DUMATING SA PAMAMAGITAN NG ISANG BABAE

1 Enero 2019 

Dakilang Kapistahan ni Maria, Ina ng Diyos 

Bilang 6, 22-29/Salmo 66/Galacia 4, 4-7/Lucas 2, 16-21 

Ang Mahal na Birheng Maria ang Ina ng Diyos. Siya ay hinirang ng Diyos upang maging Kanyang Ina. Sa pagdating ng Diyos dito sa daigdig, si Maria ang pinili't hinirang upang maging Kanyang pananahanan sa loob ng siyam na buwan. Sa sinapupunan ni Maria nagmula ang Diyos na naging tao. Dumating ang Diyos sa daigdig sa pamamagitan ni Hesus, ang Banal na Sanggol na ipinaglihi't iniluwal ng Mahal na Inang si Maria mula sa kanyang sinapupunan. At dahil diyan, si Maria ay tinatawag na Ina ng Diyos. Ang Diyos Anak na si Hesus ay dumating sa daigdig bilang isang sanggol sa pamamagitan ni Maria. 

Sa sinapupunan ni Maria nagmula ang Diyos na bukal ng pagpapala. Ang Sanggol na kanyang ipinaglihi't iniluwal ang nagbuhos ng Kanyang pagpapala sa Kanyang bayan sa Unang Pagbasa. Sa tuwing bebendisyunan nina Aaron at ng kanyang mga anak ang mga Israelita alinsunod sa pamamaraang iniutos ng Panginoong Diyos na gamitin nila, ibinubuhos Niya ang Kanyang pagpapala sa Kanyang bayan. Siya ang pinagmumulan ng lahat ng pagpapalang natanggap nila. 

Kung paanong ibinuhos ng Diyos ang Kanyang pagpapala sa Kanyang bayan sa pamamagitan ng pagbabasbas nina Aaron at ng kanyang mga anak na saserdote sa Unang Pagbasa, ibinuhos ng Diyos ang Kanyang pagpapala sa isang pamamaraang hindi inakala noong sumapit ang panahon ng Bagong Tipan. Ang pamamaraang ito'y inilarawan ni Apostol San Pablo sa pambungad ng Ikalawang Pagbasa mula sa kanyang sulat sa mga taga-Galacia. Sabi ni Apostol San Pablo na ipinagkaloob ng Diyos ang Kanyang Anak. At ang Kanyang Anak na Siya ring Diyos katulad ng Ama ay dumating sa daigdig sa pamamagitan ng isang babae (4, 4). Ang babaeng iniatasan ng Diyos para sa pananagutang yaon ay walang iba kundi si Maria. 

Ang Panginoong Hesukristo na ipinagkaloob ng Ama sa lahat bilang Mesiyas at Manunubos ang Sanggol na dinalaw ng mga pastol sa Ebanghelyo. Matapos ibalita sa kanila ng anghel na isinilang na si Kristo, agad silang nagsitungo sa Betlehem upang hanapin ang Sanggol sa sabsaban. At nang makarating sa sabsaban, nakita nila ang lahat ng ibinalita sa kanila ng anghel. Ang munting sanggol na nakahiga sa isang hamak na sabsaban. Siya ang ipinangakong Tagapagligtas na si Kristo. Siya ang pagpapalang kaloob ng Diyos sa lahat. Siya ang pagpapalang ipinangakong darating sa takdang panahon. Siya ang Diyos na buong kababaang-loob na tumanggap at yumakap sa ating pagkatao upang tayo'y iligtas. 

Isang babaeng namumuhay nang payak ang itinampok ng Diyos. Ang babaeng ito'y hinirang ng Diyos upang sa pamamagitan niya'y maibuhos Niya ang Kanyang pinakadakilang pagpapala. Ang babaeng ito ay ginamit ng Diyos bilang Kanyang instrumento sa pagbuhos Niya ng Kanyang pagpapala na para sa lahat ng tao mula sa iba't ibang bahagi ng daigdig. Ang babaeng ito'y walang iba kundi ang Mahal na Birheng Maria. At ang pagpapalang ipinagkaloob ng Diyos sa lahat ay isang sanggol na lalaki. Ang sanggol na lalaking ito ay si Hesus. 

NASA PANIG NG LIWANAG

31 Disyembre 2018 

Ikapitong Araw ng Pagdiriwang sa Pasko ng Pagsilang 

1 Juan 2, 18-21/Salmo 95/Juan 1, 1-18 

Iisa lamang ang nais pagtuunan ng pansin ng mga Pagbasa. Tinalakay kung sinu-sino ang nasa panig ng liwanag. Ang liwanag na tinutukoy ay walang iba kundi si Hesus, ang Banal na Sanggol na isinilang ng Mahal na Birheng Maria. Paano nga ba makikilala ang mga tunay na nasa panig ng kaliwanagan? Ito ang katanungang nais bigyan ng kasagutan ng mga Pagbasa. 

Ang mga hindi nasa panig ng kaliwanagan ay inilarawan ni Apostol San Juan sa Unang Pagbasa at Ebanghelyo. Halos parehas lamang ang sinasabi sa dalawang pagbasang ito, lalo na't ang may-akda nito ay si San Juan. Sa Unang Pagbasa, ang mga hindi nasa panig ni Kristo na Siyang tunay na kaliwanagan ay inilarawan bilang mga anti-Kristo. Dati silang nasa panig ng liwanag, subalit ipinasiya nilang talikdan si Kristo. At sa Ebanghelyo, ang mga hindi nasa panig ng liwanag ay hindi nakakilala at tumanggap sa Kanya. Ang Salitang nagkatawang-tao na si Hesus na Siya ring liwanag na mula sa langit ay hindi tinanggap ng lahat. Ayaw nila sa Panginoong Hesukristo. Ang mga hindi nasa panig ng liwanag na si Hesukristo ay ang mga ayaw tumanggap at sumunod sa Kanya. Kahit na pumarito Siya sa daigdig dahil sa Kanyang pagmamahal, may mga ayaw tumanggap at sumunod sa Kanya. 

Kung nais nating maging tunay na kapanig ng liwanag na si Hesus, kinakailangan natin Siyang tanggapin at sundin nang buong puso't kaluluwa. Manatili rin tayong tapat sa Kanya hanggang wakas. Ang lahat ng mananatili sa panig ng Panginoon hanggang wakas ay Kanyang gagantimpalaan para sa kanilang katapatan. 

KAPAMILYA NATIN

30 Disyembre 2018 

Linggo sa loob ng walong araw na pagdiriwang ng Pasko ng Pagsilang

Kapistahan ng Banal na Mag-Anak Hesus, Maria at Jose (K) 

1 Samuel 1, 20-22. 24-28 [o kaya: Sirac 3, 3-7. 14-17a (gr. 2-6. 12-14)]/Salmo 83 [o kaya: Salmo 127]/1 Juan 3, 1-2. 21-24 [o kaya: Colosas 3, 12-21]/Lucas 2, 41-52 

Ang Panginoong Hesus ay pumasok sa daigdig bilang tao katulad nating lahat, maliban sa kasalanan. Hindi Siya pumasok sa daigdig taglay ang buo Niyang kapangyarihan bilang Diyos. Kahit na Siya ay Diyos, kahit na Siya ang Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo, niyakap Niya ang ating pagkatao. Ipinasiya Niyang tanggapin at yakapin ang ating pagkatao. Iniwan Niya ang Kanyang kaluwalhatian sa langit upang maging tao. Nang maging tao, namuhay Siya nang payak. Si Hesus ay nagpasiyang pumasok sa daigdig tulad nating lahat, bilang isang sanggol, bilang isang tao, maliban sa kasalanan. 

Katulad natin, si Hesus ay nagkaroon ng mga magulang. Siya'y ipinaglihi't iniluwal mula sa sinapupunan ng Kanyang Ina, ang Mahal na Birheng Maria. Si San Jose ay tumayo naman bilang Kanyang amain dito sa lupa. Sabi sa wakas ng Ebanghelyo na naging isang masunuring anak si Hesus kila Maria at Jose (2, 51). Makikita dito ang kababaang-loob ni Hesus. Kahit na Siya'y Diyos, ginalang pa rin Niya ang Kanyang mga magulang dito. Sina Maria at Jose ay Kanyang pinakitaan ng pagmamahal at paggalang. Sa pamamagitan ni Kristo Hesus, ang Diyos na lubusang ginagalang at sinasamba ng lahat ng tao dito sa daigdig nang buong puso't kaluluwa ay nagkaroon ng mga magulang na Kanyang ginalang at minahal - sina Maria at Jose. 

Bakit nga ba ipinasiya ng Diyos sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo na dumating sa daigdig sa isang payak na pamamaraan? Bakit ipinasiya ng Panginoon na tanggapin at yakapin ang ating pagkatao? Dahil nais Niyang mapabilang tayo sa Kanyang pamilya. Ito ang itinuturo ni Apostol San Juan sa Ikalawang Pagbasa na hango sa ikatlong kabanata ng kanyang unang sulat. Sabi nga niya sa pambungad ng Ikalawang Pagbasa na tayong lahat ay itinuturing ng Diyos bilang Kanyang mga anak. Kaya nga, ang Panginoong Hesus ay ipinagkaloob sa atin ng Ama upang ihayag sa ating lahat ang katotohanang ito. Kung paanong ipinagkaloob si Samuel kay Ana sa Unang Pagbasa, gayon din naman, ipinagkaloob sa atin si Kristo Hesus upang tayong lahat ay maligtas mula sa kadiliman at kasalanan at mamuhay nang malaya bilang mga anak ng Diyos. 

Ang Diyos ay nagpakilala sa ating lahat bilang ating kapamilya. Ito ang nais Niyang ipabatid sa atin. Siya ay ating kapamilya. Mayroon tayong Diyos na pamilya ang turing sa atin. Kaya Siya dumating sa lupa sa pamamagitan ni Hesus. Nais Niyang makilala natin Siya bilang ating kapamilya. Nais Niyang malaman natin na tayong lahat ay itinuturing Niyang kapamilya. Nais ng Diyos na madama natin ang Kanyang pagmamahal sa lahat ng mga itinuturing Niyang kapamilya. At ang lahat ng mga itinuturing ng Panginoon bilang Kanyang kapamilya ay makakaranas ng tunay na kaligayahan at kapayapaan. At ang kaligayahan at kapayapaang mula sa Panginoon ay hindi matutumbasan ng sanlibutan. 

