KUSANG-LOOB NA PAGDULOT NG PAG-ASA

23 Disyembre 2024 

Ikawalong Araw ng Simbang Gabi 

Malakias 3, 1-4. 23-24/Salmo 24/Lucas 1, 57-66 

Larawan: Andrea Sacchi (1599-1661), Birth of John the Baptist (c. 1620s). Museo del Prado. Public Domain. 

Inilahad sa Ebanghelyo ang salaysay ng pagsilang ni San Juan Bautista. Ang nasabing kaganapan ay isang napakahalagang sandali sa kasaysayan ng pagliligtas ng Diyos sa sangkatauhan. Hudyat ng nalalapit na pagdating ng Panginoon bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos ang pagsilang ni San Juan Bautista. Patunay lamang na tapat ang Diyos sa Kaniyang mga pangako. Dahil dito, maaasahan natin ang Panginoon sa bawat sandali ng ating pansamantalang pamumuhay at paglalakbay sa lupa. 

Ang pahayag ng Diyos na inilahad ni Propeta Malakias sa Kaniyang bayan sa Unang Pagbasa ay nakasentro sa Kaniyang pagdating. Ipinangako ng Diyos na darating Siya upang iligtas ang Kaniyang bayan. Nakasentro rin sa pagdating ng Panginoong Diyos bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos ang pahayag ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Dahil sa Kaniyang pag-ibig, kabutihan, habag, at awa, kusang-loob na ipinasiya ng Panginoong Diyos na iligtas ang lahat sa pamamagitan ni Kristo. 

Bagamat hindi karapat-dapat ang sangkatauhan dahil sa kanilang mga kasalanan na hindi na mabilang sa sobrang dami nito, ipinasiya pa rin ng Diyos na ipakita sa lahat ang Kaniyang kabutihan, pag-ibig, habag, at awa. Ito ang pinagtutuunan ng pansin ng kahulugan ng pangalang "Juan." Ang bagong silang na sanggol na lalaki sa salaysay sa Ebanghelyo ay hindi pinangalanang "Zacarias," katulad ng kaniyang ama. Bagkus, ang ipinangalan sa kaniya ng mga magulang niyang sina Zacarias at Elisabet ay "Juan." Sa pamamagitan nito, ipinahiwatig kung ano ang magiging misyon ni San Juan Bautista. Mauuna siya sa ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas upang ihanda ang lahat para sa Kaniyang pagdating sa pamamagitan ng pagpapatotoo tungkol sa kabutihan ng Diyos na walang maliw at pagbibinyag. 

Dahil sa kabutihan ng Diyos, kusang-loob Niyang ipinasiyang idulot sa atin ang tunay na pag-asang nagmumula sa Kaniya. Ang pinakadakilang patunay nito ay walang iba kundi ang Kaniyang Bugtong na Anak na ipinagkaloob Niya sa atin bilang Mesiyas at Manunubos na ipinangako - ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. 

PAG-ASANG IPINANGAKO

22 Disyembre 2024 

Ikaapat na Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (K) 

Ikapitong Araw ng Simbang Gabi 

Mikas 5, 1-4a/Salmo 79/Hebreo 10, 5-10/Lucas 1, 39-45 

Larawan: Ubaldo Gandolfi (1728–1781), The Visitation (c. 1767). Private Collection via Web Gallery of Art. Public Domain.

Ang pagdating ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Jesus Nazareno upang magdulot ng pag-asa sa tanan, katulad ng ipinangako ng Diyos sa Lumang Tipan, ay binibigyan ng pansin at pinagninilayan ng Simbahan sa araw na ito. Ipinasiya ng Diyos na magdulot ng pag-asa sa tanan sa pamamagitan ng Poong Jesus Nazareno. Kung tutuusin, ipinangako Niya ito nang paulit-ulit sa Lumang Tipan. Darating ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya sa pamamagitan ng Mesiyas. Hindi binaon sa limot ang pangakong ito. Natupad rin ang pangakong ito sa panahong itinakda ng Diyos. Sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, natupad ang pangakong ito na paulit-ulit na inihayag ng Diyos sa Lumang Tipan. 

Nakasentro sa pagdating ng pag-asang ipinangako ng Diyos ang mga Pagbasa. Isang propesiya tungkol sa pagdating ng ipinangakong Mesiyas ay itinampok at inilahad sa Unang Pagbasa. Buong linaw na inihayag sa propesiyang ito kung saan magmumula ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Magmumula sa Betlehem ang Mesiyas. Sa Salmong Tugunan at Ikalawang Pagbasa, ipinaliwanag kung bakit niloob ng Diyos na mangyari ito. Dumating si Kristo sa mundong ito upang iligtas ang sangkatauhan. Sa pamamagitan nito, ang Diyos ay nagdulot ng pag-asa sa lahat, katulad ng Kaniyang ipinangako nang paulit-ulit sa Lumang Tipan. Pinatunayan ng Diyos na tapat Siya sa Kaniyang mga pangako. Ipinangako ng Diyos na maghahatid Siya ng pag-asa sa lahat ng tao. Hindi Niya kinalimutan ang pangakong ito. Bagkus, tinupad ito ng Diyos nang sumapit ang takdang panahon sa pamamagitan ng Panginoong Jesus Nazareno. Sa tampok na salaysay sa Ebanghelyo, dinalaw ng Mahal na Inang si Mariang Birhen ang kamag-anak niyang si Elisabet na nagdadalantao rin katulad niya. Nang dumating sa bahay ni Elisabet ang Mahal na Birheng Maria, gumalaw sa tuwa sa sinapupunan ni Elisabet ang sanggol na si San Juan Bautista. Ang Sanggol na si Kristo Hesus na dala-dala ng Mahal na Birheng Maria sa kaniyang sinapupunan ay ang dahilan kung bakit napuspos ng tuwa ang sanggol na si San Juan Bautista na dala naman ni Elisabet sa kaniyang sinapupunan.

Kahit na nasa loob siya ng sinapupunan ng kaniyang inang si Elisabet sa mga oras na yaon, ang Banal na Sanggol na si Kristo ay nakilala ng sanggol na si Juan Bautista. Sa mga sandaling yaon, napuspos ng tuwa ang sanggol na si San Juan Bautista dahil sa presensya ng bukal ng tunay na pag-asa. Laging tapat sa Kaniyang mga pangako ang bukal ng tunay na pag-asa. Hindi Niya binabaon sa limot ang Kaniyang mga pangako. Tinutupad Niya ito sa panahong Kaniyang itinakda. 

Ipinangako ng Diyos nang paulit-ulit sa Lumang Tipan na darating ang tunay na pag-asang nagmumula sa Kaniya sa panahong Kaniyang itinakda. Ang pangakong ito ay hindi kinalimutan ng Diyos kailanman. Bagkus, tinupad Niya ito sa panahong itinakda Niya sa pamamagitan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Jesus Nazareno. 

Sa pamamagitan ng pagdating ng Nuestro Padre Jesus Nazareno, dumating rin ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos, gaya ng Kaniyang ipinangako nang paulit-ulit. Buksan natin ang ating mga sarili sa tunay na pag-asang nagmumula sa Diyos nang sa gayon ay maipalaganap rin natin ito saan man tayo magtungo, katulad ng Mahal na Inang si Mariang Birhen. 

NAIS TAYONG MAKAPILING NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

21 Disyembre 2024 

Ikaanim na Araw ng Simbang Gabi 

Awit 2, 8-14 (o kaya: Sofonias 3, 14-18a)/Salmo 32/Lucas 1, 39-45 

Larawan: Michelangelo Unterberger (1695–1758), The Visitation (c. First Half of 18th Century). Museum of Fine Arts, Budapest. Web Gallery of Art. Public Domain. 

