PAGHAHAYAG NG DAKILANG PLANO

2 Pebrero 2018

Kapistahan ng Pagdadala kay Hesus na Panginoon sa Templo 

Malakias 3, 1-4/Salmo 23/Hebreo 2, 14-18/Lucas 2, 22-40 (o kaya: 2, 22-32) 

Ang Pagdadala kay Hesus na Panginoon sa Templo ay isang napakahalagang kabanata sa salaysay ng pagtubos ng Diyos. Inilahad ni San Lucas sa kanyang pagsasalaysay tungkol sa kaganapang ito sa Mabuting Balita ang dahilan kung bakit. Noong dinala ng Mahal na Birheng Maria at ni San Jose ang Sanggol na Hesus sa Templo upang iharap sa Diyos, nahayag at natupad ang pangako ng Diyos sa Kanyang bayan. Dumating na rin sa wakas ang Panginoong magliligtas sa Kanyang bayan. Isang napakatandang lalaki na ang pangala'y Simeon ay pinalad na makasaksi sa pagdating ng Diyos na nagkatawang-tao bago siya pumanaw. Nakita't nahawakan ni Simeon ang Anak ng Diyos na Siya ring Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo na naging tao upang iligtas ang sangkatauhan. 

Inihayag ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ni propeta Malakias sa Unang Pagbasa na darating Siya sa Kanyang templo. Sa pamamagitan ng pahayag na ito, ang Diyos ay nagbitiw ng pangako sa Kanyang bayan. Ipinangako ng Diyos na nalalapit na ang Kanyang pagdating. Malapit nang dumating ang Panginoon upang tubusin ang Kanyang bayan. Ang pangakong ito'y tinupad sa pamamagitan ng pagdating ng Panginoong Hesukristo. Sa pamamagitan Niya, ang Diyos ay bumaba mula sa langit at nagkatawang-tao upang iligtas ang Kanyang bayan. 

Sa Ikalawang Pagbasa, inilahad ang dahilan kung bakit ang Diyos ay pumanaog sa lupa't nagkatawang-tao sa pamamagitan ni Kristo Hesus. Si Kristo Hesus ay bumaba mula sa langit at nagkatawang-tao upang tubusin at palayin ang lahat ng tao mula sa mga tanikala ng kasalanan at kamatayan. Ang mga dating alipin ng kasamaan at kamatayan ay iniligtas at pinalaya na ng Mesiyas at Tagapagligtas na si Hesus. Ipinasiya ng Diyos na akuin ang pananagutan bilang Dakilang Saserdote sa pamamagitan ng Kanyang Bugtong na Anak na si Hesus. At bilang Dakilang Saserdote, inialay ni Hesus ang Kanyang sarili para sa kaligtasan ng lahat ng tao. Ang pag-aalay ng sarili ng Dakilang Saserdote na si Hesukristo ang pinakadakilang hain na hinding-hindi mapapantayan. Walang makahihigit sa hain ng Dakilang Saserdote. Sapagkat sa pamamagitan ng paghahain ng sarili ng Dakilang Saserdote na si Hesus, nagkaroon ng kapatawaran para sa lahat ng mga kasalanan at kaligtasan para sa sangkatauhan.

Ang dakilang planong ito ng Diyos ay pinatotohanan ni Simeon sa kanyang kantikulo na narinig sa salaysay ng Pagdadala sa Sanggol na Hesus sa Templo sa Ebanghelyo ni San Lucas. Nagpatotoo si Simeon tungkol sa pagliligtas ng Diyos na matutupad sa pamamagitan ng Banal na Sanggol. Sa pamamagitan ng Panginoong Hesus, mahahayag ang planong pagtubos ng Diyos sa sangkatauhan. Matutupad ang pangakong pagliligtas ng Diyos sa lahat sa pamamagitan ng Kanyang Bugtong na Anak. Ang Bugtong na Anak ng Diyos na si Hesus ang Dakilang Saserdote. Ang hain ng Dakilang Saserdoteng si Hesus ay walang kapintasan at walang kapantay sapagkat inihain Niya ang Kanyang sariling laman at dugo para sa ikapagpapatawad ng mga kasalanan at kaligtasan ng sangkatauhan. 

