HANDA KA BANG MAGPASAKOP SA KALOOBAN NG AMA?

8 Marso 2020 

Ikalawang Linggo ng Apatnapung Araw ng Paghahanda para sa Pasko ng Pagkabuhay (A) 

Genesis 12, 1-4a/Salmo 32/2 Timoteo 1, 8b-10/Mateo 17, 1-9 

"Sa kalooban ng Ama, nagpasakop Kang ganap. Buhay Mo, O Hesus, ang Siyang alay na sapat." Ang mga salitang ito ay mula sa awiting "Sa Iyong Mga Yapak." Ang linyang ito sa nasabing awitin ay napakaganda. Inilalarawan dito kung paanong si Hesus ay nagpasiyang manatiling tapat sa kalooban ng Ama. Batid ni Hesus kung gaano kahirap ang ipinapagawa sa Kanya ng Ama. Batid ng Panginoong Hesus na maaari Niyang piliin ang pinakamadaling paraan. Mas mahirap at mas masakit para kay Hesus na tuparin ang kalooban ng Ama. Subalit, ipinasiya pa rin ni Hesus na tuparin at sundin ang kalooban ng Ama para sa Kanya. 

Ang salaysay ng Pagbabagong-Anyo ng Panginoong Hesukristo ay itinatampok sa Ebanghelyo. Katulad ng salaysay ng pagtukso sa Panginoong Hesukristo sa ilang na itinatampok sa Ebanghelyo tuwing sasapit ang Unang Linggo ng Kuwaresma, laging itinatampok ang salaysay ng Pagbabagong-Anyo ng Panginoong Hesukristo sa Ebanghelyo tuwing sasapit ang Ikalawang Linggo ng Kuwaresma. Subalit, kahit taun-taon itong ipinapahayag tuwing sasapit ang Ikalawang Linggo ng Kuwaresma, hindi ito nagiging luma. Bagkus, nananatili itong sariwa. Ang aral at mensahe na mapupulutan ng bawat Katoliko mula sa salaysay na ito tungkol sa sandaling ito sa buhay ni Hesus ay mananatiling sariwa. 

Napapanahon ang aral at mensaheng hatid ng salaysay na ito tungkol sa sandaling ito sa buhay ni Kristo. Ano ang aral at mensaheng iyon? Magpasakop sa mga utos at naisin ng Ama. Iyan ang ginawa ni Kristo sa bawat sandali ng Kanyang buhay. Si Kristo ay laging nagpasakop sa kalooban ng Ama. Ang kalooban ng Amang nasa langit ay hindi sinuway ni Kristo kailanman. Lagi Siyang naging masunurin sa Ama hanggang sa huli. 

Kaya, sabi ng Diyos Ama sa Ebanghelyo, "Pakinggan Ninyo Siya" (17, 5). Ang utos ng Ama ay pakinggan si Hesus. At ang utos na ito ay hindi lamang para sa tatlong apostol na kasama ni Hesus sa bundok kundi para sa bawat isa. At ano naman ang itinuturo sa atin ni Hesus? Tinuturuan tayo ni Hesus na maging masunurin sa mga utos at loobin ng Ama. Tinuturuan Niya tayong magpasakop sa kalooban ng Ama. 

Sa Unang Pagbasa, si Abram na mas kilala bilang si Abraham ay nagpasakop sa kalooban ng Diyos. Sa Ikalawang Pagbasa, ipinaliwanag ni Apostol San Pablo ang dahilan kung bakit ang bawat Katolikong sumasampalataya at nananalig kay Kristo ay dapat magpasakop sa kalooban ng Diyos. Tayong lahat ay iniligtas at tinawag ng Diyos. Bilang mga iniligtas at tinawag ng Panginoon, nararapat lamang na tayo'y magpasakop sa Kanya. 

Ang bawat isa sa atin na bumubuo sa Simbahang itinatag ng Panginoong Hesus dito sa lupa ay tinatawag upang magpasakop sa Kanyang kalooban. Ang bawat isa'y tinatawag upang tuparin at sundin ang kalooban ng Diyos. Ang bawat isa'y tinatawag ng Panginoong Diyos na magpasakop at sumunod sa Kanya. 

Tayong lahat ay tinatanong ngayong panahon ng Kuwaresma - tayo ba ay handang magpasakop sa kalooban ng Ama katulad ni Hesus? 

