BUSILAK ANG KALOOBAN NG MGA TAOS-PUSONG DUMARAKILA SA KANIYA

05 Enero 2026 

Lunes kasunod ng Pagpapakita ng Panginoon 

Ikaanim na Araw ng Pagsisiyam ng Nuestro Padre Jesus Nazareno 

1 Juan 3, 22-4, 6/Salmo 2/Mateo 4, 12-17. 23-25 

Buong linaw na inihayag ng Poong Jesus Nazareno sa simula ng Kaniyang ministeryo na itinampok at inilahad sa salaysay sa Ebanghelyo: "Pagsisihan ninyo't talikdan ang inyong mga kasalanan, sapagkat malapit nang maghari ang Diyos" (Mateo 4, 17). Ang mga salitang ito na buong linaw na binigkas ng Poong Jesus Nazareno sa mga tao sa simula ng Kaniyang pampublikong ministeryo na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo ay ang sentro ng pagninilay Simbahan sa araw na ito. Inilarawan sa mga salitang ito kung paano magiging taos-puso ang pagdakila sa Poong Jesus Nazareno. Bilang mga debotong misyonero ng Poong Jesus Nazareno, kailangang maging busilak ang mga puso at loobin ng bawat isa sa atin upang maidakila natin Siya nang taos-puso. 

Sa Unang Pagbasa, si Apostol San Juan ay nangaral tungkol sa pagiging masunurin sa mga utos at loobin ng Diyos. Kapag ang mga utos at loobin ng Diyos ay ating tinupad at sinundan, dinarakila natin ang Diyos nang taos-puso. Ang mga sumusunod sa mga utos at loobin ng Diyos ay may busilak at dalisay na puso. Pinahihintulutan nila ang Diyos na gawing dalisay at busilak ang kanilang mga puso. Dahil dito, nagbago nang tuluyan ang kanilang mga buhay. Ito ang dahilan kung bakit nakakapaghandog sila ng pagdakilang taos-puso sa Diyos. Lagi nilang dinarakila ang Diyos sa pamamagitan ng kanilang pasiyang mamuhay ayon sa Kaniyang kalooban. 

Kahit na sa mga hari at tagapamuno ng lahat ng mga bansa binigkas ang mga salita ng lingkod ng Diyos na itinampok at inilahad sa Salmong Tugunan, ito rin ay para sa lahat. Anuman ang ating posisyon at kalagayan sa buhay, tayong lahat ay kailangang mamuhay ayon sa kalooban ng Diyos. Sa pamamagitan nito, taos-puso natin Siyang dinarakila sa bawat oras at sandali ng ating pansamantalang paglalakbay sa lupa. 

Laging binubuksan ng mga tunay na deboto ng Poong Jesus Nazareno ang kanilang mga puso at loobin sa Kaniya. Pinahihintulutan nila Siyang baguhin ang kanilang mga buhay nang sa gayon ay magkaroon sila ng isang pusong busilak at dalisay. Dahil sa pagka-busilak ng kanilang mga puso, namumuhay sila ayon sa Kaniyang kalooban. 

DALISAY NA PAGDAKILA SA SALITANG NAGKATAWANG-TAO

04 Enero 2025

Dakilang Kapistahan ng Pagpapakita ng Panginoon 

Ikalimang Araw ng Pagsisiyam sa Karangalan ng Nuestro Padre Jesus Nazareno 

Isaias 60, 1-6/Salmo 71/Efeso 3, 2-3a. 5-6/Mateo 2, 1-12 

Larawan: Anonymous - After Georg Pencz (1500–1550), Adoration of the Magi (c. 1530s). Wawel Cathedral. Public Domain. 

Ang pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ng Pagpapakita ng Panginoon ay nakatuon sa kaganapang itinampok at inilahad sa salaysay sa Ebanghelyo para sa maringal na pagdiriwang na ito. Sa salaysay na tampok sa Ebanghelyo para sa pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ng Pagpapakita ng Panginoon, ang Banal na Sanggol na isinilang ng Mahal na Birheng Maria sa isang hamak na sabsaban noong sumapit ang gabi ng unang Pasko na walang iba kundi ang Panginoong Jesus Nazareno ay tumanggap ng taos-pusong pagdakila mula sa mga pantas na nagpasiyang maglakbay nang malayo mula sa kanilang kinaroroonan sa Silangan patungo sa Kaniyang kinaroroonan. 