Ito ang aral na itinuturo sa atin. Ang Diyos ay kapamilya natin. Mapalad tayong lahat sapagkat itinuturing ng Diyos ang bawat isa sa atin bilang Kanyang mga anak. Ang bawat isa sa atin ay Kanyang kinakalinga at minamahal. Tayong lahat ay lubos Niyang pinahahalagahan at minamahal. Ganyan tayo kamahal ng Panginoon. Lahat tayo ay itinuturing Niyang mga kapamilya. 

DUMATING ANG LIWANAG

29 Disyembre 2018 

Ikalimang Araw na Pagdiriwang ng Pasko ng Pagsilang 

1 Juan 2, 3-11/Salmo 95/Lucas 2, 22-35 

Ipinapakilala ang Panginoong Hesukristo sa mga Pagbasa bilang kaliwanagan. Si Kristo ang tunay na liwanag. Sa Kanya nagmumula ang tunay na kaliwanagan. Siya ay naghatid ng kaliwanagan sa bawat isa noong Siya'y dumating bilang Mesiyas. Sa pamamagitan ng liwanag ni Kristo Hesus, ang kadiliman ay napawi. Iyan ang katotohanang nais pagtuunan ng pansin sa mga Pagbasa. 

Sa Unang Pagbasa, muling itinuro ni Apostol San Juan kung paanong maging mga tunay na kapanig ni Kristo. Sabi nga niya sa gitna ng Pagbasa na hindi bago ang kanyang itnuturo (2, 7). Paulit-ulit siya sa kanyang itinuturo. Binigyang-diin ni Apostol San Juan ang kahalagahan ng pagsunod sa mga utos ng Panginoon. Kung ninanais ng bawat isa na pumanig sa Panginoon, kinakailangan nilang sundin ang Kanyang mga utos. Ito ang makapagpapatunay na pumapanig tayo sa Kanya. Ang mga pumapanig sa Kanya ay namumuhay sa Kanyang kaliwanagan. Ang mga nasa panig ng Panginoon ay nasa panig ng kaliwanagan. Ang Panginoon mismo ang liwanag na pinapanigan ng lahat ng mga sumusunod sa Kanyang mga utos. 

May mga salitang ginamit si Simeon sa kanyang pahayag na itinampok sa salaysay sa Ebanghelyo para ipakilala ang Panginoong Hesus. Ang Panginoong Hesus ay ipinakilala ni Simeon bilang liwanag na tumatanglaw sa mga Hentil at magbibigay-karangalan sa Israel (2, 37). Nagniningning sa buong kapaligiran ang liwanag ni Hesus. Ang liwanag ni Hesus ay makikita ng lahat mula sa iba't ibang bahagi ng daigdig. Ang liwanag ni Hesus ang papawi sa dilim. Ang kadilimang laganap sa kapaligiran ay pinawi ng liwanag ni Hesus. Si Hesus ang maningning na liwanag na pumapawi sa dilim. Ang maningning na liwanag na si Hesus na pumapawi sa dilim ay nakikita ng lahat ng mga tao nasaan man sila. Hinding-hindi mapapantayan o mahihigitan ng kapangyarihan ng kadiliman ang kapangyarihan ng Panginoong Hesukristo, ang kaliwanagang tumatanglaw at nagniningning sa lahat ng dako. 

Ang Panginoong Hesus ay dumating sa daigdig upang palaganapin ang Kanyang liwanag. Ang Kanyang liwanag ang pumapawi sa kadiliman. Tinatawag Niya ang bawat isa na mamuhay sa Kanyang kaliwanagan. Siya ay pumarito upang palayain ang lahat ng tao mula sa kadiliman. Ang lahat ng tao'y binibigyan ng pagkakataong mamuhay sa Kanyang maningning na liwanag na pumapawi sa dilim. 

MISYON NG MGA NASA PANIG NG PANGINOON

28 Disyembre 2018 

Kapistahan ng mga Banal na Sangol na Walang Kamalayan, mga martir 

1 Juan 1, 5-2, 2/Salmo 123/Mateo 2, 13-18 

Isang malagim na pangyayari ang isinalaysay ni San Mateo sa Ebanghelyo. Ang kaganapan ito ay puno ng dugo, ng karahasan, ng kadiliman. Isa itong madilim sa sandali sa kasaysayan ng ating kaligtasan. Iniutos ni Haring Herodes na paslangin ang lahat ng mga sanggol na lalaki sa Betlehem. Maraming mga sanggol na lalaki na dalawang taong gulang pababa ang pinatay ng mga tauhan ni Herodes. Sa kanyang pagkauhaw at pagkasakim sa kapangyarihan, ipinapaslang niya ang lahat ng mga lalaking sanggol para lamang manatiling hari. 

Walang awang pinaslang ang mga lalaking sanggol na walang malay sa bayan ng Betlehem. Silang lahat ay mga biktima ng karahasan. Wala naman silang nagawa laban kay Herodes. Natakot lamang si Haring Herodes sa katuparan ng propesiya sa Lumang Tipan. Nais niyang magpakasarap sa kanyang posisyon. Balak niyang manatili sa kapangyarihan habambuhay. Para sa kanya, ang Banal na Sanggol na si Hesus ay sagabal sa kanyang plano. Sagabal ang Panginoong Hesus sa kanyang ambisyong manatiling hari. Kaya, ipinasiya ni Haring Herodes na utusan ang kanyang mga kawal na patayin ang lahat ng mga sanggol na lalaking dalawang taong gulang pababa para lamang matiyak na mawala na ang sagabal na si Kristo. 

Sa pamamagitan ng ginawa ni Haring Herodes, lumaganap ang kadiliman. Sabi nga ni Apostol San Juan sa Unang Pagbasa na ang kadiliman ay hindi nagmumula sa Diyos. Ang ginawa ni Haring Herodes sa mga inosenteng sanggol na lalaki ay isang halimbawa ng pagsuway sa kalooban ng Diyos. Taliwas sa kalooban ng Diyos ang ginawa ni Haring Herodes. Kadiliman ang kanyang ipinalaganap. Ginamit niya ang kanyang kapangyarihan upang mang-api ng mga inosente. At ang pang-aapi ng inosente ay nagpapalaganap ng kadiliman. Subalit, ang Diyos ay nagpapalaganap ng kaliwanagan at kabutihan. Hindi ginamit ng Diyos ang Kanyang kapangyarihan para mang-api ng tao. Bagkus, ginamit ng Diyos ang Kanyang kapangyarihang hindi mapapantayan o mahihigitan upang iligtas ang lahat ng tao. 

Tinatanong ang bawat isa sa atin ng mga Pagbasa kung nais ba nating pumanig sa Diyos. Kung talagang gusto nating maging mga tunay na kapanig ng Panginoon, ipalaganap natin ang Kanyang kaliwanagan at kabutihan. Huwag nating abusuhin o apihin ang kapwa, lalo na ang mga inosente't mahihina. Kung aapihin natin ang kapwa nating mahihina't inosente, hindi tayo magiging kapanig ng Diyos. Iyan ay labag sa kalooban ng Panginoon. Kung gagawin natin iyan, kadiliman ang ating ipinapalaganap at inihahatid sa kanila. Hindi iyan ang misyon ng lahat ng nasa panig ng Panginoon. Ang misyon ng mga nasa panig ng Panginoon ay ipalaganap ang kapayapaan at kaliwanagang nagmumula sa Kanya. 

Kung nais nating maging kapanig ng Panginoon, tatanggapin at tutuparin natin ang misyong ibinigay Niya sa atin. 

APOSTOL NA NAG-AANYAYA

27 Disyembre 2018 

Kapistahan ni Apostol San Juan, Manunulat ng Mabuting Balita 

1 Juan 1, 1-4/Salmo 96/Juan 20, 2-8 

Si San Juan Ebanghelista ay isa sa mga hinirang ng Panginoong Hesus upang maging Kanyang alagad. Tulad ng iba pang mga alagad, nakasama niya si Hesus sa loob ng mahabang panahon. Ang kanilang samahan ay tumagal nang mahaba mula noong sila'y piliin at hirangin ni Hesus. Habang nagkasama sila ng Panginoong Hesukristo sa loob ng mahabang panahon, naranasan nila ang Kanyang wagas na pagmamahal. Naranasan nila kung paano silang inibig ni Hesus. At silang lahat ay iniatasan ni Hesus na maging Kanyang mga saksi sa lahat ng mga bansa. 

Tampok sa mga Pagbasa ang mga patotoo ni San Juan tungkol sa wagas na pag-ibig ni Kristo na kanyang naranasan noong Siya'y nakasama niya. Kung papansining mabuti ang mga sinulat ni San Juan, iisa lamang ang nais niyang pagtuunan ng pansin - ang pag-ibig ng Panginoon. Paulit-ulit siya sa kanyang mga sulat. Lagi siyang nangangaral tungkol sa pag-ibig ng Diyos. Halimbawa na lamang ay ang nasasaad sa Unang Pagbasa na hango mula sa pambungad ng kanyang unang sulat. At sa Ebanghelyo, isinalaysay kung paano siya pumunta sa libingang walang laman kasama ni Apostol San Pedro matapos ang Panginoong Hesukristo ay mabuhay na mag-uli. Tulad ng iba pang mga pagkakataon sa kanyang Ebanghelyo, hindi niya binabanggit ang kanyang pangalan. Bagkus, ang tawag niya sa kanyang sarili ay "ang alagad na minamahal." 

Ano ang layunin ni Apostol San Juan sa tuwing ipinapakilala niya ang kanyang sarili sa kanyang salaysay ng Ebanghelyo bilang "alagad na minamahal ni Hesus"? Minamaliit ba niya ang iba pang mga alagad? Sinasabi ba niyang siya'y higit na dakila kaysa ang ibang mga alagad tulad nina Apostol San Pedro? Hindi. Bagkus, ginawa niya ito upang bigyan ng pagkakataon ang mga magbabasa ng kanyang sinulat na maranasan ang kanyang naranasan. Nais niyang ilagay natin ang ating mga sarili sa kanyang posisyon. 

