng kapatawaran ang mga kasalanan ng tao. Sa pamamagitan ng krus ni Hesus, ipinamalas kung gaano kadakila ang pag-ibig ng Diyos sa sangkatauhan - walang kapantay at walang hanggan. 

PITONG HULING WIKA - IKALIMANG WIKA

IKALIMANG WIKA (Juan 19, 28): 
"NAUUHAW AKO!" 

Hindi lamang pisikal ang pagkauhaw ng tao. Mayroong iba't ibang kinauuhawan ang tao, bukod sa pisikal na pagkauhaw. Nauuhaw ang tao para sa tagumpay, pag-ibig, paggalang, kaginhawaan, at maraming iba pa. Gagawin ng tao ang lahat para mapawi ang pagkauhaw na iyon. Napakatindi ng pagkauhaw ng tao. Hindi lamang tubig ang lunas sa pagkauhaw ng tao. 

May ilan mga taong uhaw na naghahanap ng mga pamatid-uhaw sa mga maling lugar. Halimbawa, ang mga taong uhaw sa pag-ibig. May mga taong uhaw sa pag-ibig na naghahanap ng tunay na pag-ibig sa pornograpya. Hahanap ng pag-ibig sa pakikipagtalik. Makikipagtalik nang hindi pa ikinakasal. Makikipagtatalik sa mga hindi nila kabiyak. Hindi pag-ibig ang tawag diyan kundi libog, pagnanasa. Hindi tunay na pag-ibig iyan kundi pagnanasa. Isa pang halimbawa, ang mga uhaw para sa kaginahawaan. May mga ilan nagdodroga sapagkat paniwala nila'y giginhawa't luluwag ang kanilang pakiramdam. Hindi totoo iyan! Masisira lamang ang buhay ng tao kapag siya'y gumamit at umabuso ng pinagbabawal na droga.  

Saan tayo makakahanap ng pamatid-uhaw? Ano ang makakapawi sa mga matindi nating pagkauhaw? Ang Panginoong Hesukristo ay ang tunay na tagapawi ng mga matitinding pagkauhaw ng tao. Siya lamang ang makakapawi ng mga matitinding pagkauhaw natin. Batid ni Hesus ang ating mga pangangailangan. Batid Niya ang ating pagkauhaw. Siya lamang ang nakababatid sa ating mga pagkauhaw. 

Paanong tinugon ni Kristo ang pagkauhaw ng tao? Buong kababaang-loob Siyang bumaba mula sa langit at nagkatawang-tao. Ibinigay ni Kristo ang Kanyang buong sarili bilang handog. Inalay Niya ang Kanyang sarili para sa kaligtasan ng lahat ng tao. Inihain Niya ang Kanyang buhay para sa kapatawaran ng mga kasalanan. Ang Panginoon, ang Tubig na nagbibigay-buhay, ay nag-alay ng Kanyang sarili upang ang sangkatauha'y magkaroon ng daan patungo sa Diyos. 

Ang ikalimang wika na namutawi mula sa bibig ni Hesus mula sa krus ay tungkol naman sa Kanyang pagkauhaw. Subalit, hindi inilalarawan ni Hesus sa wikang ito ang pisikal Niyang pagkauhaw. Tayong lahat ang Kanyang kinauuhawan. Uhaw si Hesus para sa ating pananalig at pagmamahal sa Kanya. 

Paano nating mapapawi ang pagkauhaw ng Panginoong Hesus? Mapapawi natin ang pagkauhaw ni Hesus sa pamamagitan ng pagkakawanggawa. Magbigay tayo ng limos sa mga kapus-palad. Ibahagi ang Awa ng Diyos sa kapwa, lalo na sa mga maralita. Ang Panginoong Hesus mismo ang nagsabi, "Anumang gawin ninyo para sa pinakahamak sa mga kapatid Kong ito, ito ang ginagawa ninyo para sa Akin." (Mateo 25, 40)

Tumugon ang Panginoong Hesukristo sa pagkauhaw ng tao para sa kaligtasan at kapatawaran ng mga kasalanan sa pamamagitan ng pag-aalay ng Kanyang buhay para sa ating lahat. Hinahamon tayo ni Kristo na tularan ang Kanyang halimbawa. Hinahamon tayo ni Hesus na pawiin ang Kanyang pagkauhaw. Hinahamon tayo ni Hesus na tumugon sa Kanyang pagkauhaw. Kung paanong pinawi ni Kristo ang ating pagkauhaw, gayon din naman, pawiin rin natin ang Kanyang pagkauhaw. 