Sa pamamagitan ng Kanyang pagkakatawang-tao, inihayag ni Hesus ang dakilang plano ng Diyos. Ang planong ito ng Diyos ay ang Kanyang planong pagliligtas sa sangkatauhan. Ipinasiya ng Diyos na bumaba mula sa langit at akuin ang ating pagkatao sa pamamagitan ng Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo na si Hesus upang maging ating Mesiyas at Manunubos. Bilang Mesiyas at Manunubos natin, ibinubo ng Diyos na nagkatawang-tao na si Hesus ang Kanyang sariling laman at dugo para sa ating kaligtasan. Ipinangako ng Diyos na ang planong ito'y matutupad pagdating ng panahon. Tinupad ng Diyos ang Kanyang pangako, ang Kanyang planong pagliligtas sa sangkatauhan, sa pamamagitan ng Mesiyas at Manunubos na si Kristo Hesus. 

PUMARITO BILANG LINGKOD

28 Enero 2018 

Ikaapat na Linggo sa Karaniwang Panahon (B) 

Deuteronomio 18, 15-20/Salmo 94/1 Corinto 7, 32-35/Marcos 1, 21-28 

Ang paksa ng mga Pagbasa ngayong Linggo ang paglilingkod. Tatlong tao ang itinatampok ng mga Pagbasa ngayong Linggo upang bigyang-diin ang kahalagahan ng paglilingkod. Sa Unang Pagbasa, itinampok si Moises na iniatasan ng Diyos na maging Kanyang tagapagsalita sa mga Israelita sa ilang. Sa Ikalawang Pagbasa, itinampok si Apostol San Pablo na naging lingkod ng Panginoon sa mga Hentil. Kaya nga, si Apostol San Pablo ay kilala bilang apostol at misyonero sa mga Hentil. At sa Mabuting Balita, itinampok ang Panginoong Hesus, ang Diyos na nagkatawang-tao. Siya ang dakilang huwaran ng paglilingkod. Hinubad Niya ang Kanyang pagka-Diyos at nagkatawang-tao upang paglingkuran ang Diyos.

Nagsalita si Moises sa mga Israelita sa Unang Pagbasa tungkol sa pagpili't paghirang ng Diyos sa isa sa kanila na maging propetang katulad niya. Naaalala ng Diyos ang pagsamo ng mga Israel na huwag nang iparinig sa kanila ang Kanyang tinig sapagkat tiyak na ito'y ikamamatay nila. Kaya naman, si Moises ay iniatasan ng Diyos na maging Kanyang propeta, tagapagsalita. At sa paglalapit na pagtatapos ng kanyang tungkulin bilang propeta ng Diyos sa mga Israelita at ng kanyang buhay dito sa lupa, ipinaalala ni Moises sa mga Israelita ang pangako ng Diyos. Ang Diyos ang pipili't hihirang sa isa sa mga Israelita upang maging kahalili ni Moises na maglilingkod sa Kanya at sa bayang Israel bilang Kanyang propeta. Bilang propeta, ihahayag niya sa kanyang mga kababayan ang mensahe ng Diyos. Sa pamamagitan ng kanyang tungkulin bilang propeta, pinaglilingkuran niya ang Diyos. 

Si Apostol San Pablo, ang apostol at misyonero sa mga Hentil, ay nagturo ukol sa paglilingkod sa Ikalawang Pagbasa. Sa unang tingin, mukhang mahigpit si Apostol San Pablo pagdating sa paglilingkod. Sinabi niya na ang mga lalaki't babaing walang asawa ay huwag nang umasang o pagplaunhan ang pag-aasawa. Para bang pinagbabawalan na niyang magpakasal ang mga walang asawa. Subalit, hindi naman tutol si Apostol San Pablo sa pag-iisang-dibdib. Bagkus, ang nais bigyang-diin ni Apostol San Pablo ay ang katapatan sa pagtatalaga ng sarili sa Diyos. Hindi na dapat pagnasaan o kauhawan ng mga nais magtalaga ng sarili sa Panginoong Diyos ang mga pita ng laman. Sapat na ang Diyos sa kanilang buhay. 