Inaanyayahan ni Apostol San Juan ang bawat isa na maranasan ang pag-ibig ng Panginoon katulad niya. At ang karanasan na ito ay hindi dapat ilihim. Bagkus, ito'y dapat ibahagi at patotohanan sa lahat. 

TAPAT SA SALITANG NAGKATAWANG-TAO

26 Disyembre 2018 

Kapistahan ni San Esteban, Unang Martir 

Mga Gawa 6, 8-10; 7, 54-59/Salmo 30/Mateo 10, 17-22 

Tampok sa Unang Pagbasa ang isang maikling talambuhay ni San Esteban. Si San Esteban ang kauna-unahang martir ng Simbahan. Siya ang unang namatay alang-alang sa pananampalataya. Sa halip na talikdan at tumiwalag sa Simbahan upang mailigtas ang kanyang sarili, pinili niyang mamatay nang buong katapatan bilang isang martir. Ipinasiya niyang maging martir para kay Kristo. Si Kristo ang kanyang pinili kaysa sa kanyang buhay dito sa lupa na pansamantala lamang. Dahil pinili niyang manatiling tapat kay Kristo, siya'y pinatay ng kaniyang mga tagausig. Hindi siya natakot mamatay sa kamay ng kanyang mga tagausig dahil sa kaniyang katapatan kay Hesus, ang Salitang nagkatawang-tao. Kahit sa harap ng kamatayan, nanatili pa rin siyang tapat sa Salitang nagkatawang-tao. Pumanig pa rin siya sa Salitang nagkatawang-tao na si Kristo Hesus. 

Sa Ebanghelyo, inilarawan ng Panginoong Hesus sa mga apostol ang kanilang mararanasan sa kanilang buhay bilang Kanyang mga saksi. Itatakwil sila ng marami dahil sa kanilang ipinangangaral. Silang lahat ay hinirang ni Hesus na mangaral tungkol sa Kanya sa lahat. Subalit, hindi magiging madali ang kanilang misyon. Ang bawat isa sa mga apostol ay dadanas ng napakaraming mga pag-uusig dahil sa kanilang pananampalataya at katapatan kay Kristo. Iyan ang naranasan ni San Esteban. Nagtiis siya ng maraming pag-uusig dahil kay Kristo. Subalit, sa kabila ng lahat ng iyon, nanatili siyang tapat sa Panginoon. 

Isang ehemplo ng katapatan si San Esteban. Hindi niya tinalikuran si Kristo kahit nasa harap ng matinding pag-uusig. Hindi siya nagdalawang-isip ukol sa kanyang pananampalataya at pananalig kay Kristo. Buong katapatan siyang nanatiling tapat sa kanyang pananampalataya sa Panginoon. Nanalig siya sa Panginoon nang buong katapatan. Pinanindigan niya ang kanyang pananalig at pagpanig sa Panginoon hanggang sa kanyang huling hininga. Tinuturan tayo ni San Esteban na manatiling tapat sa Panginoong Hesukristo sa kabila ng mga pagsubok sa buhay. 

SALITANG NAGDUDULOT NG KALIGTASAN

25 Disyembre 2018 
Dakilang Kapistahan ng Pasko ng Pagsilang ng Panginoon 
[Pagmimisa sa Araw] 
Isaias 52, 7-10/Salmo 97/Hebreo 1, 1-6/Juan 1, 1-18 (o kaya: 1, 1-5. 9-14)

Sa Ikalawang Pagbasa, inilarawan kung paanong ang Diyos ay nagsalita sa paglipas ng panahon. Sa Lumang Tipan, ang Diyos ay naghirang ng mga propeta upang maging tagapaghatid ng Kanyang Salita. Sa pamamagitan ng mga propeta, ang Diyos ay nagsalita sa lahat. Naihatid Niya ang Kanyang Salita sa Kanyang bayan sa pamamagitan ng mga propeta. Subalit, sa pagsapit ng kapanahunan ng Bagong Tipan, ang pamamaraang ginamit ng Diyos sa paghahatid ng Kanyang Salita ay nagbago. Sa pamamagitan mismo ng Kanyang Bugtong na Anak na si Kristo Hesus, ipinarating ng Diyos ang Kanyang Salita sa lahat. 

Ang Panginoong Hesus ay ipinakilala ni San Juan sa simula ng kanyang Ebanghelyo bilang Salitang nagkatawang-tao. Ang Panginoong Hesukristo ang Salita ng Diyos na naging tao at namuhay kapiling ng lahat ng tao. Siya ang Salitang magdudulot ng kaligtasan sa lahat. Sa pamamagitan Niya, mahahayag ang pagliligtas ng Diyos, tulad ng inilarawan ni propeta Isaias sa kanyang pahayag sa Unang Pagbasa. Ang Salita, na kasama ng Diyos sa simula pa lamang at Diyos rin, ay nagkatawang-tao upang iligtas ang sangkatauhan. 

Noong gabi ng unang Pasko, dumating ang Salita sa daigdig. Dumating ang Salita bilang isang munting sanggol. Siya'y isinilang ng Mahal na Birheng Maria noong gabing yaon. Ang Salita ay dinala ng Birheng Maria sa kaniyang sinapupunan. Ang sinapupunan ng Mahal na Ina ay naging tahanan Niya sa loob ng siyam na buwan. At nang makumpleto ang siyam na buwang pananahan sa sinapupunan ni Maria, isinilang ang Salita. Iniluwal mula sa sinapupunan ni Maria ang Salita. Ang Salita na dumating sa daigdig bilang isang sanggol. 

Sa pamamagitan nito'y natupad ang nasasaad sa Salmo, "Ang pangako sa Israel lubos Niyang tinupad." (97, 3ab) Nangako ang Diyos noong unang panahon na darating Siya upang iligtas ang Kanyang bayan. Ang mga propeta sa Lumang Tipan ay nagsalita tungkol sa pangakong binitiwan ng Panginoon. Ipinangako ng Diyos sa Kanyang bayan na darating Siya bilang Mesiyas at Manunubos. Siya ay darating upang tubusin ang Kanyang bayan. At nang dumating ang panahong itinakda, ang pangakong ito ay tinupad ng Diyos sa pamamagitan ng pagsilang ng Salitang nagkatawang-tao na si Hesukristo. 

Ang Salita ay nagkatawang-tao at isinilang ng Mahal na Inang si Maria noong gabi ng unang Pasko upang tayo'y tubusin. Sa pamamagitan Niya, nahayag ang dakilang plano ng Diyos na iligtas ang lahat ng tao. Nahayag ang katuparan ng ipinangako ng Diyos sa Lumang Tipan. At sa pamamagitan ng Salita, ang Diyos ay nakapanayam at nakasama ng mga tao. Ang Panginoon ay lumapit sa tao sa pamamagitan ng Salita. Si Hesus ang Salitang kasama na ng Diyos sa simula pa lamang at Diyos rin katulad Niya. Iniwanan Niya ang kaluwalhatian ng langit at naging isang sanggol noong unang Pasko alang-alang sa ating lahat. 

Iyan ang misteryong ating ginugunita tuwing sasapit ang Pasko. Ang Salita ng Diyos na si Hesus ay naging tao katulad natin, maliban sa kasalanan, upang tayong lahat ay iligtas. Ang ating pagkatao, lalo na ang pagka-sanggol natin sa simula ng ating buhay dito sa lupa, ay Kanyang niyakap at tinanggap nang buong-buo. Sa pamamagitan nito'y nahayag ang Kanyang pagmamahal para sa atin. 

KAPAYAPAAN ANG KANYANG HATID

25 Disyembre 2018 

Dakilang Kapistahan ng Pasko ng Pagsilang ng Panginoon 

[Pagmimisa sa Hatinggabi] 

Isaias 9, 1-6/Salmo 95/Tito 2, 11-14/Lucas 2, 1-14 

Sa Kanyang unang pagdating dito sa daigdig bilang isang munting sanggol, may dinala ang Panginoong Hesus sa sangkatauhan. Sa pamamagitan ng Kanyang pagsilang, si Hesus ay naghatid ng kapayapaan sa lahat. Siya'y dumating hindi upang maghasik ng lagim at takot. Bagkus, Siya'y dumating bilang isang sanggol noong unang Pasko upang maghatid ng kapayapaan sa lahat. Iyan ang Kanyang regalo sa bawat isa sa atin - kapayapaan. 

Ito ang paksang pinagtuunan ng pansin sa Unang Pagbasa at Ebanghelyo. Ang Panginoong Hesukristo ay ipinakilala ni propeta Isaias sa kanyang propesiya tungkol sa Kanya sa Unang Pagbasa bilang Prinsipe ng Kapayapaan. Sa Kanya magmumula ang kapayapaan. Kapayapaan ang Kanyang hatid sa lahat ng Kanyang pinaghaharian. Ito rin ang pinagtuunan ng pansin sa Ebanghelyo noong isinalaysay ang pagdalaw ng anghel sa mga pastol upang ibalita sa kanila na si Kristo ay isinilang na. Ang mga pastol ay sinabihan ng anghel na huwag matakot. Sa mga salitang ito, inilarawan ng anghel ang kaloob ng Panginoon sa bawat isa. Hindi Siya dumating para manakot. Ang pakay ng Panginoon ay maghatid ng kapayapaan sa lahat. Kapayapaan ang nais Niyang ipalaganap sa lahat. 

Bakit ipinasiya ni Kristo na maghatid ng kapayapaan sa lahat sa gabi ng Kanyang pagsilang? Ipinaliwanag ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa ang dahilan kung bakit. May nais ipabatid ang Diyos sa lahat ng tao. Nais ng Diyos na mamulat ang bawat isa sa Kanyang kagandahang-loob. Sabi nga ni Apostol San Pablo sa pambungad ng Ikalawang Pagbasa, "Inihayag ng Diyos ang Kanyang kagandahang-loob na nagdudulot ng kaligtasan sa lahat ng tao." (2, 11) Iyan ang tunay na dahilan kung bakit ipinasiya ng Panginoon na maghatid ng kapayapaan sa lahat ng tao noong gabi ng unang Pasko. Sa pamamagitan ng pagsilang ni Kristo, inihayag ng Diyos ang Kanyang kagandahang-loob. 

