HINDI MALOLOKO ANG DIYOS

5 Nobyembre 2023 

Ika-31 Linggo sa Karaniwang Panahon (A) 

Malakias 1, 14b-2, 2b; 8-10/Salmo 130/1 Tesalonica 2, 7b. 9. 13/Mateo 23, 1-12 

SCREENSHOT: #QuiapoChurch Official 6PM #OnlineMass | 22 Oct 2023 - 29th Sunday in Ordinary Time (Facebook and YouTube)

Bagamat ang Ebanghelyo sa Banal na Misa para sa Linggong ito ay hango mula sa ika-23 kabanata ng Ebanghelyo ni San Mateo, ang temang nais bigyan ng pansin at pagnilayan ng Simbahan sa Linggong ito ay hango sa Ebanghelyo ni San Juan. Sabi sa Ebanghelyo ni San Juan na batid ni Jesus Nazareno ang kalooban ng bawat tao (2, 25). Isa lamang ang ibig sabihin nito. Hindi maloloko ninuman ang Diyos. Oo, aminin natin, madaling manloko ang tao. Mayroong mga taong madaling maloko. Subalit, isa lamang ang hindi kayang lokohin o linlangin ninuman, gaano man sila manlinlang ng tao - ang Panginoong Diyos. Ang hindi agad mabatid ng tao ay agad na nababatid ng Diyos. Walang lihim na hindi malalaman agad ng Panginoong Diyos. 

Sa Unang Pagbasa, ang Panginoong Diyos ay nagsalita laban sa kapaimbabawan ng mga saserdote. Katunayan, makakatulong ang ilang mga bahagi na hindi kabilang sa Unang Pagbasa. Sabi ng Panginoon sa mga bahaging yaon na biniyayaan Niya sila ng talino at kakaibang husay magsalita ang mga saserdote. Ang kanilang talino at husay pagdating sa pagpapaliwanag at pangangaral tungkol sa Salita ng Diyos ay nagmula lamang sa Kaniya. Hiniram nila ito mula sa Panginoong Diyos. Subalit, gaya ng sabi sa ikalawang bahagi ng Unang Pagbasa, hindi sila namuhay ayon sa kanilang itinuturo. Bagamat kilala sila bilang mga mensahero ng Panginoong Diyos, hindi sila namuhay ayon sa Salita ng Diyos na kanilang ipinangangaral. 

Gaya ng mga salitang binigkas ng Panginoong Diyos sa Unang Pagbasa, ang mga salitang binigkas ng Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo ay tungkol sa mga tunay na hangarin ng mga Pariseo at mga eskriba. Inilarawan ng Poong Jesus Nazareno na hindi higit na parangal at pagsamba sa Diyos ang dahilan kung bakit sila nagsisikap mamuhay nang banal. Ang kanilang pagsasagawa ng mga banal na gawain ay hindi para lalo pa nilang mabigyan ng papuri, parangal, at pagsamba ang Diyos. Bagkus, ang tunay na dahilan kung bakit sila nagpapakabanal ay upang mapansin ito ng mga tao nang sa gayon ay maparangalan sila. Katunayan, ibinunyag pa ng Panginoong Jesus Nazareno na hindi naman isinasabuhay ng mga Pariseo at mga eskriba ang kanilang mga itinuturo sa mga tao tungkol sa Kautusan. 

Ang tunay na papuri, parangal, at pagsamba para sa Panginoong Diyos ay inilarawan sa mga salita ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa. Sabi niya na labis siyang natutuwa sapagkat tinanggap ng mga Kristiyano sa Tesalonica ang Diyos. Inihayag rin ni Apostol San Pablo na naging instrumento lamang siya ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ng mga salitang ito na kaniyang binigkas sa Ikalawang Pagbasa. Dahil dito, nagpapasalamat rin siya sa Diyos sapagkat ginampanan niya nang mabuti ang kaniyang tungkulin bilang instrumento ng Diyos. Malinaw sa mga salitang iyon na hindi mahalaga para kay Apostol San Pablo na maparangalan siya ng mga tao. Isa lamang ang mahalaga para sa kaniya - ang Diyos ay makilala at matanggap ng mga tao nang taos-puso sa mga lugar na kaniyang pinuntahan. 

Ipinapaalala sa atin sa araw na ito na hindi natin maloloko ang Diyos. Alam Niya kung ano ang nasa ating mga puso at kalooban. Nais Niyang baguhin tayo. Taos-puso nga ba nating tatanggapin ang biyaya ng pagbabagong dulot Niya sa atin? 

ANG PANGINOONG BUTIHIN

3 Nobyembre 2023 

Biyernes ng Ika-30 Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Roma 9, 1-5/Salmo 147/Lucas 14, 1-6 

SCREENSHOT: #QuiapoChurch Official 6AM #OnlineMass | 20 Oct 2023 - Friday of the 28th Week in Ordinary Time (Facebook and YouTube) 

Ang mga Pagbasa para sa araw na ito ng Biyernes, ang araw na inilaan para sa taimtim na debosyon at pamamanata sa Nuestro Padre Jesus Nazareno, ay nakatuon sa kabutihan ng Panginoon. Dahil sa dakilang pag-ibig, habag, at awa ng Diyos, ipinasiya Niyang ipakita sa atin ang Kaniyang kabutihan. Bagamat tayong lahat ay hindi karapat-dapat dahil sa ating pagiging mga makasalanan, niloob pa rin Niyang maging mabuti sa atin. Hindi ipinagkait at ipinagdamot sa atin ng Diyos ang Kaniyang kabutihan. Katunayan, ang pinakadakilang imahen o larawan ng kabutihan ng Diyos para sa atin ay walang iba kundi ang imahen o larawan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na nakabayubay sa Krus na Kaniyang pinasan patungong Kalbaryo. Ito ang lagi nating pinagninilayan bilang mga deboto tuwing Biyernes. 

Sa Ebanghelyo, ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay nagpagaling ng isang taong namamanas. Bagamat alam Niyang binabantayan Siyang mabuti ng Kaniyang mga kaaway, ang mga Pariseo at mga dalubhasa sa kautusan, upang makahanap sila ng dahilan para dakpin Siya, ipinasiya pa rin ni Kristo na pagalingin ang taong iyon. Hindi ipinagkait o ipinagkait ng Poong Jesus Nazareno ang Kaniyang kabutihan sa nasabing tao. Dahil sa Kaniyang kabutihan, pinagaling ni Jesus Nazareno ang taong iyon. 

