HIMALANG NAGDUDULOT NG PAG-ASA

9 Disyembre 2024 

Dakilang Kapistahan ng Kalinis-Linisang Paglilihi sa Mahal na Birheng Maria 

Genesis 3, 9-15. 20/Salmo 97/Efeso 1, 3-6. 11-12/Lucas 1, 26-38 

Larawan: Diego Velázquez (1599–1660), Immaculate Conception (Between 1618 and 1620), Focus-Abengoa Foundation, Public Domain. 

Ang Dakilang Kapistahang ipinagdiriwang ng Simbahan sa araw na ito ay nakasentro sa isang biyayang ipinagkaloob ng Diyos na nagpapalala sa lahat na sa Kaniya lamang nagmumula ang tunay na pag-asa. Bago siya isilang ng kaniyang inang si Santa Ana, iniligtas ng Diyos ang Mahal na Birheng Maria mula sa bahid ng kasalanan. Walang bahid o dungis ng kasalanan ang Mahal na Inang si Mariang Birhen dahil sa kahanga-hangang himalang isinagawa ng Diyos sa sandaling ipinaglihi siya sa sinapupunan ng kaniyang inang si Santa Ana. Sa pamamagitan ng kahanga-hangang himalang ito na ginawa ng Diyos, pinatunayan Niyang Siya mismo ang bukal ng tunay na pag-asa. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag ng Panginoong Diyos ang Kaniyang dakilang plano. Ang dakilang planong ito ng Panginoong Diyos ay magdudulot ng kaligtasan sa tanan. Sa pamamagitan nito, ang Panginoong Diyos ay nagdulot ng pag-asa sa sangkatauhang nalugmok sa kasalanan. Bagamat nalugmok ang sangkatauhan dahil sa pasiya nina Adan at Eba na suwayin ang utos ng Panginoong Diyos, ipinasiya pa rin Niyang hindi talikuran at pabayaan ang sangkatauhan. Ipinasiya ng Panginoong Diyos na kumilos upang hindi tuluyang mapahamak ang sangkatauhang Kaniyang nilikha. 

Tampok sa salaysay sa Ebanghelyo para sa Dakilang Kapistahang ipinagdiriwang sa araw na ito ang katuparan ng pangakong binitiwan ng Diyos sa Unang Pagbasa. Ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay ang babaeng inilarawan ng Diyos sa pangakong inihayag Niya sa Unang Pagbasa. Ito ang dahilan kung bakit ipinagkaloob sa kaniya ng Diyos ang biyaya ng Kaniyang pagliligtas sa sandaling ipinaglihi siya ni Santa Ana. Dahil dito, ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay isinilang na walang kasalanan. Sa pamamagitan ng milagrong ito, pinagindapat ng Diyos ang Mahal na Birheng Maria upang maging ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Jesus Nazareno. 

Itinuon ni Apostol San Pablo ang kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa sa dahilan kung bakit ipinasiya ng Diyos na iligtas ang Mahal na Inang si Mariang Birhen mula sa bahid ng kasalanan sa sandaling ipinaglihi siya sa sinapupunan ni Santa Ana. Dahil sa pag-ibig, habag, at awa, ipinasiya ng Diyos na gawin ang himalang ito. Ginawa ng Diyos ang kahanga-hangang himalang ito alang-alang sa atin. Ang kahanga-hangang himalang ito ay isa lamang bahagi ng Kaniyang plano upang tayong lahat ay iligtas mula sa kasalanan at kamatayan sa pamamagitan ng Poong Jesus Nazareno. 

Gaya ng inihayag nang buong linaw ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan, ang Diyos ay puspos ng habag at awa para sa atin. Ang mga kahanga-hangang gawa ng Diyos ay sumasalamin sa Kaniyang dakilang pag-ibig, habag, at awa. Katunayan, tayo nga mismo ang dahilan kung bakit ginagawa ng Panginoong Diyos ang lahat ng mga kahanga-hangang bagay na ito. 

Dahil sa dakilang pag-ibig, habag, at awa ng Diyos, tayong lahat ay ipinasiya Niyang iligtas sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay iniligtas ng Diyos mula sa bahid ng kasalanan bago siya isilang ng kaniyang inang si Santa Ana upang maging marapat maging ina ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Ang Diyos ay nagdulot ng pag-asa sa lahat sa pamamagitan nito. 