PITONG HULING WIKA - IKAAPAT NA WIKA

IKAAPAT NA WIKA (Mateo 27, 46; Marcos 15, 34): 
"DIYOS KO, DIYOS KO, BAKIT MO AKO PINABAYAAN?" 

Madali bang magpuri sa Diyos sa gitna ng mga pagsubok sa buhay? 
Madali bang manalig sa Diyos sa panahon ng sakuna? 
Madali bang manalangin sa Panginoon sa panahon ng ligalig? 
Madali bang magpasalamat sa Diyos kapag ika'y bigo? 

Madaling magpasalamat sa Diyos kapag ang buhay natin ay masaya. Madaling magpuri sa Diyos kapag maginhawa ang buhay. Madaling manalangin sa Diyos kapag maaayos ang lahat. Madaling manalangin at magpasalamat sa Panginoon kapag nakamit ang tagumpay. Madaling magpasalamat sa Panginoon kapag ang lahat ng mga mithiin sa buhay ay nakamit. 

Kung babaliktarin naman natin ang mga sitwasyon, mapapansin natin na hindi madaling manalig sa Diyos. Mahirap manalig sa Panginoon kapag ang buhay ay puno ng kahirapan at kabiguan. Mahirap para sa atin na kumapit at manalig sa Diyos sa panahon ng matitinding pagsubok. Mahirap magpasalamat sa Diyos sa mga sandali ng kapighatian at sakit. 

Mga matitinding sakuna katulad ng mga lindol sa Bohol at Cebu at ang Bagyong Yolanda na tumama sa Leyte tatlo't kalahating taon na ang nakalipas. Nitong mga nakaraang araw, nagkaroon ng mga malalakas na lindol sa lalawigan ng Batangas. Mga seryosong sakit at karamdaman, katulad ng kanser at HIV/AIDS. Kawalan ng mga mahal sa buhay. Kasawian, kabiguan sa buhay pag-ibig. Mga pagkakataon sa buhay kung saang mahirap manalig at manalangin sa Diyos. 

Habang nakabayubay sa krus, malakas na sumigaw si Hesus. Diyos Ko, Diyos Ko, bakit Mo Ako pinabayaan? Ang ikaapat na salitang ito ni Hesus mula sa krus ay hindi salita ng isang taong nawawalan ng pag-asa. Bagkus, ang ikaapat na wika ni Hesus ay ang mga unang kataga ng Salmo 22. Ang Salmo 22 ay isang awit-panalangin na dinadasal sa panahon ng matitinding pagsubok. 

Ano naman ang laman ng panalanging ito ni Hesus? Si Hesus ay nanalangin para sa ating lahat. Sa pamamagitan ng mga salitang ito, tayong lahat ay ipinagdasal ni Hesus. Tayong lahat ay ipinagdasal ng Panginoong Hesus upang ipakita sa bawat isa sa atin kung gaano Niya tayo kamahal. Kahit ilang ulit nating sinusugatan ang Mahal Niyang Puso sa pamamagitan ng ating mga kasalanan, patuloy Niya tayong iniibig. Si Hesus, ang Tagpamagitan ng Amang Diyos at ng tao, ay nagdasal nang buong kataimtiman para sa ating lahat. 

Ipinakita ni Hesus sa wikang ito na ang pinakamabisang sandata sa mga oras ng pagsubok ay ang panalangin. Bagamat mahirap gawin sa panahon ng pagsubok, ang pananalangin ang pinakamabisang sandata sa mga oras ng kagipitan. Kapag tayo'y nananalangin nang buong kataimtiman, mararamdaman natin ang Awa at Pagmamahal ng Diyos. Ang Awa at Pagmamahal ng Diyos ang magbibigay sa atin ng panibagong lakas. Ang Awa at Pag-Ibig ng Diyos ang tutulong sa atin na buuin muli ang ating pananalig sa Diyos. Ang Awa at Pagmamahal ng Diyos ang tutulong sa atin na bumangon, lampasan, at pagtagumpayan ang mga pagsubok sa buhay. Ang Awa at Pag-Ibig ng Diyos ang aayos ng lahat ng bagay. 