Ito ang dahilan kung bakit inihayag ni Apostol San Pablo sa Unang Pagbasa para sa araw na ito na mas mamatamisin niyang sumpain alang-alang sa mga Israelita, ang kaniyang mga kababayan. Sa pamamagitan nito, inihayag ni Apostol San Pablo ang tangi niyang naisin na makipagkasundo sa Diyos ang kaniyang mga kababayan. Nais ni Apostol San Pablo na maging mulat ang kaniyang mga kababayan sa kahanga-hangang kabutihan ng Panginoong Diyos. Gaya ng sabi sa Salmong Tugunan: "Purihin mo, Herusalem, ang Panginoong butihin" (Salmo 147, 12a).  Tunay ngang mabuti ang Panginoong Diyos. Katulad ni Apostol San Pablo, ito ang nais ng Simbahan para sa bawat isa sa atin - mamulat sa kabutihan ng Diyos. 

Hindi natin dapat limutin ang kabutihan ng Panginoong Diyos. Bagamat hindi tayo karapat-dapat dahil sa ating mga kasalanan, ipinasiya pa rin ng Diyos na ipakita sa atin ang Kaniyang kabutihan. Ang pinakadakilang patunay nito ay ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi si Jesus Nazareno. 

DAPAT NATING IPAGHANDA

2 Nobyembre 2023 

Paggunita sa Lahat ng mga Pumanaw na Kristiyano 

2 Macabeo 12, 43-46/Salmo 103/Roma 8, 31b-35. 37-39/Juan 14, 1-6 

This faithful photographic reproduction of the painting (c. 17th century) San Michele Arcangelo libera le anime del purgatorio by Jacopo Vignali (1592–1664), as well as the work of art itself from the Cappella Tornaquinci, is in the Public Domain ("Public Domain Mark 1.0 Universal"/"No Copyright") in its country of origin as well as in other countries and areas where the copyright term is the author's life plus 100 years or fewer, including the United States of America, due to its age.

Ipinapaalala sa atin ng Simbahan sa araw na ito na hindi natin matatagpuan dito sa mundong ito ang walang hanggan. Ang buhay dito sa mundong ito ay pansamantala lamang. Hindi tayo mabubuhay sa daigdig na ito magpakailanman. Isang patunay ng katotohanang ito ay ang dami ng mga puntod sa mga sementeryo. Ang buhay natin sa mundong ito ay mayroong hangganan. 

Kung hindi natin matatagpuan sa mundong ito ang buhay na walang hanggan, saan natin ito matatagpuan? Sa kabilang buhay lamang natin matatagpuan ang buhay na walang hanggan. Ito ang dahilan kung bakit sinasabi nating sumakabilang-buhay na ang mga yumao nating kapatid. Tumatawid sila mula sa pansamantalang buhay na ito dito sa lupa patungo sa buhay na walang hanggan. Iyon nga lamang, sa kabilang buhay rin nating matatagpuan ang kaparusahang walang hanggan. 

Sa Unang Pagbasa, ang pinuno ng Israel na si Judas Macabeo ay nanalangin nang taimtim para sa mga yumao. Taimtim siyang nag-alay ng mga panalangin at handog alang-alang sa mga pumanaw. Sa pamamagitan nito, ipinakita niyang nananalig at umaasa siya nang lubos sa pangako ng walang hanggang Paraiso. Nakasentro rin sa pangakong ito ang mga salita sa Salmong Tugunan. Inilarawan sa Salmo ang dahilan kung bakit mayroong buhay na walang hanggan - ang dakilang awa, habag, at pag-ibig ng Diyos. Dahil dito, inihayag ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na hindi tayo maihihiwalay ng anumang pagsubok sa mundong ito mula sa Panginoong Diyos. Ganoon ka-dakila ang pag-ibig, habag, at awa ng Panginoon. Katunayan, ito rin ang mismong dahilan kung bakit dumating sa mundong ito ang Daan, Katotohanan, at Buhay na walang iba kundi ang Panginoong Jesus Nazareno. Sa Ebanghelyo, sa mga huling sandali bago Siya dakpin ng Kaniyang mga kaaway, inihayag ni Jesus Nazareno na Siya ang Daan, Katotohanan, at Buhay. Ang mga salitang ito ay binigkas ng Poong Jesus Nazareno bilang paliwanag ng Kaniyang pakay sa lupa. Dumating Siya nang sa gayon ay magkaroon tayo ng pagkakataong maging banal at kalugud-lugod sa Diyos. 

Ang mga yumao nating kapatid sa Purgatoryo ay pansamantalang nililinis bilang paghahanda para sa kanilang pagpasok sa langit. Katulad natin, nananalig at umaasa rin sila sa pangako ng buhay na walang hanggan kapiling ang Mahal na Poong Jesus Nazareno sa maluwalhati Niyang kaharian sa langit. Upang mapabilis ang paglilinis sa kanila sa Purgatoryo, kailangan nating mag-alay ng mga panalangin para sa kanila. 

Habang ang bawat isa sa atin ay patuloy na namumuhay at naglalakbay sa mundong ito nang pansamantala, ipaghanda natin ang ating mga sarili para sa pagtamo ng buhay na walang hanggan sa piling ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa langit. Ito ang dapat nating gawin bilang mga bumubuo sa Kaniyang Simbahan. Huwag nating sayangin ang mga pagkakataong ibinibigay sa atin ng Mahal na Poong Jesus Nazareno upang ihanda ang ating mga sarili para sa pagtamasa sa biyayang ito sa pamamagitan ng pamumuhay nang banal at kalugud-lugod sa Kaniyang paningin. 

PAGKAKATAONG MAGHANDA PARA SA LANGIT

1 Nobyembre 2023 

Dakilang Kapistahan ng Lahat ng mga Banal 

Pahayag 7, 2-4. 9-14/Salmo 23/1 Juan 3, 1-3/Mateo 5, 1-12a 

This faithful photographic reproduction of the painting (c. Before 1426-1432) Adoration of the Lamb by Hubert van Eyck (circa 1366–1426) from the Ghent Altarpiece, as well as the actual work of art itself from the Kathedrale St. Bavo in Ghent via the Web Gallery of Art, is in the Public Domain ("Public Domain Mark 1.0 Universal"/"No Copyright") worldwide under the GNU Free Documentation License. 