PAG-ASANG DULOT NG TAGAPAGLIGTAS

8 Disyembre 2024

Ikalawang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (K) 

Baruc 5, 1-9/Salmo 125/Filipos 1, 4-6. 8-11/Lucas 3, 1-6 

Larawan: David Teniers the Younger (1610–1690), The Preaching of John the Baptist (c. Before 1625), Christie's New York auction of 29 October 2019 lot 73, Public Domain.

Ang Ebanghelyo tuwing sasapit ang Ikalawang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon o Adbiyento ay laging tungkol sa pangangaral ni San Juan Bautista sa Ilog Jordan. Ito ang misyong ibinigay sa kaniya ng Panginoong Diyos. Buong katapatang tinupad ni San Juan Bautista ang kaniyang misyon at tungkulin bilang tagapagpauna ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na kaloob ng Amang nasa langit na walang iba kundi ang kaniyang kamag-anak na si Jesus Nazareno. 

Marahil maitatanong ng marami kung ano naman ang napala ni San Juan Bautista sa pamamagitan ng pagtupad sa misyong ito na kaloob sa kaniya ng Diyos. Hindi lingid sa kaalaman ni San Juan Bautista na mayroong mga matitigas ang ulo na tutungo sa Ilog Jordan upang umusiyoso lamang at hindi isasapuso ang kaniyang mga pangaral tungkol sa biyaya ng pagliligtas ng Diyos sa pamamagitan ng Mesiyas. Ang mga turo ni San Juan Bautista tungkol sa taos-pusong pagsisisi at pagbabalik-loob sa Diyos ay papasok sa isang tainga at lalabas sa kabilang tainga. Hindi naman nila isasabuhay ang mga ito, ilang ulit mang mangaral sa tanan si San Juan Bautista tungkol sa mga nasabing paksa. 

Kung alam ni San Juan Bautista na hindi lahat ay makikinig sa kaniya, bakit pa rin niya ito ipinagpatuloy? Bakit hindi siya nagreklamo sa Panginoong Diyos at sinabing wala namang saysay ang misyong ito dahil hindi naman makikinig sa kaniya ang lahat ng taong pupunta sa kaniya sa Ilog Jordan? Isa lamang ang dahilan kung bakit hindi ito ginawa ni San Juan Bautista - ang humirang at nagtalaga sa Kaniya ay ang mismong bukal ng pag-asa. Sa Diyos lamang nagmumula ang tunay na pag-asa. 

Nakatuon ang mga Pagbasa sa pagiging bukal ng pag-asa ng Panginoong Diyos. Mga salitang nagbibigay ng pag-asa sa Herusalem ang inilahad sa Unang Pagbasa. Hindi magtatagal ang pamumuhay ng mga taga-Herusalem sa kadiliman. Darating rin ang panahong mamumuhay sila sa liwanag na nagmumula sa Panginoong Diyos. Buong linaw na nagpahayag tungkol sa mga kahanga-hangang gawa ng Diyos ang tampok na mang-aawit sa Salmo Responsoryo. Sa pamamagitan nito, naging mensahero ng bukal ng pag-asa na walang iba kundi ang Panginoong Diyos ang tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Isinentro ni Apostol San Pablo ang kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa sa Ikalawang Pagdating ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa wakas ng panahon. Muling babalik ang Poong Jesus Nazareno bilang Hari at Hukom sa wakas ng panahon upang maghatid ng pag-asa sa lahat ng mga magpapasiyang manatiling tapat sa Kaniya hanggang sa huli. 

Hindi takot, ligalig, at pangamba. Bagkus, ang dulot ng Panginoong Diyos ay pag-asa sa lahat. Siya ang bukal ng pag-asa. 

UMASA SA MAHABAGING PANGINOON

6 Disyembre 2024 

Biyernes sa Unang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon 

Isaias 29, 17-24/Salmo 26/Mateo 9, 27-33

Larawan: Jesus heals two blind men by Julius Schnorr, 19th century. Public Domain. 

Ang Ebanghelyo para sa araw na ito ay tungkol sa pagpapagaling ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa dalawang bulag na lalaki. Isinalamin ng paglapit at pagdulot ng dalawang bulag na lalaking ito sa Poong Jesus Nazareno ang kanilang pananalig at pag-asa sa Kaniya. Nanalig at umasa silang pagagalingin sila ni Jesus Nazareno. Ang hiling ng dalawang bulag na lalaking ito ay pinagbigyan ng Nazareno bilang tugon sa kanilang pananalig at pag-asa sa Kaniya. 