ANG TAGUMPAY NG BAGONG ADAN

1 Marso 2020 

Unang Linggo ng Apatnapung Araw na Paghahanda para sa Pasko ng Pagkabuhay (A) 

Genesis 2, 7-9; 3, 1-7/Salmo 50/Roma 5, 12-19 (o kaya: 5, 12. 17-19)/Mateo 4, 1-11 

Isa sa mga titulo ng Panginoong Hesukristo ay ang titulong Bagong Adan. Siya'y kilala bilang Bagong Adan. Subalit, marami ang magtatanong kung bakit isa iyon sa mga titulo ni Kristo. Ang bawat isa sa atin ay tinutulungan ng mga Pagbasa para sa Unang Linggo ng Kuwaresma upang unawain kung bakit isa sa mga titulo ni Kristo ay ang titulong Bagong Adan. Bakit nga ba talaga? 

Tampok sa Unang Pagbasa ang salaysay ng kasalanang ginawa nina Eba at Adan laban sa Diyos. Iyan ay kilala bilang kasalanang mana. Iyan ang unang kasalanang ginawa ng tao laban sa Diyos. At ang bunga nito ay ang pagkalugmok ng tao sa kasalanan. Si Adan ay nagpatalo sa tukso. Sinuway niya ang utos ng Diyos dahil siya'y nagpadala sa kanyang kahinaan. Napakalaki ng naging bunga nito. 

Sa Ebanghelyo, isinalaysay ang pagtukso ni Satanas kay Hesus sa ilang. Tatlong ulit Niyang tinanggihan at tinutulan ang mga tukso ni Satanas. Hindi Siya nagpatalo kay Satanas. Bagkus, nilabanan ni Hesus ang mga tukso ni Satanas. Pinili pa rin ni Hesus na manatiling masunurin sa Ama, kahit mas madaling gawin ang mga tukso ng demonyo sa Kanya. Si Hesus ay nagtagumpay laban kay Satanas sa ilang. Ang tatlong tukso ni Satanas ay napagtagumpayan ng Panginoong Hesus. 

Maganda ang buod ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa tungkol sa mga isinalaysay sa Unang Pagbasa at Ebanghelyo. Sabi ni Apostol San Pablo na ang kasalanan ay dumating sa daigdig sa pamamagitan ng unang Adan at dumating naman ang habag, kapatawaran, at kagandahang-loob ng Diyos sa daigdig sa pamamagitan ng Bagong Adan na si Kristo (Roma 5, 12. 18). Kung ang unang Adan ay nabigo laban sa tukso, ang Bagong Adan na si Kristo ay nagtagumpay laban sa tukso. At ang bunga ng tagumpay ng Bagong Adan na si Hesukristo laban sa kasamaan ay ang pagdating ng kapatawaran ng Diyos sa lahat ng tao. 

Ang unang Adan ay nabigo dahil sa kanyang pagsuway sa utos ng Diyos. Subalit, nagtagumpay ang Bagong Adan na si Kristo Hesus dahil pinili Niyang sundin ang kalooban ng Ama hanggang sa huli. Iyan ang dahilan kung bakit ang titulong Bagong Adan ay ginagamit upang ipakilala si Kristo Hesus. Kung saan nabigo ang unang Adan, doon naman nagtagumpay ang Bagong Adan na si Hesus. 

Pag-asa ang hatid ng Panginoong Hesukristo sa bawat isa sa atin sa pamamagitan ng Kanyang tagumpay laban sa tukso. Mayroon tayong pag-asang magtagumpay laban sa mga tukso ng demonyo kung tayo'y kakapit at papanig kay Kristo Hesus, ang Bagong Adan. 

HUWAG SAYANGIN ANG PAGKAKATAONG IBINIBIGAY NG DIYOS

26 Pebrero 2020 

Miyerkules ng Abo 

Joel 2, 12-18/Salmo 50/2 Corinto 5, 20-6, 2/Mateo 6, 1-6. 16-18 

(c) Yara Nardi, Reuters/ABS-CBN News

Maganda ang pakiusap ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa. Ang kanyang pakiusap ay huwag sayangin ang pagkakataong ibinibigay ng Panginoong Diyos upang makipagkasundo sa Kanya (2 Corinto 6, 1). Katunayan, ang pakiusap na ito ay napapanahon dahil sinisimulan ng Simbahan sa araw na ito ang panahon ng Kuwaresma na kilala rin bilang Apatnapung Araw na Paghahanda para sa Pasko ng Pagkabuhay. Huwag sayangin ang pagkakataong ibinibigay ng Diyos. 