Ipinapaalala sa atin sa araw na ito kung ano ang nais ng Diyos. Mayroong dahilan kung bakit Siya dumating sa mundo bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos sa pamamagitan ng Kaniyang Bugtong na Anak na si Jesus Nazareno. Nais ng Diyos na makapiling at makasama tayo. Upang makapiling at makasama tayo sa maluwalhati Niyang kaharian sa langit, kusang-loob na ipinasiya ng Diyos na tubusin tayong lahat sa pamamagitan ni Jesus Nazareno. Sa pamamagitan nito, ang Diyos ay nagdulot ng tunay na pag-asa sa ating lahat. 

Ang pagdating ng Diyos sa lupa bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos ng tanan sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ay inihalintulad sa pagdating ng isang manunuyo. Isinalungguhit nang buong linaw sa Unang Pagbasa kung paanong nagdudulot ng galak at pag-asa sa lahat ang pagdating ng Panginoon. Ang lahat ng mga umiibig, nananalig, at sumasamba sa Panginoong Diyos nang may taos-pusong katapatan ay napupuspos ng galak at tuwa sa Kaniyang pagdating. Nakasentro rin sa tunay na galak at pag-asang dulot ng pagdating ng Panginoong Diyos ang tampok na pahayag sa alternatibong Unang Pagbasa. 

Sa Ebanghelyo, dinalaw ng Mahal na Inang si Mariang Birhen ang kaniyang kamag-anak na si Elisabet. Nang dumating sa bahay ni Elisabet ang Mahal na Birheng Maria, gumalaw sa tuwa sa sinapupunan ni Elisabet ang sanggol na si San Juan Bautista. Isa lamang ang dahilan kung bakit natuwa ang sanggol na si San Juan Bautista. Dinadala ng Mahal na Birheng Maria sa kaniyang sinapupunan ang ipinangakong Mesiyas na pinanabikan ng lahat - ang Panginoong Jesus Nazareno. Ang presensya ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno ay naghahatid ng kaligayahan sa mga tunay na umiibig, nananalig, at sumasamba sa Kaniya.

Buong linaw na isinalungguhit ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan kung ano ang dapat nating maging tugon sa paglapit sa atin ng Panginoon. Tayong lahat ay laging nilalapitan ng Panginoon. Hindi Siya tumitigil sa paglapit sa atin. Kaya naman, ipinapaalala sa atin ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan na dapat tayong maging bukas sa Kaniya. Dapat nating buksan ang ating mga sarili sa Kaniya. 

Lagi tayong nilalapitan ng Panginoon upang idulot sa bawat isa sa atin ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. Sa pamamagitan nito, inihahayag Niya sa atin ang Kaniyang nais na makapiling at makasama tayo sa Kaniyang maluwalhating kaharian sa langit magpakailanman. 

BUKSAN ANG PUSO SA BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

20 Disyembre 2024 

Ikalimang Araw ng Simbang Gabi 

Isaias 7, 10-14/Salmo 23/Lucas 1, 26-38 

Larawan: Maarten Pepyn (1575–1643), Annunciation (c. Between 1600 and 1643), Sold at Hampel Auctions on 4 July 2018, Munich, lot 471, Public Domain. 

Ang pagiging bukas sa Panginoong Diyos ay binibigyan ng pansin at pinagninilayan nang buong kataimtiman ng Simbahan sa araw na ito. Muling ipinapaalala sa atin ng Inang Simbahan na tunay ngang maaasahan ang Panginoong Diyos. Sa Kaniya tayo dapat manalig at umasa nang may taos-pusong katapatan. Wala Siyang idudulot na masama sa atin. Hindi Siya katulad ng ilang mga tao sa mundong ito na hindi dapat pagkatiwalaan at asahan. Lagi natin Siyang maaasahan at mapagkakatiwalaan. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag ng Panginoong Diyos ang Kaniyang dakilang plano. Ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na tatawaging Emmanuel ay isisilang ng isang dalaga. Hindi kinalimutan ng Diyos ang pangakong ito. Kailanman, hindi Niya binalak kalimutan ang pangakong ito. Bagkus, nagtakda Siya ng panahon upang isakatuparan ang pangakong ito. Tampok sa Ebanghelyo ang katuparan ng pangakong ito. Patunay lamang ito na hindi nakakalimot ang Diyos sa pangakong Kaniyang binitiwan. Kung tutuusin, ipinakilala sa Ebanghelyo ang dalagang hinirang at itinalaga ng Diyos upang maging ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos - ang Mahal na Birheng Maria. 

Nakasentro sa pangakong binitiwan ng Panginoong Diyos ang mga salita ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan. Buong linaw na pinagtuunan ng pansin ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan ang pagiging maaasahan ng Panginoon. Sa pamamagitan nito, itinuro ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan sa lahat kung sino ang mapagkakatiwalaan at maaasahan - ang Panginoon. 

Buong linaw na isinalungguhit sa tampok na salaysay sa Ebanghelyo ang pananalig ng Mahal na Birhen sa kalooban ng Diyos. Lubos siyang namangha nang marinig niya mula sa Arkanghel San Gabriel na hinirang at itinalaga siya ng Diyos upang maging ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. Hindi maunawaan nang lubos ng Mahal na Inang si Mariang Birhen kung bakit hinirang at itinalaga siya ng Diyos sa lahat ng mga babae para sa nasabing tungkulin. Ang tungkuling ito ay napakabigat at napakahirap. Subalit, sa kabila nito, hindi nagpadala sa takot ang Mahal na Birheng Maria. Bagkus, ang kaniyang puso at sarili ay kusang-loob niyang binuksan at inihandog sa Diyos bilang tanda ng kaniyang pananalig sa Kaniya. Pinatunayan ng Birheng Maria na taos-puso siyang nananalig at umaaasa sa Diyos. 

Walang masamang idinudulot ang Diyos. Ang Kaniyang dulot ay tunay na kabutihan at pag-asa. Pinatunayan Niya ito noong ipinasiya Niyang dumating sa mundong ito upang tuparin ang pangakong Kaniyang binitiwan sa pamamagitan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno. Kaya naman, bilang tugon, dapat nating buksan ang ating mga sarili sa Kaniya, tulad ng Mahal na Inang si Mariang Birhen.

HINDI TAYO BIBIGUIN NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

19 Disyembre 2024 

Ikaapat na Araw ng Simbang Gabi 

Mga Hukom 13, 2-7. 24-25a/Salmo 70/Lucas 1, 5-25 

Larawan: Massimo Stanzione (1585–1656), The Birth of John the Baptist announced to Zacharias (c. 1635), Museo del Prado, Public Domain. 

Ang pagiging maaasahan ng Panginoong Diyos ay muling pinagtutuunan ng pansin at pinagninilayan ng Simbahan sa araw na ito. Lagi nating maaasahan ang Panginoong Diyos sa bawat sandali ng ating buhay. Hindi binibigo ng Panginoong Diyos ang lahat ng mga nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso. Ilang mga araw, sanlinggo, buwan, taon, at siglo man ang lumipas, nananatili pa rin ang katapatan ng Diyos. Sa lahat ng oras at panahon, tunay ngang maaasahan ng Diyos. Kasaysayan na rin ang magpapatunay ng katotohanang ito. Walang binigo ang Panginoon kailanman. 

Sa Unang Pagbasa, ang anghel ng Panginoon ay nagpakita sa asawa ni Manoa upang ibalita sa kaniya na hinirang at itinalaga siya ng Panginoong Diyos upang maging ina ng Hukom na si Samson. Niloob ng Diyos na isilang ng kabiyak ng puso ni Manoa ang Hukom na si Samson sa kabila ng kaniyang pagiging baog. Bagamat wala nang pag-asang magkaanak ang kabiyak ng puso ni Manoa sa mata ng lipunan noon dahil sa kaniyang pagka-baog, niloob pa rin ng Panginoong Diyos na magkaroon ng anak ang magkabiyak ng puso. Tinupad ng Diyos ang mga salita ng anghel. Sa Ebanghelyo, ang anghel ng Panginoon na si Arkanghel San Gabriel ay nagpakita kay Zacarias sa loob ng Templo upang ibalita sa kaniya na hinirang at itinalaga silang dalawa ng kaniyang kabiyak ng pusong si Elisabet upang maging mga magulang ni San Juan Bautista, ang tagapaghanda ng daraanan ng Panginoon.