Sa mga panahon ng pagsubok, lumapit tayo sa Diyos. Kumapit tayo sa Diyos. Oo, hindi madaling gawin ito sa mga sandali ng kagipitan. Subalit, kahit mahina ang pananalig natin sa Diyos sa mga oras na iyon, sa Kanya tayo lumapit at kumapit. Ang Diyos na ating Sanggalang at Tagapagligtas ang tutulong sa atin sa mga oras ng matitinding pagsubok sa buhay. 

PITONG HULING WIKA - IKATLONG WIKA

IKATLONG WIKA (Juan 19, 26-27):
"BABAE, NARITO ANG IYONG ANAK...
NARITO ANG IYONG INA!" 

Sa salaysay ng Pasyong Mahal ng Panginoon, ipinakita ng ating Mahal na Ina kung paanong maging matatag sa mga sandali ng kahirapan sa buhay. Itinuturo niya sa ating lahat kung paanong manalig sa Diyos sa kabila ng kahirapan ng buhay. Ito'y ipinakita sa atin ng Mahal na Birheng Maria noong siya'y nakiisa at sumunod kay Hesus sa mga nalalabing sandali ng Kanyang buhay sa krus. 

Iniwanan at tinalikuran si Hesus sa mga huling sandali ng Kanyang buhay. Ang mga alagad (maliban kay San Juan) ay tumalikod sa Kanya sa Halamanan dahil sa tindi ng kanilang takot sa mga autoridad. Natakot ang mga apostol dahil ayaw nilang mamatay. Kaya, iniwanan nila si Hesus sa Getsemane. Si Hudas Iskariote naman ay tumalikod kay Hesus sa pamamagitan ng pakikipagsabwatan sa mga kaaway ni Hesus. Binenta ni Hudas si Hesus sa mga nagbabanta laban sa Kanya kapalit ng tatlumpung piraso ng pilak. Si Apostol San Pedro ay tumalikod rin kay Hesus. Tatlong ulit niyang itinatwa si Hesus habang Siya'y nililitis ng Sanedrin. 

Si Hesus ay iniwanan ng lahat sa mga huling sandali ng Kanyang buhay. Iilan lamang ang mga nanatili sa Kanyang tabi sa mga sandaling iyon. Isa na rito ang Mahal na Inang si Maria. Nakiisa si Maria nang buong katapatan at katatagan sa pagdurusa ng Anak niyang iniibig na si Hesus. Si Maria ay nanatiling kasama ng Anak niyang iniibig. Hindi pinabayaan o tinalikuran ni Maria si Hesus. Nakiisa, dumamay si Maria sa pagdurusa ni Hesus. 

Nanatiling matatag ang Mahal na Birheng Maria sa mga huling sandali ng buhay ng Panginoong Hesus. Nakita ni Maria kung paanong sinaktan at pinahirapan ng mga kawal at iba pang mga kasapi ng autoridad si Hesus. Nakita ni Inang Maria kung paanong pinagtulungan ng mga autoridad ang Panginoong Hesus. Walang awa nilang pinagtulungan at sinaktan si Hesus. Nakita ni Maria kung paanong si Hesus ay nagpatuloy sa Kanyang daan sa Kalbaryo habang pasan-pasan ang krus. Nakita ni Maria kung paanong nagdusa si Hesus habang nakabayubay sa krus. 

Tiniis ng Mahal na Birheng Maria Maria ang lahat ng sakit dulot ng pagdurusa ni Hesus. Tiniis ni Maria ang lahat ng hapdi, ang lahat ng pighati, ang lahat ng kirot sa kanyang puso. Naramdaman rin ng Mahal na Inang si Maria ang bawat sakit na naramdaman ni Hesus habang nakapako sa krus. Nagdusa si Inang Maria kasama ang minamahal niyang Anak na si Kristo Hesus. 

Hindi natakot ang Mahal na Birheng Maria sa mga autoridad. Ang mga apostol ay tumakas mula sa mga autoridad noong dinakip si Hesus sa Getsemane. Iniwanan nila si Hesus dahil sa tindi ng kanilang takot sa mga autoridad. Ipinagkaila rin ni Apostol San Pedro si Hesus dahil sa takot. Silang lahat ay takot mamatay. Subalit, ang Mahal na Birheng Maria ay hindi natakot. Hindi natakot ng Mahal na Birheng Maria ang mga autoridad. Kahit alam ni Maria na maaari siyang dakipin ng mga autoridad dahil siya ang ina ni Hesus, hindi siya nagpadaig sa takot. Bagkus, ang Mahal na Birheng Maria ay sumunod kay Kristo Hesus nang buong katapangan at katapatan. Hindi pinabayaan ni Maria ang Anak niyang naghihingalo. 