Ang panahon ng Kuwaresma ay inilalaan sa taos-pusong pagsisisi at pagbabalik-loob sa Diyos. Ang bawat isa ay pinapaalalahanan ng Simbahan na ang buhay dito sa daigdig ay pansamantala lamang. Walang imortal na tao dito sa daigdig. Hindi natin alam kung kailan tayo lilisan sa daigdig na ito, subalit alam nating mangyayari iyon balang araw. Darating din ang panahon kung kailan tayo papanaw. Maaaring humaba ang ating buhay, subalit hindi natin matatakasan ang kamatayan. 

Kaya, sa Paglalagay ng Abo, ang bawat isa'y sinasabihan ng pari na dapat tayong magbagong-buhay at sumampalataya sa Mabuting Balita o 'di kaya babalik rin tayo sa lupang pinaggalingan natin sa wakas ng ating buhay dito sa daigdig. Hindi bago ang mga salitang ito. Nasa Bibliya iyan. Ang mga salitang ito mula sa mga piling talata sa Banal na Bibliya ay ginagamit ng Simbahan bilang panawagan sa bawat isa tuwing sasapit ang panahon ng Kuwaresma. Ang panawagan ng Simbahan sa lahat tuwing panahon ng Kuwaresma ay hango sa Bibliya. 

Subalit, ang ating pagsisisi at pagbabalik-loob sa Diyos ay dapat maging taos sa puso. Hindi ito dapat maging sapilitan. Hindi ito dapat gawin upang mapansin ka ng mga tao. Kapag iyan ang ginawa natin, magmumukha tayong mga pasikat o mga uhaw sa kasikatan. Hindi pagpapansin o pagpapasikat ang layunin ng pagbabalik-loob sa Panginoon. Bagkus, ang layunin nito ay mapalapit sa Kanya. 

Binibigyan ng pansin sa Unang Pagbasa at Ebanghelyo ang pagiging taos-puso sa pagsisisi at pagbabalik-loob sa Diyos. Sabi ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ni propeta Joel sa Unang Pagbasa na dapat maging taos sa puso ang pagbabalik-loob sa Kanya (2, 13). Ito rin ang turo ng Panginoong Hesukristo sa Ebanghelyo. Katunayan, maaaring ilarawan ang kabuuan ng pangaral ni Hesus sa Ebanghelyo sa pamamagitan ng mga salitang ito - huwag maging pasikat. Ang paggawa ng mabuti at pamamanata sa Diyos ay dapat gawin nang taos-puso. Dapat maging bukal sa puso't kalooban ng bawat isa ang pamamanata sa Diyos at paggawa ng kabutihan sa kapwa. Hindi nalulugod ng Panginoong Hesukristo sa mga pasikat. Ayaw ni Kristo sa mga taong papansin. Hindi ikalulugod ni Kristo ang mga taong may ganyang motibo. Bagkus, nais ng Panginoon na maging bukal sa ating mga puso't kalooban ang ating paggawa ng kabutihan sa kapwa at pamamanata sa Kanya. Nais Niyang maging taos-puso ang bawat isa sa atin. 

Habang tayo'y nabubuhay sa daigdig, patuloy tayong binibigyan ng pagkakataong magbalik-loob sa Diyos at mapalapit sa Kanya. Huwag nating sayangin ang mga pagkakataong ito na ibinibigay ng Panginoon sa ating lahat. Iyan ang paalala ng Simbahan sa bawat isa sa atin ngayong panahon ng Kuwaresma. Hindi ito dapat gawing biro. Hindi dapat gamitin ang mga pagkakataong ito upang mapabango ang ating mga sariling reputasyon. Hindi ito dapat gawin para sumikat. Bagkus, ito ay dapat nating gawin nang taos-puso upang lalo tayong maging malapit sa Diyos at upang lalo pang tumibay ang ating ugnayan sa Kanya. 