Sa Unang Pagbasa, inilahad ni Propeta Isaias ang pangako ng Panginoong Diyos. Ang mga salitang inilahad ni Propeta Isaias ay mga salitang nagdudulot ng pag-asa. Hindi takot at pangamba kundi pag-asa. Ito ang layunin ng pangako ng Panginoong Diyos na inilahad ni Propeta Isaias sa Unang Pagbasa. Nais ng Panginoong Diyos na umasa lamang sa Kaniya ang Kaniyang bayan dahil hindi Siya nakakalimot. 

Buong linaw na inihayag ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan sa lahat ang kaniyang pag-asa sa Diyos. Sa Diyos lamang siya umaaasa sa bawat sandali ng kaniyang buhay sa mundo. Ipinagkakatiwala niya sa Diyos ang lahat ng bagay. Laging panatag ang loob ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan dahil lagi siyang umaasa sa Panginoong Diyos. 

Ipinapaalala sa atin sa araw na ito na mayroon tayong maaasahan sa bawat sandali ng ating buhay. Ang Diyos ay lagi nating maaasahan. Umasa tayo sa Kaniyang habag, pag-ibig, kagandahang-loob, at awa. Hindi Niya tayo bibiguin. 

PAG-ASANG DULOT NG KANIYANG PAGDATING

1 Disyembre 2024 

Unang Linggo sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon (K) 

Jeremias 33, 14-16/Salmo 24/1 Tesalonica 3, 12-4, 2/Lucas 21, 25-28. 34-36

Larawan: Jan Provoost (1462–1525/1529), The Last Judgement (c. 1505), Fogg Museum, Netherlands Institute for Art History, Public Domain. 

Ang bawat Liturhikal na Taon ay laging sinisimulan ng Simbahan sa pamamagitan ng pagpasok sa Panahon ng Pagdating ng Panginoon na tiyak na kilala ng nakararami sa tawag na Adbiyento. Sa panahong ito ng Adbiyento, isinasalungguhit ang halaga ng mataimtim at puspusang paghihintay at paghahanda para sa pagdating ni Kristo. 

Sa panahong ito, ang Simbahan ay nakasentro sa dalawang pagdating ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ang Kaniyang unang pagdating bilang ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas at ang Kaniyang ikalawang pagdating bilang Hari at Hukom ng mga nangabubuhay at nangamatay na tao na magaganap sa wakas ng panahon. Noong una Siyang dumating sa mundong ito bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na kaloob ng Diyos para sa ikaliligtas ng buong sangkatauhan, dumating si Kristo bilang isang munting sanggol na lalaki na ipinanganak ng Mahal na Inang si Mariang Birhen. Buong galak itong ginugunita ng Inang Simbahan tuwing sasapit ang ika-25 araw ng Disyembre taun-taon. Subalit, hindi lamang iyon ang pagdating ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na pinagtutuunan ng pansin ng Simbahan sa panahong ito. Nakatuon rin ang Simbahan sa ikalawang pagdating ng Mahal na Poong Jesus Nazareno bilang maluwalhating Hari at Hukom na magaganap sa wakas ng panahon sa panahong ito. Hindi man natin alam ang eksaktong araw at oras kung kailan magaganap ito, tayong lahat, bilang mga bumubuo sa Kaniyang Simbahan, ay naniniwalang babalik muli sa wakas ng panahon ang Mahal na Poong Jesus Nazareno bilang Hari at Hukom. 

Bagamat ang Kaniyang ikalawang pagdating ay hindi magiging katulad ng Kaniyang unang pagdating, ang isinagawa ng Nuestro Padre Jesus Nazareno noong una Siyang dumating ay muli Niyang isasagawa sa Kaniyang ikalawang pagdating. Magiging iba nga lamang ang paraan nito. Subalit, kung ano ang Kaniyang isinagawa noong una Siyang dumating, iyon pa rin ang Kaniyang gagawin sa Kaniyang muling pagdating sa mundong ito. Ito'y walang iba kundi ang maghatid ng kaligtasan, tuwa, galak, at pag-asa sa tanan. Noong una Siyang pumarito sa mundong ito, ginawa ito ng Panginoong Jesus Nazareno sa pamamagitan ng Krus na Banal at Muling Pagkabuhay. Sa muling pagparito ng Poong Jesus Nazareno sa lupa, muli Niya itong gagawin bilang dakilang Hari at Hukom sa pamamagitan ng pagligtas sa lahat ng magpapasiyang manatiling tapat sa Kaniya hanggang sa huli. 

