ALANG-ALANG SA BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

4 Marso 2025 

Kapistahan ng Kabanal-Banalang Mukha ni Jesus Nazareno 

Martes ng Ikawalong Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Sirak 35, 1-15 (gr. 1-12)/Salmo 49/Marcos 10, 28-31 

Larawan: El Greco (1541–1614), La Verónica con la Santa Faz (c. 1580), Museum of Santa Cruz, Public Domain.

Lagi nating naririnig ang mga salitang "Mahirap ang buhay." Ang mga salitang ito na madalas nating marinig, kung hindi palagi, ay tunay ngang malaman. Buong linaw na inilarawan sa mga salitang ito ang katotohanan tungkol sa buhay dito sa daigdig. Sa paglipas ng bawat araw, lalo lamang nagiging malinaw sa atin ang katotohanang ito. Tila walang katapusan ang mga paghihirap at pagdurusa sa buhay sa lupa, maliban na lamang kung isa kang makapangyarihang tao sa lipunan. Lalo lamang yumayaman ang mga mayayaman at lalo lamang nahihirapan ang mga maralita. Bukod pa roon, lalo lamang lumalaganap at umiiral ang katiwalian at kasamaan. 

'Di hamak na mas madaling tanggapin ang katotohanang ito tungkol sa buhay dito sa lupa. Wala tayong magagawa kundi pagmasdan ang kapaligiran. Ganyan ang buhay. Minsan mabilis; minsan mabagal. Ang daming kahirapan. Hindi na mabilang ang dami ng mga tukso at pagsubok. Kung mayroong mga sandali ng katuwaan, kasiyahan, at kaginhawaan sa buhay, hindi ito tumatagal. Laging may hinagpis at panaghoy - kung hindi man palagi, madalas. 

Pati ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno, hindi ipinagkaila ang katotohanan ng buhay sa lupa. Katunayan, ang Kaniyang tugon sa pahayag ng mga alagad sa Ebanghelyo ay sumasalungguhit sa katotohanang ito. Hindi madali ang buhay sa lupa. Mahirap ang buhay, lalung-lalo na para sa lahat ng mga tapat na tagasunod at lingkod ng Poong Jesus Nazareno. Itatakwil at uusigin ng karamihan sa lipunan ang lahat ng mga sumusunod sa Poong Jesus Nazareno nang buong katapatan. Tila lalo lamang nadadagdan ang hirap at kalupitang haharapin at dadanasin ng bawat taong magpapasiyang sumunod sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno. 

Sa kabila ng kalupitan at hirap ng buhay sa lupa, may pakiusap ang Inang Simbahan para sa atin. Lagi tayong pinakikiusapan at pinaalalahanan ng Inang Simbahan na manatiling tapat sa ating pagsunod sa Poong Jesus Nazareno. Sa pamamagitan ng taos-pusong pagsunod sa Mahal na Poong Jesus Nazareno nang buong katapatan, gaano mang kahirap at kalupit ang buhay sa lupa, buong linaw nating ipinapahayag na nananalig at umaaasa tayo sa Kaniya nang lubusan. 

Inihayag ni Sirak sa Unang Pagbasa na nalulugod ang Panginoong Diyos sa isang uri ng handog. Ang nasabing handog ay walang iba kundi ang taos-pusong pagsunod. Sa pamamagitan ng pagsunod sa Panginoong Diyos nang taos-puso, pinatutunayan ng lahat ng mga tapat na tagasunod at lingkod ng Panginoong Diyos na nananalig at umaaasa sila sa Kaniya nang lubusan. Buong linaw na inihayag ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan na ililigtas at sasagipin ng Panginoong Diyos ang lahat ng mga susunod sa Kaniya nang taos-puso. Nagsalita rin tungkol sa pangakong ito ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo. Pagkakalooban Niya ang lahat ng mga mananatiling tapat sa Kaniya hanggang sa huli ng buhay na walang hanggan sa Kaniyang piling sa langit. 

Tunay ngang mahirap at malupit ang buhay sa mundo. Ito ang katotohanan. Subalit, kung mananatiling tapat tayo sa Mahal na Poong Jesus Nazareno hanggang sa huling sandali ng ating buhay sa mundo, gaano mang kahirap ito, makakapiling natin Siya sa maluwalhati Niyang kaharian sa langit magpakailanman. Ang pagsunod sa Mahal na Poong Jesus Nazareno nang taos-puso hanggang sa huling sandali ng pansamantala nating pananatili sa mundong ito ang magpapatunay na lubusan tayong nananalig at umaaasa sa Kaniya. 

PUSONG UMAAASA SA DIYOS

2 Marso 2025 

Ikawalong Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Sirak 27, 5-8 (gr. 4-7)/Salmo 91/1 Corinto 15, 54-58/Lucas 6, 39-45 

Larawan: Mariano Salvador Maella (1739–1819), Saint Francis of Assisi Receiving the Stigmata (c. 1787), Los Angeles County of Museum Art, Public Domain. 

Ang mga Pagbasa para sa Linggong ito ay nakasentro sa pagiging bukas sa biyaya ng tunay na pag-asang sa Panginoong Diyos lamang nagmumula. Tayong lahat ay laging pinaalalahanan ng Inang Simbahan na sa Panginoong Diyos lamang nagmumula ang biyayang ito. Katunayan, ang Diyos mismo ay ang bukal ng tunay na pag-asa. Hindi matatagpuan o masusumpungan ang tunay na pag-asa sa mundo. Sa Diyos lamang natin ito matatagpuan at masusumpungan. Kusang-loob pa ngang ipinagkakaloob ng Diyos sa atin ang biyayang ito. 