IBA ANG LOHIKA NG DIYOS

23 Pebrero 2020 

Ikapitong Linggo sa Karaniwang Panahon (A) 

Levitico 19, 1-2. 17-18/Salmo 102/1 Corinto 3, 16-23/Mateo 5, 38-48 

"Magpakabanal kayo, sapagkat Akong Panginoon ay banal" (Levitico 19, 2). Ito ang ipinasasabi ng Panginoon kay Moises sa Kanyang bayan sa Unang Pagbasa. At kung tutuusin, iyan ang buod ng ipinasabi ng Panginoon kay Moises sa Kanyang bayan sa Unang Pagbasa. Kasunod ng mga salitang ito, inilarawan ng Panginoong Diyos ang ilang mga gawa na magagawa ng bawat isa upang maipakita ang pasiya nilang maging banal katulad Niya. Iyan ang kalooban ng Diyos para sa bawat isa. Hangad ng Diyos na ang bawat isa ay mamuhay nang may kabanalan. 

Pinagtutuunan ng pansin sa mga Pagbasa ang kalooban ng Diyos para sa bawat isa. Nais ng Diyos na ang bawat isa ay mamuhay nang banal. Hangad ng Diyos na tahakin ng bawat isa ang landas ng kabanalan. Iyan ang hangarin ng Diyos para sa bawat isa. Wala Siyang ibang hangad kundi mamuhay nang banal ang bawat isa. Nais ng Diyos na sanayin natin ang ating mga sarili na maging banal. Nais Niyang ugaliin natin ang pagpapakabanal sa bawat sandali ng ating paglalakbay sa lupa. 

Sa Ebanghelyo, inihayag ng Panginoong Hesukristo na dapat ibigin ng bawat isa ang kanilang mga kaaway (Mateo 5, 44). Kapag sinunod ng bawat isa ang utos na ito ni Hesus, sila'y nagpapakita ng kabanalan. Ipinapakita lamang ni Kristo na hindi madali ang pagiging banal. Pati mga kaaway at tagausig ay dapat ipagdasal. Kaya, hindi dapat isipin ninuman na madali ito. Hindi biro ang iniuutos ni Hesus. 

Kung tutuusin, para bang hindi lohikal ang iniuutos sa atin ng Panginoon. Sa mata ng lohika ng mundo, kalokohan iyan. Sa mata ng mundo, hindi tama ang lohikang iyan. Katunayan, mga makasalanan pa tayo. Paano natin ito magagawa? Paano magagawa ng bawat isa sa atin na sanay na sa lohika ng mundo ang kalooban ng Diyos? Puwede na siguro tayo magreklamo sa Diyos. Kung tayo ang masusunod, tiyak na mas gugustuhin pa natin na baguhin na lang ng Diyos ang Kanyang mga utos. Hindi madali ang ipinapagawa ng Diyos. Katunayan, ang mga utos ng Diyos ay hindi naaayon sa lohika natin bilang tao. 

Bakit nga ba mahirap ang ipinapagawa sa atin ng Panginoon? Bakit para bang hindi lohikal ang ipinapagawa sa atin ng Panginoon? Sabi ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na "ang karunungan ng sanlibutang ito ay kamangmangan sa paningin ng Diyos" (1 Corinto 3, 19). At hindi lamang iyan, dagdag pa ni Apostol San Pablo sa simula ng Ikalawang Pagbasa na ang bawat isa sa atin ay templo ng Diyos (1 Corinto 3, 16). Kaya naman, hindi tayo dapat namumuhay ayon sa maling lohika ng tao kundi ayon sa kalooban ng Diyos. Kaya, dapat maging salamin tayo ng Diyos. Dapat nating isalamin ang Panginoon sa lahat, kahit na mga kaaway o tagausig pa natin ang marami sa kanila. 

Iba ang lohika ng Diyos sa lohika ng tao. Iyan ang aral na itinuturo sa bawat isa sa atin. May misyong ibinibigay ang Diyos sa bawat isa sa atin - maging Kanyang salamin. Isalamin natin ang Kanyang awa at kagandahang-loob sa bawat tao, pati na rin sa ating mga kaaway at mga tagausig. 

Kung tunay tayong tapat sa Diyos, tutuparin natin ang Kanyang kalooban para sa atin. Tutuparin natin ang Kanyang mga utos, kahit na hindi ito lohikal sa paningin ng mundo. Gaano pa man iyon kahirap, tutuparin pa rin natin iyon. Kapag iyan ay ginawa natin, matutuwa ang Diyos dahil tinatahak natin ang landas ng kabanalan. 