Nakatuon ang mga Pagbasa para sa Linggong ito sa pag-asang hatid ng Panginoong Jesus Nazareno. Sa Unang Pagbasa, ipinangako ng Panginoong Diyos na darating ang Mesiyas upang iligtas ang Kaniyang bayan. Ang mga salitang ito mula sa Panginoong Diyos na inilahad ng propetang si Jeremias ay mga salitang naghahatid ng pag-asa. Isa lamang ang dahilan kung bakit nagbitiw Siya ng ganitong uri ng pangako - nais ng Panginoong Diyos na magbigay ng pag-asa sa Kaniyang bayan. 

Ipinaalala ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na isa lamang ang nagdudulot ng tunay na pag-asa sa tanan. Ang Diyos lamang ang nagdudulot ng tunay na pag-asa sa lahat. Katunayan, Siya pa nga mismo ang bukal ng tunay na pag-asa. Hindi ito matatagpuan o masusumpungan sa mundo. Bagkus, matatagpuan lamang natin sa Panginoong Diyos ang tunay na pag-asa.

Gaya ng pangakong binitiwan ng Panginoong Diyos na inilahad ni Propeta Isaias nang buong linaw sa Unang Pagbasa, ang Panginoong Jesus Nazareno ay nagbitiw ng mga salitang nagbibigay ng pag-asa sa mga apostol sa Ebanghelyo. Sa pamamagitan ng pagsasalita sa mga apostol tungkol sa Kaniyang ikalawang pagdating sa salaysay na itinampok sa Mabuting Balita, ang Poong Jesus Nazareno ay nagbigay ng pag-asa sa Kaniyang mga tagasunod. 

Hindi ikinahiya ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan ang kaniyang pag-asa sa Panginoong Diyos. Katunayan, buong pananalig pa nga niyang ipinagmalaki na sa Panginoong Diyos lamang nagmumula ang kaniyang pag-asa. Sa kabila ng iba't ibang mga hirap, pagsubok, tiisin, at sakit sa buhay dito sa mundo, puspos pa rin siya ng pag-asa, galak, at tuwa dahil sa Panginoong Diyos. 

Walang balak magdulot ng sindak, takot, at pangamba sa lahat ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. Bagkus, ang Kaniyang dulot sa lahat ay kaligtasan at pag-asa. 

NAIS BA NATIN SIYA MAKAPILING?

29 Nobyembre 2024 

Biyernes ng Ika-34 o Huling Linggo sa Karaniwang Panahon (II) 

Pahayag 20, 1-4. 11-21, 2/Salmo 83/Lucas 21, 29-33 

Larawan: Attributed to Johann Heiss (1640–1704), The Last Judgment (c. 1685), Diözesanmuseum St. Afra, photograph taken by Mateus2019, CC BY-SA 4.0 ( Attribution-Share Alike 4.0 International). 

Ang Unang Pagbasa para sa araw na ito ay tungkol sa tagumpay ng Diyos sa wakas ng panahon. Sa huling digmaan sa pagitan ng Diyos at ng demonyong si Satanas, ang Diyos ay mananaig sa huli. Matapos magtagumpay ang Diyos laban sa demonyo, ang lahat ng mga mananatiling tapat sa Kaniya hanggang sa huli ay makakapiling Niya sa bagong langit at bagong lupa. Tunay na pagbabago ang dulot ng tagumpay ng Diyos. 

Sa Ebanghelyo, ang Poong Jesus Nazareno ay nagsalita tungkol sa Kaniyang muling pagdating sa wakas ng panahon. Darating Siya bilang maluwalhating Hari at Hukom. Isa lamang ang dahilan kung bakit ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay babalik sa wakas ng panahon bilang dakilang Hari at Hukom. Ang lahat ng mga mananatiling tapat sa Panginoong Jesus Nazareno hanggang sa huli ay Kaniyang ililigtas. Gagawin ng Nuestro Padre Jesus Nazareno ang mga bagay na inilarawan sa Unang Pagbasa. 