"Totoong kalugud-lugod ang magpasalamat sa D'yos" (Salmo 91, 2a). Buong linaw na isinalungguhit ng mga salitang ito ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan kung paano maging kalugud-lugod sa paningin ng Diyos. Ang Diyos ay nalulugod sa lahat ng mga nagbubukas ng buo nilang puso at sarili sa Kaniya. Sa pamamagitan ng pagbukas ng kanilang mga puso sa Kaniya, inihahayag nilang umaaasa sila sa Kaniya. Dahil sa Diyos silang umaaasang tunay, ang laman ng kanilang mga puso ay walang hanggang papuri, pasasalamat, at pagsamba sa Kaniya. Lagi nilang isinasabuhay ang laman ng kanilang mga puso sa bawat sandali ng kanilang buhay sa mundo, gaano mang kahirap itong gawin dulot ng mga matitinding tukso at pagsubok sa mundo. 

Nalulugod ang Diyos sa mga may pusong umaaasa sa Kaniya. Ang mga may pusong umaaasa sa Diyos ay namumuhay ayon sa Kaniyang kalooban at naisin. Wala silang ibang hangarin kundi ang maging kalugud-lugod sa Diyos na kanilang inaaasahan at pinananaligan. Lagi nilang isinasabuhay ang kanilang pananalig at pag-asa sa Diyos. Binubuksan nila ang kanilang mga puso sa tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos. Sa tuwing silang lahat ay Kaniyang pinagmamasdan mula sa maluwalhating kaharian ng langit, ang Diyos ay napupuspos ng tuwa. 

Isinentro ni Apostol San Pablo ang kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa sa dapat nating asahan - ang Muling Nabuhay na Panginoong Jesus Nazareno. Nagtagumpay ang Panginoong Jesus Nazareno laban sa mga puwersa ng kasalanan, kasamaan, at kamatayan sa pamamagitan ng Kaniyang Banal na Krus at Muling Pagkabuhay. Ang bunga ng tagumpay ng Panginoong Jesus Nazareno ay ang ating kaligtasan. Dahil diyan, ang tagumpay ng Panginoong Jesus Nazareno ay tagumpay rin natin. Kaya, sa Panginoong Jesus Nazareno lamang tayo dapat umasa. Buksan natin ang buo nating sarili sa tunay na pag-asang Kaniyang kaloob upang ang ating mga puso ay maging mga pusong umaaasa sa Kaniya. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag ang ugnayan ng mga salita sa nilalaman ng puso ng isang tao. Kung ano ang bukambibig ng isang tao, ito ang nasa kaniyang puso. Ito rin ang buong linaw na isinalungguhit ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa Kaniyang pangaral na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo. Ang laman ng puso ng isang tao ay nahahayag sa pamamagitan ng mga salitang kaniyang binibigkas at isinasabuhay. 

Kung nais nating maging kalugud-lugod sa paningin ng Diyos, buksan natin ang ating mga puso sa Kaniya. Maging bukas tayo sa biyaya ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. Hayaan Niyang baguhin ang ating mga puso upang ang mga ito ay maging mga pusong tunay ngang umaasa sa Kaniya. 

TAPAT AT MAAASAHAN ANG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

28 Pebrero 2025 

Biyernes ng Ikapitong Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Sirak 6, 5-17/Salmo 118/Marcos 10, 1-12 

LIVE: Banal na Misa para sa Pagdalaw ng Anak sa Ina | November 28, 2024 | 8AM Mass (YouTube)

Ang pangaral ng Poong Jesus Nazareno na itinampok sa Ebanghelyo ay nakasentro sa Sakramento ng Pag-Iisang-Dibdib o Kasal. Subalit, ang pahayag na itinampok sa Unang Pagbasa ay nakasentro sa pagbubuo ng mga ugnayan at paghahanap ng mga tapat at mabuting kaibigan. Bukod pa roon, ang Salmong Tugunan ay nakasentro sa pagiging masunurin sa mga loobin at utos ng Panginoong Diyos. Tila malayo sa isa't isa ang mga paksang tinalakay ng mga pangaral sa mga nasabing Pagbasa. Mayroon bang ang mga ito? Paano ba maiuugnay sa isa't isa ang mga ito?

Lagi tayong pinaaalalahanang piliing mabuti ang ating mga kakaibiganin. Kailangang maging mapanuri sa pagpili ng ating mga kakaibiganin. Dapat saliksiking mabuti ang ating mga makakasalamuha bago tayo magpasiya kung dapat ba tayong bumuo ng ugnayan sa kanila. Tandaan, hindi natin mapagkakatiwalaan at maaasahan ang lahat ng mga tao sa lupa. Mayroon pa ring mga tuso at mapagsamantala. Ito ang dahilan kung bakit kailangan tayong maging maingat sa pagbuo ng mga ugnayan. 

Sa pakikipagkaibigan at pagbuo ng mga ugnayan sa isa't isa, kailangan nating maging tapat at maaasahan. Tayong lahat na bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang itinatag mismo ng Poong Jesus Nazareno ay mayroong mahalagang responsibilidad na isalamin, itaguyod, ibahagi, at ipalaganap ang biyaya tunay na pag-asang kusang-loob Niyang ipinasiyang ibigay sa bawat isa sa atin. Hindi tayo dapat maging tuso, mapanlinlang, at mapagsamantala. Bagkus, dapat nating isalamin ang pagiging tapat at maaasahan ng Poong Jesus Nazareno. Ipinasiya ng Panginoong Jesus Nazareno na bahaginan tayo ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. Kaya naman, dapat tayong maging tapat at maaasahan, gaya ng Panginoong Jesus Nazareno. 

Hindi tayo binigo at siniphayo ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno kailanman. Kaya naman, habang ang bawat isa sa atin ay nakikipagkaibigan at bumubuo ng mga mahahalagang ugnayan sa kapwa, ang tunay na pag-asang ibinibigay lamang sa Mahal na Poong Jesus Nazareno ay dapat nating isalamin, ibahagi, at ipalaganap. 