HINIRANG PARA SA KAPAKANAN NG SIMBAHAN

22 Pebrero 2020 

Kapistahan ng Luklukan ni Apostol San Pedro 

1 Pedro 5, 1-4/Salmo 22/Mateo 16, 13-19 

Ang Luklukan ni Apostol San Pedro ay sagisag ng kapangyarihang ibinigay sa kanya ni Hesus bilang Unang Santo Papa ng Simbahan. Si Apostol San Pedro ay hinirang ni Hesus upang maging unang Santo Papa ng Simbahan. Ang ginawang paghirang ng Panginoong Hesus sa kanya bilang unang Santo Papa ng Simbahan ay itinampok sa Ebanghelyo. Ibinigay ng Panginoong Hesukristo ang mga susi sa kaharian ng langit kay Apostol San Pedro. Ang susi sa kaharian ng langit ay tanda na si Apostol San Pedro ang pinuno ng lahat ng mga apostol. Sa lahat ng mga apostol, napakalki ang responsibilidad ni Apostol San Pedro. Ang mga apostol ay binigyan ng isang napakaimportante at napakalaking misyon at responsibilidad, subalit mas malaki at mas mahirap ang responsibilidad ni Apostol San Pedro. 

Inihayag ni Apostol San Pedro sa huling bahagi ng kanyang pangaral sa Unang Pagbasa na sa pagdating ng Pangulong Pastol, ang bawat isa ay tatanggap ng "maningning na koronang di kukupas kailanman" (5, 4). Isang katotohanan lamang ang nais isalungguhit ni Apostol San Pedro. Hindi siya ang Pangulong Pastol. Hindi rin isa sa mga apostol ang Pangulong Pastol. Kung hindi siya o ang mga alagad, sino ang Pangulong Pastol? Ang Pangulong Pastol ay walang iba kundi si Kristo. Si Apostol San Pedro ay kinatawan lamang ng Panginoong Hesukristo. Siya'y hindi si Kristo. Bagkus, siya'y kumakatawan lamang sa kanya. 

Bakit naman kinailangan ng Panginoong Hesukristo na magtalaga ng isang bikaryo o kinatawan? Pag-ibig para sa Kanyang kawan. Hinirang ni Hesus si Apostol San Pedro upang maging Kanyang kinatawan dito sa daigdig dahil tunay Niyang iniibig ang Kanyang kawan. Tayong lahat na bahagi ng Kanyang kawan dito sa daigdig ay tunay Niyang minamahal. Iyan ang dahilan kung bakit hinirang ni Hesus si Apostol San Pedro upang maging unang Santo Papa ng Kanyang Simbahan. Nais Niyang mapangasiwaan at maalagaan ang Kanyang kawan dito sa lupa. Hindi papayag si Hesus na mapahamak ang Kanyang Simbahan dito sa daigdig. 

Si Apostol San Pedro ay iniatasan at hinirang ng Panginoong Hesukristo upang maging unang Santo Papa ng Simbahan. Bilang unang Santo Papa ng Simbahan, ang kanyang responsibilidad at misyon ay pangasiwaan at alagaan ang Simbahang itinatag ni Kristo dito sa daigdig. Ang misyong ito ay hindi natapos sa pagkamatay ni Apostol San Pedro. Bagkus, ipinagpatuloy ito ng mga sumunod sa kanya. At sa kasalukuyang panahon, patuloy itong tinutupad ng kasalukuyang Santo Papa. 

Hinirang ni Kristo Hesus si Apostol San Pedro upang maging unang Santo Papa ng Kanyang Simbahan dito sa daigdig dahil sa Kanyang pag-ibig. Sa pamamagitan ni Apostol San Pedro, ipinakita ni Hesus ang Kanyang pag-ibig para sa Kanyang mga tupa dito sa lupa. Tayong lahat na nananalig at sumasampalataya sa Kanya nang buong puso ay ang mga tupa sa Kanyang kawan. Ayaw ni Hesus na ang bawat isa sa atin na bumubuo sa Kanyang kawan dito sa mundo ay mapahamak. 