Isinalaysay at itinampok ni San Marcos sa Ebanghelyo ang isang bahagi ng ministeryo ng perpektong huwaran ng paglilingkod na si Hesus. Ang ministeryo ng Diyos na nagkatawang-tao na si Hesus ay binubuo ng Kanyang pagtuturo o pangangaral sa mga tao at mga himala, tulad na lamang ng Kanyang ginawa para sa isang lalaking sinapian ng masamang espiritu sa huling bahagi ng Ebanghelyo. Sa pamamagitan ng Kanyang pampublikong ministeryo at Misteryo-Paskwal, inihayag at inihatid ni Hesus ang dakilang pag-ibig ng Diyos sa sangkatauhan. Dahil sa pag-ibig at kagandahang-loob ng Diyos na walang kapantay, ipinasiya Niyang bumaba mula sa langit at maging tao katulad natin (maliban sa kasalanan) sa pamamagitan ng Kanyang Bugtong na Anak at Pangalawang Persona ng Banal na Santatlo na si Hesukristo upang iligtas at palayin ang sangkatauhan mula sa mga tanikala ng kasamaan, kadiliman, at kasalanan. Ito'y ipinasulyap ng Panginoong Hesukristo noong Kanyang pinalayas ang masasamang espiritu sa inaaliha't inaalipin nito sa huling bahagi ng salaysay ng Mabuting Balita ngayon. 

Ang Panginoong Hesus ang perpektong huwaran ng ganap na paglilingkod. Batid ni Hesus na ang paglilingkod sa Diyos ay hindi madali. Alam Niyang may mga pagkakataon kung saan Siya'y susubukin, tulad na lamang ng ginawang pagtukso sa Kanya ng demonyo sa ilang bago pa man magsimula ang Kanyang ministeryo. Alam ni Hesus na marami ang hindi tatanggap sa Kanya dahil sa Kanyang pagtupad sa misyong ibinigay sa Kanya ng Ama. Subalit, sa kabila ng mga ito, pinili ni Kristo Hesus na manatiling tapat sa Kanyang paglilingkod sa Ama, gaano pa mang kahirap gawin ito at anuman ang maging kapalit nito. Kahit na ang kapalit ng Kanyang pagtupad sa kalooban ng Ama ay ang Kanyang sariling buhay, pinili pa rin ni Hesus na paglingkuran ang Ama nang buong kababaang-loob at pagtalima sa Kanya. 

MENSAHE NG MAHAL NA POONG SANTO NIÑO

21 Enero 2018 

Kapistahan ng Panginoong Hesus, ang Banal na Sanggol (B) 

Isaias 9, 1-6/Salmo 97/Efeso 1, 3-6. 15-18/Marcos 10, 13-16

"...kinalong ni Hesus ang mga bata, ipinatong ang Kanyang mga kamay sa kanila at pinagpala sila." (10, 16) Sa pamamagitan ng mga salitang ito, nagwakas ang salaysay sa Ebanghelyo ngayon. Matapos pagsabihan ang mga alagad tungkol sa kanilang pagiging mahigpit sa mga batang dinala sa Kanya, hinayaan ni Hesus na Siya'y lapitan ang mga ito upang makatanggap sila ng pagpapala mula sa Kanya. Kung ano ang ginawa Niya sa mga batang dinala sa Kanya ay ginawa rin Niya para sa lahat ng tao sa bawat sulok ng daigdig. Sa pamamagitan ng Kanyang pagparito sa lupang ibabaw, ipinagkaloob ni Hesus sa sangkatauhan ang pinakadakilang pagpapala mula sa Kataas-taasan - ang kaligtasan at kalayaan mula sa mga pwersa ng kadiliman, kasalanan, at kamatayan. 