Walang ibang nais ihatid ang Panginoon kundi kapayapaan. Hindi Niya hinangad na maghatid ng anumang bagay na masama. Hindi Niya binalak na maghasik ng takot at kasamaan. Siya ang bukal ng lahat ng kabutihan at kabanalan. Kaya, ang lahat ng Kanyang ibinibigay sa bawat isa ay mabuti at sagrado. Walang masamang bagay na nagmumula sa Kanya. Kahit kailan, hindi nanaisin ng Panginoon na may masamang mangyari sa bawat isa. Labag rin sa Kanyang kalooban na makatanggap ng mga bagay-bagay ang bawat isa na kanilang ikasasama o mag-iimpluwensiya sa kanila na gumawa ng anumang bagay na masama.  

Kaya naman, ang Pasko ay isang panahon ng pagpapasalamat sa Diyos. Ang Diyos ay dapat pasalamatan dahil inihayag at ipinadama Niya ang Kanyang kagandahang-loob sa bawat isa. Ang Diyos ay dapat ring pasalamatan dahil sa kapayapaang hatid Niya sa bawat isa. At ang Kanyang pagdudulot ng kapayapaan sa lahat ng tao ay tanda ng Kanyang kagandahang-loob sa bawat isa. 

Tayong lahat ay mapalad sapagkat mayroon tayong Diyos na naghahatid ng kapayapaan sa lahat. Tayong lahat ay mapalad dahil tunay na nagmamagandang-loob ang Diyos. At ang kagandahang-loob ng Panginoong Diyos ay ating nasaksihan at naramdaman. 

ANG PAG-IBIG NG "EMMANUEL"

24 Disyembre 2018 

Dakilang Kapistahan ng Pasko ng Pagsilang ng Panginoon 

[Pagmimisa sa Bisperas] 
Isaias 62, 1-5/Salmo 88/Mga Gawa 13, 16-17. 22-25/Mateo 1, 1-25 (o kaya: 1, 18-25)

Sa mga Pagbasa, itinalakay ang pag-ibig ng Diyos na nagdulot ng kaligtasan sa lahat ng tao. Dahil sa Kanyang pag-ibig para sa lahat, ipinasiya ng Panginoon na iligtas ang sangkatauhan. Ito ang natatanging kadahilanan kung bakit ang Panginoong Hesukristo ay isinilang ng Mahal na Birheng Maria noong gabi ng unang Pasko. Sa pamamagitan ni Hesus, ang Diyos ay bumaba mula sa langit at nagkatawang-tao upang maisakatuparan ang pangako Niyang pagtubos sa sangkatauhan. Ang Diyos ay dumating sa daigdig bilang isang sanggol noong unang Pasko. Si Hesus, ang Diyos na Sanggol, ay ipinaglihi't iniluwal mula sa sinapupunan ni Maria. 

Nagsalita si propeta Isaias sa Unang Pagbasa ukol sa pag-ibig ng Panginoong Diyos para sa Kanyang bayan. Naghatid ng kagalakan si propeta Isaias sa lahat ng mga kabilang ng bayan ng Diyos sa pamamagitan ng kanyang pahayag. Inilarawan ang hangarin ng Diyos na iligtas ang Kanyang bayan. Inilarawan kung paanong nalulugod at nagagalak ang Panginoon sa Kanyang bayan. Sa pamamagitan ng mga salitang ito na inihayag ni propeta Isaias, ang Diyos ay nagdulot ng kaligayahan sa lahat. Kaligayahan ang dulot ng mga salitang ito sa mga kabilang sa bayan ng Diyos. Sa kabila ng kanilang mga pagkakasala, iniibig pa rin sila ng Diyos. At sa pahayag ring ito, inihayag ang pangakong pagtubos ng Diyos sa Kanyang bayan. Ipagpapatuloy ng Diyos ang Kanyang pagtubos sa Kanyang bayan sapagkat mahal na mahal Niya ang Kanyang bayan. At iyan ay naghatid ng kaligayahan sa lahat. 

Sa Ikalawang Pagbasa, si Apostol San Pablo ay nangaral sa isang sinagoga tungkol kay Kristo Hesus. Itinuro niya na sa pamamagitan ni Kristo Hesus, naihayag ang pag-ibig ng Diyos para sa lahat. Ang pangakong binitiwan ng Diyos sa Matandang Tipan ay natupad sa pamamagitan ni Kristo. Sabi ni Apostol San Pablo sa isang bahagi ng kanyang pangangaral na si Hesus ang ipinangakong Manunubos na nagmula sa lipi ni Haring David (13, 24). Si Hesus ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na naghayag ng pag-ibig at kagandahang-loob ng Diyos sa lahat. Siya ang Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo, ang Diyos Anak, na walang sawang umiibig sa lahat. Pinatunayan Niya ito noong ipinasiya Siya dumating sa sanlibutan bilang Mesiyas at Tagapagligtas. 

May dalawang bahagi ang Ebanghelyo. Sa unang bahagi ng Ebanghelyo, itinampok ang talaan ng angkang kinabilangan ng Panginoong Hesus. At sa ikalawang bahagi ng Ebanghelyo, isinalaysay ang pagtanggap ni San Jose sa kanyang pananagutan bilang kabiyak ng puso ng Mahal na Birheng Maria at amain ng Panginoong Hesus dito sa lupa. Inihayag ng anghel na nagpakita sa panaginip ni San Jose na ang Sanggol na dinadala ng Mahal na Birheng Maria sa kanyang sinapupunan ay ang ipinangakong Tagapagligtas. Siya ang Emmanuel, ang Diyos na nananahan kapiling ang bawat tao. At ang Pangalan Niya ay Hesus. Iyan ang pinagtuunan ng pansin ng napakahabang salaysay sa Ebanghelyo. 

Ang ating ginugunita sa pagdiriwang ng Pasko ay ang pag-ibig ng Emmanuel. Dahil sa pag-ibig, ipinasiya ng Emmanuel na si Kristo Hesus na maging tao katulad natin, maliban sa kasalanan, upang mamuhay sa ating piling. Ito ang dahilan kung bakit ipinasiya Niyang maging isang sanggol na kalong-kalong ni Maria. Nais ipaalam sa atin ni Hesus na Siya'y lagi nating kasama. Nais ni Hesus na malaman natin kung gaano Niya tayo kamahal. Si Hesus ang lagi nating kasama at kaisa sa lahat ng pagkakataon. Hinding-hindi Siya iiwanan o pababayaan. Siya'y lagi nating kasama. Mananatili Siyang tapat sa Kanyang pangako. Mananatili Siyang tapat sa atin at ang katapatan Niya'y hindi magmamaliw. Ganyan tayo kamahal ng Emmanuel. 

PATOTOO TUNGKOL SA PAG-IBIG NG DIYOS

24 Disyembre 2018 

Simbang Gabi/Misa de Gallo - Ikasiyam na Araw 

2 Samuel 7, 1-5. 8b-12. 14a. 16/Salmo 88/Lucas 1, 67-79

Sa Ebanghelyo, ang ama ni San Juan Bautista na si Zacarias ay nagbigay ng patotoo tungkol sa kabutihan at pag-ibig ng Diyos sa pamamagitan ng isang awitin. Sa awit na ito, inilarawan ni Zacarias kung paanong inihayag ng Diyos ang Kanyang pag-ibig at kagandahang-loob sa lahat. Ang awit ni Zacarias ay isang patotoo tungkol sa pag-ibig ng Diyos. Ang pag-ibig ng Diyos ang dahilan ng lahat ng nangyari noong kapanahunang yaon. Mga kaganapang hindi akalaing magaganap. 

Nangyari ito matapos ang pagpapangalan kay Juan Bautista. Isang sumpa ang ibinigay kay Zacarias dahil pinagdudahan niya ang ibinalita ng Arkanghel na si San Gabriel sa kanya noong nagpakita ang anghel sa kanya sa loob ng templo. Subalit, ang sumpang ito ay may hangganan. Sabi ng anghel na si Gabriel na mananatiling pipi't bingi si Zacarias hanggang sa matupad ang pagsilang at pagpapangalan sa kanilang anak (1, 20). At nangyari nga ang lahat ng iyon. Nang maipanganak ang sanggol at pinangalanang Juan, saka pa lamang nanumbalik ang kakayahan ni Zacarias na makapagsalita at makarinig. At nang manumbalik ang kanyang boses at pandinig, ang unang ginawa ni Zacarias ay magbigay ng papuri at karangalan sa Diyos sa pamamagitan ng isang awit. At sa awiting ito, nagpatotoo si Zacarias tungkol sa kabutihan at kagandahang-loob ng Panginoon. 

Ang pag-ibig at kabutihan ng Panginoong Diyos na pinatotohanan ni Zacarias sa kanyang awit ay nahayag noon pa man. Katulad na lamang kay Haring David sa Unang Pagbasa. Sa Unang Pagbasa, inihayag ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ni propeta Natan ang Kanyang pangako kay David. Ipinangako ng Panginoon kay David na patatatagin Niya ang kanyang sambahayan. Ang kanyang sambahayan ay magiging matatag dahil sa Panginoon. At isa sa mga magiging anak niya ang pipiliin at hihirangin ng Diyos upang maging kahalili ni David bilang hari ng Israel. Tinupad nga ng Diyos ang pangakong ito sa pamamagitan ng Kanyang paghirang kay Solomon. Si Solomon na pangalawang anak ni David kay Bat-seba (ang una nilang anak ay namatay) ay hinirang ng Diyos upang maging kapalit ng kanyang ama. At nagmula rin sa angkan ni Haring David ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Kristo Hesus na Anak ng Ama at Anak ni Maria. 