Sa tuwing dinadasal natin ang Kredo, ipinapahayag nating sumasampalataya tayo sa kasamahan ng mga banal. Ang unang araw ng Nobyembre ay inilaan ng Simbahan para itampok at parangalan ang lahat ng mga banal sa langit. Tayong lahat ay buong galak na nagpapasalamat sa Diyos sa araw na ito para sa biyaya ng kabanalan ng lahat ng mga banal sa langit. Bagamat napakahirap maging banal, ipinasiya nilang maging banal at kalugud-lugod sa paningin ng Panginoong Diyos. Hindi nila sinayang at binasura ang lahat ng mga pagkakataong ibinigay sa kanila upang piliin ang landas ng kabanalan. 

Hindi naging madali para sa lahat ng mga banal sa langit na maging banal. Gaya ng sabi sa Unang Pagbasa, ang lahat ng mga banal sa langit ay "nagtagumpay sa kabila ng mahigpit na pag-uusig" (Pahayag 9, 14). Ang katotohanang ito ay binigyan rin ng pansin ng Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo noong itinuro Niya sa mga tao ang mga katangian ng mga banal na tinatawag ring mga mapapalad. Marami silang mga tiisin, hirap, sakit at pag-uusig sa buhay dito sa mundo na kanilang hinarap at tiniis. Subalit, sa kabila ng mga ito, nanatili pa rin silang tapat sa kanilang pangako sa Diyos na maging banal at kalugud-lugod sa Kaniyang paningin habambuhay. Pinili pa rin ng lahat ng mga banal sa langit ang Panginoong Diyos. Sa pamamagitan ng pasiyang ito, inihayag ng mga banal sa langit ang kanilang pananalig at pag-asa sa pangako ng Diyos na inilarawan ni Apostol San Juan sa Ikalawang Pagbasa na magiging dakila rin ang kanilang kalagayan katulad ni Kristo (1 Juan 3, 2). Dahil dito, ipinasiya ng mga banal sa langit na maging bahagi ng bayan ng Diyos. Gaya ng nasasaad sa Salmong Tugunan: "Panginoon, ang bayan Mo ay dumudulog sa Iyo" (Salmo 23, 6). Taos-puso nilang tinanggap ang paanyaya ng Panginoong Diyos na maging bahagi ng Kaniyang bayan sa pamamagitan ng kanilang pasiyang mamuhay nang banal at kalugud-lugod sa Kaniyang paningin habang pansamantala silang namuhay at naglakbay dito sa mundong ito. 

Ang lahat ng mga banal sa langit ay nagmula sa iba't ibang lahi, wika, bayan, lipi, at bansa sa mundong ito. Hindi sila nagmula sa iisang lahi o grupo. Bagkus, iba't iba sila ng pinanggalingan. Kaya nga, pandaigdigan ang Simbahan. Dahil dito, mayroon rin tayong pagkakataong maging bahagi ng bayan ng Diyos sa langit. Tayong lahat ay laging binibigyan ng pagkakataon ng Diyos na maging bahagi ng Kaniyang bayan. 

Nais ng Diyos na makasama tayo sa langit. Kaya naman, sa bawat sandali ng ating pansamantalang buhay at paglalakbay dito sa mundo, tayong lahat ay lagi Niyang binibigyan ng pagkakataong maging bahagi sa Kanyang bayan sa langit, katulad ng lahat ng mga banal sa langit. Gaya ng lahat ng mga banal sa langit, tayong lahat ay mayroong pagkakataong makasama ang Poong Jesus Nazareno magpakailanman sa Kaniyang maluwalhating kaharian sa langit. Isa lamang ang kailangan nating gawin - ihanda ang ating mga sarili sa pamamagitan ng pagsisikap na tahakin ang landas o daan ng kabanalan habambuhay. 

Itinatampok at pinararangalan ng Simbahan ang lahat ng mga banal sa langit sa araw na ito upang tulungan tayong maghanda para sa buhay na walang hanggan sa langit kapiling ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ang kasamahan ng mga banal sa langit ay dapat nating tingalaan at tularan. Kapag ipinasiya nating tularan ang kanilang halimbawa, tinatanggap natin ang paanyaya ng Panginoon na Siya'y makasama sa maluwalhati Niyang kaharian sa langit magpakailanman. 

ANG KANIYANG NAISIN AT KINASUSUKLAMAN

29 Oktubre 2023 

Ika-30 Linggo sa Karaniwang Panahon (A) 

Exodo 22, 20-26/Salmo 17/1 Tesalonica 1, 5k-10/Mateo 22, 34-40 

SCREENSHOT: [10.30.2018 - 12:15 NN TV Maria #MisaNazareno (Quiapo Church Facebook page)

Nakasentro sa mga naisin at kinasusuklaman ng Panginoon ang mga Pagbasa para sa Linggong ito. Sa pamamagitan nito, tayong lahat ay tinatanong ng Simbahan kung ano ang ating pasiya para sa ating buhay. Ano ba ang mga katangiang pipiliin? Pipiliin ba natin ang Kaniyang naisin o ang Kaniyang mga kinasusuklaman? Mamumuhay ba tayo nang banal at kalugud-lugod sa Kaniyang paningin o mamumuhay ba tayo nang kasuklam-sukalm tayo sa Kaniyang paningin? Huwag nating kakalimutang hindi tayo mamumuhay sa mundong ito magpakailanman. Ang buhay natin sa mundong ito ay pansamantala lamang. 

Sa Unang Pagbasa, malakas na inihayag ng Diyos na kinasusuklaman Niya ang pang-aapi sa kapwa, lalung-lalo na yaong mga itinuturing na maliliit o hindi mahalaga sa lipunan tulad ng mga taga-ibang bayan, balo, at ulila (Exodo 22, 20-21). Hindi Niya kinalulugdan ang mga mapang-api. Kasuklam-suklam ang pang-aapi sa kapwa, lalo na sa mga itinuturing na maliliit at nasa ibaba sa lipunan. Labis na nasasaktan ang Diyos kapag nasisilayan Niya mula sa langit ang pang-aapi sa tao, lalung-lalo na sa mga walang kalaban-laban dahil sila'y itinuturing na maliliit at nasa ibaba ng lipunan. Walang sinuman ang dapat apihin. Mahalaga sa Diyos ang lahat. 