Kaya, ipinagkatiwala ng Panginoong Hesus sa pangangalaga ni Apostol San Juan ang Mahal na Birheng Maria. Ipinagkatiwala ni Hesus kay San Juan Apostol, ang kumakatawan sa Simbahan sa mga sandaling iyon, ang Mahal na Birheng Maria. Ibinigay ni Hesus si Maria upang maging ina ng Simbahan. Ibinigay ni Hesus si Maria upang maging ina't huwaran ng bawat Kristiyano.  

Mayroong huwarang ibinigay ang Panginoong Hesus sa ating lahat - ang Mahal na Birheng Maria. Nagpakita ng katatagan ang Inang Maria sa mga huling sandali ng buhay ni Hesus. Hindi siya nagpatalo sa takot. Hindi niya hinayaang maghari ang takot sa kanyang puso. Hind niya ikinubli ang sarili dahil sa takot. Bagkus, buong kababaang-loob at katahimikan na naging matatag ang Mahal na Inang si Mariang Birhen habang nasasaksihan niya ang bawat sandali ng Pasyon ng kanyang Anak na si Hesus. Sumunod at nakiisa ang Mahal na Inang si Maria sa Pasyon ni Hesus nang buong katapatan, katatagan, katahimikan, at kababaang-loob. 

PITONG HULING WIKA - IKALAWANG WIKA

IKALAWANG WIKA (Lucas 23, 43):
"SINASABI KO SA IYO: 
NGAYON DI'Y ISASAMA KITA SA PARAISO." 

May ugnayan ang Una at Ikalawang Wika ng Panginoong Hesus mula sa krus. Iisa lamang ang tema ng unang dalawang salita ng Panginoon habang nakabayubay sa krus - kapatawaran. Ang Unang Salita ni Kristo mula sa krus ay isang panalangin sa Ama para sa Kanyang mga tagausig. Nanalangin nang buong kataimtiman ang Panginoong Hesus upang ang Kanyang mga tagausig ay mapatawad ng Diyos, sa kabila ng mga masasamang gawain nila laban sa Panginoon. Ang Ikalawang Wika naman ay tungkol sa pagpapatawad ni Hesus sa isang salarin na ipinako sa krus sa bundok ng Kalbaryo kasama Niya. Pinatawad ni Hesus ang nagtitikang salarin. Ipinangako rin ni Hesus sa kanya na siya'y isasama Niya sa Paraiso. 

Dimas ang pangalan ng salaring nagtika. Ayon sa tradisyon, ang krimeng kanyang ginawa ay pagnanakaw. Ano ba ang kanyang ninakaw? Hindi natin alam. Subalit, natitiyak natin na napakabigat ang kanyang ginawang krimen. Nagnakaw siya sa iba't ibang pamamaraan. Hindi lamang nagnakaw si Dimas ng iba't ibang bagay na nabibili ng salapi. Maaari siyang nakapatay ang tao. Ang pagpatay ay isa ring uri ng pagnanakaw sapagkat ang pagpatay ay pagnanakaw ng buhay. Ninanakaw ang karapatan ng isang tao upang mabuhay sa pamamagitan ng pagpatay. 

Subalit, sa kabila ng mga mabibigat na kasalanan na kanyang ginawa, ipinangako pa rin sa kanya ni Kristo ang Paraiso. Kahit na maraming ninakaw si Dimas mula sa iba't ibang tao, ginantimpalaan siya ni Kristo ng Paraiso. Paano nangyari iyon? Paano nakamit ng isang salarin, isang kriminal, ang biyaya ng Paraiso? Sa dinami ng mga maaaring gantimpalaan, bakit kriminal pa ang pinili ni Kristo? Isa na nga siyang kriminal, siya pa ang gagantimpalaan! Bakit ipinangako ni Kristo sa isang salarin na siya'y isasama Niya sa Paraiso? 

Habang siya'y nakapako sa krus, nagtika si Dimas. Pinagsisihan niya ang kanyang mga kasalanan. Inamin niya nang buong katapangan at kababaang-loob na dapat lamang siya parusahan. Inamin niyang makatarungan ang pagpaparusa sa kanya. Buong puso siyang sumamo sa Panginoon. Buong kataimtiman niyang hiniling sa Mahal na Poon na siya'y alalahanin kapag Siya'y naghari na. 