Inihayag ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan kung ano ang dapat maging tugon ng bawat isa sa atin. Bilang tugon sa kabutihang laging ipinapakita sa atin ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoon, nararapat lamang na handugan natin Siya ng taos-pusong papuri, pasasalamat, at pagsamba. Ang Diyos ay hindi nambibigo. Katunayan, wala Siyang binigo kailanman. Dahil diyan, hindi tayo dapat mag-alinlangan. Hindi natin dapat pagdudahan ang Panginoon. Bagkus, dapat manalig at umasa sa Kaniya nang may taos-pusong katapatan ang bawat isa sa atin. 

Mayroon tayong maaasahan sa bawat sandali ng ating buhay - ang Diyos. Hindi Niya tayo bibiguin. Wala Siyang binigo kailanman. Ang pinakadakilang patunay nito ay ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. Sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, dumating sa mundo ang Diyos upang ipalaganap ang tunay na kabutihan at pag-asa na tanging sa Kaniya lamang nagmumula, gaya ng Kaniyang ipinangako noon pa mang una. 

KASAMA NATIN ANG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

18 Disyembre 2024  

Ikatlong Araw ng Simbang Gabi 

Jeremias 23, 5-8/Salmo 71/Mateo 1, 18-24 

Larawan: Bernardo Cavallino (1616-1656), Joseph's dream (c. 1645), National Museum of Warsaw, Public Domain. 

Tampok sa Ebanghelyo ang pagpapakita ng isang anghel ng Panginoon kay San Jose sa isang panaginip. Ipinaliwanag ng nasabing anghel kay San Jose ang dahilan kung bakit nagdadalantao ang Mahal na Birheng Maria bago sila ikinasal. Hindi nakiapid si Maria. Bagkus, nagpasakop siya sa kalooban ng Diyos. Niloob ng Diyos na maging ina ng ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ang Mahal na Inang si Mariang Birhen. 

Ang Sanggol sa sinapupunan ng Mahal na Inang si Mariang Birhen ay hindi bunga ng pakikiapid. Bagkus, ang Banal na Sanggol na dinadala ng Mahal na Birheng Maria sa kaniyang sinapupunan ay ang mismong bukal ng tunay na pag-asa. Niloob mismo ng Diyos ang pagdadalantao ng Mahal na Inang si Maria, kahit na hindi pa siya kasal sa lalaking kaniyang mapapangasawa na si San Jose dahil inihayag Niya noon pa man na gagawin Niya ito. Tinutupad ng Diyos ang pangakong Kaniyang bitiwan noon pa man sa pamamagitan nito. Ang lahat ng mga nangyari ay bahagi ng plano ng Diyos. 

Sa Unang Pagbasa, buong linaw na inihayag ng Panginoong Diyos na magmumula sa lahi ni Haring David ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Ang Panginoong Diyos na ipinakilala sa Salmong Tugunan bilang patnubay at gabay ng lahat ng mga hari sa bayang Kaniyang hinirang at itinalaga na walang iba kundi ang Israel at Tagapagligtas rin ng tanan ay nagpasiyang magdulot ng pag-asa sa pamamagitan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos. 

Kaya naman, isinalungguhit sa Ebanghelyo ang plano ng Diyos na Kaniyang inihayag noon pa mang una. Hindi Niya kinalimutan ang Kaniyang pangako. Wala Siyang balak limutin ang Kaniyang pangako. Tapat Siya sa mga pangakong Kaniyang binitiwan. Ang takdang panahon ay hinintay lamang Niya. Nang sumapit ang takdang panahon, ang panahong Siya mismo ang nagtakda, tinupad ng Diyos ang pangakong binitiwan Niya sa Lumang Tipan. Dumating Siya upang ang Kaniyang bayan ay Kaniyang makasama. Ang Poong Jesus Nazareno ay ang katuparan ng pangakong ito. Patunay lamang na hindi nililimot ng Diyos ang pangakong Kaniyang binitiwan. 

Nangako ang Diyos na darating Siya upang ang bayang Kaniyang hirang ay Kaniyang makapiling. Tinupad ng Diyos ang pangakong Kaniyang binitiwan sa pamamagitan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Jesus Nazareno. 

Isa lamang ang dahilan kung bakit ang Diyos ay tapat sa mga pangakong Kaniyang binitiwan - nais Niyang magdulot ng tunay na pag-asa sa lahat. Sa pamamagitan ng pagtupad sa mga pangakong Kaniyang binitiwan, ipinapalaganap ng Diyos ang tunay na pag-asa na nagmumula lamang sa Kaniya. 

TUNAY NA PAG-ASA MULA SA TUNAY NA HARI

17 Disyembre 2024 

Ikalawang Araw ng Simbang Gabi 

Genesis 49, 2. 8-10/Salmo 71/Mateo 1, 1-17 

Larawan: Hugo van der Goes (circa 1440–1482), Portinari Triptych (c. 1475). Galleria degli Uffizi, Florence, Italy. Public Domain. 

Tampok sa Ebanghelyo para sa araw na ito ang talaan ng angkang pinagmulan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ang pangunahing aral ng nasabing talaan ay ipinasiya ng Diyos na maging bahagi ng kasaysayan ng tao. Kahit na Siya mismo ang may likha ng lahat ng bagay, pati na rin ang oras at panahon, ipinasiya pa rin ng Diyos na magpasakop sa panahon at maging bahagi ng kasaysayan ng tao sa pamamagitan ng Poong Jesus Nazareno. Hindi napilitan ang Diyos na gawin ito. Kusang-loob Niya itong ginawa. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag ni Jacob sa kaniyang mga anak na magmumula sa lahi ni Juda ang tunay na Hari. Hindi lamang basta dakilang hari kundi ang tunay na Hari. Isa itong napakahalagang detalye mula sa pahayag ni Jacob sa Unang Pagbasa na dapat bigyan ng pansin. Ang tunay na Hari ay magmumula sa lahi ni Juda. Magkakaroon ng maraming hari sa lahi ni Juda. Ipinahiwatig ito ni Jacob nang buong linaw sa kaniyang pahayag sa kaniyang mga anak sa Unang Pagbasa. Subalit, sa lahat ng mga magiging hari sa lahi ni Juda, isa lamang ang tunay. 

Ang mga salita sa Salmong Tugunan ay isang panalangin para sa mga hari sa Israel. Ipinahiwatig nang buong linaw ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan na maraming magiging hari sa Israel. Dahil dito, taimtim na nananalangin sa Diyos ang tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan para sa lahat ng mga mamumuno sa bayang hinirang at itinalaga ng Diyos na walang iba kundi ang Israel. Nananalangin siya na maging bukas sa kalooban ng Diyos ang mga magiging hari ng Israel. Isa itong napakalinaw na pahiwatig na hindi perpekto ang mga haring ito. Ang masaklap, hindi lahat ng mga namuno sa Israel bilang hari ay naging mabuti. 

Batid naman ng Diyos na hindi naman perpekto ang lahing Kaniyang kabibilangan sa pamamagitan ng Poong Jesus Nazareno. Katunayan, batid rin ng Diyos na ang lahat ng mga haring hinirang at itinalaga upang mamuno sa Israel ay hindi perpekto. Alam rin Niyang may mga namuno sa Israel bilang hari na naging abusado at mapang-api. Subalit, sa kabila nito, ipinasiya pa rin Niyang maging kabilang ng lahing ito. Ano ba ang dahilan kung bakit ito ipinasiyang gawin ng Diyos? 