KAPAYAPAANG DULOT NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

25 Pebrero 2025 

Martes ng Ikapitong Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Ika-39 na Anibersaryo ng Himagsikan ng Lakas ng Bayan sa EDSA 

Sirak 2, 1-13 (gr. 1-11)/Salmo 36/Marcos 9, 30-37

 

Maraming titulo ang Poong Jesus Nazareno. Isa sa Kaniyang mga titulo ay walang iba kundi ang titulong "Prinsipe ng Kapayapaan" (Isaias 9, 6). Sa titulong ito ng Mahal na Poong Jesus Nazareno nakasentro ang pagninilay ng Simbahan sa araw na ito. Ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi si Jesus Nazareno ay nagdudulot ng tunay na kapayapaan. Hindi gaya ng kapayapaang dulot ng mundo ang kapayapaang dulot sa atin ng Nuestro Padre Jesus Nazareno. Bagkus, ang kapayapaang hatid Niya sa atin ay ang tunay na kapayapaan. 

Ang pagiging maaasahan ng Panginoong Diyos ay buong linaw na isinalungguhit sa Unang Pagbasa at Salmong Tugunan. Isa lamang ang nais isalungguhit sa pangaral ni Sirak sa Unang Pagbasa at ng awit ng papuri ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Maaasahan natin sa bawat sandali ng pansamantala nating pamumuhay at paglalakbay sa lupa ang Panginoong Diyos. Hindi Niya tayo bibiguin kailanman. Ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoong Diyos ay lagi nating maaasahan. Bakit lagi Niyang ipagkakaloob sa atin ang biyaya ng tunay na pag-asa kung hindi naman Siya maaasahan? Kusang-loob pa nga Niya ito ginagawa. 

Sa Ebanghelyo, inilarawan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa mga apostol kung paano Niya ipagkakaloob ang tunay na kapayapaan at ang tunay na pag-asa sa lahat. Bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos, ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay mamamatay sa Krus na Banal at muling mabubuhay sa ikatlong araw. Ang tunay na kapayapaan at ang tunay na pag-asa na nagmumula lamang sa Kaniya ay Kaniyang ipagkakaloob sa lahat sa pamamagitan ng Kaniyang Krus at Muling Pagkabuhay. Ito ay kusang-loob Niyang gagawin alang-alang sa atin.

Bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahan itinatag mismo ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi si Jesus Nazareno, ang Prinsipe ng Kapayapaan, ang dapat nating ipalaganap ang tunay na kapayapaan at tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. Hindi tayo dapat maging mga tagapagbahagi at embahador ng kasinungalingan at katiwalian. 

NAKAUGAT SA HABAG AT AWA NG DIYOS ANG TUNAY NA PAG-ASA

23 Pebrero 2025 

Ikapitong Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

1 Samuel 26, 2. 7-9. 12-13.22-23/Salmo 102/1 Corinto 15, 45-49/Lucas 6, 27-38 

Larawan: Frans Francken I (1542–1616), Holy Trinity (Throne of Grace) (c. From 1575 until 1600). National Museum in Warsaw. Public Domain. 

"Maging mahabagin kayo gaya ng inyong Ama" (Lucas 6, 36). Sa mga salitang ito na binigkas ng Poong Jesus Nazareno sa Kaniyang pangaral sa Ebanghelyo nakatuon at nakasentro ang pagninilay ng Simbahan sa Linggong ito. Ipinapaalala sa atin ng Inang Simbahan sa Linggong ito na nakaugat sa habag at awa ng Diyos ang tunay na pag-asa. Hindi magkahiwalay ang habag at awa ng Diyos sa pag-asang Kaniyang dulot sa tanan. Katunayan, maaaring ituring na produkto ng habag at awa ng Panginoon ang pag-asang Kaniyang dulot sa atin. 

Hindi lamang si Jesus Nazareno ang nangaral tungkol sa habag at awa ng Diyos. Ang mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan ay nagpahayag rin tungkol sa habag at awa ng Diyos. Sa awit ng papuri na inilahad sa Salmong Tugunan, nagpatotoo tungkol sa habag at awa ng Diyos ang tampok na mang-aawit. Mayroong pag-asa dahil ang Diyos ay tunay ngang mahabagin at maawain. 

Sa Unang Pagbasa, si David ay nagpakita ng habag at awa kay Haring Saul. Kahit na pinagbantaan ni Haring Saul ang buhay ni David, ipinasiya pa rin ni David na maging maawain at mahabagin kay Haring Saul. Hindi niya tinuluyan si Haring Saul. Bagkus, ang haring si Saul ay binigyan niya ng pag-asa. Pinagkalooban ni David si Haring Saul ng isang pagkakataong baguhin ang kaniyang buhay. 

Itinuon ni Apostol San Pablo ang kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa sa bunga ng habag at awa ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoong Diyos. Dahil sa habag at awa ng Diyos, ipinagkaloob sa atin ang biyaya ng Kaniyang pagliligtas sa pamamagitan ng ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno. Magiging maluwalhati rin ang ating mga katawan, gaya Niya, dahil sa pag-asang Kaniyang kaloob sa atin. Ang kailangan nating gawin ay maging bukas sa Kaniyang habag at awa na nagdudulot ng pag-asang tunay. 

Dahil sa habag at awa ng Diyos, mayroong pag-asa. Kusang-loob na ipinagkaloob sa atin ng Diyos ang biyayang ito sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. 

SALAMIN NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

22 Pebrero 2025 

Kapistahan ng Luklukan ni Apostol San Pedro 

1 Pedro 5, 1-4/Salmo 22/Mateo 16, 13-19 

Larawan: Anton Raphael Mengs (1728–1779), Peter the Apostle (c. Between 1773 and 1776). Kunsthistorisches Museum. Public Domain. 

Ang pagdiriwang ng Kapistahan ng Luklukan ni Apostol San Pablo ay nakasentro sa pagiging bahagi ng pamayanang binuo ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Nuestro Padre Jesus Nazareno. Dahil sa Kaniyang pag-ibig, habag, at awa, ipinasiya ng Nuestro Padre Jesus Nazareno na itatag ang Kaniyang Simbahan upang maging isang pandaigdigang pamayanan para sa lahat ng mga mananampalataya sa bawat panig at sulok ng daigdig na taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya. 