Ito ang mensaheng nais iparating sa atin ng imahen ng Banal na Sanggol na si Hesus, ang Mahal na Poong Santo Niño. Ang Panginoong Hesus ay buong kabababaang-loob na bumaba mula sa langit at nagkatawang-tao katulad natin, maliban sa kasalanan, para sa ating kaligtasan. Tinanggap Niya ang bawat yugto ng ating pagkatao, mula sa pagkabata hanggang sa paglaki. Siya ang tinutukoy ni propeta Isaias sa Unang Pagbasa noong kanyang inihayag na ipinanganak ang isang sanggol na lalaki para sa lahat ng tao. Ang Batang Hesus ay pumanaog sa mundo bilang isang sanggol na ipinaglihi ng Mahal na Birheng Maria upang ihatid sa lahat ng tao ang biyaya ng Kanyang kapayapaan at pagtubos. 

Ang pagliligtas ng Diyos sa pamamagitan ng Batang Banal na si Kristo Hesus ang nais bigyang-diin ng mang-aawit ng Salmo Responsorio, "Kahit saa'y namamalas tagumpay ng Nagliligtas." (97, 3k) Sa pamamagitan ng Banal na Sanggol na si Kristo, inihayag at ipinamalas sa lahat ng tao mula sa iba't ibang bahagi ng daigdig ang dakila't matagumpay na pagliligtas ng Diyos. Ang tagumpay ng Diyos na nagpasiyang iligtas ang sangkatauhan dahil sa Kanyang pag-ibig at habag. Ang tagumpay ng habag at pag-ibig ng Diyos ay namalas sa Kanyang pagtubos sa sangkatauhan. Ang tagumpay na ito ng pag-ibig at habag ng Diyos na nagdudulot ng kaligtasan sa lahat ay inihayag sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo na dumaan sa yugto ng buhay ng bawat tao, mula pagkabata hanggang paglaki. 

Si Apostol San Pablo ay nagsalita rin tungkol sa misteryo ng habag at pag-ibig ng Diyos na nagdulot ng kaligtasan sa lahat sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo sa Ikalawang Pagbasa mula sa kanyang sulat sa mga taga-Efeso. Wika ni Apostol San Pablo na dapat purihin ang Diyos dahil sa Kanyang pagkalinga sa lahat sa pamamagitan ni Kristo Hesus (1, 6). Sa pamamagitan ni Kristo na tumanggap sa ating pagkatao, lalung-lalo na ang ating kabataan, inihayag ang mapagkalingang habag at pag-ibig ng Diyos sa sangkatauhan. Kalooban ng Diyos na tayo'y kalingain. Ang mapagkalingang habag at pag-ibig ng Diyos ang dahilan kung bakit Niyang ipinasiyang tubusin ang sangkatauhan sa pamamagitan ni Hesukristo. 

Napakahalaga ang mensaheng nais iparating ng Santo Niño sa ating lahat. Ang aral at mensaheng nais Niyang iparating sa atin - tayong lahat ay Kanyang iniligtas dahil sa Kanyang habag at pag-ibig. Inihayag at ipinamalas ng Diyos ang Kanyang mapagkalingang habag at pag-ibig sa lahat ng tao noong Kanyang ipinasiyang tubusin sa pamamagitan ng Batang Banal na si Hesus. Sa pamamagitan ng Panginoong Hesus, ang Diyos ay nagkatawang-tao upang ihayag at ipamalas sa lahat ang tagumpay ng Kanyang mapagpala at mapagkalingang habag at pag-ibig na nagdudulot ng kaligtasan sa lahat ng tao. 

IALAY ANG SARILI PARA SA KATUPARAN NG KALOOBAN NG DIYOS

14 Enero 2018 

Ikalawang Linggo sa Karaniwang Panahon (B) 

1 Samuel 3, 3b-10. 19/Salmo 39/1 Corinto 6, 13k-15a. 17-20/Juan 1, 35-42 

Ang temang nais pagtuunan ng pansin ng mga Pagbasa ngayong Ikalawang Linggo sa Karaniwang Panahon - ang tema ng pag-aalay ng sarili sa kalooban ng Diyos - ay ibinunyag ng mang-aawit ng Salmo Responsorio. Wika ng mang-aawit ng Salmo, "Handa akong naririto upang sundin ang loob Mo." Inihayag ng mang-aawit sa pamamagitan ng mga katagang ito ang kanyang paghahangad na paglingkuran ang Diyos. Sa pamamagitan ng kusang pagbibigay ng pahintulot na maging instrumento ng Diyos, siya'y nagbibigay ng higit na kadakilaan sa Diyos. Tunay ngang ito ang ginagawa ng bawat lingkod ng Diyos. Ang bawat lingkod ng Diyos ay kusang tumatalima at tumutupad sa Kanyang kalooban nang buong puso't kaluluwa. Sa pamamagitan nito'y lalo nilang binibigyan ng kadakilaan at karangalan ang Diyos. 