Kahit na hindi perpekto ang sangkatauhan, ipinasiya pa rin ng Diyos na magpasakop sa oras at panahon sa pamamagitan ng Poong Jesus Nazareno upang magdulot ng tunay na pag-asa sa sangkatauhan. Ang Diyos ay naging bahagi ng isang lipi, lahi, at angkan sa pamamagitan ng Panginoong Jesus Nazareno, kahit na hindi perpekto ang lahat ng mga naging ninuno Niya, dahil nais Niyang magdulot ng pag-asa sa lahat. 

Hindi kinailangan ng Diyos na maging bahagi ng isang hindi perpektong angkan, lahi, at lipi. Subalit, sa kabila nito, kusang-loob pa rin Niyang ipinasiyang maging bahagi ng isang hindi perpektong angkan, lahi, at lipi sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno dahil nais Niyang magdulot ng tunay na pag-asa sa lahat. 

DARATING UPANG MAGDULOT NG PAG-ASA

16 Disyembre 2024 

Unang Araw ng Simbang Gabi 

Isaias 56, 1-3a. 6-8/Salmo 66/Juan 5, 33-36 

Larawan: Giovanni di Paolo (–1482), Ecce Agnus Dei (c. 1455/60), Art Institute of Chicago, Public Domain. 

Sa simula ng tradisyong tinatawag na Simbang Gabi, ang Pagsisiyam o Nobenaryo sa Karangalan ng Mahal na Birheng Maria bilang paghahanda para sa pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ng Pasko ng Pagsilang ng Panginoon, ang Nuestro Padre Jesus Nazareno, itinutuon ng Inang Simbahan ang ating mga pansin sa tunay na dahilan ng pagdating ng Nuestro Padre Jesus Nazareno sa lupa bilang isang munting sanggol na ipinaglihi at isinilang ng Mahal na Birheng Maria noong gabi ng unang Pasko. Kahit na hindi naman Niya kinailangang gawing iyon, kusang-loob pa ring ipinasiya ng Poong Jesus Nazareno na dumating sa mundo bilang isang munting sanggol na isinilang ng Mahal na Inang si Mariang Birhen noong gabi ng unang Pasko. Bakit kaya? 

Inilahad ni Propeta Isaias ang pangako ng Panginoong Diyos para sa Kaniyang bayan sa Unang Pagbasa. Sa pahayag ng Panginoong Diyos na inilahad ni Propeta Isaias sa Unang Pagbasa, ipinangako ng Panginoong Diyos na darating Siya upang tubusin ang bayang Kaniyang hinirang at itinalaga upang maging Kaniya. Sa Ebanghelyo, inihayag nang buong linaw ng Nuestro Padre Jesus Nazareno na Siya mismo ang katuparan ng pangako ng Diyos sa Matandang Tipan. Dumating Siya sa mundong ito upang tuparin ang misyong ibinigay sa Kaniya ng Ama. 

Ang pagdating ng Poong Jesus Nazareno sa mundo bilang katuparan ng pangako ng Diyos sa Lumang Tipan ay patunay na ang Diyos ay ang bukal ng pag-asa. Dumating Siya sa mundo bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos upang magdulot ng tunay na pag-asa sa lahat. Sa pamamagitan ng Kaniyang pasiyang pumarito sa lupa upang tuparin ang Kaniyang misyon bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos, ang Poong Jesus Nazareno ay nagdulot ng tunay na pag-asa sa sangkatauhan. Pinatunayan ng Poong Jesus Nazareno sa pamamagitan ng Kaniyang pasiyang ito na Siya mismo ang bukal ng tunay na pag-asa. 

Nakatuon sa halaga ng taos-pusong pag-aalay ng papuri, pasasalamat, at pagsamba sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoon ang mga salita ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan. Itinuturo ng mang-aawit sa Salmong Tugunan kung paano tayo dapat tumugon sa Diyos na nagdudulot ng tunay na pag-asa sa lahat. Bilang tugon sa tunay na pag-asang idinudulot Niya sa ating lahat, taos-pusong papuri, pasasalamat, at pagsamba ang dapat nating ihandog sa Kaniya. 

Kusang-loob na ipinasiya ng Diyos na magdulot ng tunay na pag-asa sa ating lahat sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Pinatunayan ng Diyos na Siya mismo ang bukal ng tunay na pag-asa sa pamamagitan nito. Samakatuwid, marapat lamang na handugan natin Siya ng taos-pusong papuri, pasasalamat, pananalig, at pagsamba hanggang sa huli. 

PAG-ASANG NAGDUDULOT NG GALAK

15 Disyembre 2024 

Ikatlong Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (K) 

Sofonias 3, 14-18a/Isaias 12/Filipos 4, 4-7/Lucas 3, 10-18 

Larawan: Bernardo Strozzi (1581–1644), The Sermon of St. John the Baptist (c. 1644), Kunsthistorisches Museum, Public Domain. 

Ang Ikatlong Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon o Adbiyento ay kilala rin bilang Linggo ng Kagalakan (Gaudete). Sa Linggong ito, nakasentro sa galak na dulot ng pagdating ng Mahal na Poon ang pagninilay ng Simbahan. Ipinapaalala sa atin ng Simbahan sa Linggong ito na ang pagdating ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ay hindi nagdudulot ng takot, sindak, at pangamba. Bagkus, ito ay nagdudulot ng galak. Darating ang bukal ng pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno upang magdulot ng galak. Sa Kaniya nagmumula ang pag-asang nagdudulot ng galak. 

Nakasentro sa galak na dulot ng pag-asang kaloob ng Panginoon ang mga Pagbasa para sa Linggong ito. Sa Unang Pagbasa, inihayag na tutubusin ng Panginoong Diyos ang Kaniyang bayan. Ang kahanga-hangang gawang ito ng Diyos na Kaniya namang isasakatuparan sa panahong Kaniyang itinakda ay magdudulot ng galak sa Kaniyang bayan. Ito rin ang binigyan ng pansin ng mang-aawit sa Salmong Tugunan. Galak ang dulot ng pag-asang nagmumula sa Diyos. Sa Ikalawang Pagbasa, isinentro ni Apostol San Pablo ang kaniyang pangaral sa pagbabalik ng Poong Jesus Nazareno. Darating muli ang Poong Jesus Nazareno, ang bukal ng tunay na pag-asa, upang magdulot ng tunay na galak sa tanan. Sa Ebanghelyo, nagsalita si San Juan Bautista sa lahat ng kaniyang mga tagapakinig tungkol sa paghahanda para sa pagdating ng Panginoong Jesus Nazareno, ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. May mga kailangan silang gawin upang maging handa sila para sa pagdating ng Panginoong Jesus Nazareno. 

Galak ang dulot ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Nuestro Padre Jesus Nazareno. Ang bukal ng tunay na pag-asa na si Jesus Nazareno ay nagdudulot ng tunay na galak sa tanan. Sa pamamagitan nito, pinalalakas at pinapanatag ng Poong Jesus Nazareno ang ating mga puso at loobin. Pinatutunayan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na lagi natin Siyang maaasahan at mapagkakatiwalaan. 

Hindi dumating ang Poong Jesus Nazareno upang maghasik ng lagim, takot, sindak, at pangamba. Wala Siyang balak magdulot ng kapahamakan at kawalan ng pag-asa. Bagkus, naparito ang Poong Jesus Nazareno upang ipagkaloob sa lahat ang tunay na galak na dulot ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. Nagbibigay ng pag-asa sa lahat ang Nuestro Padre Jesus Nazareno sa pamamagitan ng pagdudulot ng galak. Ipinasiya itong isagawa ng Nuestro Padre Jesus Nazareno dahil tunay Niya tayong iniibig at kinahahabagan. 

Sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno lamang natin matatagpuan ang tunay na galak. Ang tunay na galak na kaloob Niya sa lahat ay bunga ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. Dahil sa Kaniyang pag-ibig, habag, at kagandahang-loob, kusang-loob Niya itong ipinagkakaloob sa atin. 

MAKINIG AT SUMUNOD SA BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

13 Disyembre 2024 

Paggunita kay Santa Lucia, dalaga at martir 

Isaias 48, 17-19/Salmo 1/Mateo 11, 16-19

SCREENSHOT: #PABIHIS sa Mahal na Poong Jesus Nazareno | 19 November 2024 (Martes) - Quiapo Church Facebook and YouTube. 