Marahil mayroong mga magtataka kung ano ang ugnayan o relasyon ng Luklukan ni Apostol San Pedro sa pagiging bahagi ng tunay na Simbahang itinatag ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang pamayanang kusang-loob Niyang binuo at itinatag para sa lahat ng mga mananalig at aasa sa Kaniya. Hindi ito nangangahulugang hari ang turing natin kay Apostol San Pablo. Bagkus, ang Luklukan ni Apostol San Pedro ay isa lamang sagisag ng kapangyarihang ipinagkaloob ng Mahal na Poong Jesus Nazareno kay Apostol San Pedro at sa kaniyang mga kahalili bilang tagapamahala ng Simbahan na kilala natin bilang mga Santo Papa. Si Apostol San Pedro ang unang Santo Papa. Ito ang dahilan kung bakit ang isa sa mga titulo ng mga Santo Papa ng Simbahan ay Bikaryo ni Kristo. Mga kinatawan sila ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa mundo. 

Sa Ebanghelyo, ipinagkaloob ng Poong Jesus Nazareno ang mga susi sa kaharian ng langit kay Apostol San Pedro. Ito ay tanda ng kapangyarihang hawak ni Apostol San Pedro bilang unang Santo Papa ng Simbahan. Ang pananagutang ito ay napakalaki at napakabigat. Hindi lamang siya kinatawan ng sinumang pinuno sa lupa. Bagkus, ang kaniyang kinakatawan bilang Santo Papa ng Inang Simbahan ay walang iba kundi ang mismong Poong Jesus Nazareno. Ipinagpapatuloy ng lahat ng mga humalili sa kaniya bilang Santo Papa ng tunay na Simbahang itinatag mismo ng Poong Jesus Nazareno ang pananagutang ito. 

Tampok ang isa sa mga pangaral ng unang Santo Papa ng Simbahan na walang iba kundi si Apostol San Pedro sa Unang Pagbasa. Sa pangaral niyang ito, ipinaalala niya sa lahat ng mga bumubuo sa tunay na Simbahang tatag mismo ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang ipinangakong Mesiyas, na hindi mga panginoon, amo, at Diyos ang lahat ng mga nangangasiwa sa Simbahan. Bagkus, mga katiwala lamang sila ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ang Mahal na Poong Jesus Nazareno mismo ay ang bukod tanging Pastol ng Kaniyang Simbahan. 

Gaya ng buong linaw na inihayag ng mang-aawit sa Salmong Tugunan: "Pastol ko'y Panginoong D'yos, hindi ako magdarahop" (Salmo 22, 1). Ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay ang tunay at nag-iisang Pastol ng Simbahan. Kinakatawan Siya ng mga Santo Papa ng Simbahan, magmula kay Apostol San Pedro. 

Hindi biro ang bigat ng pananagutang iniatasan sa Santo Papa ng Simbahan. Kaya, lagi natin silang isama sa ating mga panalangin sa Poong Jesus Nazareno, ang bukal ng tunay na pag-asa, upang lagi niyang maipaalala sa atin na hindi tayo bibiguin ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno.

KATANGIAN NG MGA TUNAY NA UMAAASA SA DIYOS

21 Pebrero 2025 

Biyernes ng Ikaanim na Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Genesis 11, 1-9/Salmo 32/Marcos 8, 34-9, 1 

Ang Ebanghelyo para sa araw na ito ay tungkol sa pangaral ng Poong Jesus Nazareno tungkol sa pagsunod sa Kaniya. Pinaalalahanan ng Poong Jesus Nazareno ang lahat na hindi madaling maging Kaniyang mga tagasunod. Mayroong mga bagay na dapat isakripisyo ang lahat ng mga naghahangad na maging Kaniyang mga tagasunod. Sa pamamagitan ng mga sakripisyong ito, ipinapahayag ng Kaniyang mga tagasunod na lubos nga silang nananalig at umaaasa sa Kaniya bilang Panginoon. Tampok naman sa Unang Pagbasa ang salaysay ng toreng hindi kinumpleto sa lungsod ng Babel. Ang wika ng mga tao nang sa gayon ay hindi nila maisakatuparan ang kanilang balak na magtayo ng isang napakalaking tore na abot sa langit. 

Tiyak na may mga magtataka kung ano ang ugnayan ng salaysay na itinampok at inilahad sa Unang Pagbasa sa pangaral ng Panginoong Jesus Nazareno na inilahad sa Ebanghelyo. Ano ang ugnayan ng pangaral ng Panginoong Jesus Nazareno tungkol sa pagsunod sa Kaniya na inilahad sa Ebanghelyo sa salaysay ng hindi binuong tore sa lungsod ng Babel na itinampok at inilahad sa Unang Pagbasa? 

Isinalungguhit ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa Kaniyang pangaral tungkol sa pagsunod sa Kaniya na inilahad sa Ebanghelyo ang halaga ng kababaang-loob bilang Kaniyang mga tagasunod. Ang kababaang-loob ay nagpapahayag ng pag-asa. Tunay ngang umaaasa sa Diyos ang mga may kababaang-loob. Dahil sa Panginoong Diyos umaaasang tunay ang mga may kababaang-loob, handa silang talikuran at iwan ang lahat ng bagay upang makasunod sa Panginoong Diyos. Ito ang katangiang hindi makikita sa mga taong nagbalak na magtayo ng isang toreng aabot hanggang langit sa tampok na salaysay sa Unang Pagbasa. 

Gaya ng sabi sa Salmong Tugunan, "Mapalad ang ibinukod na bansang hinirang ng D'yos" (Salmo 32, 12b). Ang lahat ng mga taos-pusong sumusunod sa Panginoon ay laging nagpapasiyang manatiling tapat sa Kaniya sapagkat buong kababaang-loob silang nananalig at umaaasa sa Kaniya na Siyang bukal ng tunay na pag-asa. Hindi nila sinasayang at binabalewala ang pagkakataong ipinagkakaloob ng Diyos sa kanila bilang Kaniyang mga hinirang at itinalaga. Wala silang ibang naisin kundi ang maging kalugud-lugod sa paningin ng Panginoong Diyos na lubusan nilang pinananaligan at inaaasahan. Kaya, namumuhay silang may kababaang-loob. 