Ito ang nilalaman ng habilin ni Apostol San Pablo sa huling bahagi ng Ikalawang Pagbasa mula sa kanyang unang sulat sa mga taga-Corinto. Wika niya sa pagtatapos ng Ikalawang Pagbasa, "Gamitin ninyo ang inyong katawan upang maparangalan ang Diyos." (6, 20) Ang habiling ito ni Apostol San Pablo ay hindi lamang para sa mga taga-Corinto; ito ay para sa lahat ng mga Kristiyano, mga nananalig at sumusunod kay Kristo nang buong puso't kaluluwa. Mapapatunayan ng bawat isa ang kanilang pagiging tunay na Kristiyano sa pamamagitan ng pag-aalay ng sarili para sa katuparan ng kalooban ng Diyos. Sa pamamagitan ng paghahandog ng sarili sa Diyos upang matupad ang Kanyang kalooban, inihahayag ng bawat Kristiyano ang kanilang hangaring lalo pang mabigyan ng karangalan at kadakilaan ang Diyos. Sapagkat ang tunay na Kristiyano ay naghahangad na lalo pang mabigyan ng karangalan at kaluwalhatian ang Diyos sa pamamagitan ng salita't gawa. 

Sa Unang Pagbasa, isinalaysay kung paanong si Samuel ay hinirang ng Diyos. Ang batang si Samuel ay tatlong ulit na tinawag ng Diyos. Subalit, inakala ni Samuel noong una na siya'y tinatawag ni Eli. Naisip na lamang ni Eli na ang batang si Samuel ay tinatawag ng Diyos noong ang bata'y lumapit sa kanya sa ikatlong pagkakataon. Kaya, sinabihan ni Eli si Samuel na sumagot nang ganito kapag muli siyang tinawag sa ganitong pamamaraan, "Magsalita po kayo, Panginoon. Nakikinig po ang inyong lingkod." (3, 9) Gayon nga ang ginawa ni Samuel. At mula noon, inialay ni Samuel ang kanyang sarili sa Diyos. Hinayaan niyang magamit siya ng Diyos bilang Kanyang instrumento para sa katuparan ng Kanyang kalooban. Tinanggap at tinupad ni Samuel ang pananagutang ibinigay sa kanya ng Diyos bilang Kanyang propetang hinirang at isinugo sa bayang Israel. Sa pamamaraang ito'y binigyan ni Samuel ng higit na kaluwalhatian ang Diyos. 

Sa Ebanghelyo, ang Panginoong Hesus ay itinuro't ipinakilala ni San Juan Bautista sa dalawa sa kanyang mga alagad bilang Kordero ng Diyos na nag-aalis ng mga kasalanan ng sanlibutan. Inihayag ni Juan Bautista ang misyon ni Hesus. Ibububo ni Hesus ang Kanyang Dugo para sa kapatawaran ng mga kasalanan ng sangkatauhan. Kung paanong ang isang maamong tupa, kordero, ay iniaalay ng mga saserdote sa Diyos para sa kapatawaran ng mga kasalanan ng bayan, gayon din naman, iniaalay ng Dakilang Saserdote na si Hesus ang Kanyang sarili para sa kapatawaran ng mga kasalanan ng sangkatauhan. Kaya nga, si Hesus ang Kordero ng Diyos na nag-aalis ng mga kasalanan ng sanlibutan at ang Dakilang Saserdote. Inihain ng Dakilang Saserdote na si Hesus ang Korderong walang kapintasan, ang Kanyang sarili, alang-alang sa kaligtasan ng sangkatauhan. 