Ang Salmong Tugunan, Ikalawang Pagbasa, at Ebanghelyo ay nakasentro naman sa mga katangiang kalugud-lugod sa paningin ng Diyos. Sa Salmong Tugunan, ang pag-ibig ng Diyos ay pinatotohanan ng tampok na mang-aawit. Dahil sa pag-ibig na ito ng Diyos na Siyang dahilan kung bakit ipinasiya Niyang palakasin ang lingkod Niyang ito, buong kababaang-loob, pananalig, at galak na inihayag ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan ang tapat at taos-puso niyang pag-ibig para sa Diyos. Nakasentro naman sa dalisay at taos-pusong pag-ibig at pagsamba sa Panginoong Diyos ang pangaral ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa. Ang pag-ibig para sa Diyos ay dapat maging tapat, dalisay, at taos-puso. Dapat rin nating ialay ito sa Kaniya nang buong-buo. Walang dapat kaagaw ang Diyos. Dapat sa Kaniya ialay ang lahat ng iyon. Hindi dapat magkaroon ng kaagaw ang Panginoong Diyos. Sa Ebanghelyo, inihayag ng Panginoong Jesus Nazareno ang pinakamahalagang utos na ibigin ang Diyos nang buong puso, nang buong kaluluwa, at nang buong pag-iisip at ibigin rin ang kapwa gaya ng sarili bilang tugon sa tanong ng mga Pariseo sa Kaniya (Mateo 22, 37-39). Upang maging tapat, dalisay, at taos-puso ang ating pag-ibig para sa Diyos, dapat rin nating mahalin ang kapwa gaya ng sarili. Kapag inibig rin natin ang kapwa gaya ng sarili, ang ating tapat, dalisay, at taos-pusong pag-ibig para sa Panginoong Diyos ay ating napapatunayan. Dahil sa ating tapat, dalisay, at taos-pusong pag-ibig para sa Panginoong Diyos, tinatanggap natin ang Kaniyang naisin na maging mga masigasig na tagapaghatid ng Kaniyang pag-ibig. 

Tayong lahat ay tinatanong sa Linggong ito. Ang mga ninanais ng Panginoong Diyos o ang Kaniyang mga kinasusuklaman? Alin sa mga ito ang pipiliin nating isabuhay? Ang Panginoong Diyos ba ay ating iibigin, pananaligan, at sasambahin? O mayroon bang kaagaw at kapalit ang Panginoon? O kaya naman walang puwang at halaga sa ating buhay ang Diyos? Pagpasiyahan natin ito nang mabuti. 

BUNGA NG PAGLILIGTAS NG POON

27 Oktubre 2023 

Biyernes ng Ika-29 na Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Roma 7, 18-25a/Salmo 118/Lucas 12, 54-59 

Screenshot: 23 MARCH 2019 | 5PM Anticipated Mass (Quiapo Church Facebook Page) 

Ang mga Pagbasa para sa araw na ito ng Biyernes, ang araw na inilaan ng Simbahan para sa taimtim na debosyon at pamamanata sa Mahal na Poong Jesus Nazareno, ay nakasentro sa Kaniyang misyon bilang ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas. Oo, tiyak na maraming ulit na nating pinagnilayan ang katotohanang ito tungkol sa ating pananampalataya, lalung-lalo na tuwing sasapit ang Mahal na Araw. Subalit, ito ang dahilan kung bakit nagkakatipon tayo bilang Simbahan. Dahil sa dakilang pag-ibig ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, mayroon tayong pagkakataong ibigin, panaligan, at sambahin Siya. Ito rin ang dahilan kung bakit tayong lahat ay mga deboto ng Poong Jesus Nazareno. Niloob Niyang maging Kaniyang mga deboto ang bawat isa sa atin. 

Sa Ebanghelyo, ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay nagsalita tungkol sa pagiging manhid ng mga tao sa mga tanda sa kasalukuyan. Ito ang dahilan kung bakit nasabi ng Nuestro Padre Jesus Nazareno ang mga salitang ito sa Ebanghelyo: "Marunong kayong bumasa ng palatandaan sa lupa't langit, bakit hindi ninyo mabasa ang mga tanda ng kasalukuyang panahon?" (Lucas 12, 54). Katunayan, ang mga salitang ito na binigkas ng Panginoong Jesus Nazareno sa mga tao sa Ebanghelyo ay tungkol rin sa pagtanggap at pagkilala nila sa Kaniyang. Hindi napagtantong ng mga tao noon na nasa kanilang piling ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na kaloob ng Diyos sa lahat ng tao. Dumating si Jesus Nazareno upang iligtas ang sangkatauhan, ngunit ang katotohanang ito tungkol sa Kaniyang pagkakilanlan ay lingid sa kanilang kaalaman. 

Nakasentro sa biyaya ng kaligtasang kaloob ng Diyos sa pamamagitan ng Panginoon, ang Nuestro Padre Jesus Nazareno, ang patotoong ibinahagi ni Apostol San Pablo sa Unang Pagbasa. Inihayag ni Apostol San Pablo na siya'y naligtas mula sa kaniyang miserable at kaaawa-awang kalagayan sa buhay bilang makasalanan dahil lamang sa biyaya ng kaligtasang kaloob ng Diyos sa pamamagitan ni Kristo, ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. Dahil sa kaligtasang kaloob ng Poong Jesus Nazareno, ang buhay ni Apostol San Pablo at ng iba pang mga banal ay nagbago. 

Gaya ng sabi sa Salmong Tugunan para sa araw na ito, "Poon, ituro Mo sa 'kin ang utos Mo upang sundin" (Salmo 118, 68b). Kapag binuksan natin ang ating mga sarili sa biyaya ng kaligtasang kaloob ng Poong Jesus Nazareno, magkakaroon ng bagong buhay ang bawat isa sa atin. Ang bagong buhay na ito na bunga ng kaligtasang hatid ng Poong Jesus Nazareno ay isang buhay na banal at kalugud-lugod sa paningin ng Diyos. Mamumuhay tayong tumatalima sa Diyos. Laging bukas ang ating mga puso at isipan sa kalooban ng Panginoon. Ito ang bagong buhay na bunga ng pagliligtas ni Jesus Nazareno, ang ating Panginoon at Manunubos. 