Para sa mga pantas, hindi naging hadlang ang distansya mula sa Silangan patungo sa kinaroroonan ng Banal na Sanggol na napakahaba. Hindi nila hinayaang pigilin sila ng napakahabang distansyang ito upang dakilain ang Banal na Sanggol. Ito ay dahil ang hangad ng mga pantas ay dakilain ang Banal na Sanggol. Bukal sa kanilang mga puso at loobin ang kanilang pasiyang dakilain ang Banal na Sanggol. Dahil dito, ipinasiya ng mga pantas na maglakbay nang malayo upang ang Banal na Sanggol ay handugan ng taos-pusong pagdakila. Ang mga dala nilang handog sa Banal na Sanggol na walang iba kundi ginto, kamanyang, at mira ay patunay na dalisay ang kanilang hangarin. 

Ipinapaalala sa atin ng Simbahan sa maringal na pagdiriwang na ito na hindi hadlang ang lahi, lipi, wika, bayan, at bansa sa pagdakila sa Diyos. Mayroong pagkakataon ang lahat ng mga tao sa daigdig upang ang Diyos ay dakilain. Sabi sa Unang Pagbasa na mahahayag sa lahat ang kahanga-hangang kadakilaan at kaningningan ng Diyos sa pamamagitan ng Kaniyang bayang hinirang na walang iba kundi ang Israel. Hindi ito ekslusibo at limitado sa isang lahi lamang. Bagkus, ito ay para sa lahat. Nakatuon sa katotohanang ito ang awit ng papuri ng mang-aawit sa Salmong Tugunan. Pati na rin si Apostol San Pablo ay nangaral tungkol sa katotohanang ito sa Ikalawang Pagbasa. Tayo ang magpapasiya kung gagamitin natin ang pagkakataong ito. 

Hinangad ng mga pantas na handugan ang Banal na Sanggol na si Jesus Nazareno ng taos-pusong pagdakila. Ito rin nawa ang maging hangad natin bilang mga debotong misyonero ng Poong Jesus Nazareno na bumubuo sa tunay na Simbahang Kaniyang itinatag. Maging taos-puso at dalisay ang ating pagdakila sa Kaniya. 

TAOS-PUSONG PAGDAKILA ANG DAPAT IHANDOG

03 Enero 2026 

Paggunita sa Kabanal-Banalang Ngalan ng Ating Panginoong Jesus Nazareno 

Ikaapat na Araw ng Pagsisiyam sa Karangalan ng Nuestro Padre Jesus Nazareno 

1 Juan 2, 29-3, 6/Salmo 97/Juan 1, 29-34 

Larawan: Bartolomé Esteban Murillo (1617–1682), Saint John the Baptist Pointing to Christ (c. 1655). Art Institute of Chicago. Public Domain.

"Ito ang Kordero ng Diyos. Ito ang nag-aalis ng mga kasalanan ng sanlibutan" (Juan 1, 29). Sa pamamagitan ng mga salitang ito na buong lakas at linaw niyang binigkas sa simula ng salaysay na tampok sa Ebanghelyo, ang Nuestro Padre Jesus Nazareno na pumarito sa mundo bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na kaloob ng Amang nasa langit nang sumapit ang takdang panahon ay ipinakilala ng hinirang at itinalaga bilang Kaniyang tagapagpauna na maghahanda ng Kaniyang daraanan na walang iba kundi si San Juan Bautista na Kaniyang kamag-anak. Ang misyon ng Nuestro Padre Jesus Nazareno bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na ipinadala ng Diyos sa mundo para sa ikaliligtas ng mga tao ay inilarawan ni San Juan Bautista nang buong linaw sa pamamagitan ng mga salitang ito na kaniyang binigkas sa Ebanghelyo. 

Nakatuon sa papel, misyon, at tungkulin ng Mahal na Poong Jesus Nazareno bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos ang mga Pagbasa. Sa pamamagitan nito, ang bawat isa sa atin ay tinutulungan ng Simbahan sa pag-aalay ng tapat at taos-pusong pagdakila sa Kaniya. Hindi ito nagagawa sa pamamagitan ng pagsampa sa andas ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa tuwing isinasagawa ang prusisyon ng Traslacion tuwing sasapit ang araw ng Kaniyang Kapistahan taun-taon. Bagkus, nagagawa ito sa pamumuhay nang banal at kalugud-lugod sa Kaniyang paningin. 