Niloob ng Ama na ibubo ni Hesus ang Kanyang sariling Dugo para sa kaligtasan ng sangkatauhan. Sa pamamagitan ng pagbubo ni Hesus ng Kanyang sariling Dugo para sa kapatawaran ng mga kasalanan at kaligtasan ng sangkatauhan, natupad ang kalooban ng Diyos na matubos ang sangkatauhan. Sa pamamagitan nito'y namalas ang pag-ibig at habag ng Diyos para sa sangkatauhan na tunay ngang dakila at walang kapantay. Namalas ng lahat ng tao mula sa iba't ibang bahagi ng daigdig ang kadakilaan ng Diyos na nagliligtas dahil sa Kanyang habag at kagandahang-loob sa pamamagitan ng Dakilang Saserdote at Kordero ng Diyos na si Kristo Hesus. 

Si Hesus, si Samuel, si Apostol San Pablo, ang Mahal na Birheng Maria, si San Jose, at ang lahat ng mga banal ay mga tunay na huwaran ng pag-aalay ng sarili para sa katuparan ng kalooban ng Diyos. Ang halimbawang ibinigay sa atin ng Panginoon, ng Mahal na Ina, at lahat ng mga banal ay dapat nating tularan. Kung tunay tayong mga Kristiyano, iaaalay natin ang ating mga sarili sa Diyos upang matupad ang Kanyang kalooban. Sapagkat ang tanging hangarin ng mga tunay na Kristiyano ay ang lalong ikadarakila ng Diyos. Ang pagnanais na ito'y inihahayag sa pamamagitan ng pagtalima't pagtanggap sa kalooban ng Diyos nang buong kababaang-loob upang ito'y magkaroon ng kaganapan at katuparan. 

PAGHAHAYAG NG KAGANDAHANG-LOOB

8 Enero 2018 

Kapistahan ng Pagbibinyag sa Panginoon (B) 

Isaias 55, 1-11 (o kaya: Isaias 42, 1-4. 6-7)/Isaias 12 (o kaya: Salmo 28)/1 Juan 5, 1-9 (o kaya: Mga Gawa 10, 34-38)/Marcos 1, 7-11 

Inihayag ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ni propeta Isaias sa Unang Pagbasa ang Kanyang kagandahang-loob sa lahat ng tao. Inaanyayahan at tinatawag ng Diyos ang lahat ng tao na lumapit sa Kanya upang makasumpong sila ng tunay na pagkain at inumin. Ang napakasarap na pagkai't inuming inaalok ng Diyos sa lahat ay hindi katulad ng pagkai't inuming inaalok at ibinibigay ng sanlibutan. Kung ang mga pagkai't inuming inaalok ng sanlibutan ay pansamantala lamang nakakapawi ng kagutuman at kauuhawan, ang mga pagkai't inuming inaalok at ibinabahagi ng Diyos ay tunay na nakakapawi ng kagutuman at kauuhawan. Sa pamamagitan nito'y inihayag na ang Diyos ay tunay na mahabagin at nagmamagandang-loob. Ang mga salitang ito na namutawi mula sa mga labi ng Panginoon ay nagpapatunay ng Kanyang habag at kagandahang-loob para sa sangkatauhan.

Sa Bagong Tipan, inihayag ng Diyos ang Kanyang kagandahang-loob sa lahat ng tao sa pamamagitan ng Kanyang Bugtong na Anak na si Kristo Hesus, ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Sa Ebanghelyo, isinalaysay ni San Marcos kung paanong si Hesus ay bininyagan ni San Juan Bautista sa Ilog-Jordan at kung paano Siyang ipinakilala ng Amang nasa langit sa lahat ng tao. Nang Siya'y umahon mula sa tubig, bumaba ang Espiritu Santo sa anyo ng kalapati at Siya'y ipinakilala ng Ama bilang Kanyang Bugtong na Anak na lubos Niyang kinalulugdan. Si Hesus ay ipinakilala sa lahat bilang Anak ng Diyos na magdudulot ng kaligtasan sa lahat. Sa pamamagitan ni Hesus, ililigtas ng Diyos ang lahat ng tao. Sa pamamagitan ni Hesus, nahayag ang mahiwagang planong pagtubos ng Diyos sa sangkatauhan. 