Ang mga Pagbasa para sa araw na ito ay nakasentro sa dapat nating pakinggan at sundin. Ipinapaalala sa atin ng mga Pagbasa para sa araw na ito na mayroon tayong dapat pakinggan at sundin bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay na Simbahan. Bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay na Simbahan, ang Poong Jesus Nazareno lamang ang dapat nating pakinggan at sundin nang taos-puso. Dahil Siya lamang ang tunay na maaasahan sa lahat ng oras, marapat lamang na pakinggan at sundin Siya. 

Sa Unang Pagbasa, inilahad ni Propeta Isaias ang pakiusap ng Panginoong Diyos. Isa lamang ang pakiusap ng Panginoong Diyos para sa bayang Kaniyang hirang - makinig at sumunod sa Kaniya. Nagbitiw rin ng pangako ang Panginoong Diyos para sa mga magpapasiyang makinig at sumunod sa Kaniya. Hindi Niya sila pababayaan. Lagi Niya silang tutulungan at papatnubayan. Nakatuon sa pangakong ito ng Panginoong Diyos ang mga salitang binigkas ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Ipinasiya ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan na maging taos-puso sa kaniyang pasiyang makinig at sumunod sa Diyos. Sa Ebanghelyo, inihayag ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ang Kaniyang pagkadismaya sa katigasan ng ulo at puso ng mga tao. Bagamat si Jesus Nazareno ay ang Diyos na nagkatawang-tao dahil sa Kaniyang pag-ibig, habag, at kagandahang-loob, hindi pa rin Siya tinanggap ng nakararami dahil sa katigasan ng kanilang mga ulo at puso. Dahil dito, ang Nuestro Padre Jesus Nazareno ay labis na nasaktan, nalungkot, at nadismaya. Ang Panginoong Jesus Nazareno ay nagpakita ng pag-ibig, awa, habag, at kagandahang-loob sa lahat. Subalit, ang naging kapalit nito ay ang hindi pagtanggap sa Kaniya. 

Tayong lahat ay pinakikiusapan ng Inang Simbahan na makinig at sumunod sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoong Jesus Nazareno. Sa Kaniya lamang natin matatagpuan ang tunay na liwanag at pag-asa. Huwag nating patigasin ang ating mga puso at isipan. Bagkus, buksan natin ang ating mga puso at isipan sa pag-asang Kaniyang kaloob. 

ITURO ANG DAPAT ASAHAN

12 Disyembre 2024 

Paggunita sa Mahal na Birhen ng Guadalupe 

Zacarias 2, 14-17/Judith 13/Lucas 1, 39-47 (o kaya: Lucas 1, 26-38) 

Ang pagdiriwang ng Paggunita sa Mahal na Birhen ng Guadalupe ay nakasentro sa pagiging tagapagturo ng Mahal na Inang si Mariang Birhen. Itinuturo sa atin ng Mahal na Birheng Maria kung sino ang dapat asahan - ang Panginoong Diyos. Katunayan, isinalungguhit ng mga salitang binigkas ng Mahal na Inang si Mariang Birhen kay San Juan Diego na niloob ng Diyos na magpakita siya sa Guadalupe upang ipalaganap ang tunay na pag-asang nagmumula sa Kaniya. Hindi nagpakita kay San Juan Diego ang Mahal na Inang si Mariang Birhen upang ipakita sa lahat ang kaniyang kaningningan bilang Reynang Ina ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Bagkus, nagpakita siya kay San Juan Diego upang ituro sa lahat kung sino ang dapat asahan. 

Niloob ng Diyos na magpakita ang Mahal na Birheng Maria kay San Juan Diego bilang tagapagpalaganap ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. Sa Kaniya lamang natin matatagpuan ang tunay na pag-asa. Hindi tayo dapat matakot lumapit sa Kaniya dahil Siya mismo ang bukal ng tunay na pag-asa. Ito ang nais ng Mahal na Poon. Maging panatag ang ating loob sa Kaniya. 

Mga salitang nagbibigay ng pag-asa sa tanan ang binigkas ng Panginoong Diyos sa Unang Pagbasa. Ang mga salitang inilahad sa Salmong Tugunan ay nakatuon naman sa halaga ng pag-asa sa Panginoong Diyos. Katunayan, ang mga salita sa dalawang taludtod sa Salmong Tugunan ay tungkol sa tagumpay ni Judith. Si Judith ay nagwagi laban kay Holofernes na kaniyang pinugutan ng ulo dahil umasa siya sa Diyos. Hindi nawalan ng pag-asa sa Diyos si Judith. Ito ang nagbigay ng lakas ng loob kay Judith upang magtagumpay laban sa kaaway. Sa Ebanghelyo, itinampok ang pananalig at pag-asa ng Mahal na Inang si Mariang Birhen sa Diyos. Ang taos-pusong pananalig at pag-asa ng Mahal na Birheng Maria sa Diyos ay ang bukod tanging dahilan kung bakit niya tinanggap ang misyong ibinigay sa kaniya ng Diyos bilang ina ni Kristo. 

Sa pamamagitan ng pagpapakita kay San Juan Diego, ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay naging tagapagpalaganap ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos. Itinuro pa nga ng Mahal na Birheng Maria kung sino ang dapat asahan. Bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay na Simbahang tatag ng Poong Jesus Nazareno, dapat rin nating ituro sa tanan ang dapat asahan - ang Panginoon mismo. 

BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

10 Disyembre 2024 

Kapistahan ng Pagtatalaga ng Dambana ng Katedral ng Maynila 

1 Hari 8, 22-23. 27-30/Salmo 83/Juan 2, 13-22 

Ipinapaalala sa atin sa araw na ito kung bakit pinahahalagahan natin ang mga bahay-dalanginan o mga gusaling Simbahan gaya ng makasaysayang Katedral ng Maynila. Ang Simbahan ay binubuo ng mga mananampalataya. Tayo ang Simbahan. Subalit, sa kabila nito, pinahahalagahan pa rin natin ang mga gusaling Simbahang itinayo bilang mga bahay-dalanginan gaya na lamang ng makasaysayang Katedral ng Maynila dahil sa sinasagisag ng mga ito. 

Hindi mga gusali lamang ang lahat ng mga gusaling Simbahang itinayo bilang bahay-dalanginan. Ang mga gusaling ito ay sagrado. Sagrado ang mga gusaling Simbahang itinayo bilang mga bahay-dalanginan dahil sa presensya ng Diyos. Pinababanal ng presensya ng Diyos, ang bukal ng tunay na pag-asa, ang mga gusaling itinayo bilang mga bahay-dalanginan. 

Sa Unang Pagbasa, inilahad ang dalangin ni Haring Solomon. Ang pasiya ng Diyos na manahan sa Templo, bagamat ang Kaniyang trono ay nasa langit, ay buong linaw na binigyan ng pansin ni Haring Solomon sa kaniyang panalangin na inilahad sa Unang Pagbasa. Kahit na hindi kinailangan itong gawin ng Diyos, ipinasiya pa rin Niya itong gawin. Ito ang dahilan kung bakit buong lakas at linaw na inihayag ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan ang kaniyang pagmamahal at pagpapahalaga para sa Templo. Ang presensya ng Diyos ay ang dahilan kung bakit ang Templo ay banal. Ito rin ang puntong isinalungguhit ng Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo. Ang Templo ay nilinis ng Poong Jesus Nazareno dahil nais Niyang isalungguhit na pinababanal ng Diyos ang Templo sa pamamagitan ng Kaniyang presensya. 