Dahil sa Banal na Krus at Muling Pagkabuhay ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, tayong lahat ay naligtas mula sa kasalanan at kamatayan. Tayong lahat ay nagkaroon rin ng pagkakataong tanggapin ang isang panibagong buhay bilang mga tapat at masunuring anak ng Diyos dahil sa Poong Jesus Nazareno. Kaya, gayon na lamang ang pagpapahalaga ng Simbahan sa misteryo ng pagliligtas ng Diyos na inihayag sa lahat sa pamamagitan ng Krus at Muling Pagkabuhay ni Jesus Nazareno. 

SINO ANG IYONG DIYOS?

22 Oktubre 2023 

Ika-29 na Linggo sa Karaniwang Panahon (A) 

Isaias 45, 1. 4-6/Salmo 95/1 Tesalonica 1, 1-5b/Mateo 22, 15-21 

This faithful photographic reproduction of the painting (c. 1516) The Tribute Money by Titian  (1490–1576), as well as the actual work of art itself from the Staatliche Kunstsammlungen Dresden and the Gemäldegalerie Alte Meister via the Web Gallery of Art is in the Public Domain ("No Copyright") in its country of origin as well as in other countries and areas where the public domain term is the author's life plus 100 years or fewer because the author died in 1576. This work is also in the Public Domain in the United States because it was published (or registered with the U.S. Copyright Office) before January 1, 1928. 

Madalas na binabatikos ng maraming tao, lalo na ng mga masugid na tagasuporta ng ilang mga pulitiko sa kasalukuyang panahon, ang Simbahan dahil nakikialam raw ang Simbahan sa mga usaping pampulitika. Para sa kanila, ang estado at ang Simbahan ay dapat magkahiwalay. Ang Simbahan ay dapat nakatutok lamang sa mga usaping pang-espirituwal, mga panalangin, at mga talata sa Bibliya, lalung-lalo na yaong mga talata tungkol sa pag-ibig, habag, at awa. Separation of Church and State ang sigaw nila. Ginagamit pa nga ng ilan sa kanila sa kanilang pangnatwiran para sa Separation of Church and State ang mga salitang binigkas ng Panginoon sa Ebanghelyo para sa Linggong ito: "Ibigay sa Cesar ang sa Cesar, at sa Diyos ang sa Diyos" (Mateo 22, 21). 

Ano nga ba ang kahulugan ng mga salitang binigkas ng Panginoong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo para sa Linggong ito? Binigkas ba ni Jesus Nazareno ang mga salitang ito upang pagbawalan ang Kaniyang mga tagasunod at ang Simbahan na magsalita tungkol sa mga usaping pampulitika? Ibig sabihin ba ng mga salitang ito na namutawi mula sa mga labi ng Poong Jesus Nazareno na dapat manahimik na lamang tayo sa harap ng pang-aapi at kasamaan sa lipunan ang Simbahan? 

Pinagbawalan nga ba talaga ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ang Simbahan na magsalita tungkol sa mga usaping pampulitika? Hindi. Katunayan, ang mga salitang binigkas ng Poong Jesus Nazareno sa huling bahagi ng Ebanghelyo para sa Linggong ito ay isang paalala ng Unang Utos sa Sampung Utos ng Diyos para sa lahat. Sabi sa Unang Utos ng Sampung Utos ng Diyos ay: "Ako ang Panginoon mong Diyos; huwag kang magkakaroon ng ibang diyos maliban sa Akin" (Exodo 20, 2-3). Isa lamang ang ibig sabihin ng mga salitang binigkas ng Poong Jesus Nazareno sa huling bahagi ng Ebanghelyo para sa Linggong ito: si Cesar at ang iba pang mga pulitiko ay hindi mga diyos o bathala na dapat sambahin. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag ng Panginoon sa pamamagitan ng Propetang Kaniyang hirang na si Propeta Isaias na hinirang Niya si Ciro upang maging hari na tutulong sa mga Israelita pagdating ng panahon. Sa pamamagitan ni Ciro, muling patutunayan at ihahayag ng Panginoong Diyos sa lahat ang Kaniyang kadakilaan. Napakalinaw sa nasabing pahayag na si Ciro ay naging hari upang tulungan ang mga Israelita dahil lamang sa Diyos. Sa Panginoong Diyos mismo nagmula ang papel na gagampanan ni Ciro bilang hari. Sa Ikalawang Pagbasa para sa Linggong ito, taos-pusong inihayag nina Apostol San Pablo, San Timoteo, at Silas, ang kanilang papuri at pasasalamat sa Diyos dahil ang mga ginawa ng mga Kristiyanong taga-Tesalonica ay nagpahayag ng taos-puso nilang pagtanggap at pagbibigay-halaga sa biyaya, pag-ibig, at habag ng Panginoong Diyos na tunay ngang kahanga-hanga at dakila. Dahil naging mulat sila sa kadakilaan ng Diyos na inihayag Niya sa kanila sa pamamagitan ng Kaniyang mga instrumentong sina Apostol San Pablo, San Timoteo, at Silas, ang mga Kristiyano sa Tesalonica ay naudyok na isabuhay ang mga salitang inihayag ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan para sa Linggong ito nang buong pananalig at tiwala sa Diyos: "Dakilang kapangyarihan ng Panginoo'y idangal" (Salmo 95, 7b). Tinanggap at sinamba ng mga Kristiyano sa Tesalonica bilang tunay at walang hanggang Diyos at Hari ang Panginoong Diyos. Pinili ng mga taga-Tesalonicang Kristiyano ang tunay at nag-iisang Diyos na walang iba kundi ang Panginoong Diyos. 

Oo, dapat igalang ang iba't ibang mga pinuno sa mundong ito, lalung-lalo na yaong mga nasa mundo ng pulitika. Subalit, hindi ito nangangahulugang ituring silang mga diyos at bathala. Ito lamang ay dahil isa lamang ang Diyos - ang Panginoon.