Ang paksang ito ay pinagtuunan ng pansin ni Apostol San Juan sa Ikalawang Pagbasa mula sa kanyang unang sulat. Si Hesukristo, na bininyagan sa tubig ng Ilog-Jordan ni Juan Bautista, ay nagbubo ng Kanyang Kabanal-banalang Dugo para sa kaligtasan ng sangkatauhan. Sa pamamagitan ng pagbubo ng Dugo ni Kristo, nahayag at namalas ang planong pagligtas ng Diyos sa sangkatauhan. Ang planong pagligtas ng Diyos, na nagpapatunay ng Kanyang pag-ibig at pagkalinga sa sangkatauhan, ay Kanyang isinakatuparan at ipinamalas sa  pamamagitan ng Kanyang Bugtong na Anak na si Hesukristong Panginoon at Manunubos. 

Maaaring pagpasiyahan ng Diyos na dedmahin ang sangkatauhan. Maaari Niyang ihayag na wala Siyang pakialam sa sangkatauhan. Maaari Niyang piliin na pabayaan, hayaan na lamang magdusa't mapahamak ang lahat ng tao. Subalit, pinili ng Diyos na ibahagi't ipadama sa lahat ng tao ang Kanyang habag at kagandahang-loob. Kahit na hindi tayo karapat-dapat makinabang sa Kanyang habag at kagandahang-loob dahil sa dami ng ating mga pagkakasala laban sa Kanya, ito'y ipinadama pa rin sa atin ng Diyos. Sa pamamagitan nito'y ipinapakilala ng Diyos ang Kanyang sarili sa atin bilang Diyos na may malasakit para sa lahat. 

Sa pamamagitan ng pagbaba mula sa langit at pagkakatawang-tao't pamumuhay sa lupa bilang tao katulad natin, inihayag ni Hesus ang kagandahang-loob ng Diyos na nagdudulot ng kaligtasan. Ito ang natatanging dahilan kung bakit Siya'y pumanaog sa sanlibutan at nagkatawang-tao. Si Hesus ay pumarito upang ipalaganap ang Kanyang kagandahang-loob na nagdudulot ng kaligtasan. Dahil sa kagandahang-loob ng Diyos na inihayag sa lahat sa pamamagitan ng Mesiyas at Manunubos na si Hesus, tayong lahat ay Kanyang tinubos. 

TALANG NAGHAHAYAG NG KADAKILAAN NG DIYOS

7 Enero 2018 

Dakilang Kapistahan ng Pagpapakita ng Panginoon 

Isaias 60, 1-6/Salmo 71/Efeso 3, 2-3a. 5-6/Mateo 2, 1-12

Sa Ebanghelyo, isinalaysay ang pagdalaw ng mga Pantas sa Sanggol na Hesus. Ang mga Pantas mula sa Silangan ay naglakbay nang napakalayo upang dalawin at sambahin ang bagong silang na Sanggol na Mesiyas, ang Hari ng mga Hudyo. Noong nakarating sila sa Herusalem, tinanong nila ang mga tagaroon kung saan nga ba nila matatagpuan ang lugar kung saan ipinanganak ang Banal na Sanggol. Sa kanilang pagtatanong sa mga tagaroon, inihayag nila na nakita nila ang tala ng Mesiyas mula sa Silangan. Ang tala ng Mesiyas ang umakay sa mga Pantas mula sa lugar na kanilang pinagmulan sa Silangan patungo sa lupain ng Judea. 

Maningning ang liwanag ng tala ni Kristo na umakay sa mga Pantas sa kanilang paglalakbay patungo sa Judea. Sa gitna ng kadiliman ng gabi, may isang tala na nagningning nang buong liwanag. Ang kaliwanagan ng talang ito ay higit na maliwanag at maningning kaysa sa ibang mga talang nagningning sa gabing yaon. Ang talang nagningning nang buong kaliwanagan sa gabing yaon ay ang tala ni Kristo. Ang liwanag ng tala ni Kristo ay higit na maningning at maliwanag kaysa sa ibang mga tala sa kalangitan noong gabing yaon. Ito'y nakita ng mga Pantas at sinundan upang mahanap ang Banal na Sanggol na si Kristo na ipinaglihi't iniluwal mula sa sinapupunan ng Mahal na Birheng Maria. 