Ang mga gusaling Simbahang itinayo bilang mga bahay-dalanginan ay banal dahil sa presensya ng Panginoong Diyos na Siyang bukal ng tunay na pag-asa. Dahil dito, ang ordinaryo ay nagiging banal. Mula sa pagiging mga karaniwang gusali, ang mga ito ay nagiging mga daluyan ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Mahal na Poon. Ginagawa rin ito ng Panginoong Diyos sa atin sa pamamagitan ng pagtatalaga sa atin bilang Kaniyang mga Templo. Ipinasiya Niyang manahan sa atin upang ang bawat isa sa atin gawing banal at daluyan ng tunay na pag-asang nagmumula sa Kaniya.

HIMALANG NAGDUDULOT NG PAG-ASA

9 Disyembre 2024 

Dakilang Kapistahan ng Kalinis-Linisang Paglilihi sa Mahal na Birheng Maria 

Genesis 3, 9-15. 20/Salmo 97/Efeso 1, 3-6. 11-12/Lucas 1, 26-38 

Larawan: Diego Velázquez (1599–1660), Immaculate Conception (Between 1618 and 1620), Focus-Abengoa Foundation, Public Domain. 

Ang Dakilang Kapistahang ipinagdiriwang ng Simbahan sa araw na ito ay nakasentro sa isang biyayang ipinagkaloob ng Diyos na nagpapalala sa lahat na sa Kaniya lamang nagmumula ang tunay na pag-asa. Bago siya isilang ng kaniyang inang si Santa Ana, iniligtas ng Diyos ang Mahal na Birheng Maria mula sa bahid ng kasalanan. Walang bahid o dungis ng kasalanan ang Mahal na Inang si Mariang Birhen dahil sa kahanga-hangang himalang isinagawa ng Diyos sa sandaling ipinaglihi siya sa sinapupunan ng kaniyang inang si Santa Ana. Sa pamamagitan ng kahanga-hangang himalang ito na ginawa ng Diyos, pinatunayan Niyang Siya mismo ang bukal ng tunay na pag-asa. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag ng Panginoong Diyos ang Kaniyang dakilang plano. Ang dakilang planong ito ng Panginoong Diyos ay magdudulot ng kaligtasan sa tanan. Sa pamamagitan nito, ang Panginoong Diyos ay nagdulot ng pag-asa sa sangkatauhang nalugmok sa kasalanan. Bagamat nalugmok ang sangkatauhan dahil sa pasiya nina Adan at Eba na suwayin ang utos ng Panginoong Diyos, ipinasiya pa rin Niyang hindi talikuran at pabayaan ang sangkatauhan. Ipinasiya ng Panginoong Diyos na kumilos upang hindi tuluyang mapahamak ang sangkatauhang Kaniyang nilikha. 

Tampok sa salaysay sa Ebanghelyo para sa Dakilang Kapistahang ipinagdiriwang sa araw na ito ang katuparan ng pangakong binitiwan ng Diyos sa Unang Pagbasa. Ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay ang babaeng inilarawan ng Diyos sa pangakong inihayag Niya sa Unang Pagbasa. Ito ang dahilan kung bakit ipinagkaloob sa kaniya ng Diyos ang biyaya ng Kaniyang pagliligtas sa sandaling ipinaglihi siya ni Santa Ana. Dahil dito, ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay isinilang na walang kasalanan. Sa pamamagitan ng milagrong ito, pinagindapat ng Diyos ang Mahal na Birheng Maria upang maging ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Jesus Nazareno. 

Itinuon ni Apostol San Pablo ang kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa sa dahilan kung bakit ipinasiya ng Diyos na iligtas ang Mahal na Inang si Mariang Birhen mula sa bahid ng kasalanan sa sandaling ipinaglihi siya sa sinapupunan ni Santa Ana. Dahil sa pag-ibig, habag, at awa, ipinasiya ng Diyos na gawin ang himalang ito. Ginawa ng Diyos ang kahanga-hangang himalang ito alang-alang sa atin. Ang kahanga-hangang himalang ito ay isa lamang bahagi ng Kaniyang plano upang tayong lahat ay iligtas mula sa kasalanan at kamatayan sa pamamagitan ng Poong Jesus Nazareno. 

Gaya ng inihayag nang buong linaw ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan, ang Diyos ay puspos ng habag at awa para sa atin. Ang mga kahanga-hangang gawa ng Diyos ay sumasalamin sa Kaniyang dakilang pag-ibig, habag, at awa. Katunayan, tayo nga mismo ang dahilan kung bakit ginagawa ng Panginoong Diyos ang lahat ng mga kahanga-hangang bagay na ito. 

Dahil sa dakilang pag-ibig, habag, at awa ng Diyos, tayong lahat ay ipinasiya Niyang iligtas sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay iniligtas ng Diyos mula sa bahid ng kasalanan bago siya isilang ng kaniyang inang si Santa Ana upang maging marapat maging ina ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Ang Diyos ay nagdulot ng pag-asa sa lahat sa pamamagitan nito. 

PAG-ASANG DULOT NG TAGAPAGLIGTAS

8 Disyembre 2024

Ikalawang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (K) 

Baruc 5, 1-9/Salmo 125/Filipos 1, 4-6. 8-11/Lucas 3, 1-6 

Larawan: David Teniers the Younger (1610–1690), The Preaching of John the Baptist (c. Before 1625), Christie's New York auction of 29 October 2019 lot 73, Public Domain.

Ang Ebanghelyo tuwing sasapit ang Ikalawang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon o Adbiyento ay laging tungkol sa pangangaral ni San Juan Bautista sa Ilog Jordan. Ito ang misyong ibinigay sa kaniya ng Panginoong Diyos. Buong katapatang tinupad ni San Juan Bautista ang kaniyang misyon at tungkulin bilang tagapagpauna ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na kaloob ng Amang nasa langit na walang iba kundi ang kaniyang kamag-anak na si Jesus Nazareno. 

Marahil maitatanong ng marami kung ano naman ang napala ni San Juan Bautista sa pamamagitan ng pagtupad sa misyong ito na kaloob sa kaniya ng Diyos. Hindi lingid sa kaalaman ni San Juan Bautista na mayroong mga matitigas ang ulo na tutungo sa Ilog Jordan upang umusiyoso lamang at hindi isasapuso ang kaniyang mga pangaral tungkol sa biyaya ng pagliligtas ng Diyos sa pamamagitan ng Mesiyas. Ang mga turo ni San Juan Bautista tungkol sa taos-pusong pagsisisi at pagbabalik-loob sa Diyos ay papasok sa isang tainga at lalabas sa kabilang tainga. Hindi naman nila isasabuhay ang mga ito, ilang ulit mang mangaral sa tanan si San Juan Bautista tungkol sa mga nasabing paksa. 

Kung alam ni San Juan Bautista na hindi lahat ay makikinig sa kaniya, bakit pa rin niya ito ipinagpatuloy? Bakit hindi siya nagreklamo sa Panginoong Diyos at sinabing wala namang saysay ang misyong ito dahil hindi naman makikinig sa kaniya ang lahat ng taong pupunta sa kaniya sa Ilog Jordan? Isa lamang ang dahilan kung bakit hindi ito ginawa ni San Juan Bautista - ang humirang at nagtalaga sa Kaniya ay ang mismong bukal ng pag-asa. Sa Diyos lamang nagmumula ang tunay na pag-asa. 

Nakatuon ang mga Pagbasa sa pagiging bukal ng pag-asa ng Panginoong Diyos. Mga salitang nagbibigay ng pag-asa sa Herusalem ang inilahad sa Unang Pagbasa. Hindi magtatagal ang pamumuhay ng mga taga-Herusalem sa kadiliman. Darating rin ang panahong mamumuhay sila sa liwanag na nagmumula sa Panginoong Diyos. Buong linaw na nagpahayag tungkol sa mga kahanga-hangang gawa ng Diyos ang tampok na mang-aawit sa Salmo Responsoryo. Sa pamamagitan nito, naging mensahero ng bukal ng pag-asa na walang iba kundi ang Panginoong Diyos ang tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Isinentro ni Apostol San Pablo ang kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa sa Ikalawang Pagdating ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa wakas ng panahon. Muling babalik ang Poong Jesus Nazareno bilang Hari at Hukom sa wakas ng panahon upang maghatid ng pag-asa sa lahat ng mga magpapasiyang manatiling tapat sa Kaniya hanggang sa huli. 