"Kahit saa'y namamalas tagumpay ng Nagliligtas" (Salmo 97, 1). Sa pamamagitan ng mga salitang ito, ang kahanga-hangang kadakilaan ng Diyos ay pinatotohanan nang buong linaw ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Dahil dito, puspos ng tunay na tuwa, galak, at ligaya ang tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Ito ang ginawa ng Poong Jesus Nazareno noong pumarito Siya sa daigdig nang kusang-loob upang tuparin ang misyon at tungkuling ibinigay sa Kaniya ng Ama. 

Ang pangaral ng apostol na si San Juan na itinampok at inilahad sa Unang Pagbasa ay nakasentro sa dahilan kung bakit ipinasiya ng Diyos na gawin ito. Hindi napilitan ang Diyos na gawin ito. Kusang-loob Niya itong ginawa. Pag-ibig ang dahilan kung bakit ipinasiya Niya itong gawin. Dahil sa Kaniyang dakilang pag-ibig, iniligtas Niya tayo sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Sa pamamagitan nito, nahayag sa lahat ang maluwalhating tagumpay ng Diyos. Itinuro rin sa atin ni Apostol San Juan kung ano ang dapat maging tugon ng bawat isa sa atin sa gawang ito ng Diyos na tunay ngang kahanga-hanga. Bilang tugon sa gawang ito ng Diyos, dapat lagi tayong mamuhay nang banal at kalugud-lugod sa Kaniyang paningin. 

Pagdakila na dalisay ang nararapat ihandog sa Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas. Dapat maging taos-puso ang ating pagdakila sa Kaniya. Lagi nating tuparin at sundin ang Kaniyang mga utos at loobin. Tumalima tayo sa Kaniya nang taos-puso. Ito ang tunay na debosyon sa Mahal na Poong Jesus Nazareno na kusang-loob na naparito sa lupa upang iligtas ang buong sangkatauhan dahil taos-puso ang Kaniyang dakilang pag-ibig para sa atin. 

LAGING NANANATILI ANG MGA DUMARAKILA SA KANIYA NANG TAOS-PUSO

02 Enero 2026 

Paggunita sa Dakilang San Basilio at San Gregorio Nasianseno,
mga Obispo at pantas ng Simbahan

Ikatlong Araw ng Pagsisiyam sa Karangalan ng Nuestro Padre Jesus Nazareno 

1 Juan 2, 22-28/Salmo 97/Juan 1, 19-28 

Larawan: Guido Reni (1575–1642), Christ embracing Saint John the Baptist (c. 1600s). National Gallery via Art UK. Public Domain. 

"Ako'y nagbibinyag sa tubig, ngunit nasa gitna ninyo ang isang hindi ninyo nakikilala. Siya ang susunod sa akin, subalit hindi ako karapat-dapat magkalag man lamang ng tali ng Kaniyang panyapak" (Juan 1, 26). Ang mga salitang ito ay binigkas nang buong linaw ng tagapaghanda ng daraanan ng Panginoong Jesus Nazareno, ang Mesiyas na ipinangakong isusugo ng Diyos sa Kaniyang bayan sa panahong Kaniyang itinakda, na walang iba kundi ang Kaniyang kamag-anak na si San Juan Bautista bilang tugon sa mga saserdote at mga Levitang nagtungo sa Ilog Jordan upang itanong sa kaniya ang dahilan kung bakit siya nagbibinyag roon sa salaysay na inilahad sa Ebanghelyo. Sa halip na mang-agaw-eksena, itinuro niya sa kanila ang Panginoong Jesus Nazareno na isinugo ng Ama sa lupa bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos ng tanan. Sa pamamagitan nito, ang Panginoong Jesus Nazareno ay dinakila ni San Juan Bautista. 

Nakasentro sa taos-pusong pagdakila sa Poong Jesus Nazareno ang mga Pagbasa para sa araw na ito. Itinampok at inilahad sa Unang Pagbasa ang pakiusap ni Apostol San Juan para sa lahat ng mga Kristiyano na manatili sa Poong Jesus Nazareno. Ang lahat ng mga nananatili sa Poong Jesus Nazareno ay dumarakila sa Kaniya nang may taos-pusong katapatan hanggang sa huli. Sa pamamagitan ng kanilang mga salita at gawa, ipinapahayag nila ang pasiyang ito na bukal sa kanilang mga puso. Lagi nilang isinasabuhay ang nasabing pasiya. Gaya ng mang-aawit na itinampok sa Salmo, ang kanilang mga puso ay puspos ng ligaya, galak, at pag-asa sapagkat ipinasiya nilang manatili sa Poong Jesus Nazareno. 