Walang mapagmataas na nananalig at umaaasa sa Diyos nang taos-puso. Ang lahat ng mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Diyos ay may kababaang-loob. Ito ay dahil ang kanilang buong sarili ay kanilang binubuksan sa Kaniya na Siyang bukal ng tunay na pag-asa. Dahil dito, handa silang sundin at paglingkuran ang Diyos. 

ISABUHAY ANG PANANALIG AT PAG-ASA SA DIYOS

16 Pebrero 2025 

Ikaanim na Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Jeremias 17, 5-8/Salmo 1/1 Corinto 15, 12. 16-20/Lucas 6, 17. 20-26 

Larawan: Ivan Makarov (1822–1897), Sermon on the Mount (c. 1889), Public Domain. 

Ang pangaral ng Panginoong Jesus Nazareno tungkol sa mga mapapalad at mga aba sa paningin ng Diyos ay itinampok at inilahad sa Ebanghelyo para sa Linggong ito. Isa lamang ang aral na isinalungguhit ng Panginoong Jesus Nazareno sa Kaniyang mga pahayag tungkol sa mga tunay na mapapalad at mga aba sa paningin ng Diyos. Hindi nawawalan ng pag-asa ang mga tunay na mapapalad sa paningin ng Diyos dahil ang Diyos mismo ay ang kanilang pag-asa. Sa Panginoong Diyos lamang sila nananalig at umaaasa. Isinasabuhay ng mga tunay na mapapalad sa paningin ng Diyos ang bawat katangiang inihayag ng Panginoong Jesus Nazareno tungkol sa kanila na inilahad sa Ebanghelyo bilang patunay na nananalig at umaaasa nga sila sa Diyos. 

Nakatuon sa halaga ng pagsasabuhay ng pananalig at pag-asa sa Panginoong Diyos ang pagninilay ng Simbahang sa Linggong ito. Ipinapaalala ng Simbahan sa bawat isa sa atin na hindi sapat na sabihing nananalig at umaaasa sa Diyos. Ang pananalig at pag-asa sa Diyos ay dapat isabuhay. Dapat maging bukas tayo sa pag-asang dulot ng Diyos na nagdudulot naman ng pagbabago sa atin. Binabago tayo ng Panginoon, ang bukal ng tunay na pag-asa. 

Sa Unang Pagbasa, inilahad ni Propeta Jeremias ang pahayag ng Panginoong Diyos tungkol sa mga nananalig at umaaasa sa Kaniya. Inihayag ng Panginoong Diyos nang buong linaw na mapapalad ang mga nananalig at umaaasa sa Kaniya nang lubusan. Ito rin ang inihayag ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan. Kaya naman, maaaring sabihing hindi isang bagong aral ang itinuro ng Ikalawang Persona ng Banal na Santatlo na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo. Bagkus, pinatunayan Niya sa pamamagitan ng Kaniyang pangaral na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo na Siya mismo ang Diyos na nagpahayag na pagpapalain Niya ang mga lubusang mananalig at aasa sa Kaniya nang taos-puso. 

Isinentro ni Apostol San Pablo sa dakilang tagumpay ng Poong Jesus Nazareno, ang bukal ng tunay na pag-asa, ang kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa. Ang Muling Pagkabuhay ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang bukal ng tunay na pag-asa, ay ang natatanging dahilan kung bakit mayroong saysay ang ating pananampalataya sa Kaniya. Sa pamamagitan ng Kaniyang maluwalhating tagumpay, pinagkalooban tayo ng Panginoong Jesus Nazareno ng isang panibagong buhay bilang Kaniyang hirang na sambayanang lubusang nananalig at umaaasa sa Kaniya. 

Kung tunay nga tayong nananalig at umaaasa sa Nuestro Padre Jesus Nazareno nang buong puso at kaluluwa, dapat natin itong isabuhay. Ang taos-pusong pananalig at pag-asa sa Nuestro Padre Jesus Nazareno, ang bukal ng tunay na pag-asa, ay hindi lamang ipinapahayag sa pamamagitan ng mga salita. Bagkus, dapat rin itong ipakita sa ating mga gawa. 

HINDI PAASA KUNDI NAGBIBIGAY NG TUNAY NA PAG-ASA

14 Pebrero 2025 

Paggunita kina San Cirilo, monghe, at San Metodio, obispo 

Genesis 3, 1-8/Salmo 31/Marcos 7, 31-37

"Mapalad ang pinagbigyang mahango sa kasalanan" (Salmo 31, 1a). Sa mga salitang ito mula sa Salmong Tugunan nakasentro ang taimtim na pagninilay ng Simbahan sa araw na ito. Buong linaw na isinasalungguhit ng mga salitang ito ang dulot ng tunay na pag-asang kaloob ng Diyos sa atin. Kaligtasan ang dulot ng tunay na pag-asang sa Diyos lamang nagmumula. Tayo ang magpapasiya kung ang ating mga sarili ay ating bubuksan sa biyayang ito. Pinapatunayan ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ng kusang-loob na pagligtas sa atin na tunay nga Siyang maaasahan sa bawat sandali. Hindi tayo bibuguin ng Panginoong Diyos na Siyang bukal ng tunay na pag-asa. 

Sa Unang Pagbasa, itinampok ang salaysay ng pagkalugmok ng tao sa kasalanan. Sa halip na sundin ang utos ng Panginoong Diyos bilang patunay ng pananalig at pag-asa sa Kaniya, ipinasiya nina Adan at Eba na magpatalo sa tukso ng ahas. Sinuway ng una nating mga magulang na sina Adan at Eba ang utos ng Panginoong Diyos na huwag kainin ang pinagbabawal na bunga, ang bunga mula sa Puno ng Karunungan tungkol sa Kabutihan at Kasamaan. Hindi nila nilabanan ang tukso. Hinayaan nilang lokohin at linlangin sila ng demonyo. Dahil nagpaloko sina Adan at Eba sa demonyo, pumasok sa mundo ang kasalanan. 