HINDI LAMANG PANLABAS

16 Pebrero 2020 

Ikaanim na Linggo sa Karaniwang Panahon (A) 

Sirak 15, 16-21 (gr. 15-20)/Salmo 118/1 Corinto 2, 6-10/Mateo 5, 17-37 (o kaya: 5, 20-22a. 27-28. 33-34a. 37) 

Tinalakay sa mga Pagbasa ang diwa ng pagsunod sa mga utos ng Panginoon. Ang bawat isa sa atin ay tinuturuan ng mga utos ng Diyos na magmahal. Pagmamahal. Pag-ibig. Iyan ang diwa ng pagsunod sa mga utos ng Diyos. Kapag ang mga utos ng Diyos ay ating tutuparin, dapat natin itong gawin nang may pag-ibig. Katunayan, iyon naman talaga ang dahilan kung bakit ibinigay ng Panginoon ang Kanyang mga utos. Sa pamamagitan ng Kanyang mga utos, tinuturan tayo ng Panginoon na magmahal. Nais ng Panginoon na matuto tayong umibig katulad Niya. 

Sa Ebanghelyo, ipinaliwanag ng Panginoong Hesus ang tunay na diwa at aral ng pagsunod sa mga utos ng Diyos. Ipinaliwanag ni Hesus na hindi lamang panlabas ang pagtupad sa kalooban ng Diyos. Bagkus, kailangan ring bigyan ng pansin ang nilalaman ng puso't kalooban ng bawat tao. Para kay Hesus, ang laman ng puso't loobin ng bawat isa ang magpapatunay kung ang kalooban ng Diyos ay kanilang tinutupad nang taos sa puso. Kaya naman, ang pagsunod sa kalooban ng Diyos ay hindi lamang sa labas kundi sa loob rin. 

Para kay Kristo, napakahalaga na ang pagsunod sa mga utos ng Diyos ay maging bukal sa kalooban ng bawat isa. Walang saysay ang pagsunod at pagtupad sa mga utos ng Diyos kung hindi naman ito bukal sa kalooban. Kapag hindi kasama ang kalooban ng bawat isa sa pagsunod sa mga utos ng Diyos, balewala ang lahat ng iyon. Ayaw ng Panginoon na napipilitan tayo. Nais ng Panginoong Hesukristo na maging bukal sa ating mga puso ang ating pagsunod sa Kanyang mga utos at hangarin. Katunayan, hindi naman namimilit ang Panginoon. 

Ang malaya at kusang pagsunod sa mga utos at tuntunin ng Diyos ay binigyan ng pansin sa Unang Pagbasa. Katunayan, ito ang tinalakay sa pambungad pa lamang ng nasabing pangaral. Isinalungguhit ang kahalagahan ng pagiging masunurin sa mga utos ng Diyos nang taos-puso. Ang pagsunod sa mga utos at loobin ng Diyos ay hindi dapat maging sapilitan. Bagkus, ito'y dapat maging kusa at bukal sa puso't loobin. Tandaan, hindi pinipilit ng Diyos ang bawat isa na sundin at tuparin ang Kanyang mga utos at loobin. 

Nangaral si Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa tungkol sa paghahayag ng panukala ng Diyos. Inihayag ng Panginoon ang Kanyang panukala para sa bawat tao. Ang paghayag sa panukala ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ng Espiritu Santo ay naging bukal sa Kanyang kalooban. Hindi sapilitan ito. Hindi Niya pinilit ang Kanyang sarili na gawin ito. Bagkus, kusa itong ginawa ng Diyos. Ang gawaing ito ng Diyos na kahanga-hanga ay naging bukal sa Kanyang kalooban. 

Kung susundin natin ang mga utos ng Diyos, siguraduhin natin na makikisama ang ating puso't kalooban. Hindi sapat na gawin lamang natin ang pisikal na gawain na iniuutos ng Diyos nang hindi nakikisama ang ating mga puso't loobin. Ginagawa nga natin ang mga utos ng Diyos, subalit taliwas naman ang nasa ating mga puso't loobin. Hindi iyan ang hinihingi ng Panginoon sa atin. Nais ng Panginoon na sundin at tuparin natin ang Kanyang mga utos nang bukal sa ating mga puso't loobin. Ang pagsunod sa mga utos at tuntunin ng Panginoong Diyos ay hindi lamang panlabas kundi panloob rin. Kung susundin at tutuparin natin ang mga utos ng Diyos, gawin natin ito sa panlabas at panloob. Gawin natin ito nang bukal sa ating mga puso. 