Nakakalungkot nga lamang isipin na mayroong mga patuloy na nagbubulag-bulagan at nagbibingi-bingihan sa mga pang-aapi at garaplang pag-abuso sa katarungan sa lipunan, lalung-lalo na sa kasalukuyang panahon. Lalo't higit kapag hinikayat ng mga pinunong yaon na ipagpatuloy ang mga ganitong masasamang gawain. Sa halip na tumindig at ipaglaban ang mabuti at tama, mas pinili nilang magbulag-bulagan at magbingi-bingihan bilang pagsuporta sa mga nasabing pinuno. Katunayan, higit na importante ang ikabubuti at kalagayan ng pinunong kanilang sinusuportahan kaysa sa pangkalahatang kabutihan. Ang mga pinunong ito, kahit maliwanag na sila'y mga gahaman, sakim, at tiwali, ay ipagtatanggol pa rin nila. Ipinagpalit nila ang tunay at walang hanggang Diyos na Panginoon. Nakakalungkot. 

Tinatanong tayo ng Simbahan sa Linggong ito: Sino ang iyong Diyos? Sino ang pipiliin mong maging iyong Diyos? Ang tunay na Diyos at Haring walang hanggan na walang iba kundi ang Panginoon? Ang taos-puso nating katapatan, pananalig, at pagsamba ay handa ba nating ialay sa Kaniya? 

DAHIL SA BIYAYA, PAG-IBIG, AT HABAG NG POONG JESUS NAZARENO

20 Oktubre 2023 

Biyernes ng Ika-28 Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Roma 4, 1-8/Salmo 31/Lucas 12, 1-7

SCREENSHOT: #QuiapoChurch Official 6AM #OnlineMass | 11 Oct 2023 - WEDNESDAY of the 27th Week in Ordinary Time (Facebook and YouTube) 

Ang mga Pagbasa para sa araw na ito ng Biyernes, ang araw na inilaan ng Simbahan para sa taimtim na debosyon at pamamanata sa Panginoong Hesukristo sa ilalim ng Kaniyang titulong Nuestro Padre Jesus Nazareno, ay muling nakasentro sa Kaniyang biyaya, pag-ibig, at habag. Katunayan, ito ang inilalarawan ng imahen ng Poong Jesus Nazareno. Dahil sa Kaniyang biyaya, pag-ibig, at habag, ang Banal na Krus ay kusang-loob na ipinasiyang harapin at pasanin ni Kristo, gaya ng inilalarawan ng nasabing imahen. Ito ang dahilan kung bakit iniisip natin ang larawan ng Panginoong tumatayo matapos masubasob mula sa bigat ng Krus kapag naririnig ang salitang "Nazareno." Dahil sa Kaniyang biyaya, pag-ibig, at habag, ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay hindi nagpatalo sa bigat ng Krus. Bagkus, matapos masubasob, ang Señor ay tumayo upang ipagpatuloy ang pagpasan sa Krus na pagpapakuan sa Kaniya sa bundok ng Golgota na kilala rin bilang Kalbaryo para sa ating kaligtasan. 

Sa Unang Pagbasa, ipinaliwanag ni Apostol San Pablo sa mga Kristiyano sa Roma kung paanong ang ama ng pananampalataya na si Abraham ay pinawalang-sala ng Diyos. Dahil ipinasiya ni Abraham na manalig sa Panginoong Diyos, binuksan niya ang buo niyang sarili sa biyaya ng Diyos na nagdudulot ng kalinisan at kaligtasan. Kaya naman, si Abraham ay hindi nagdalawang-isip na ihain si Isaac noong sinubok siya ng Panginoong Diyos na ihandog ang kaniyang anak na si Isaac sa Panginoon, bagamat tunay nga namang napakasakit iyon para kay Abraham (Genesis 22, 1-18). Sa Salmo, isinalungguhit kung paanong ang pagtulong at pagtubos ng Panginoong Diyos ay mga tanda ng Kaniyang habag, pag-ibig, at biyaya.

Nakasentro sa pangaral ng Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo para sa araw na ito sa biyaya, pag-ibig, at habag ng Diyos. Dahil sa biyaya, pag-ibig, at habag ng Diyos, tayong lahat ay lagi Niyang ipinagsasanggalang at kinakalinga. Bagamat hindi tayo karapat-dapat dahil sa ating mga kahinaan, pagkukulang, at kasalanan, ipinasiya pa rin ng Diyos na kalingain, ingatan, biyayaan, kahabagan, at mahalin tayo. Ang Diyos ay ating maaasahan sa lahat ng pagkakataon dahil ipinasiya Niya tayong biyayaan, mahalin, at kahabagan. 

Dahil sa Kaniyang biyaya, pag-ibig, at habag, ipinasiya ng Diyos na iligtas tayo mula sa kasalanan sa pamamagitan ng Krus na Banal at Muling Pagkabuhay ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ito ang tanging dahilan kung bakit tayo nagkakatipon araw-araw bilang Simbahan upang magpuri, magpasalamat, at sumamba sa Panginoong naghatid sa atin ng kaligtasan at kalayaan. 

INAANYAYAHAN ANG LAHAT . . .

15 Oktubre 2023 

Ika-28 Linggo sa Karaniwang Panahon (A) 

Isaias 25, 6-10a/Salmo 22/Filipos 4, 12-14. 19-20/Mateo 22, 1-14 (o kaya: 22, 1-10) 

This faithful photographic reproduction of the painting (c. 1796-1797) La parábola de los convidados a la boda by Francisco Goya (1746–1828), as well as the actual work of art itself from the Oratorio de la Santa Cueva, Cádiz, España via Fundación Goya en Aragón, is in the Public Domain ("No Copyright") in its country of origin as well as in other countries and areas, including the United States, where the copyright term is the author's life plus 100 years or fewer due to its age. 

Sa mahabang bersyon ng Ebanghelyo para sa Linggong ito, inilarawan kung paanong pinarusahan ng hari sa talinghaga ng Panginoong Jesus Nazareno ang isang taong hindi nakadamit pangkasalan. Dahil ang taong iyon ay hindi nakadamit pangkasalan, agad na iniutos ng hari ang kaniyang mga tauhan na paalisin mula sa kasalan ang taong iyon. Katunayan, hindi lamang pinaalis ang taong ito. Pinagapos pa ng hari ang mga kamay at paa ng taong ito at ipinatapon sa labas kung saan napakadilim ang kapaligiran (Mateo 22, 13). 