Hindi takot, ligalig, at pangamba. Bagkus, ang dulot ng Panginoong Diyos ay pag-asa sa lahat. Siya ang bukal ng pag-asa. 

UMASA SA MAHABAGING PANGINOON

6 Disyembre 2024 

Biyernes sa Unang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon 

Isaias 29, 17-24/Salmo 26/Mateo 9, 27-33

Larawan: Jesus heals two blind men by Julius Schnorr, 19th century. Public Domain. 

Ang Ebanghelyo para sa araw na ito ay tungkol sa pagpapagaling ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa dalawang bulag na lalaki. Isinalamin ng paglapit at pagdulot ng dalawang bulag na lalaking ito sa Poong Jesus Nazareno ang kanilang pananalig at pag-asa sa Kaniya. Nanalig at umasa silang pagagalingin sila ni Jesus Nazareno. Ang hiling ng dalawang bulag na lalaking ito ay pinagbigyan ng Nazareno bilang tugon sa kanilang pananalig at pag-asa sa Kaniya. 

Sa Unang Pagbasa, inilahad ni Propeta Isaias ang pangako ng Panginoong Diyos. Ang mga salitang inilahad ni Propeta Isaias ay mga salitang nagdudulot ng pag-asa. Hindi takot at pangamba kundi pag-asa. Ito ang layunin ng pangako ng Panginoong Diyos na inilahad ni Propeta Isaias sa Unang Pagbasa. Nais ng Panginoong Diyos na umasa lamang sa Kaniya ang Kaniyang bayan dahil hindi Siya nakakalimot. 

Buong linaw na inihayag ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan sa lahat ang kaniyang pag-asa sa Diyos. Sa Diyos lamang siya umaaasa sa bawat sandali ng kaniyang buhay sa mundo. Ipinagkakatiwala niya sa Diyos ang lahat ng bagay. Laging panatag ang loob ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan dahil lagi siyang umaasa sa Panginoong Diyos. 

Ipinapaalala sa atin sa araw na ito na mayroon tayong maaasahan sa bawat sandali ng ating buhay. Ang Diyos ay lagi nating maaasahan. Umasa tayo sa Kaniyang habag, pag-ibig, kagandahang-loob, at awa. Hindi Niya tayo bibiguin. 

PAG-ASANG DULOT NG KANIYANG PAGDATING

1 Disyembre 2024 

Unang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (K) 

Jeremias 33, 14-16/Salmo 24/1 Tesalonica 3, 12-4, 2/Lucas 21, 25-28. 34-36

Larawan: Jan Provoost (1462–1525/1529), The Last Judgement (c. 1505), Fogg Museum, Netherlands Institute for Art History, Public Domain. 

Ang bawat Liturhikal na Taon ay laging sinisimulan ng Simbahan sa pamamagitan ng pagpasok sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon na tiyak na kilala ng nakararami sa tawag na Adbiyento. Sa panahong ito ng Adbiyento, isinasalungguhit ang halaga ng mataimtim at puspusang paghihintay at paghahanda para sa pagdating ni Kristo. 

Sa panahong ito, ang Simbahan ay nakasentro sa dalawang pagdating ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ang Kaniyang unang pagdating bilang ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas at ang Kaniyang ikalawang pagdating bilang Hari at Hukom ng mga nangabubuhay at nangamatay na tao na magaganap sa wakas ng panahon. Noong una Siyang dumating sa mundong ito bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na kaloob ng Diyos para sa ikaliligtas ng buong sangkatauhan, dumating si Kristo bilang isang munting sanggol na lalaki na ipinanganak ng Mahal na Inang si Mariang Birhen. Buong galak itong ginugunita ng Inang Simbahan tuwing sasapit ang ika-25 araw ng Disyembre taun-taon. Subalit, hindi lamang iyon ang pagdating ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na pinagtutuunan ng pansin ng Simbahan sa panahong ito. Nakatuon rin ang Simbahan sa ikalawang pagdating ng Mahal na Poong Jesus Nazareno bilang maluwalhating Hari at Hukom na magaganap sa wakas ng panahon sa panahong ito. Hindi man natin alam ang eksaktong araw at oras kung kailan magaganap ito, tayong lahat, bilang mga bumubuo sa Kaniyang Simbahan, ay naniniwalang babalik muli sa wakas ng panahon ang Mahal na Poong Jesus Nazareno bilang Hari at Hukom. 

Bagamat ang Kaniyang ikalawang pagdating ay hindi magiging katulad ng Kaniyang unang pagdating, ang isinagawa ng Nuestro Padre Jesus Nazareno noong una Siyang dumating ay muli Niyang isasagawa sa Kaniyang ikalawang pagdating. Magiging iba nga lamang ang paraan nito. Subalit, kung ano ang Kaniyang isinagawa noong una Siyang dumating, iyon pa rin ang Kaniyang gagawin sa Kaniyang muling pagdating sa mundong ito. Ito'y walang iba kundi ang maghatid ng kaligtasan, tuwa, galak, at pag-asa sa tanan. Noong una Siyang pumarito sa mundong ito, ginawa ito ng Panginoong Jesus Nazareno sa pamamagitan ng Krus na Banal at Muling Pagkabuhay. Sa muling pagparito ng Poong Jesus Nazareno sa lupa, muli Niya itong gagawin bilang dakilang Hari at Hukom sa pamamagitan ng pagligtas sa lahat ng magpapasiyang manatiling tapat sa Kaniya hanggang sa huli. 

Nakatuon ang mga Pagbasa para sa Linggong ito sa pag-asang hatid ng Panginoong Jesus Nazareno. Sa Unang Pagbasa, ipinangako ng Panginoong Diyos na darating ang Mesiyas upang iligtas ang Kaniyang bayan. Ang mga salitang ito mula sa Panginoong Diyos na inilahad ng propetang si Jeremias ay mga salitang naghahatid ng pag-asa. Isa lamang ang dahilan kung bakit nagbitiw Siya ng ganitong uri ng pangako - nais ng Panginoong Diyos na magbigay ng pag-asa sa Kaniyang bayan. 

Ipinaalala ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na isa lamang ang nagdudulot ng tunay na pag-asa sa tanan. Ang Diyos lamang ang nagdudulot ng tunay na pag-asa sa lahat. Katunayan, Siya pa nga mismo ang bukal ng tunay na pag-asa. Hindi ito matatagpuan o masusumpungan sa mundo. Bagkus, matatagpuan lamang natin sa Panginoong Diyos ang tunay na pag-asa.

Gaya ng pangakong binitiwan ng Panginoong Diyos na inilahad ni Propeta Isaias nang buong linaw sa Unang Pagbasa, ang Panginoong Jesus Nazareno ay nagbitiw ng mga salitang nagbibigay ng pag-asa sa mga apostol sa Ebanghelyo. Sa pamamagitan ng pagsasalita sa mga apostol tungkol sa Kaniyang ikalawang pagdating sa salaysay na itinampok sa Mabuting Balita, ang Poong Jesus Nazareno ay nagbigay ng pag-asa sa Kaniyang mga tagasunod. 

Hindi ikinahiya ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan ang kaniyang pag-asa sa Panginoong Diyos. Katunayan, buong pananalig pa nga niyang ipinagmalaki na sa Panginoong Diyos lamang nagmumula ang kaniyang pag-asa. Sa kabila ng iba't ibang mga hirap, pagsubok, tiisin, at sakit sa buhay dito sa mundo, puspos pa rin siya ng pag-asa, galak, at tuwa dahil sa Panginoong Diyos. 

Walang balak magdulot ng sindak, takot, at pangamba sa lahat ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. Bagkus, ang Kaniyang dulot sa lahat ay kaligtasan at pag-asa. 