Hindi sapilitan ang paghayag ng panukala ng Diyos para sa bawat isa sa atin, tulad ng inilarawan ni Apostol San Pablo sa kanyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa. Ang pagpanaog ng Diyos sa daigdig sa pamamagitan ni Kristo ay hindi rin naging sapilitan. Sana, hindi maging sapilitan ang ating pagsunod sa mga utos at loobin ng Diyos. Sana, maging bukal sa ating mga puso ang ating pagsunod at pagtupad sa mga utos at tuntunin ng Diyos. Sana, hindi maging panlabas lamang ang ating pagsunod at pagtupad sa kalooban ng Diyos. 

Tayong lahat ay tinatanong - bukal ba sa ating mga puso't loobin ang ating pagsunod at pagtanggap sa mga utos at tuntunin ng Diyos? 

MANALIG NANG MAY GALAK

11 Pebrero 2020 

Paggunita sa Mahal na Birheng Maria ng Lourdes 

Isaias 66, 10-14k/Judith 13/ Juan 2, 1-11 

Courtesy: http://www.catholictradition.org/Mary/lourdes3.htm

May panawagan si propeta Isaias para sa bayan ng Diyos sa Unang Pagbasa. At ang panawagang ito ay umaalingawngaw sa kasalukuyang panahon. Kahit ilang libong taon na ang nakakaraan mula noong una itong inihayag ni propeta Isaias sa bayang Israel, ang bayang hinirang ng Diyos, nananatili pa rin ang saysay nito sa kasalukuyang panahon. At ano ang panawagan ni propeta Isaias? Magalak. At ano naman ang dapat ikagalak? Ang katapatan ng Diyos. Napakalinaw kung paanong inilaan ni propeta Isaias ang kabuuan ng kanyang pahayag sa Unang Pagbasa sa pagsasalita tungkol sa katapatan ng Panginoon. Katunayan, isinama rin niya sa kanyang pahayag ang pangako ng Panginoong Diyos sa Kanyang bayan. Iyan ang aral mula sa Unang Pagbasa. Ang Diyos ay matapat. At ang Kanyang katapatan ay tunay at walang hanggan. 

Ito ang aral na matutunan natin mula sa ating Inang si Maria, ang Mahal na Birhen ng Lourdes. Ang Mahal na Birheng Maria ay nananalig sa kalooban ng Diyos nang buong galak, katapatan, at kababaang-loob. Sa kabila ng mga hamon na kanyang hinarap sa kanyang buhay, pinili pa rin ni Maria na manalig sa Diyos nang buong galak, kababaang-loob, at katapatan. Kahit mahirap, ginawa pa rin niya ito. Bakit? Sapagkat si Maria ay nanalig nang buong galak sa katapatan ng Diyos. 

Sa Ebanghelyo, isinalaysay kung paanong si Maria ay nagpakita ng pananalig sa katapatan ng Diyos. Kahit na sinabi sa kanya ni Hesus na hindi pa dumarating ang oras o panahong itinakda, sinabihan pa rin ng Mahal na Birheng Maria ang mga lingkod sa kasalan na sundin ang anumang iutos ng kanyang Anak. Ipinapakita sa eksenang ito ang pananalig ng Mahal na Birheng Maria. Nanalig ang Mahal na Ina na maipapakita ng Panginoong Hesus ang Kanyang katapatan sa lahat. Nanalig ang Mahal na Birhen na ang Panginoong Hesukristo ay gagawa ng paraan upang ipakita ang Kanyang pagkalinga at pagtulong sa Kanyang bayan, kahit sa isang payak na pamamaraan. Iyon ang ginawa ni Kristo. Naging tubig ang alak. Iyon ang unang himalang ginawa ni Kristo. Ipinakita nito ang Kanyang katapatan sa lahat. Hindi Siya nagpapabaya. 

Tayong lahat ay tinuturuan ng Mahal na Birheng Maria na manalig sa Diyos nang may galak. Katulad ng ating Mahal na Inang si Maria, manalig tayo sa katapatan ng Diyos na walang katapusan. Magbago man ang panahon, hindi magmamaliw ang katapatan at kabutihan ng Diyos kailanman. Hindi Niya tayo pababayaan. Tayong lahat ay lagi Niyang sasamahan, kakalingain, at ipagsasanggalang. 