Hindi lamang sa mga salita natin dapat dakilain ang Poong Jesus Nazareno. Bagkus, kailangan rin nating dakilain ang Poong Jesus Nazareno sa pamamagitan rin ng ating mga gawa. Buong linaw nating inihahayag sa pamamagitan nito ang ating pasiyang sa Kaniya lamang manatili. Palagi itong ginagawa ng mga taos-pusong dumarakila sa Poong Jesus Nazareno, ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. 

KASAMA ANG MAHAL NA BIRHENG MARIA, DAKILAIN NATIN ANG MAHAL NA POONG JESUS NAZARENO NANG TAOS-PUSO

01 Enero 2026 

Dakilang Kapistahan ni Maria, Ina ng Diyos 

Ikawalong Araw ng Pagdiriwang ng Pasko ng Pagsilang 

Pandaigdigang Araw ng Kapayapaan 

Ikalawang Araw ng Pagsisiyam sa Karangalan ng Nuestro Padre Jesus Nazareno 

Bilang 6, 22-27/Salmo 66/Galacia 4, 4-7/Lucas 2, 16-21 

Larawan: Anonymous. Madonna and Child (c. fourth quarter of the 17th century). National Museum in Kielce. Public Domain.

Ang unang araw ng buwan ng Enero ng bawat taon sa sekular na kalendaryo ay ang unang araw ng isang panibagong taon. Subalit, sa liturhikal na kalendaryo, ito ay ang ikawalo at huling araw ng Walong Araw ng Pagdiriwang na tinatawag ring Oktaba ng Pasko ng Pagsilang ng Panginoon, ang Nuestro Padre Jesus Nazareno. Nakasentro sa dakilang misteryo ng pagkakatawang-tao ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Nuestro Padre Jesus Nazareno ang taimtim na pagninilay ng Simbahan sa walong araw na ito. Inilaan ng Simbahan ang ikawalo at huling araw ng walong araw na ito na inilaan upang ipagdiwang ang Pasko ng Pagsilang nang buong ligaya para sa pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ni Maria, Ina ng Diyos. 

Bukod sa pagiging araw na inilaan ng Simbahan para sa maringal na pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ni Maria, Ina ng Diyos, na siya ring pang-walo at huling araw ng Walong Araw na Pagdiriwang ng Pasko ng Pagsilang, ang unang araw ng buwan ng Enero ay itinakda rin bilang Pandaigdigang Araw ng Panalangin para sa Kapayapaan. Ang araw ring ito ay ang ikalawang araw ng tradisyunal na Pagsisiyam o Nobenaryo sa karangalan ng Katamis-tamisang Panginoon at Manunubos na si Kristo Hesus sa ilalim ng Kaniyang titulong Nuestro Padre Jesus Nazareno. Dumating ang biyaya ng tunay na kapayapaan sa lupa sa pamamagitan ng Nuestro Padre Jesus Nazareno na naging Anak ng Mahal na Birheng Maria at ni San Jose noong gabi ng unang Pasko.  

Isinasalungguhit nang buong linaw ang pagka-Diyos ng Panginoong Jesus Nazareno sa titulong Ina ng Diyos (Theotokos). Ang Banal na Sanggol na isinilang ng Mahal na Birheng Maria sa isang hamak na sabsaban sa Betlehem noong sumapit ang gabi ng unang Pasko ay tunay na Diyos. Bilang tunay na Diyos, idinudulot Niya ang Kaniyang pagpapala sa lahat, gaya ng inilarawan sa mga salitang Siya mismo ang nag-utos na bigkasin nina Aaron at ng kaniyang mga anak sa rito ng pagbebendisyon sa mga tao na itinampok at inilahad sa Unang Pagbasa. Sa pamamagitan ng mga salitang ito na laging binibigkas nina Aaron at ng kaniyang mga anak sa tuwing ang mga Israelita ay kanilang binebendisyunan, ayon sa Kaniyang tagubilin at utos na ibinahagi Niya kay Moises na Kaniyang lingkod na hinirang at itinalaga bilang tagapagsalita, nagpakilala ang Diyos bilang bukal ng pagpapala. Nakatuon ang awit ng papuri ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan sa katangiang ito ng Diyos. Sa Ikalawang Pagbasa, ang pinakadakilang pagpapalang bigay ng Diyos ay ibinunyag ni Apostol San Pablo. Nang sumapit ang takdang panahon, ang Diyos ay dumating sa lupa sa pamamagitan ng Banal na Sanggol na isinilang ng Mahal na Birheng Maria sa isang sabsaban noong gabi ng unang Pasko na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno. Ipinagkaloob ng Diyos ang Kaniyang sarili bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Ang Kaniyang kahanga-hangang kadakilaan ay nahayag sa pamamagitan nito. 