Sa kabila ng mga nagawa nila, tinupad pa rin ng Diyos ang Kanyang ipinangako sa kanila. Si Haring David ay nagkasala laban sa Diyos na humirang sa kanya bilang hari ng Israel sa pamamagitan ng pakikiapid kay Bat-seba at pag-utos sa kanyang mga kawal na isubo si Urias sa mga kalaban at umatras para mamatay siyang mag-isa (2 Samuel 11, 26). Ang resulta noon, namatay ang kanyang unang anak kay Bat-seba dahil sa isang malubhang karamdaman. Subalit, ang pangalawang anak niya kay Bat-seba na si Solomon ay hinirang ng Diyos upang maging kanyang kahalili. Si Zacarias naman ay hindi naniwala sa ibinalita sa kanya ng anghel. Dahil diyan, nakatanggap siya ng isang sumpa. Hindi siya makakapagsalita o makakarinig sa loob ng siyam na buwan hanggang sa mangyari ang inihayag sa kanya. Sa kabila ng mga iyon, hindi binawi ng Diyos ang Kanyang plano. Hindi binawi ng Diyos ang Kanyang pangako. Bagkus, itinuloy pa rin Niya ang Kanyang plano. Ang pangakong binitiwan ay Kanya pa ring tinupad. Sa pamamagitan nito'y nahayag ang Kanyang walang hanggang pag-ibig at kabutihan. 

May magandang plano ang Diyos para sa bawat isa. Hindi mapipigilan ng anumang pagkakasalang gawin natin laban sa Kanya ang Kanyang maganda at mabuting hangarin para sa bawat isa. Ang Kanyang magandang hangarin para sa ating lahat ay isinasalamin ng Kanyang plano. Wala Siyang hinahangad na masama para sa bawat isa. Ang lahat ng Kanyang hinahangad para sa bawat isa ay mabuti't maganda. Sa pamamagitan ng pagpapatuloy ng Kanyang pagpapatupad ng Kanyang pangako sa bawat isa, inihahayag ng Diyos ang Kanyang pag-ibig at kabutihan. Kahit hindi tayo karapat-dapat na maranasan iyon, pinahintulutan ng Diyos na ipadama sa bawat isa sa atin ang Kanyang walang hanggang pag-ibig at kabutihan. 

Katulad ni Zacarias na ama ni San Juan Bautista, may mga pagkakataon sa ating buhay kung saan nating pinagdudahan ang Diyos. Subalit, katulad rin ni Zacarias, naranasan pa rin natin ang katuparan ng pangako ng Panginoon na naghahayag ng Kanyang pag-ibig at kabutihan. At tulad ni Zacarias, tinatawag tayong magpatotoo tungkol sa pag-ibig at kabutihan ng Diyos na hindi magmamaliw kailanman. 

PINAGPAPALA ANG MGA NANANALIG

23 Disyembre 2018 

Ikaapat na Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (K) 

Simbang Gabi/Misa de Gallo - Ikawalong Araw 

Mikas 5, 1-4a/Salmo 79/Hebreo 10, 5-10/Lucas 1, 39-45 

Sa Ebanghelyo, isinalaysay ang pagdalaw ng Mahal na Birheng Maria sa kanyang kamag-anak na si Elisabet. Napakalayo ng kanyang nilakbay mula sa Nazaret patungo sa lugar kung saan nakatira ang kanyang kamag-anak. Maaari rin siyang malagay sa peligro dahil sa kanyang kalagayan. Si Maria ay nagdadalantao rin tulad ni Elisabet noong panahong iyon. Sa kabila ng kanyang pagdadalantao, tinuloy pa rin ni Maria ang kanyang planong maglakbay nang napakalayo tungo kila Elisabet at Zacarias upang makadalaw at makasama ang kanyang kamag-anak. Dala-dala ni Maria sa kaniyang sinapupunan si Hesus habang dinadala naman ni Elisabet sa kanyang sinapupunan si San Juan Bautista. 

Ang mga salita ni Elisabet kay Maria sa pinakahuling bahagi ng Ebanghelyo ang kanyang pagbibigay-pugay sa kanyang kamag-anak na naglakbay nang malayo para lang makadalaw sa kanya. Sabi niya, "Mapalad ka sapagkat nanalig kang matutupad ang ipinasabi sa iyo ng Panginoon!" (1, 45) Ang Mahal na Birheng Maria ay nanalig sa kalooban ng Diyos. Kahit mahirap intindihin ang kalooban ng Diyos, ipinakita pa rin ni Maria ang kanyang pananalig sa Kanya. Nanalig siyang tutuparin ng Diyos ang Kanyang plano para sa sangkatauhan. Hindi man alam ng Mahal na Ina ang eksaktong pamamaraan kung paano isasakatuparan ng Diyos ang Kanyang kalooban, nanalig pa rin siyang matutupad ang Kanyang kalooban. At iyon ay sapat na. Para sa Mahal na Birhen, ang Diyos na ang bahala. 

Inilahad sa Unang Pagbasa at Ikalawang Pagbasa ang kalooban ng Diyos. Inihayag ng Panginoon sa Unang Pagbasa na hango sa aklat ni propeta Mikas na isang hari ang magmumula sa bayan ng Betlehem. At sa Ikalawang Pagbasa, inihayag na si Hesukristo ang katuparan ng propesiyang ito. Sinasalamin ng propesiyang ito ang kalooban ng Diyos para sa lahat. Niloob ng Diyos na maligtas ang lahat. Kaya naman, gumawa Siya ng paraan para matubos ang sangkatauhan. Ipinasiya Niyang bumaba mula sa langit at maging tao katulad natin, maliban sa kasalanan, sa pamamagitan ni Kristo Hesus. Si Hesus, ang Banal na Sanggol na dala-dala ni Maria sa kanyang sinapupunan, ang magbibigay ng katuparan sa dakilang planong ito. Sa pamamagitan Niya, maisasakatuparan na ang plano ng Banal na Santatlo na tubusin ang sangkatauhang nalugmok sa kasalanan. 

Si Maria ay nanalig sa kalooban ng Diyos. Nanalig siya na para sa ikabubuti ng lahat ang kalooban ng Diyos. Nanalig siya na walang masamang hinahangad ang Diyos para sa bawat tao. Nanalig siya sa kapangyarihan ng pagmamahal ng Diyos. Kaya naman, ibinigay ng Mahal na Birheng Maria ang kanyang buong pusong pananalig sa Diyos. Ang lahat ng nauukol sa kanya, ang lahat ng kanyang mga binalak sa buhay bago ang pagbabalita sa kanya ng Arkanghel na si San Gabriel, ay kanyang tinalikuran upang bigyang daan ang katuparan ng kalooban ng Panginoong Diyos. Ang pagsuko ng buong sarili ng Mahal na Inang si Maria sa Diyos ay nagpahayag ng kanyang pananalig at pagmamahal sa Kanya. 

Kaya naman, tunay na pinagpala ang Mahal na Ina. Itinuro sa atin ni Maria kung paano maging tunay na mapalad. Kung nais nating maging tunay na mapalad, ibibigay natin sa Diyos ang buong puso nating pagmamahal at pananalig sa Kanya. Tatalikdan natin ang lahat ng ating mga plano sa buhay upang magbigay-daan sa katuparan ng Kanyang plano. Mahirap man gawin ito, subalit kung tunay nating iniibig at pinananaligan ang Diyos, handa tayong gawin iyan. Ang mga nananalig at nagmamahal nang buong puso't kaluluwa ay binubuhusan ng Diyos ng Kanyang pagpapala. Iyan ang Kanyang regalo para sa bawat nananalig at umiibig sa Kanya. 

AWIT NG BUHAY

22 Disyembre 2018 

Simbang Gabi/Misa de Gallo - Ikapitong Araw 

1 Samuel 1, 24-28/1 Samuel 2/Lucas 1, 46-56 

Mga awitin ang itinatampok sa mga Pagbasa. Isinasalmin ng mga awitin ang kalagayan ng bawat isa sa buhay. Malalaman natin kung ano ang nararamdaman ng bawat isa sa pamamagitan ng pakikinig sa mga awit na kanilang pinapakinggan at sinasabayan. Kapag nakikinig ng mga masasayang kanta ang isang tao, masasabi nating masaya at maginhawa ang kanyang buhay. Kapag mga malulungkot na awitin naman ang pinapatugtog ng isang tao, mapagtatanto nating mayroon siyang pinagdadaanan. Ito ang nagpapatunay na ang mga awiting pinapakinggan at inaawit natin ay may ugnayan sa ating buhay. 

Dalawang babae sa mga Pagbasa ay nagpahayag ng kanilang mga nararamdaman sa pamamagitan ng kanilang mga awit. Tuwa ang naghahari sa puso't damdamin ng mga babaeng may-akda ng mga awiting tampok sa mga Pagbasa. Ang mga awiting ito ay sumasalamin sa kaligayahang kanilang nararamdaman. Inilalarawan sa mga awiting ito kung saan nagmula ang kanilang kaligayahan. 

Sa Unang Pagbasa at Salmo, si Ana ay napuspos ng tuwa sapagkat dininig ng Diyos ang kanyang panalangin. Matagal siyang nanalangin sa Panginoon na bigyan siya ng kahit isang anak man lamang. Si Ana ay lumuluhang dumulog at sumamo nang buong kataimtiman sa Panginoong Diyos para lamang matupad ang kanyang kaisa-isang kahilingan sa buhay. Humingi pa nga siya ng panalangin mula sa saserdoteng si Eli. At nang magkaanak, ang batang si Samuel na ipinagkaloob sa kanya ng Diyos upang maging kanyang anak ay kanya namang inihandog sa Kanya. At buong puso't kaluluwang nagbigay ng papuri sa Panginoong Diyos si Ana sa pamamagitan ng isang awitin. Sa kanyang awit ng papuri, si Ana ay nagpatotoo tungkol sa walang hanggang kabutihan ng Panginoong Diyos. 

Tulad ng awit ni Ana na itinampok sa Salmo, ang awit na itinampok sa Ebanghelyo ay nagpahayag tungkol sa kabutihan ng Diyos. Ang Mahal na Birheng Maria ay nagbigay papuri't karangalan sa Diyos sa pamamagitan ng pag-awit. Umawit siya ukol sa ginawa ng Diyos para sa kanya. Isang dalagang namumuhay nang payak sa bayan ng Nazaret ay itinampok ng Diyos. Sa kabila ng kanyang pagkaaba, siya'y itinampok at itinaas ng Diyos. Siya'y kinalugdan at dinakila ng Diyos sa lahat ng mga babae. Si Maria, ang Mahal na Ina, ay pinili't hinirang ng Diyos upang maging tagapagdala at ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Hesus. 