Ang Ebanghelyo ay tungkol sa pagpapagaling sa isang lalaking bingi at utal. Ginamit ng Poong Jesus Nazareno ang salitang "Effata" na ang ibig sabihin ay "Mabuksan" sa pagpapagaling sa lalaking ito na hindi nakakarinig at nakakapagsalita. Dahil sa Poong Jesus Nazareno, ang dating bingi at pipi ay nakakarinig at nakakapagsalita. 

Hindi lamang para sa lalaking bingi at pipi na Kaniyang pinagaling sa Ebanghelyo ang salitang ito na binigkas ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ang salitang "Effata" na nangangahulugang "Mabuksan" ay patuloy pa ring binibigkas sa bawat isa sa atin ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Sa pamamagitan nito, nakikiusap sa bawat isa sa atin ang Mahal na Poong Jesus Nazareno na buksan ang ating mga puso at sarili sa Kaniya. Kahit na hindi naman Niya kailangang gawin ito, kusang-loob pa rin Niyang ipinasiyang gawin ito dahil ayaw Niya tayo mapahamak dulot ng huwag na pag-asa, panloloko, at panlilinlang. Ipinapaalala Niya sa ating lahat sa pamamagitan nito na tunay nga natin Siyang maaasahan. Hindi Niya lolokohin o paaasahin. 

Buksan natin ang ating mga puso at sarili kay Jesus Nazareno, ang bukal ng tunay na pag-asa, na kusang-loob na lumalapit sa atin. Hindi Siya paaasa. Wala Siyang balak lokohin, linlangin, at biguin tayo. Tunay nga natin Siyang maaasahan dahil ang dulot Niya sa atin ay ang tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. 

PAGSUNOD SA BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

11 Pebrero 2025 

Paggunita sa Mahal na Birheng Maria ng Lourdes 

Isaias 66, 10-14k/Judith 13/Juan 2, 1-11 

Larawan: Virgilio Tojetti (1851–1901), Painting of the apparition of Virgin Mary to Bernadette Soubirous in the Grotto at Massabielle near Lourdes (c. 1877), Dorotheum, Public Domain. 

"Gawin ninyo ang anumang sabihin Niya sa inyo" (Juan 2, 5). Ang mga salitang ito ay binigkas ng Mahal na Birheng Maria sa mga katulong sa Kasalan sa Cana tungkol sa Mahal na Poong Jesus Nazareno. Sa mga sandaling yaon, naubusan sila ng alak para sa kasalang ito. Malaki at seryoso ang problemang ito dahil sa dami ng mga taong dumalo sa nasabing piging. Itinuro niya sa kanila sa pamamagitan ng mga salitang ito na binigkas niya sa kanila sa salaysay ng kaganapang ito na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo kung sino lamang ang makakatulong sa kanila sa problemang kanilang hinaharap sa mga sandaling yaon - ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. 

Ang araw na ito ay inilaan ng Simbahan para sa pagbibigay ng parangal at pagpugay sa Mahal na Birheng Maria sa ilalim ng kaniyang titulo bilang Birhen ng Lourdes. Ang pagdiriwang ng Simbahan sa araw na ito ay nakatuon sa pagiging tagapagturo ng Mahal na Birheng Maria. Ang Mahal na Poong Jesus Nazareno na kaniyang Anak na lubos niyang minamahal ay itinuturo niya sa bawat isa sa atin. Ang nais ng Mahal na Birheng Maria para sa atin ay maging mga tapat na tagasunod ng kaniyang Anak na iniibig niyang lubusang si Jesus Nazareno ang bawat isa sa atin. Ang pagsunod kay Jesus Nazareno nang buong katapatan hanggang sa huli ay patunay na nananalig at umaaasa tayo sa Kaniya nang lubusan.

Katulad ng nasasaad sa salaysay ng Kasalan sa Cana na itinampok sa Ebanghelyo, hindi binigo ng Panginoong Jesus Nazareno ang mga katulong sa nasabing kasalan. Pinatunayan ng Poong Jesus Nazareno sa pamamagitan ng himalang ito na nangyari sa tulong ng pakiusap sa Kaniya ng Mahal na Inang si Mariang Birhen na maaasahan nga Siyang tunay. Hinding-hindi bibiguin ng Nuestro Padre Jesus Nazareno ang mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya. 

Sa Unang Pagbasa, nagbitiw ng pangako ang Panginoong Diyos sa bayang Kaniyang hirang. Tinupad ng Diyos ang pangakong ito sa pamamagitan ng Kaniyang Bugtong na Anak na naging Anak rin ng Mahal na Birheng Maria na si Jesus Nazareno. Ito ay isa lamang patunay na hindi nambibigo ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoong Diyos. Hindi kabiguan ang dulot ng Diyos kundi tunay na pag-asa. Katunayan, sa Kaniya lamang masusumpungan ang tunay na pag-asa. 

Itinuturo sa atin ng Mahal na Inang si Mariang Birhen, ang Birhen ng Lourdes, kung sino ang dapat nating sundin. Ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi si Jesus Nazareno ay dapat nating sundin nang buong katapatan. Sa pamamagitan ng taos-pusong pagsunod sa Poong Jesus Nazareno, ipinapahayag natin sa Kaniya na sa Kaniya tayo nananalig at umaaasa nang buong puso at kaluluwa. 

SA KANIYA TAYO DAPAT MANALIG AT UMASA

9 Pebrero 2025 

Ikalimang Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Isaias 6, 1-2a. 3-8/Salmo 137/1 Corinto 15, 1-11 (o kaya: 15, 3-8.11)/Lucas 5, 1-11

 

Larawan: Raphael (1483–1520), The Miraculous Draft of Fishes (c. 1515-1516), Royal Collection of the United Kingdom, Public Domain. 