Dinakila nang taos-puso ang Banal na Sanggol na si Jesus Nazareno sa salaysay na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo. Binigyan Siya ng taos-pusong pagdakila ng mga pastol na naglakbay mula sa parang patungo sa sabsaban sa lungsod ng Betlehem, ang lungsod ni Haring David, kung saan Siya isinilang ng Mahal na Birheng Maria. Ang kaniyang ama-amahan na si San Jose ay naghandog rin ng taos-pusong pagdakila sa Banal na Sanggol na si Jesus Nazareno sa pamamagitan ng kaniyang pagtupad nang taos-puso sa papel, tungkulin, at misyong bigay sa kaniya ng Diyos bilang Kaniyang minamahal na ama-amahan sa lupa. Higit sa lahat, dinakila rin Siya nang taos-puso ng Mahal na Inang si Mariang Birhen, ang tanging babaeng bukod ngang pinagpala sa lahat ng mga babae sa balat ng lupa. 

Hindi natin dinarakila nang taos-puso ang Poong Jesus Nazareno sa pamamagitan ng pagsampa sa andas sa prusisyon ng Traslacion mula sa Luneta patungong Quiapo sa araw ng Kaniyang Kapistahan. Bagkus, ang Poong Jesus Nazareno ay taos-puso nga nating dinarakila sa pamamagitan ng taos-pusong pagtalima sa Kaniya na taglay ang taos-pusong katapatan sa ating mga puso, gaya ng Mahal na Birheng Maria. Kasama rin ng Mahal na Birheng Maria, lagi natin Siyang dakilain sa bawat sandali. 

HINDI NAPILITAN ANG ATING DINARAKILA

31 Disyembre 2025 

Ikapitong Araw ng Padiriwang sa Pasko ng Pagsilang 

Unang Araw ng Pagsisiyam sa Karangalan ng Nuestro Padre Jesus Nazareno  

1 Juan 2, 18-21/Salmo 95/Juan 1, 1-18 

Larawan: Josep Vergara (1726–1799), El Niño Jesús entre los Santos Juanes niños (c. 18th century). Museu de Belles Arts de València. Public Domain.

"Naging tao ang Salita, at Siya'y nanirahan sa piling natin" (Juan 1, 14). Ito ang mga salitang pinagninilayan nang buong kataimtiman ng Simbahan sa araw na ito. Buong linaw na inilarawan sa mga salitang ito mula sa Ebanghelyo ang dakilang misteryo ng pagkakatawang-tao ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Ang Diyos ay nagpasiyang dumating sa daigdig bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na Kaniyang Bugtong na Anak. Sa pamamagitan ng kahanga-hangang gawang ito, ang kadakilaan ng Diyos ay nahayag. 

Ang tradisyunal na Pagsisiyam sa karangalan ng Panginoong Hesukristo sa ilalim ng titulong Nuestro Padre Jesus Nazareno ay nagsisimula sa huling araw ng bawat taon sa sekular na kalendaryo. Sa loob ng siyam na araw na ito, ang ating mga pansin ay itinutuon ng Simbahan sa kadakilaan ng Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, awa, habag, at biyaya na Siyang bukod tanging dahilan kung bakit ang Kabanal-Banalang Krus na pinagpakuan sa Kaniya sa bundok ng Kalbaryo ay ipinasiya Niyang pasanin. 

Buong linaw na ipinahayag ni Apostol San Juan sa kaniyang pangaral na itinampok at inilahad sa Unang Pagbasa na ipinagkaloob sa lahat ng mga tunay na dumarakila sa Poong Jesus Nazareno ang Espiritu Santo. Ang Espiritu Santo ay Kaniyang isinugo sa lahat ng mga taos-pusong dumarakila sa Kaniya bilang patunay na taos-puso silang nananalig, sumasampalataya, sumusunod, at sumasamba sa Kaniya nang taos-puso hanggang sa huli upang maging kanilang Patnubay at Gabay. Patunay lamang ito na tunay nga Niya silang iniibig, pinahahalagahan, at kinahahabagan. 