NAIS BA NATIN SIYA MAKAPILING?

29 Nobyembre 2024 

Biyernes ng Ika-34 o Huling Linggo sa Karaniwang Panahon (II) 

Pahayag 20, 1-4. 11-21, 2/Salmo 83/Lucas 21, 29-33 

Larawan: Attributed to Johann Heiss (1640–1704), The Last Judgment (c. 1685), Diözesanmuseum St. Afra, photograph taken by Mateus2019, CC BY-SA 4.0 ( Attribution-Share Alike 4.0 International). 

Ang Unang Pagbasa para sa araw na ito ay tungkol sa tagumpay ng Diyos sa wakas ng panahon. Sa huling digmaan sa pagitan ng Diyos at ng demonyong si Satanas, ang Diyos ay mananaig sa huli. Matapos magtagumpay ang Diyos laban sa demonyo, ang lahat ng mga mananatiling tapat sa Kaniya hanggang sa huli ay makakapiling Niya sa bagong langit at bagong lupa. Tunay na pagbabago ang dulot ng tagumpay ng Diyos. 

Sa Ebanghelyo, ang Poong Jesus Nazareno ay nagsalita tungkol sa Kaniyang muling pagdating sa wakas ng panahon. Darating Siya bilang maluwalhating Hari at Hukom. Isa lamang ang dahilan kung bakit ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay babalik sa wakas ng panahon bilang dakilang Hari at Hukom. Ang lahat ng mga mananatiling tapat sa Panginoong Jesus Nazareno hanggang sa huli ay Kaniyang ililigtas. Gagawin ng Nuestro Padre Jesus Nazareno ang mga bagay na inilarawan sa Unang Pagbasa. 

Inilarawan ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan ang ugnayan ng mga salita ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo sa mga bagay na nakita ni Apostol San Juan sa pangitaing kaniyang inilahad sa Unang Pagbasa. Nais ng Diyos na makapiling sa maluwalhati Niyang kaharian ang lahat magpakailanman. Iyon nga lamang, hindi Niya ito magawa sapagkat mayroon ring kalayaan ang bawat tao na magpasiya para sa kani-kanilang mga sarili. 

Walang ibang hangarin ang Mahal na Poong Jesus Nazareno kundi makapiling tayo magpakailanman. Kung ito rin ang ating naisin, dapat nating tahakin ang landas ng kabanalan bilang paghahanda para sa pamumuhay kasama Niya magpakailanman. 

PAG-IBIG AT HABAG NG TUNAY NA WALANG HANGGAN AT DAKILANG HARI

27 Nobyembre 2024

Dakilang Kapistahan ng Pagkahari ng Panginoong Hesukristo sa Sanlibutan [B] 

Daniel 7, 13-14/Salmo 92/Pahayag 1, 5-8/Juan 18, 33b-37 

Larawan: Matthias Stom  (fl. 1615–1649), Christ Before Pilate (c. Between 1633 and 1640), Christie's London auction of 8 July 2014 lot 34, Public Domain. 

Tuwing Taon B sa Kalendaryo ng Simbahan, ang Ebanghelyo para sa huling Linggo sa Kalendaryo ng Simbahan na walang iba kundi ang Dakilang Kapistahan ng Pagkahari ng Panginoong Hesukristo sa Sanlibutan (Kristong Hari) ay tungkol sa paliwanag ng Mahal na Poong Jesus Nazareno tungkol sa Kaniyang pagkahari sa harapan ni Poncio Pilato. Bilang tugon sa mga tanong ni Pilato tungkol sa mga ipinaratang ng Sanedrin laban sa Kaniya, inilarawan ng Poong Jesus Nazareno kung anong uri Siyang hari at ang dahilan kung bakit Siya dumating sa mundong ito. 

Sa Unang Pagbasa, nagsalita si Propeta tungkol sa kaluwalhatian ng tunay at walang hanggang Hari na walang iba kundi ang Panginoon, gaya ng kaniyang nakita sa isang pangitain. Nakatuon rin sa paksang ito ang mga salita ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Ito rin ang paksang pinagtuunan ng pansin ni Apostol San Juan sa kaniyang pahayag sa Ikalawang Pagbasa. Ang Poong Jesus Nazareno ay ang tunay at nag-iisang walang hanggan at dakilang Hari. Pansamantala lamang ang pagkahari o pamumuno ng lahat ng mga hari at pinuno dito sa mundong ito. Walang hanggan ang maluwalhating pagkahari ng Poong Jesus Nazareno. 

Kaya naman, maaaring ituring na isang kabalintunaan ang kaganapang tampok sa salaysay sa Mabuting Balita para sa Linggong ito. Ang Hari ng mga hari, ang tunay na walang hanggan at dakilang Hari, na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno ay nililitis ng isang gobernador, ang gobernador ng Judea na walang iba kundi si Poncio Pilato. Hindi ba hari si Jesus Nazareno habang gobernador lamang si Pilato? Bukod pa roon, wala ring saysay ang mga paratang laban kay Jesus Nazareno. Iyon nga lamang, tahimik si Jesus Nazareno sa mga sandaling yaon. Bakit? Hindi ba dapat ginamit ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ang Kaniyang kapangyarihan bilang tunay na Diyos at Hari upang patunayan kay Pilato na Siya nga ang Hari ng mga Hari? Bakit hindi ito ginawa ng Mahal na Poong Jesus Nazareno? 

Ang Poong Jesus Nazareno na mismo ang nagsabi kung bakit hindi Siya gumamit ng dahas upang maipagtanggol ang Kaniyang sarili at patunayan ang Kaniyang pagiging hari. Sabi ng Poong Jesus Nazareno nang buong linaw kay Pilato na hindi nagmula o matatagpuan sa sanlibutang ito ang Kaniyang kaharian (Juan 18, 36). Bukod pa roon, idinagdag ng Poong Jesus Nazareno na naparito Siya sa mundo upang magpatotoo sa katotohanan (Juan 18, 37). Ipinasiya ng Hari ng mga Hari na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno na iwan ang maningning at maluwalhati Niyang kaharian sa langit at pumarito sa lupa upang magpatotoo sa katotohanan sa tanan. 

Hindi naman kinailangang bumaba mula sa langit ang Poong Jesus Nazareno upang magpatotoo sa katotohanan sa sangkatauhan. Kung tutuusin, hindi naman Niya tayo kailangan. Sasambahin naman Siya ng lahat ng mga anghel sa Kaniyang kaharian sa langit. Maaari na lamang Niya pabayaan ang sangkatauhan na tuluyang mapahamak dulot ng kasinungalingan. 

Bagamat hindi kinailangang bumaba mula sa langit ang Panginoong Jesus Nazareno upang magpatotoo sa katotohanan sa sangkatauhan, kusang-loob pa rin Niya itong ipinasiyang gawin. Ipinaliwanag sa Ikalawang Pagbasa kung bakit ang Nuestro Padre Jesus Nazareno ay nagpasiyang bumaba mula sa langit at pumarito sa mundong ito upang magpatotoo sa katotohanan sa lahat. Sabi sa Ikalawang Pagbasa na tayong lahat ay Kaniyang inibig (Pahayag 1, 5). Pag-ibig. Dahil sa pag-ibig, ang Hari ng mga Hari na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno ay dumating sa daigdig upang magpatotoo sa katotohanan sa tanan. 

Isa lamang ang tunay na walang hanggan at dakilang Hari. Ang Haring ito ay tunay ngang mahabagin at mapagmahal. Hindi Niya tayong pinabayaang mapahamak dahil sa panlilinlang at pananamantala sa atin ng mga puwersa ng kadiliman at kasalanan. Bagkus, ipinasiya Niya tayong iligtas sa pamamagitan ng Kaniyang pagpapatotoo sa katotohanan na isinasalamin ng Kaniyang Krus na Banal at Muling Pagkabuhay. Ang Haring ito ay walang iba kundi si Kristong Hari, ang Nuestro Padre Jesus Nazareno.