Inilarawan ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan ang ugnayan ng mga salita ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo sa mga bagay na nakita ni Apostol San Juan sa pangitaing kaniyang inilahad sa Unang Pagbasa. Nais ng Diyos na makapiling sa maluwalhati Niyang kaharian ang lahat magpakailanman. Iyon nga lamang, hindi Niya ito magawa sapagkat mayroon ring kalayaan ang bawat tao na magpasiya para sa kani-kanilang mga sarili. 

Walang ibang hangarin ang Mahal na Poong Jesus Nazareno kundi makapiling tayo magpakailanman. Kung ito rin ang ating naisin, dapat nating tahakin ang landas ng kabanalan bilang paghahanda para sa pamumuhay kasama Niya magpakailanman. 

PAG-IBIG AT HABAG NG TUNAY NA WALANG HANGGAN AT DAKILANG HARI

27 Nobyembre 2024

Dakilang Kapistahan ng Pagkahari ng Panginoong Hesukristo sa Sanlibutan [B] 

Daniel 7, 13-14/Salmo 92/Pahayag 1, 5-8/Juan 18, 33b-37 

Larawan: Matthias Stom  (fl. 1615–1649), Christ Before Pilate (c. Between 1633 and 1640), Christie's London auction of 8 July 2014 lot 34, Public Domain. 

Tuwing Taon B sa Kalendaryo ng Simbahan, ang Ebanghelyo para sa huling Linggo sa Kalendaryo ng Simbahan na walang iba kundi ang Dakilang Kapistahan ng Pagkahari ng Panginoong Hesukristo sa Sanlibutan (Kristong Hari) ay tungkol sa paliwanag ng Mahal na Poong Jesus Nazareno tungkol sa Kaniyang pagkahari sa harapan ni Poncio Pilato. Bilang tugon sa mga tanong ni Pilato tungkol sa mga ipinaratang ng Sanedrin laban sa Kaniya, inilarawan ng Poong Jesus Nazareno kung anong uri Siyang hari at ang dahilan kung bakit Siya dumating sa mundong ito. 

Sa Unang Pagbasa, nagsalita si Propeta tungkol sa kaluwalhatian ng tunay at walang hanggang Hari na walang iba kundi ang Panginoon, gaya ng kaniyang nakita sa isang pangitain. Nakatuon rin sa paksang ito ang mga salita ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Ito rin ang paksang pinagtuunan ng pansin ni Apostol San Juan sa kaniyang pahayag sa Ikalawang Pagbasa. Ang Poong Jesus Nazareno ay ang tunay at nag-iisang walang hanggan at dakilang Hari. Pansamantala lamang ang pagkahari o pamumuno ng lahat ng mga hari at pinuno dito sa mundong ito. Walang hanggan ang maluwalhating pagkahari ng Poong Jesus Nazareno. 

Kaya naman, maaaring ituring na isang kabalintunaan ang kaganapang tampok sa salaysay sa Mabuting Balita para sa Linggong ito. Ang Hari ng mga hari, ang tunay na walang hanggan at dakilang Hari, na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno ay nililitis ng isang gobernador, ang gobernador ng Judea na walang iba kundi si Poncio Pilato. Hindi ba hari si Jesus Nazareno habang gobernador lamang si Pilato? Bukod pa roon, wala ring saysay ang mga paratang laban kay Jesus Nazareno. Iyon nga lamang, tahimik si Jesus Nazareno sa mga sandaling yaon. Bakit? Hindi ba dapat ginamit ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ang Kaniyang kapangyarihan bilang tunay na Diyos at Hari upang patunayan kay Pilato na Siya nga ang Hari ng mga Hari? Bakit hindi ito ginawa ng Mahal na Poong Jesus Nazareno? 

Ang Poong Jesus Nazareno na mismo ang nagsabi kung bakit hindi Siya gumamit ng dahas upang maipagtanggol ang Kaniyang sarili at patunayan ang Kaniyang pagiging hari. Sabi ng Poong Jesus Nazareno nang buong linaw kay Pilato na hindi nagmula o matatagpuan sa sanlibutang ito ang Kaniyang kaharian (Juan 18, 36). Bukod pa roon, idinagdag ng Poong Jesus Nazareno na naparito Siya sa mundo upang magpatotoo sa katotohanan (Juan 18, 37). Ipinasiya ng Hari ng mga Hari na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno na iwan ang maningning at maluwalhati Niyang kaharian sa langit at pumarito sa lupa upang magpatotoo sa katotohanan sa tanan. 