Isang makasalanang taos-pusong nagtitika ang nakita ni Hesus kay Dimas noong sandaling iyon. Noong tumingin si Hesus kay Dimas, hindi Niya nakita ang isang kriminal na walang puso. Hindi Niya nakita ang isang kriminal na walang takot sa Diyos. Bagkus, nakita ni Hesus ang isang makasalanang taos-pusong nagbabalik-loob sa Diyos sa mga nalalabing sandali ng kanyang buhay. Nakita ng Panginoong Hesus ang isang makasalanang humihingi ng Awa at kapatawaran mula sa Diyos sa mga huling sandali ng kanyang buhay dito sa daigdig. 

Batid ni Hesus na si Dimas ay tapat sa kanyang taos-pusong pangungumpisal sa Kanya habang nakabayubay sa krus. Batid ni Hesus na ninanais talaga ni Dimas maranasan ang dakilang Awa ng Diyos sa mga huling sandali ng kanyang buhay sa lupa. Kaya, ipinagkaloob ni Hesus ang hiling ni Dimas. Pinatawad ni Hesus si Dimas at ipinangako sa kanya ang Paraiso. Ipinangako ni Hesus na makakapiling Niya sa Paraiso ang nagtitikang magnanakaw na si Dimas. 

Ang pangako ng Paraiso ay ipinagkakaloob ni Kristo sa mga makasalanang taos-pusong nagtitika at nagbabalik-loob sa Kanya. Hindi Niya ipagkakait ang biyaya na makapiling Siya sa Paraiso. Kinakailangan lamang pagsisihan at talikdan ang mga nagawang kasalanan at manumbalik sa Diyos. Matatamasa ng bawat isa ang langit na gantimpala ng Panginoon kapag iyon ang ginawa. 

Mapalad tayo sapagkat ang Kumpisal ay isa sa mga Pitong Sakramento ng Santa Iglesya. Mapalad tayo sapagkat mayroong Kumpisal sa Simbahan. Sa Sakramento ng Kumpisal, mararanasan natin ang Awa ng Diyos na higit na makapangyarihan kaysa sa mga kasalanan natin. Binibigyan tayo ng pagkakataon ng Sakramento ng Kumpisal upang taos-puso nating pagsisihan ang ating mga kasalanan at bumalik sa Diyos. Muling magiging buo ang ating buhay, makakapagsimula tayo uli dahil sa tulong ng Mabathalang Awa ng Panginoon. 

Tularan natin ang halimbawa ni Dimas. Aminin natin nang buong katapangan at kababaang-loob ang ating mga kasalanan laban sa Diyos. Buong kababaang-loob tayong lumapit sa Panginoon at hingin ang Kanyang Awa. Manalangin tayo nang taimtim upang tayo'y Kanyang patawarin. Hinding-hindi ipagkakait ng Panginoon ang Kanyang Awa sa mga makasalanang taos-pusong nagtitika at nagbabalik-loob sa Kanya. Bagkus, ipagkakaloob at ibubuhos ng Panginoon ang grasya ng Kanyang Awa sa atin kapag taos-puso tayong magbabalik-loob sa Kanya. 

PITONG HULING WIKA - UNANG WIKA

UNANG WIKA (Lucas 23, 34): 

"AMA, PATAWARIN MO SILA SAPAGKAT HINDI NILA NALALAMAN ANG KANILANG GINAGAWA." 

Paano mo ba mapapatawad ang mga taong tumalikod sa iyo?
Paano mo ba mapapatawad ang isang traydor?
Paano mo ba mapapatawad ang isang mamamatay-tao?
Paano mo ba mapapatawad ang mga lumalait sa iyo? 

Hindi madaling magpatawad. Ang pagpapatawad ay isa sa mga pinakamahirap gawin. Kapag mayroon tayong kaaway o mayroong nagkasala laban sa atin, nais nating maghiganti. Nais nating maghiganti upang sa gayo'y magiging patas ang lahat. Mahirap magpatawad, madaling maghiganti. Pinapairal ang prinsipiyong, "Mata sa mata at ngipin sa ngipin." Paniwala natin na papayapa tayo kapag tayo ay naghiganti laban sa ating mga kaaway. 