Inihayag ni Ana at ng Mahal na Ina ang kanilang kagalakan sa Diyos sa mga awit ng kanilang buhay. Kaya naman, itinatanong sa atin ng mga Pagbasa kung ano ang awit ng ating buhay. Anuman ang kalagayan natin sa buhay, sumentro nawa ito sa Diyos. Sana nakasentro ang Diyos sa awit ng buhay ng bawat isa sa atin, kahit may pinagdadaanan tayo sa buhay. Huwag nating kalimutan ang Diyos sa pagbuo ng mga awit ng ating buhay. Siya ang tangi nating makakapitan sa bawat oras, anuman ang kalagayan natin sa buhay. Lagi Siyang nandiyan para sa atin. 

Ano ang awit ng iyong buhay? 

SINO (O ANO) ANG DINADALA MO?

21 Disyembre 2018 

Simbang Gabi/Misa de Gallo - Ikaanim na Araw 

Awit 2, 8-14 (o kaya: Sofonias 3, 14-18a)/Salmo 32/Lucas 1, 39-45 

Ang konsepto ng tinig ang pinagtutuunan ng pansin sa mga Pagbasa. Likas sa katangian ng bawat isa sa atin bilang tao na kapag nakakarinig tayo ng tinig, lalung-lalo na ang mga malalakas na tinig, pansamantala nating ititigil ang anumang ginagawa natin upang pakinggan ito nang mabuti. Kapag nanggaling sa mga likuran natin ang tinig na iyon, lilingon tayo para malaman kung kanino nanggaling ang tinig na iyon. Maaaring isa iyon kakilala natin, o 'di kaya ibang tao na nagkataon kasing-boses ng isang kakilala natin at makikipag-usap sa kanyang kakilala. 

Iba ang nagagawa ng mga tinig. Anuman ang ginagawa natin, mapapatigil tayo kapag nakakarinig ng tinig. Handa tayong pakinggan ang mga tinig. Isasantabi natin ang ating mga ginagawa para makinig. Lalung-lalo na kapag tayo mismo ang binabati o kinakausap. Susundan natin ang tinig upang malaman kung saan ang pinanggalingan ng tinig na iyon at kung kakilala ba natin o hindi. 

Subalit, ibang uri ng tinig ang itinatampok sa mga Pagbasa. Ang tinig na ito'y isang tinig na kahali-halina. Iba ang hatid ng mga tinig na ito sa mga tagapakinig ng mga ito. Maaakit ang sinumang makikinig sa mga tinig na ito. Ang mga tinig na ito ay maihahalintulad sa mga musikang masarap pakinggan. Mapapayapa, gagaan ang loob ng bawat taong makikinig sa mga tinig na ito. Ang mga tinig mula sa ilang mga panauhin sa mga Pagbasa, kahit mahinhin, ay nagdudulot ng tuwa't saya. 

Ang tinig ng isang sinisinta ay itinatampok sa Unang Pagbasa. Ang karakter na umiibig ay nakakaramdam ng ginhawa sa tuwing napapakinggan niya ang tinig ng kanyang iniibig. Tinig pa lamang ang napapakinggan, humihinahon na siya. Kung mainit ang kanyang ulo, mawawala ito agad kapag ang matamis na tinig ng kanyang sinisinta. Hihinto siya sa anumang ginagawa niya para lamang mapakinggan ang tinig na kanyang iniibig na masarap pakinggan. 

Itinampok sa Ebanghelyo ang tinig ng Mahal na Birheng Maria. Matapos ibalita sa kanya ng Arkanghel na si San Gabriel na siya'y hinirang ng Diyos upang maging ina ng Panginoong Hesukristo, agad na tumungo si Maria sa lugar kung saan nakatira sina Elisabet at Zacarias. Sa kabila ng layo nito sa Nazaret, desidido si Maria na dalawin ang kanyang kamag-anak na nagdadalantao rin katulad niya noong panahong iyon sa kabila ng kanyang katandaan. At ang tinig ng Mahal na Birhen ay hindi lamang nagdulot ng tuwa kay Elisabet kundi na rin sa sanggol na si San Juan Bautista na kanyang dinadala sa kanyang sinapupunan. 

Hindi nasasaad sa Ebanghelyo kung ano nga ba talaga ang mga salitang namutawi mula sa mga labi ng Mahal na Inang si Maria nang batiin niya ang kanyang kamag-anak na si Elisabet. Ang tanging pinagtuunan ng pansin ni San Lucas sa kanyang salaysay ay ang tinig ng Mahal na Ina. Ang tinig ni Maria ay nagdulot ng tuwa sa kanyang kamag-anak na si Elisabet at sa sanggol na kanyang dinadala sa kanyang sinapupunan na si Juan Bautista sapagkat ang ipinangakong Tagapagligtas na si Hesus ay dala-dala ni Maria sa kanyang sinapupunan. Si Maria ay naghatid ng tuwa sa pamamagitan ng pagdadala kay Hesus. At kapag si Hesus ay tinaglay ng bawat isa sa kani-kanilang mga puso, sila'y magiging tagapaghatid at tagapagpalaganap ng tunay na kaligayahan. 

May tanong ang mga Pagbasa para sa bawat isa sa atin - sino o ano ang dinadala natin? Sino o ano ang ating tinataglay natin sa ating mga puso? Ano ang ating ipinapalaganap at inihahatid sa kapwa? Kapag naririnig ng kapwa ang iyong tinig, ano ang kanilang nararamdaman? Sapagkat nararamdaman ng ating kapwa ang dinadala natin sa pamamagitan ng pakikinig sa ating mga tinig. 

SIYA ANG BAHALA

20 Disyembre 2018 

Simbang Gabi/Misa de Gallo - Ikalimang Araw 

Isaias 7, 10-14/Salmo 23/Lucas 1, 26-38 

Isang dalaga ang itinatampok sa mga Pagbasa. Isang dalaga ang hinirang ng Diyos upang maging Kanyang instrumento sa pagpapahayag ng Kanyang kalooban. Sa pamamagitan ng dalagang ito, isasagawa ng Diyos ang Kanyang kaloobang tubusin ang lahat ng tao. Kalooban ng Diyos ang kaligtasan at kalayaan ng sangkatauhan mula sa pagkabihag at pagkaalipin sa ilalim ng mga puwersa ng kadiliman at kasamaan. At sa pagpapahayag ng kalooban Niyang ito, ang Diyos ay humirang at gumamit ng isang dalaga bilang Kanyang instrumento. Ang Diyos ang nagpapahayag ng Kanyang kalooban na sumasalmin sa Kanyang kadakilaan. Ang dalagang Kanyang hinirang ay instrumento lamang. At ang dalagang ito ay walang iba kundi ang Mahal na Birheng Maria. 

Si Maria ang pinagtutunan ng pansin sa mga Pagbasa. Siya ang dalagang tinutukoy ni propeta Isaias sa kanyang pahayag na inilahad sa pinakadaulo ng Unang Pagbasa tungkol sa palatandaang ibibigay ng Panginoong Diyos sa Kanyang bayan. Isang dalaga ang maglilihi't manganganak ng isang sanggol na lalaki na tatawaging Emmanuel (7, 14). Ito ang ibinalita sa kanya ng Arkanghel na si San Gabriel sa tampok na salaysay sa Ebanghelyo. Ibinalita sa kanya ng anghel na siya'y hinirang ng Diyos upang maging ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Hesus. Sa kabila ng kanyang pagkadalaga, si Maria ay nakatanggap ng isang napakabigat na pananagutan mula sa Diyos. 

Para kay Maria, ang pagiging ina ni Kristo ay isang napakalaking karangalan at isang napakalaking pananagutan. Ang pananagutang kaakibat ng karangalang ito na ibinigay sa kanya ng Diyos ay napakalaki at napakabigat. Kaya naman, si Maria ay nanginig at nangatog nang marinig niya mula sa anghel kung ano ang tungkuling ibinigay sa kanya ng Diyos. Napakalaki at napakabigat ang pananagutang iyon para sa isang katulad niya. Ito ang ipinahiwatig ng kanyang katanungan sa anghel na si Gabriel. Sino ba naman ang hindi manginginig at mangangatog kapag nabigyan ng isang pananagutang tulad ng natanggap ng Mahal na Ina? 

Subalit, sa kabila nito, tinanggap pa rin ng Mahal na Birhen ang kalooban ng Diyos para sa kanya. Ipinakita niya ang kanyang pananalig sa Panginoon na kaniyang iniibig at sinasamba nang higit sa lahat. Nanalig siyang aayusin ng Diyos ang lahat ng bagay para sa kanya. Isinuko niya ang lahat sa Diyos na kanyang inaaasahan sa lahat ng pagkakataon. Ang lahat ng ipinlano ng Mahal na Birhen ay isinantabi niya upang matupad ang hangarin ng Panginoon. 

Isang napakahalagang aral ang nais ituro ng Mahal na Inang si Maria. May plano ang Diyos para sa bawat isa. Maganda ang Kanyang plano para sa bawat isa. Ang kalooban Niya para sa bawat isa ay higit na maganda kaysa sa naisin natin. Wala Siyang niloloob na masama para sa atin. Mabuti at maganda ang Kanyang niloloob para sa atin. Nais ng Diyos na gamitin tayo upang mahayag sa pamamagitan natin ang Kanyang kaluwalhatian. Nais ng Diyos na maging Kanyang mga instrumento na maghahayag ng Kanyang kadakilaan. 

Napakahalaga ang itinuturo sa atin ng Mahal na Birheng Maria, ang ating Mahal na Ina. Lahat tayo ay tinuturan niyang manalig sa Diyos. Magtiwala lang tayo sa Diyos. Siya ang bahala sa atin. Siya ang mag-iingat at papatnubay sa atin. Siya ang kikilos para sa atin. Hindi Niya tayo hahayaang mapahamak. Tayong lahat ay lagi Niyang ipagsasanggalang mula sa kasamaan. At tulad ng sinabi ng Arkanghel na si San Gabriel sa Mahal na Ina sa Ebanghelyo, walang hindi kayang gawin ang Diyos. Ang lahat ng Kanyang naisin ay tutuparin Niya. Tiwala lang, Siya ang bahala. 