Ano ang aral na nais ituro ng Poong Jesus Nazareno sa bahaging ito ng talinghagang isinalaysay Niya sa Ebanghelyo? Bagamat ang lahat ay inaaanyayahan sa piging ng Panginoon sa maluwalhati Niyang kaharian sa langit, hindi makakapasok ang lahat dahil may mga hindi marunong magpahalaga ng pagkakataong ibinigay sa kanila. Oo, bukas sa lahat ang piging ng Panginoong Diyos sa langit. Siya pa nga mismo ang nag-aanyaya sa lahat. Iyon nga lamang, hindi lahat ay makakapasok at makikiisa sa piging ng Panginoon sa Kaniyang maluwalhati at walang hanggang kaharian sa langit dahil hindi pahahalagahan ng lahat ang mga pagkakataon at paanyayang ibinigay ng Diyos sa kanila. Ang taong hindi nakadamit pangkasalan sa huling bahagi ng talinghaga ng Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo ay sumasagisag sa mga hindi nagpahalaga sa mga pagkakataon at paanyaya sa kanila ng Panginoong Diyos na makiisa sa walang hanggang piging sa Kaniyang maluwalhati at walang hanggang kaharian sa langit. 

Gaya ng sabi sa Unang Pagbasa, aanyayahan ng Panginoong Diyos ang lahat ng mga bansa sa piging na Kaniyang paghahandaan (Isaias 25, 6). Ito rin ang puntong nais isalungguhit sa Salmong Tugunan para sa Linggong ito. Ang lahat ay binibigyan ng pagkakataong makasama sa walang hanggang piging ng Diyos sa Kaniyang walang hanggan at maluwalhating kaharian sa langit. Nasa tao ang pasiya kung tatanggapin nga ba nila o hindi ang paanyayang ito ng Diyos nang tapat at taos-puso. Bagamat mahirap paniwalaan, hindi tatanggapin ng lahat ang paanyaya ng Panginoon para sa lahat. Mukhang nakakagulat, subalit iyon ang katotohanan.

Inilarawan ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa ang katangian ng mga tunay, tapat, at taos-pusong tumatanggap sa paanyaya ng Diyos na makasama Siya sa langit. Sabi ni Apostol San Pablo na dahil sa lakas na kaloob ni Kristo, nagawa niyang harapin at tiisin ang lahat ng mga pagsubok na kaakibat ng kaniyang misyon bilang apostol at misyonero sa mga Hentil (Filipos 4, 12-14). Dahil sa lakas na ipinagkaloob ni Kristo, ang Nuestro Padre Jesus Nazareno, si Apostol San Pablo at ang iba pang mga kabilang sa kasamahan ng mga banal sa langit ay nagpasiyang manatiling tapat sa Panginoong Diyos, sa hirap at ginhawa. Sa pamamagitan nito, ang kanilang taos-pusong pagtanggap at pagpapahalaga sa paanyaya ng Diyos na makasama Siya sa Kaniyang maluwalhating kaharian sa langit. 

Nais ng Panginoon na makasama tayong lahat sa Kaniyang maluwalhating kaharian sa langit magpakailanman kung saan mayroon Siyang inihandang piging para sa atin. Iyon nga lamang, hindi pahahalagahan at tatanggapin ng lahat ang mga pagkakataon at paanyayang ibinibigay ng Diyos. Kahit nais ng Diyos na isama sila, hindi Niya ito magagawa sapagkat hanggang sa huli, ipinasiya pa rin nila itong sayangin at hindi pahalagahan ang mga pagkakataong ito. 

Habang ang bawat isa sa atin ay patuloy na namumuhay at naglalakbay sa mundong ito nang pansamantala lamang, lagi tayong inaanyayahan at binibigyan ng Diyos ng pagkakataong makasama Siya sa langit. Ang mga pagkakataong ito na bigay sa atin ng Diyos ay hindi dapat sayangin. 

PANSAMANTALA LAMANG ANG ATING BUHAY SA MUNDO

13 Oktubre 2023 

Biyernes ng Ika-27 Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Joel 1, 13-15; 2, 1-2/Salmo 9/Lucas 11, 15-26 

Screenshot: #QuiapoChurch Official 7PM #OnlineMass 02 September 2023 | 22nd Sunday in Ordinary Time (Facebook and YouTube) 

Tila kabalintunaan ang mga salitang binigkas ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ni Propeta Joel sa Unang Pagbasa. Ang mga salita sa Unang Pagbasa para sa araw na ito, ang araw na inilaan ng Simbahan para sa taimtim na debosyon at pamamanata sa Nuestro Padre Jesus Nazareno, ay tungkol sa Araw ng Panginoon. Ibang-iba ito sa mga karaniwang larawan ng Araw ng Panginoon. Sa halip na ilarawan ang Araw ng Panginoon bilang isang araw ng galak at pag-asa, inilarawan ito bilang isang araw ng lagim at lungkot. Pagsapit ng Araw ng Panginoon, hindi galak, kapayapaan, at pag-asa kundi lungkot, dilim, at lagim ang iiral. 

Nakakagulat at nakakapagtaka. Bakit ang Araw ng Panginoon ay inilarawan ng Diyos bilang isang nakakatakot at nakakalungkot na araw? Ano ang dahilan kung bakit ito ang ipinasiya Niyang gawin? Inilahad rin sa Unang Pagbasa para sa araw na ito ang dahilan kung bakit ipinasiya ng Diyos na gawin ito. Ang mga salita sa unang bahagi ng Unang Pagbasa para sa araw na ito ay isang panawagan para sa lahat na magsisi at magbalik-loob sa Kaniya. Ninanais ng Panginoong Diyos na magsisi at tumalikod sa kasalanan at magbalik-loob sa Kaniya ang Kaniyang bayan. Ito rin ang Kaniyang nais para sa atin sa kasalukuyang panahon. Hindi nagbabago ang nais Niyang ito. Ang tanging nais ng Panginoon ay magsisi at tumalikod tayo sa kasalanan at magbalik-loob sa Kaniya.