Kapag nakikita natin ang ating mga kaaway, naiinis tayo. Umiinit ang ating ulo, kumukulo ang ating dugo. Para sa atin, ang mga kalaban natin ay mga panira ng araw. Sa tuwing nakikita natin sila, nasisira ang araw natin. Para sa atin, wala na silang ibang ginawa kundi sirain ang ating mga araw. Ayaw natin silang tingnan. Ayaw nating gumawa ng mabuti para sa kanila. Sila'y nais nating bigwasan. Nais nating gumawa ng masama laban sa kanila. Kapag sira ang kanilang araw o kaya nama'y hindi natin sila nakikita, gumaganda at gumiginhawa kahit papaano ang ating pakiramdam. Makakahinga na tayo nang maluwag. 

Mahirap magpatawad. 'Di hamak na mas madaling maghiganti. Mas madali para sa atin na gantihan ng masama ang masama. Mas madaling gumawa ng masama sa mga gumagawa ng masama laban sa atin. Subalit, kapag ang paghihiganti ang pinairal, ang kasamaan at karahasan ay lalaganap sa lipunan. Kapag pinairal ang kultura ng paghihiganti sa lipunan, hindi tayo makakapamuhay nang mamapaya. Hindi tatahimik at papayapa ang buhay natin kapag iyon ang nangyari. 

Habang nakabayubay sa krus, nanalangin si Hesus sa Ama para sa mga umuusig sa Kanya. Nanalangin si Hesus upang ang Kanyang mga kaaway ay patawarin ng Ama. Kahit na inusig, niyurakan, nilibak, dinuraan, at ginawan ng iba't ibang uri ng kasamaan, hinangad pa rin ni Hesus na patawarin ng Ama ang mga umuusig sa Kanya. Hinangad ng Panginoong Hesus na makamit ng Kanyang mga kaaway at tagausig ang biyaya ng kapatawaran mula sa Ama, gaano pa man sila kasama. 

Tinalikuran si Hesus ng madlang sumalubong sa Kanya noong pumasok Siya sa Herusalem. Tinalikuran Siya ng mga alagad na sumama at sumunod sa Kanya sa loob ng mahabang panahon. Ipinagkanulo Siya ni Hudas Iskariote. Siya'y tatlong ulit na ipinagkaila ni Apostol San Pedro. 'Di makatarungan ang paglilitis sa Kanya. Siya'y hinagupit, pinutungan ng isang koronang gawa mula sa halamang matinik. Nilibak at dinuraan hanggang sa naipako Siya sa krus. Subalit, sa kabila ng lahat ng iyon, si Hesus ay humingi ng kapatawaran mula sa Ama para sa kanila. 

Si Hesus ay humingi ng kapatawaran mula sa Ama habang Siya'y nakabayubay sa krus. Nilabanan Niya ang kasamaan nang hindi gumagamit ng dahas. Hindi Niya hinangad ng masama para sa Kanyang mga kaaway at tagausig. Bagkus, humingi si Hesus ng kapatawaran para sa mga umuusig sa Kanya. Kabutihan ang iginanti ng Panginoong Hesus sa mga umuusig sa Kanya. Sa pamamagitan ng paggawa ng mabuti para sa Kanyang mga tagausig, nagtagumpay si Hesus laban sa kultura ng paghihiganti at kasamaan nang hindi gumagamit ng karahasan. 

Ang pagpapatawad ay mahirap, subalit hindi ito imposible. Mahirap magpatawad, subalit kinakailangan nating gawin ito upang guminhawa ang ating buhay. Kapag tayo'y magpapatawad, magkakaroon ng kapayapaan sa ating buhay. Mapapawi sa puso't kalooban ng bawat isa ang galit at poot. Papayapa at gaganda ang buhay ng bawat isa kapag magpapatawaran at magkakasundo ang isa't isa. 

Manalangin tayo sa Panginoong Hesus upang tulungan tayo sa pagtularan natin sa Kanyang halimbawa. Manalangin tayo upang bigyan Niya tayo ng lakas ng loob at kapayapaan. Manalangin tayo kay Kristo upang matularan natin ang halimbawang Kanyang ipinakita sa krus. Manalangin tayo kay Kristong Panginoon upang tayo'y makakapagpatawad katulad Niya. 

Panginoong Hesus, tulungan Mo kaming magpatawad katulad Mo. Amen.