PAGPAPALANG KAHANGA-HANGA

19 Disyembre 2018 

Simbang Gabi/Misa de Gallo - Ikaapat na Araw 

Mga Hukom 13, 2-7. 24-25a/Salmo 70/Lucas 1, 5-25

Ang pagpapala ng Diyos ay kahanga-hanga. Ito ang nais pagtuunan ng pansin sa mga Pagbasa. Sa pamamagitan ng mga pagpapalang Kanyang ipinagkakaloob sa lahat, ipinapamalas ng Diyos ang Kanyang kapangyarihan. Ang kapangyarihan ng Diyos ay hinding-hindi mapapantayan o mahihigitan. Ang mga pagpapala ng Diyos ay sumasalamin sa Kanyang kapangyarihan at kadakilaang tunay ngang kahanga-hanga. Patuloy Niyang ibinubuhos sa bawat isa ang Kanyang mga kahanga-hangang pagpapala. Ang pinakadakilang pagpapalang natanggap ng sangkatauhan ay walang iba kundi ang Panginoong Hesukristo, ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. 

Dalawang magkabiyak ng puso ang itinatampok sa mga Pagbasa. Sa mga mata ng sanlibutan, walang katiyakang ang dalawang mag-asawang ito na makatanggap ng kahit isang pagpapalang katulad ng ipinagkaloob sa kanila ng Diyos sa mga tampok na salaysay sa mga Pagbasa. Sa Unang Pagbasa, pinagkalooban ng isang anak na lalaki sina Manoa at ang kanyang asawa. Hindi nasasaad sa salaysay kung sino nga ba kina Manoa at ang kanyang misis ang baog. Iyon lamang ang kaisa-isang impormasyong ibinibigay sa Unang Pagbasa - hindi mabuntis ang misis ni Manoa. Subalit, ang hindi inakalang mangyayari ay nangyari. Ang Panginoong Diyos ay gumawa ng isang kahanga-hangang himala para kina Manoa at sa kanyang misis. Ang asawa ni Manoa ay nabuntis. Isang anak na lalaki ang ipinagkaloob ng Diyos kay Manoa at sa kanyang asawa - si Samson. 

Sa Ebanghelyo, sina Zacarias at ang kanyang asawang si Elisabet ay pinagkalooban ng isang anak na lalaki. Sa kabila ng kanilang katandaan, isang anak na lalaki ang ipinagkaloob sa kanila ng Diyos. Ang ipinapanalangin nila sa loob ng napakahabang panahon ay tinugon ng Diyos sa panahong hindi inaaasahan. Kung kailan sila tumanda at nasa edad kung saan hindi na sila puwedeng magkaanak, saka pa lamang sila magkakaroon ng anak. Si San Juan Bautista ang ipinagkaloob ng Diyos kina Zacarias at Elisabet upang maging kanilang anak. Ang mauuna sa Mesiyas upang ipaghanda ang kanyang daraanan, ang Tagapaguna, ang Tagapaghanda. Siya ang magiging anak nina Zacarias at Elisabet. 

Walang sinuman sa kapanahunan nila ang nag-akalang magkakaanak ang dalawang magkabiyak ng puso na ito. Sa mata ng daigdig, tapos na ang panahong puwede silang magkaanak. Hindi na sila puwedeng magkaanak. Wala nang pag-asa para sa kanila. Subalit, sa kabila ng pananaw ng sanlibutan tungkol sa mga katulad nila, ang dalawang magkabiyak ng pusong itinatampok sa mga Pagbasa ay tumanggap ng isang kahanga-hangang pagpapala mula sa Diyos. Sila ay ginamit ng Diyos upang ihayag sa pamamagitan nila ang Kanyang kahanga-hangang kapangyarihan. Mangyayari ang anumang loobin ng Diyos. Walang bagay na hindi Niya kayang gawin sapagkat kaya Niyang gawin ang lahat kung ito'y Kanyang naisin. 

Ang mga karanasan ng dalawang mag-asawa sa mga Pagbasa ang nagpapatunay na kahanga-hanga ang pagpapala ng Panginoon. Kahit ang mga hindi inakalang makakatanggap ng biyaya mula sa Panginoon ay nakakatanggap rin ng biyaya mula sa Kanya. Ang lahat ng tao'y pinagkakalooban ng pagpapala mula sa Diyos. Ito ang nagpapatunay na tunay ngang mabuti ang Diyos sa lahat.  Ang bawat isa'y Kanyang kinahahabagan, kinakalinga, at pinagpapala.

HINDI PEKENG BALITA

18 Disyembre 2018 

Simbang Gabi/Misa de Gallo - Ikatlong Araw 

Jeremias 23, 5-8/Salmo 71/Mateo 1, 18-24 

Sa Ebanghelyo, isinalaysay kung paanong inako ni San Jose ang pananagutang ibinigay sa kanya ng Diyos. Iniatasan ng Diyos si San Jose upang tumayo bilang amain ng Banal na Sanggol sa sinapupunan ng Mahal na Birheng Maria na kanyang magiging kabiyak ng puso. Ito'y matapos ipaliwanag sa kanya ng isang anghel ng Panginoon na nagpakita sa kanya sa isang panaginip ang lahat ng bagay. Matapos ipaliwanag ng anghel ang lahat ng bagay sa kanyang panaginip, tahimik na inako ni San Jose ang pananagutang ibinigay sa kanya ng Diyos nang buong kababaang-loob at kapanatagan. Sinunod niya ang kalooban ng Diyos para sa kanya. 

Tiyak na nagulumihanan si San Jose nang mabalitaan niya ang pagdadalantao ni Maria. Hindi pa nga nagaganap ang kanilang pag-iisang-dibdib, natagpuan na siyang nagdadalantao. Paano pa nga ba maipapaliwanag sa isang lohikal na pamamaraan ang pagbubuntis ng isang babae? Pakikipagtalik. Nakipagtalik ang isang babae sa isang lalaki. Iyan ang balitang kumakalat noon. Iyan ang tsismis na kumakalat sa bayan ng Nazaret noon. Si Maria ay nakipagtalik 'di umano sa ibang lalaki kahit na ikakasal na siya kay Jose. At kapag sinabi ni Maria na hindi siya nakipagrelasyon at nakipagtalik sa ibang lalaki sa labas ng kasal, lalabas siyang ilusyonada, loko-loko, sinungaling. Walang maniniwala sa kanya. Kalokohan iyan para sa kanila. Paano nga ba magdadalantao ang isang babae kung hindi siya makikipagtalik sa isang lalaki? Ba't buntis si Maria kung hindi siya nagkipagtalik sa ibang lalaki sa labas ng kasal? Hindi siya paniniwalaan ng mga tao noon. 

Batid ng Diyos ang kalagayan ni San Jose. Batid ng Panginoon na si San Jose ay labis na nagugulumihanan sa mga sandaling yaon. Hindi na niya alam kung ano ang kaniyang gagawin. Kaya naman, isang anghel ang ipinadala ng Diyos kay San Jose upang ipaliwanag sa kanya ang lahat. Ang anghel na ipinadala ng Diyos ay nagpakita sa panaginip ni San Jose. Ipinaliwanag ng anghel kay San Jose na ang Sanggol sa sinapupunan ni Maria ay hindi niya anak sa ibang lalaki. Bagkus, ang dinadala ni Maria sa kanyang sinapupunan ay ang Anak ng Diyos at Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo na si Hesus. Pumanatag ang loob ni San Jose matapos mapakinggan ang paliwanag ng anghel ng Panginoon. 

Ang Sanggol na dinadala ng Mahal na Ina sa kanyang sinapupunan ang tinutukoy sa mga pahayag ng Diyos na inilahad ng mga propeta sa Lumang Tipan. Katulad na lamang ng pahayag na inilahad ni propeta Isaias na binanggit ni San Mateo sa kanyang salaysay at ng pahayag na inilahad ni propeta Jeremias sa Unang Pagbasa. Siya ay inilarawan bilang Emmanuel, ang Diyos na sumasaatin, sa pahayag na inilahad ni propeta Isaias na siya namang ginamit ni San Mateo bilang reperensiya sa Ebanghelyo. Siya naman ay inilarawan bilang isang sangang matuwid, isang matuwid na haring may karunungan, sa pahayag na inilahad ni propeta Jeremias sa Unang Pagbasa (23, 5). Sa pamamagitan ng mga pahayag na ito, inihayag ng Diyos sa lahat na Siya'y darating bilang Mesiyas at Tagapagligtas. At natupad ang mga pahayag na ito sa pamamagitan ni Hesus, ang Sanggol na dinadala ng Mahal na Inang si Maria sa kanyang sinapupunan. 

Hindi nagdalawang-isip si San Jose na paniwalaan at sundin ang lahat ng mga sinabi sa kanya ng anghel sa panaginip. Batid niyang totoo ang lahat ng mga sinabi ng anghel sa kanya. Batid niyang nagmula sa Diyos ang paliwanag na iyan. Ang kaniyang mga katanungan ay sinagot na ng Diyos. Inilahad lamang ng anghel ang tugon ng Panginoon. Hindi man niya alam kung sino sa bayan ng Nazaret ang maaari niyang pagkatiwalaan, alam niyang may isa siyang mapagkakatiwalaan - ang Diyos. Hindi niya pinagdudahan ang Diyos. Sapagkat batid ni San Jose na hinding-hindi magsisinungaling ang Diyos kahit kailan. Walang pekeng balita, walang kasinungaling magmumula sa Diyos. Ang lahat ng mga manggagaling sa Diyos ay pawang katotohanan lamang. 