Hindi naman kinailangang bumaba mula sa langit ang Poong Jesus Nazareno upang magpatotoo sa katotohanan sa sangkatauhan. Kung tutuusin, hindi naman Niya tayo kailangan. Sasambahin naman Siya ng lahat ng mga anghel sa Kaniyang kaharian sa langit. Maaari na lamang Niya pabayaan ang sangkatauhan na tuluyang mapahamak dulot ng kasinungalingan. 

Bagamat hindi kinailangang bumaba mula sa langit ang Panginoong Jesus Nazareno upang magpatotoo sa katotohanan sa sangkatauhan, kusang-loob pa rin Niya itong ipinasiyang gawin. Ipinaliwanag sa Ikalawang Pagbasa kung bakit ang Nuestro Padre Jesus Nazareno ay nagpasiyang bumaba mula sa langit at pumarito sa mundong ito upang magpatotoo sa katotohanan sa lahat. Sabi sa Ikalawang Pagbasa na tayong lahat ay Kaniyang inibig (Pahayag 1, 5). Pag-ibig. Dahil sa pag-ibig, ang Hari ng mga Hari na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno ay dumating sa daigdig upang magpatotoo sa katotohanan sa tanan. 

Isa lamang ang tunay na walang hanggan at dakilang Hari. Ang Haring ito ay tunay ngang mahabagin at mapagmahal. Hindi Niya tayong pinabayaang mapahamak dahil sa panlilinlang at pananamantala sa atin ng mga puwersa ng kadiliman at kasalanan. Bagkus, ipinasiya Niya tayong iligtas sa pamamagitan ng Kaniyang pagpapatotoo sa katotohanan na isinasalamin ng Kaniyang Krus na Banal at Muling Pagkabuhay. Ang Haring ito ay walang iba kundi si Kristong Hari, ang Nuestro Padre Jesus Nazareno. 

ANG DAPAT IHANDOG SA KANIYA

22 Nobyembre 2024 

Paggunita kay Santa Cecilia, dalaga at martir 

Pahayag 10, 8-11/Salmo 118/Lucas 19, 45-48 

Larawan: Luca Giordano (-1705), Expulsion of the Moneychangers from the Temple (c. 1675), Hermitage Museum, Public Domain. 

Ang Ebanghelyo para sa araw na ito ay tungkol sa paglilinis sa Templo. Pinalayas ng Panginoong Jesus Nazareno ang mga nagpapalit ng salapi at mga nagtitinda ng mga kalapati at mga tupa mula sa Templo. Ang Unang Pagbasa naman ay tungkol sa isa sa mga pangitain ni Apostol San Juan sa aklat ng Pahayag. Sa pangitaing inilahad sa Unang Pagbasa para sa araw na ito, kinain ni Apostol San Juan ang kasulatang hawak ng anghel na nakatuntong sa dagat at sa lupa, gaya ng iniutos sa kaniya ng anghel na iyon. Pagkatapos gawin iyon, si Apostol San Juan ay inutusan ng nasabing anghel na magpahayag tungkol sa mga tao, wika, hari, at bansa. 

Tiyak na mayroong ilang magtataka kung ano ang ugnayan o koneksyon ng pangitain ni Apostol San Juan sa Unang Pagbasa at ng kaganapang isinalaysay sa Ebanghelyo. Ano ang ugnayan ng pangitain ni Apostol San Juan sa Unang Pagbasa sa isinagawang paglilinis sa Templo na isinalaysay sa Ebanghelyo? 

Buong linaw na inihayag ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan: "O kay tamis na namnamin ang utos Mong bigay sa 'min" (Salmo 118, 103a). Inilarawan niya sa pamamagitan nito ang halaga ng pakikinig at pagsunod sa mga utos at loobin ng Diyos. Pinapatunayan ng mga taos-pusong nakikinig at sumusunod sa mga utos at loobin ng Diyos ang kanilang taos-pusong pag-ibig, pananalig, at pagsamba para sa Kaniya. Ang nararapat sa Panginoong Diyos ay kanilang inihahandog sa Kaniya. 

Ipinapaalala sa atin sa araw na ito kung ano ang dapat lagi nating gawin. Ang bawat sandali ng ating buhay sa pakikinig at pagsunod sa mga utos at loobin ng Diyos nang buong katapatan. Sa pamamagitan nito, taos-puso nating inialay sa Diyos kung ano ang nararapat. Nararapat lamang Siyang mahalin, panaligan, at sambahin nang may taos-pusong katapatan.