Tiyak na maraming ulit na'ng narinig ng marami sa atin ang kasabihang "Ang buhay ay parang sugal." Isa lamang ang kahulugan ng kasabihang ito. Walang katiyakan sa buhay dito sa lupa. Kaya naman, dapat marunong tayo dumiskarte. Hindi natin alam kung ano ang mga hamon at pagsubok na ibabato sa atin. Dahil dito, kinakailangang lagi tayong handang dumiskarte. Yari ang mga hindi marunong dumiskarte. Ang mga hindi marunong dumiskarte ay lalamunin nang buhay. 

Kung pagbabasehan natin ang kasabihang "Ang buhay ay parang sugal," mapapailing na lamang tayo sa ginawa ng mga unang alagad ng Panginoong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo. Sa pananaw ng mundo, itinatapon at sinasayang lamang ng mga unang alagad ng Panginoong Jesus Nazareno ang kanilang buhay sa wakas ng tampok na salaysay sa Ebanghelyo. Hindi praktikal ang kanilang ginawa sa wakas ng salaysay na tampok sa Ebanghelyo. Bakit naman nila tatalikuran at iiwanan ang kanilang hanap-buhay upang sundin ang Nazarenong ito na hindi naman kilala? Hindi ba nila alam na mahalaga ang pera sa lipunan? Paano na sila at ang kanilang pamilya? 

Bukod pa roon, sa paningin ng mundo, hindi sapat ang himalang ginawa ng Mahal na Poong Jesus Nazareno para sa kanila na tuluyang talikuran at iniwanan ang kanilang hanap-buhay. Hindi sila dapat nagpadala sa mangha. Bagkus, ang dapat ginawa ng mga alagad ay magpasalamat sa Mahal na Poong Jesus Nazareno na kusang-loob na tumulong sa kanila sa pamamalakaya. Sa tulong ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, nakahuli sila ng maraming isda. Hindi nila kinailangang iwan ang pamamalakaya na kanilang hanap-buhay. Wala silang kikitaing pera kapag iniwan nila ito. 

Anong pumasok sa isipan ng mga mamamalakayang ito at napagpasiyahan nilang tuluyang talikuran at iwan ang kanilang hanap-buhay upang sundin ang Poong Jesus Nazareno? Nagpadala lamang ba sila sa mangha dahil sa kahanga-hangang himalang isinagawa ng Poong Jesus Nazareno? Bakit ito ang kanilang pasiya? 

Hindi nagpadala sa mangha dulot ng himalang isinagawa ng Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo ang mga apostol. Bagkus, naakit sila sa habag at awang ipinakita sa kanila ng Poong Jesus Nazareno. Dahil sa habag at awa ng Poong Jesus Nazareno na tunay ngang dakila't kahanga-hanga, kusang-loob Niyang ipinasiyang tulungan ang mga mamamalakayang ito sa pamamagitan ng himalang ito. Sa pamamagitan rin ng himalang ito, itinuro sa kanila ng Poong Jesus Nazareno na naparito Siya sa mundo upang magdulot ng tunay na pag-asa. Itinuro rin Niya sa kanila kung sino nga ba ang dapat nilang asahan - Siya, ang bukal ng tunay na pag-asa. 

Sa Unang Pagbasa, kusang-loob na inialay ni Propeta Isaias ang buo niyang sarili sa Panginoong Diyos bilang propetang Kaniyang hirang at itinalaga. Inihayag ni Propeta Isaias sa pamamagitan ng kaniyang pasiyang ito na tunay nga siyang nananalig at umaaasa sa Panginoong Diyos. Dahil sa Mahal na Poon siyang nananalig at umaaasa nang buong puso, kusang-loob niyang tinanggap ang misyong bigay sa kaniya. Ito rin ang pasiya ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan. Ang bawat katagang binigkas niya nang buong puso sa bawat taludtod ng kaniyang awit ng pagpupuri sa Diyos na itinampok at inilahad sa Salmong Tugunan ay nagpapahayag ng kaniyang taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Diyos na nagpakita ng habag at awa sa kaniya. Maging si Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa, nagpasiyang manalig at umasa sa Diyos. Sa kabila ng kaniyang nakaraan bilang isang masugid na taga-usig ng Simbahan, ipinasiya pa rin ng Diyos na magpakita ng habag at awa sa kaniya sa pamamagitan ng Muling Nabuhay na Poong Jesus Nazareno na nagpakita sa kaniya habang naglalakbay siya patungong Damasco. 

Lagi tayong pinaalalahanan ng Panginoong Jesus Nazareno na dapat tayong manalig at umasa sa Kaniya nang taos-puso. Hindi Siya magsasawang gawin ito. Bilang mga mananampalatayang taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya, sa Kaniya natin ipagkatiwala ang lahat. Ipakilala rin natin si Jesus Nazareno sa lahat upang makilala ng lahat ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi Siya. 

HUWAG MATAKOT MANALIG AT UMASA SA DIYOS

7 Pebrero 2025 

Biyernes ng Ikaapat na Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Hebreo 13, 1-8/Salmo 26/Marcos 6, 14-29 

Larawan: John Rogers Herbert (1810–1890), John the Baptist reproving Herod (c. 1848). National Trust for Places of Historic Interest or Natural Beauty via Art UK. Public Domain. 

Ang Ebanghelyo para sa araw na ito ay tungkol sa pagpapakasakit at pagkamatay ng tagapaghanda ng daraanan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na walang iba kundi si San Juan Bautista sa kamay ni Herodes Antipas. Buong linaw na isinalungguhit ang kagitingan at katapatan ni San Juan Bautista hanggang sa huling sandali ng kaniyang buhay sa lupa sa kabuuan ng salaysay ng nasabing kaganapan sa Ebanghelyo. Kahit na sarili niyang buhay ang kapalit ng kaniyang taos-pusong paglilingkod sa Diyos, sa Diyos pa rin niyang ipinasiyang ialay ang kaniyang pananalig at katapatan. Ipinasiya pa rin niyang manindigan para sa Diyos nang buong kagitingan hanggang sa huli. 