Ang liwanag ng Diyos na naghahayag ng Kanyang kadakilaan ay una Niyang inihayag sa pamamagitan ni propeta Isaias sa Unang Pagbasa. Sa pamamagitan ng bayang Israel, magniningning ang liwanag ng Diyos na naghahayag ng Kanyang kaluwalhatian sa lahat. Masasaksihan ng bawat tao mula sa iba't ibang bansang nababalot ng dilim ang liwanag ng Panginoon na nagniningning sa Herusalem. Ang liwanag ng Panginoon ay sisinag sa Herusalem. Ang Herusalem ay magiging instrumento ng Diyos sa paghahayag ng Kanyang kadakilaan na nagliliwanag at nagniningning sa gitna ng kadiliman. Ang kaliwanagan ng Diyos ay higit na makapangyarihan kaysa sa kapangyarihan ng kadilimang bumabalot sa daigdig. Ang kadiliman ay hindi na mamamayani; mamamayani ang liwanag ng Diyos. 

Nagpatotoo rin si Apostol San Pablo tungkol sa liwanag ng Diyos sa Ikalawang Pagbasa mula sa kanyang sulat sa mga taga-Efeso. Wika ni Apostol San Pablo na ipinagkatiwala sa kanya ng Diyos ang tungkulin ng pagpapatotoo at pagsaksi sa Mabuting Balita tungkol sa Panginoong Hesukristo. Sa pamamagitan ng pagsaksi ni Apostol San Pablo at ng kanyang mga kapwa misyonero't apostol, ang lahat ng tao mula sa iba't ibang bahagi ng daigdig ay namumulat sa katotohanan tungkol sa kadakilaan ng Diyos. Ang mga apostol ay nagsilbing mga instrumento ng liwanag ng Diyos. Sa pamamagitan ng kanilang mga pagpapatotoo tungkol sa Mabuting Balita, naliwanagan ang mga puso't isipan ng bawat tao mula sa iba't ibang sulok ng daigdig tungkol sa misteryo ng kagandahang-loob ng Diyos na inihayag Niya sa pamamagitan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Kristo Hesus. 

Kaya nga, sabi sa Salmo, "Poon, maglilingkod sa 'Yo tanang bansa nitong mundo." (71, 11) Ang bawat tao mula sa iba't ibang sulok ng mundo ay buong kagalakang maglilingkod sa Poong Maykapal sapagkat ang Kanyang kadakilaan ay ipinamalas Niya sa lahat ng tao. Ibinunyag ng Panginoong Diyos sa lahat ng tao ang misteryo ng Kanyang kadakilaan. Ipinasiya Niyang gawin ito dahil sa Kanyang kagandahang-loob. At nang maliwanagan ang mga puso't diwa ng bawat tao mula sa iba't ibang bahagi ng daigdig, ang sangkatauhan ay napuno ng kagalakan pagkat ang Diyos ay tunay ngang dakila at may kagandahang-loob. 

Ang tala ng Betlehem na umakay sa mga Pantas mula sa Silangan patungo sa lugar ng kapanganakan ni Kristo ay naghayag ng Kanyang kadakilaan. Nagningning sa gitna ng kadiliman ng gabi ang tala ng Mesiyas. Sa pamamagitan ng liwanag ng talang nagningning sa gitna ng gabing madilim, inihayag ng Panginoon sa lahat ang Kanyang kadakilaan. Ang kadakilaan ng Diyos na nagdudulot ng kaligtasan sa sangkatauhan sa pamamagitan ng Banal na Sanggol na si Hesus. Sa pagliwanag ng talang ito, kagalakan ang inihatid ng Diyos sa mga Pantas at sa lahat ng tao sa iba't ibang sulok ng daigdig. Ipinasiya ng Diyos na gawin ito dahil sa Kanyang kagandahang-loob sa sangkatauhan. At sa pamamagitan ng paggawa nito, ang Dios ay nagdulot ng kagalakan sa lahat ng tao mula sa lahat ng mga bansa sa sanlibutan.