Sabi sa Salmong Tugunan para sa araw na ito ng Biyernes: "Makatarungang paghatol ang igagawad ng Poon" (Salmo 9, 9a). Ito ang katarungan ng Panginoong Diyos. Ang lahat ng tao ay bibigyan Niya ng pagkakataon upang makapagsisi sa kasalanan at magbalik-loob sa Kaniya habang nabubuhay at naglalakbay pa sila sa mundong ito. Hindi lamang Siya mapagmahal, maawain, at mahabagin kundi makatarungan rin. Sa kabila ng dami at paulit-ulit na pagkakasala, habang nabubuhay at naglalakbay nang pansamantala sa mundong ito, may pag-asa silang magbago. Ang paalala lamang ng Diyos ay huwag sayangin ang mga pagkakataong ito. 

Ang mga salitang binigkas ng Poong Jesus Nazareno matapos Niyang palayasin ang isang demonyo mula sa isang tao sa Ebanghelyo para sa araw na ito ay nakasentro rin sa puntong ito. Isa lamang ang nais Niyang sabihin. Hindi Siya mula sa demonyo kundi mula sa Diyos. Katunayan, Siya mismo ay ang pinakadakilang biyaya mula sa langit sapagkat ang Kaniyang kaloob sa lahat ay ang biyaya ng kaligtasan. Dahil sa biyayang ito, tayong lahat ay may pagkakataong magsisi at magbalik-loob sa Diyos habang nabubuhay tayo sa daigdig nang pansamantala lamang. 

Huwag nating sayangin ang mga pagkakataong ibinibigay sa atin ng Diyos na magsisi sa kasalanan at magbalik-loob sa Kaniya. Ang buhay natin dito sa daigdig na ito ay pansamantala lamang. Kaya, habang may panahon pa, pagsisihan natin at talikdan ang ating makasalanang pamumuhay at magbalik-loob tayo sa Diyos nang tapat at taos-puso. 

DAPAT NATING PAHALAGAHAN

8 Oktubre 2023 

Ika-27 Linggo sa Karaniwang Panahon (A) 

Isaias 5, 1-7/Salmo 79/Filipos 4, 6-9/Mateo 21, 33-43 

This faithful photographic reproduction of the painting (c. Between 1580 and 1590) Parable of the wicked husbandmen (October) by Marten van Valckenborch (1535-1612), as well as the actual work of art itself from the Kunsthistorisches Museum in Vienna, Austria, is in the Public Domain ("No Copyright") in its country of origin as well as in other countries and areas. including the United States, where the copyright term is the author's life plus 100 years or fewer due to its age. 

Ang Ebanghelyo para sa Linggong ito ay nakasentro sa mga pagkakataong ibinibigay ng Panginoong Diyos upang ang lahat ay makapagbagong-buhay at makapagbalik-loob sa Kaniya. Lagi Niya itong ginagawa para sa atin habang tayo'y nabubuhay nang pansamantala dito sa mundo. Nais ng Diyos na tayong lahat ay isama sa Kaniyang maluwalhating kaharian sa langit. Sa katotohanang ito ipinasiya ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ang talinghagang Kaniyang isinalaysay sa Ebanghelyo. 

Sa talinghaga ng Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo, napakalinaw kung paanong paulit-ulit na binigyan ang mga kasama sa ubasan ng napakaraming pagkakataong ibigay sa may-ari nito ang kaniyang parte pagsapit ng panahon ng pagpipitas. Iyon nga lamang, maraming ulit nila itong isinayang sa pamamagitan ng pananakit, pag-abuso, at pagpatay sa mga lingkod at pati na rin sa mismong anak ng may-ari ng ubasan. Pinili nilang maging mga alipin ng kasakiman. 

Ginamit rin ang larawan ng ubasan sa pahayag sa Unang Pagbasa upang ilarawan ang mga pagkakataong ibinibigay ng Diyos sa lahat upang magsisi sa kasalanan at magbalik-loob sa Kaniya. Sa pahayag ni Propeta Isaias sa Unang Pagbasa, inilarawan kung gaano nasaktan ang Diyos sa pasiya ng Kaniyang bayan na huwag bigyan ng halaga ang lahat ng mga pagkakataong Kaniyang ibinigay sa kanila upang magsisi at tumalikod sa kasalanan at magbalik-loob sa Kaniya. Inilarawan sila bilang mga "ubas na ligaw" (Isaias 5, 4). Dahil dito, sila'y pinarusahan ng Diyos. 

Inilarawan ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa ang dahilan kung bakit dapat nating pahalagahan ang mga pagkakataong ito na ibinibigay sa atin ng Diyos na pagsisihan at talikdan ang kasalanan at magbalik-loob sa Kaniya habang patuloy tayong namumuhay at naglalakbay nang pansamantala sa mundong ito. Sabi niya na sa pamamagitan nito'y ipinapahayag natin ang ating taos-pusong papuri, pagsamba, pasasalamat, at pagtanggap sa biyaya ng Panginoong Diyos. Kapag ipinasiya nating gawin ito, mapupuspos tayo ng mga bagay na ikatutuwa at ikalulugod ng Diyos. Ang bawat isa sa atin ay kalulugdan ng Panginoong Diyos dahil ang ating mga puso at isipan ay magiging puno ng mga bagay na Kaniyang ikinalulugod. 

Katulad ng nasusulat sa Salmo para sa Linggong ito: "Panginoon, Iyong tanim ang ubasan Mong Israel" (Israel 5, 7a). Katunayan, ang mga salita sa mga taludtod ng Salmo para sa Linggong ito ay mga salita ng mga taong dumadalanging kahabagan at patawarin sila ng Panginoong Diyos. Ang mga salita sa mga taludtod sa Salmo para sa Linggong ito ay dapat nating gawing dalangin araw-araw nang sa gayon ay maipahayag natin ang ating pagtanggap at pasasalamat para sa biyaya ng Diyos na nagdudulot ng bagong buhay para sa atin bilang Kaniyang mga anak. 

Hindi tayo mabubuhay sa mundong ito magpakailanman. Ang buhay natin dito sa mundong ito ay pansamantala lamang. Sa kabila lamang matatagpuan ang tunay na walang hanggan. Isa lamang ang maaari nating piliin - buhay na walang hanggan sa piling ng Diyos o kaparusahan at kapahamakang walang hanggan sa impiyerno. Kung nais nating makapiling ang Panginoong Diyos sa maluwalhati Niyang kaharian sa langit magpakailanman, ngayon  pa lamang, pahalagahan natin ang bawat sandaling ibinibigay Niya sa atin upang baguhin ang ating mga buhay at gawin tayong banal at kalugud-lugod sa Kaniyang paningin.