Maaari namang bawiin ni San Juan Bautista ang lahat ng kaniyang mga sinabi laban kina Herodes Antipas at Herodias. Alam ni San Juan Bautista na sina Herodes Antipas at Herodias ay mga makapangyarihang tao dahil sa kanilang mga posisyon. Batid rin niyang manganganib ang kaniyang buhay kapag nasaktan ang mga damdamin nina Herodes Antipas at Herodias dahil sa mga maaanghang na salitang binibigkas niya. 

Sa halip na bawiin ang lahat ng mga maaanghang at masasakit na salitang kaniyang binigkas tungkol sa imoral na pagsasama nina Herodes Antipas at Herodias, ipinasiya pa rin ni San Juan Bautista na manindigan para sa katotohanan. Hindi natakot si San Juan Bautista na ialay ang kaniyang buhay para sa katotohanan. Inihayag ng pasiyang ito ni San Juan Bautista na umaaasa siya sa Diyos. Mas pinili ni San Juan Bautista na manindigan para sa katotohanan dahil ang katotohanan ay nagmumula sa Diyos na kaniyang pinananaligan at inaaasahan. 

Pinaalalahanan tayo ng manunulat ng Sulat sa mga Hebreo sa kaniyang pangaral na itinampok at inilahad sa Unang Pagbasa na dapat tayong umasa sa Diyos. Ang pag-asa sa Diyos ay mapapatunayan natin sa pamamagitan ng mga kilos at salita. Dapat nating isabuhay ang ating pananalig at pag-asa sa Diyos. Inihayag ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan na wala siyang takot mamuhay nang banal at kalugud-lugod sa Diyos dahil sa Kaniya siya nananalig at umaaasa nang taos-puso. 

Bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahan, hindi tayo dapat matakot mamuhay nang banal at kalugud-lugod sa paningin ng Panginoon. Hindi dapat maging hadlang ang lahat ng mga tukso at pagsubok sa buhay sa mundong ito sa pamumuhay nang banal at kalugud-lugod sa paningin ng Diyos. Ang pamumuhay nang banal at kalugud-lugod sa paningin ng Panginoong Diyos ay magpapatunay na tunay nga tayong nananalig at umaaasa sa Kaniya. 

MAAASAHANG ILAW

2 Pebrero 2025 

Kapistahan ng Pagdadala kay Jesus Nazareno na Panginoon sa Templo 

Malakias 3, 1-4/Salmo 23/Hebreo 2, 14-18/Lucas 2, 22-40 (o kaya: 2, 22-32) 

Larawan: Louis de Boullogne, La Présentation de Jésus au temple (c. 17th century), Public Domain.

Sabi sa Antipona sa Prusisyon patungong Simbahan sa Kapistahang buong ringal na ipinagdiriwang ng Simbahan sa espesyal na araw na ito: "Si Hesukristo ang Ilaw na sa lahat ay tatanglaw. Nagbibigay karangalan sa unang bayang hinirang ng Poon nating Maykapal." Nakasentro sa mga salitang ito na hango mula sa Awit-Papuri ni Simeon na inilahad sa salaysay ng Pagdadala sa Sanggol na si Jesus Nazareno sa Templo sa Ebanghelyo ang Kapistahang ipinagdiriwang ng Inang Simbahan sa araw na ito. Ang tunay na liwanag ay walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno.  

Inilaan ng Simbahan ang ikalawang araw ng Pebrero para sa taunang pagdiriwang ng Kapistahan ng Pagdadala kay Jesus Nazareno na Panginoon sa Templo. Ang Banal na Sanggol na si Jesus Nazareno ay dinala ng Mahal na Inang si Mariang Birhen at ni San Jose sa Templo upang ihandog Siya sa Diyos. Bagamat si Jesus Nazareno ay tunay na Diyos, buong kababaang-loob pa rin Niyang sinunod ang kalooban ng Ama. Niloob ng Amang nasa langit na dalhin ng Mahal na Inang si Mariang Birhen at ni San Jose ang Banal na Sanggol na si Jesus Nazareno sa Templo 40 araw makalipas ang Kaniyang Pagsilang alinsunod sa Kautusan. 

Ang buong salaysay ng Pagdadala kay Jesus Nazareno na Panginoon sa Templo ay itinampok at inilahad sa Ebanghelyo. Buong linaw na isinalungguhit sa kabuuan ng salaysay ng nasabing kaganapan na itinatampok at inilahad sa Ebanghelyo ang tunay na dahilan kung bakit Siya dumating sa mundo. Dumating Siya upang ipalaganap ang Kaniyang liwanag. Katunayan, ang Nazareno mismo ay ang tunay na ilaw. Papawiin mismo ni Jesus Nazareno ang kadilimang bunga ng mga puwersa ng kasalanan. Sa pamamagitan nito, si Jesus Nazareno ay magdudulot ng tunay na pag-asa. 

Buong linaw na isinalungguhit ng mga Pagbasa para sa Kapistahang buong ringal na ipinagdiriwang ng Simbahan sa araw na ito na dumating ang tunay na liwanag na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno upang maghatid ng tunay na pag-asa sa lahat. Sa Unang Pagbasa, inilahad ang pangako ng Panginoong Diyos. Darating Siya sa itinakdang panahon alang-alang sa Kaniyang bayan. Isinalungguhit ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan ang katotohanang walang ibang hari kundi ang Panginoon. Nakasentro naman sa misyon ng Mahal na Poong Jesus Nazareno bilang ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas ang pangaral ng manunulat ng Sulat sa mga Hebreo na itinampok at inilahad sa Ikalawang Pagbasa para sa Kapistahang ito. Ang tunay na liwanag na walang iba kundi ang Panginoong Jesus Nazareno ay dumating upang iligtas ang buong sangkatauhan sa pamamagitan ng Kaniyang Krus at Muling Pagkabuhay. Sa pamamagitan nito, naghatid Siya ng tunay na pag-asa sa lahat. 

Mayroong ilaw na maaasahan. Ang maaasahang ilaw ay walang iba kundi ang tunay na liwanag na si Jesus Nazareno. Bilang tunay na liwanag, tayong lahat ay Kaniyang iniligtas. Sa pamamagitan nito, tayong lahat ay dinulutan Niya ng tunay na pag-asa.