Sa panahon ngayon, may mga balitang mahirap pagkatiwalaan. Lalung-lalo na sa mga balitang ipinakakalat ng ibang tao gamit ang modernong teknolohiya. Hindi na natin alam kung ano ang totoo at kung ano ang hindi. Madali kasing baluktutin ang katotohanan. Maraming mga tao ang bumabaluktot ng katotohanan, lalung-lalo na sa mundo ng pulitika. Magpapakalat ng pekeng balita, kasinungalingan, para lang pabunguhin ang kanilang mga pangalan. Iyan ay dahil lamang sa kanilang ambisyon, pagkasilaw sa kapangyarihan. Hindi paglilingkod sa bayan ang kanilang hangarin kundi ang pagtupad sa personal na ambisyon. Walang pakialam kung sino ang masagasaan, sino ang maaapektuhan, para lamang sa ambisyon. Handang pumatay ng tao, handang pumatay ng mga inosente, alang-alang sa ambisyon, kayabangan, at pagkauhaw sa kapangyarihan. 

May isang tunay na mapagkakatiwalaan - ang Diyos. Hindi Siya magkakalat ng kasinungalingan. Walang pekeng balita na magmumula sa Kanya. Bagkus, anuman ang manggaling sa Kanya ay pawang katotohanan. Tunay na katotohanan ang Kanyang ipinapalaganap. Siya ang bukal ng katotohanan. Tanging sa Kanya lamang magmumula ang katotohanan. Kaya, ibigay natin sa Diyos ang buong pusong pagtitiwala natin sa Kanya, tulad nina San Jose at ng Mahal na Birheng Maria. 

PINILI ANG KAPAYAKAN

17 Disyembre 2018 

Simbang Gabi/Misa de Gallo - Ikalawang Araw 

Genesis 49, 2. 8-10/Salmo 71/Mateo 1, 1-17

Tampok sa Ebanghelyo na hango sa pambungad na kabanata ng Ebanghelyo ni San Mateo ang mahaba-habang talaan ng angkang kinabibilangan ng Panginoong Hesukristo. Sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo, ipinasiya ng Diyos na bumaba mula sa Kanyang maluwalhating kaharian sa langit at maging tao katulad natin. Ipinasiya ng Diyos na yakapin at akuin ang ating pagkatao. Kung kaya't Siya'y pumarito sa daigdig bilang ating Tagapagligtas sa pamamagitan ni Kristo Hesus, ang Kaniyang Bugtong na Anak at Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo. 

Subalit, ang Kanyang pagparito bilang tao ay hindi kakaiba. Sa Kanyang unang pagdating bilang Mesiyas mahigit dalawang libong taon na ang nakakaraan, hindi kakaiba ang Kanyang pagpasok sa daigdig. Hindi Siya pumarito sa daigdig bilang tao sa isang maringal o engrandeng pamamaraan. Bagkus, sa Kanyang pagtanggap at pag-ako sa ating pagkatao, niyakap Niya ang proseso ng pagpasok ng bawat tao sa daigdig na ito. Ang pamamaraan ng ating pagpasok o pagsilang sa daigdig ay ipinasiya Niyang tanggapin at pagdaan. Pinili ng Panginoon maging payak katulad ng bawat tao, maliban sa kasalanan. Ipinasiya Niyang pagdaanan ang paglilihi at pagluwal sa Kanya ng isang babae. Ang babaeng yaon ay walang iba kundi si Maria, ang Kalinis-linisang Birhen, ang Mahal na Ina. 

Ang pasiyang ito ng Panginoong Diyos ang ipinahihiwatig ng pahayag ni Jacob sa kanyang mga anak na inilahad sa Unang Pagbasa. Inihayag ni Jacob sa kanyang mga anak sa Unang Pagbasa na magmumula sa angkan ni Juda ang tunay na Hari. Naangkop ang nilalaman ng Unang Pagbasa sa nilalaman ng Ebanghelyo. Malaki ang ugnayan ng nilalaman ng dalawang pagbasang ito sa isa't isa sapagkat iisa lamang ang pinagtutuunan ng pansin - ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Hesukristo. Si Hesus ang Diyos na nagpasiyang bumaba sa lupa at yakapin ang ating pagkatao upang tayo'y tubusin. Siya ang tunay at nag-iisang Haring walang hanggan na nagmamahal sa atin. Dahil sa Kaniyang walang hanggang pag-ibig para sa atin, ipinasiya Niyang makapiling tayo. 

Kahit maaari naman Siyang pumasok sa daigdig nang hindi nagpapabilang sa isang angkang binubuo ng mga taong maikli lamang ang buhay dito sa daigdig, pinili pa rin ng Panginoon na magpabilang sa isang angkan. Kung tutuusin, hindi naman kinailangan ng Diyos na magpabilang sa isang angkan. Nasa Kanya naman ang lahat. Taglay Niya ang kapangyarihang hindi mapapantayan. Maari naman Niyang gawin ang anumang naisin Niya. Subalit, sa kabila nito, pinili pa rin ng Panginoon na magmula sa isang angkan. Kahit na Siya'y sinamba ng Kanyang mga ninuno, buong kababaang-loob Siyang nagpabilang sa angkang kinabibilangan nila. 

Pinili ng Panginoong Hesus ang kapayakan. Sa pamamagitan ng pasiyang ito, ang hangarin ng Diyos na makapiling ang Kanyang bayan ay nahayag. Nais ng Diyos na maramdaman ng bawat tao na Siya'y tunay na karamay at kaisa nila. Hindi Niya binalak na pumarito sa daigdig taglay ang kaengrandehan. Ang kaengrandehan, ang kaluwalhatian, ay Kanyang tinalikuran upang tayo'y makapiling. Ang proseso ng pagiging tao na pinagdaanan natin, ang paglilihi at pagsilang sa atin, ay tinanggap, niyakap, at pinagdaanan Niya nang buong kababaang-loob. Napatunayang tunay ang pakikiramay at pakikiisa ng Diyos sa pamamagitan ng ginawa ni Hesus. 

Sa kabila ng Kanyang kadakilaan at kapangyarihang walang kapantay, buong kababaang-loob na ipinasiya ng Diyos na tanggapin at ang ating pagkatao. Ito ang buod ng kuwento ng unang Pasko. Dito nagsisimula ang kasaysayan ng pagtubos sa atin ng Diyos. Iyan ay tunay ngang kahanga-hanga. 

BALITANG NAGHAHATID NG KAGALAKAN

16 Disyembre 2018 

Ikatlong Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (K) 

Simbang Gabi/Misa de Gallo - Unang Araw

Sofonias 3, 14-18a/Isaias 12/Filipos 4, 4-7/Lucas 3, 10-18 

Inaanyayahan ng Simbahan ang bawat mananampalataya ngayong Ikatlong Linggo ng Adbiyento na magalak. Habang ang lahat ay naghahanda at naghihintay nang buong kataimtiman ngayong banal na panahong ito, hinihikayat ng Simbahan ang lahat na gawin ito nang may kagalakan. Nalalapit na ang pagdating ng Panginoon. Ang pinaghahandaan natin sa kapanahunang ito ng Adbiyento ay malapit nang maganap. Malapit nang maganap ang katuparan ng pangako ng Panginoon.

Kaya naman, ang Salmo ay angkop na angkop sa tema ng kagalakan. Ang Salmo para sa Ikatlong Linggo ng Adbiyento, Siklo K, ay isang paanyaya na magpuri sa Diyos nang buong saya (12, 6). Ito rin ang sentro ng paalala sa Ikalawang Pagbasa na hango mula sa sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Filipos. Pinaalalahanan ang lahat ni Apostol San Pablo sa pambungad ng Ikalawang Pagbasa, "Magalak kayong lagi sa Panginoon. Inuulit ko, magalak kayo." (4, 4) Inilahad sa Unang Pagbasa at Ebanghelyo ang kadahilanan kung bakit dapat magalak. Ano nga ba talaga ang pangakong ito ng Diyos? 

Sa Unang Pagbasa, hinikayat ni propeta Sofonias ang lahat ng mga Israelita na magalak sapagkat kapiling na nila ang Panginoong Diyos. Ang Diyos na nagpatalsik sa mga kaaway ng mga Israelita ay mananahan sa kanilang piling. Makakapiling Niya ang Kaniyang bayan. At sa Ebanghelyo, inihayag ni San Juan Bautista sa mga taong nakikinig sa kanyang pangangaral na may darating na higit na dakila kaysa sa kanya. Ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Hesus ang tinutukoy ni Juan Bautista. Sa pamamagitan ng Panginoong Hesus, niyakap ng Diyos ang ating pagkatao at bumaba sa lupa upang tayo'y makapiling. 

Hindi ba Magandang Balita iyan? Sinong hindi masisiyahan sa balitang iyan? Ang ating pagkatao ay niyakap ng Diyos upang makapiling tayo. Nais ng Diyos na makapiling ang lahat. Hinahangad ng Diyos na maligtas ang lahat ng tao. Kaya, ipinasiya ng Diyos na bumaba mula sa langit at maging tao katulad natin (maliban sa kasalanan) sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo. Ang kagandahan ng balitang iyan ay higit pa sa balitang iniuulat sa lahat. Kahit matagal na panahon ang lumipas mula nang maganap ang unang pumarito ni Kristo bilang Tagapagligtas, maganda pa ring balikan ang kasaysayan ng pagliligtas sa atin ng Panginoon. Patuloy itong naghahatid ng kapayapaan at kagalakan sa lahat. Walang kapantay ang halaga ng Magandang Balita kung saan isinalaysay ang pagtubos ng Diyos sa lahat sa pamamagitan ni Kristo Hesus. 

Nananawagan ang Inang Simbahan sa bawat isa sa atin na magalak habang ating pinananabikan at pinaghahandaan nang buong kataimtiman ang pagdiriwang ng Kapaskuhan. Malapit nang sumapit ang Pasko. Ang pagdating ng Panginoon ay malapit nang maganap. Walang pangakong hindi Niya tinutupad. Tinutupad Niya ang lahat ng mga pangakong Kaniyang binitiwan. Sa Kanyang pagdating, hatid Niya sa bawat isa'y pag-asa, kapayapaan, pagpapala, at kagalakan. 

Ang paghahanda at paghihintay natin para sa pagdating ng Panginoon sa buhay natin ay dapat mapuspos ng galak. May gagawin Siyang napakahalaga para sa atin. 

MAGALAK! GAUDETE!