SA PANIG NG TUNAY NA LIWANAG

9 Pebrero 2020 

Ikalimang Linggo sa Karaniwang Panahon (A) 

Isaias 58, 7-10/Salmo 111/1 Corinto 2, 1-5/Mateo 5, 13-16 

Asin. Ginagamit ito ng bawat tao bilang pampaalat ng pagkain. Para sa ilan, kapag walang alat ang pagkain, wala itong lasa. Kaya, naglalagay sila ng asin upang lalo pang lumasa ang kanilang mga kinakain. Dinadagdagan ng asin ang lasa ng mga kinakain natin. Huwag nga lamang sumobra ang asin na inilalagay sa pagkain at baka maapektuhan ang ating kalusugan. 

Liwanag. Ginagamit ito ng bawat tao kapag madilim. Mahirap kasi para sa bawat isa sa atin na makakita sa mga madidilim na lugar. Kapag walang ilaw o liwanag, maaari tayong madisgrasya. Maaari tayong matisod sa ating mga dinadaanan dahil walang liwanag. Maaari tayong masaktan. Subalit, walang masamang mangyayari sa atin kapag may liwanag. Kaya, mahalaga para sa bawat isa ang liwanag. 

Sa Ebanghelyo, ginamit ng Panginoong Hesus ang mga salitang ito upang ilarawan ang misyon ng bawat Kristiyano. Hindi lamang para sa mga alagad ang misyong ito kundi para sa bawat isa na nananalig at sumasampalataya kay Kristo. Ang bawat taong nananalig, sumasampalataya, at sumusunod kay Kristo ay tinatawag upang maging mga asin at ilaw ng sanlibutan. Iyan ang misyon ng mga nananalig kay Hesus. Ang misyon ng bawat Kristiyano ay ang pagiging mga asin at ilaw. 

Patalinhagang inilarawan ng Panginoong Hesukristo ang misyon ng mga Kristiyano sa Ebanghelyo. Ano naman ang ibig sabihin ni Hesus noong sinabi Niyang "Kayo'y asin sa sanlibutan . . . Kayo'y ilaw sa sanlibutan" (5, 13-14)? Paano nga ba natin ito magagawa? Paano ba natin matutupad ang misyong ito? 

Inilarawan sa Unang Pagbasa ang mga katangian at gawain ng mga tunay na pumapanig sa Panginoong Diyos. Nagniningning sa kanila ang liwanag ng Diyos. Ang kanilang mga gawain ang nagpapatunay na tunay nga silang nasa panig ng liwanag na walang iba kundi ang Panginoon. Ipinapakita nila sa pamamagitan ng kanilang mga gawa ang kanilang tapat na pagpanig sa Panginoon. 

Sa Ikalawang Pagbasa, binalikan ni Apostol San Pablo ang mga sandaling siya'y nasa piling ng mga taga-Corinto. Habang kasama niya ang mga Kristiyanong nasa Corinto, buong sigasig siyang nagpatotoo tungkol kay Kristo. Ang tangi niyang ipinangaral at pinatotohanan ay ang Panginoong Hesukristo. Iyan ang ginagawa ng mga tunay na pumapanig sa Diyos. Ang mga tunay na nasa panig ng Panginoong Diyos ay nagpapatotoo tungkol sa Kanya. Ginagawa nila ito sa pamamagitan ng pamumuhay sa liwanag ng Diyos. Ito ang ipinapakita nila sa kanilang mga gawa. 

Ano ang ibig sabihin ng pagiging asin at ilaw sa sanlibutan? Ang mamuhay bilang mga mabubuting halimbawa ng pagiging Kristiyano. Iyan ang misyon ng bawat isa sa atin bilang mga mananampalataya at tagasunod ng Panginoon. Kapag ito ang ipinasiya nating gawin, gaano man ito kahirap, ipinapakita natin na tunay tayong nasa panig ng Panginoon. 

Tayong lahat ay tinatanong - pipiliin ba nating mamuhay sa liwanag ng Diyos? Tayo ba'y papanig sa Panginoon? Handa ba tayong pumanig sa Kanya, gaano man ito kahirap? Handa ba tayong maging mga asin at ilaw sa mundo? Tayo ba'y papanig sa liwanag? Ano ang ating desisyon?