Dahil sa Kaniyang dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa, dumating sa lupa bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na pinananabikan ng lahat sa loob ng napakahabang panahon ang Mahal na Poong Jesus Nazareno na ipinakilala bilang Salitang nagkatawang-tao sa Ebanghelyo noong gabi ng unang Pasko. Kahit na mga hirap, sakit, at pagdurusang dulot ng mabigat na kahoy na Krus na pagpapakuan sa Kaniya sa takdang panahon ang naghihintay sa Kaniya, ipinasiya pa rin Niyang gawin ito. Hindi ito sapilitan. Bagkus, bukal sa Kaniyang kalooban ang Kaniyang pagdating. 

Inaanyayahan tayo ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan na magalak at magdiwang. Ang Poong Jesus Nazareno ay ang dahilan kung bakit ang lahat ng mga debotong misyonerong bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang Siya mismo ang nagtatag ay laging nagdiriwang nang may galak. Dinarakila nila Siya nang taos-puso hanggang sa huli, kahit na napakahirap itong gawin. Pinatutunayan nilang bukal sa kanilang kalooban ang kanilang pasiyang manalig, umasa, sumampalataya, makinig, tumalima, at sumamba sa Kaniya sa pamamagitan ng pagdakila sa Kaniya gamit ang bawat salitang kanilang binibigkas at ang mga bagay na ginagawa nila araw-araw. 

Kung ang Salitang nagkatawang-tao na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno ay taos-puso nga nating dinarakila, ang Kaniyang mga utos at loobin ay tutuparin at susundin natin sa bawat sandali ng ating pansamantalang paglalakbay sa lupa. Hindi natin dinarakila nang taos-puso ang Panginoong Jesus Nazareno sa pamamagitan ng pagsampa sa andas sa maringal na prusisyon na isinasagawa sa araw ng Kaniyang maringal na Kapistahan. Magmumukha pa tayong mga hambog at mayabang kapag iyan ang ating ginawa dahil lalabas na itinataas at dinarakila ang ating mga sarili. Sa halip na dakilain ang Mahal na Poong Jesus Nazareno, sarili ang dinarakila. Mamuhay tayo ayon sa mga utos at loobin ng Nuestro Padre Jesus Nazareno bilang patunay na umaaasa, nananalig, sumasampalataya, tumatalima, at sumasamba sa Kaniya. Ito ay dahil ang mga tapat at masunurin sa Poon ay dumarakila sa Kaniya nang taos-puso. 

PAGSAKSI SA DINARAKILA NANG TAOS-PUSO

30 Disyembre 2025 

Ikaanim na Araw ng Pagdiriwang sa Pasko ng Pagsilang 

1 Juan 2, 12-17/Salmo 95/Lucas 2, 36-40 

Larawan: Alonso del Arco (1635–1704), El Niño Dios dormido sobre la cruz (c. 1681). Royal Academy of Fine Arts of San Fernando. Public Domain.

Ang Ebanghelyo ay bahagi ng salaysay ng pagdadala sa Banal na Sanggol na isinilang ng Mahal na Birheng Maria sa isang hamak na sabsaban sa Betlehem noong gabi ng unang Pasko na walang iba kundi ang Panginoong Jesus Nazareno sa Templo upang ihandog sa Diyos. Ito ang huling bahagi ng salaysay ng nasabing kaganapan. Tampok sa nasabing bahagi ang propetang babae na si Ana na nagpatotoo tungkol sa Poong Jesus Nazareno sa mga tao. Buong galak at tuwa na nagpatotoo si Ana sa mga tao tungkol sa walang maliw na katapatan ng Diyos na Kaniyang ipinamalas nang buong linaw sa pamamagitan ng Nuestro Padre Jesus Nazareno. 

Ipinapaalala sa atin ng Simbahan kung ano ang dapat nating gawin bilang kawan ng Poong Jesus Nazareno na naglalakbay nang pansamantala sa daigdig. Dapat natin Siyang ipakilala sa lahat. Sa pamamagitan ng tapat na pagsaksi sa Kaniya, ang Poong Jesus Nazareno ay ating dinarakila nang taos-puso. 

Nakatuon sa pinakamabisang paraan ng pagsaksi sa Panginoong Jesus Nazareno ang pangaral ni Apostol San Juan sa Unang Pagbasa. Dapat nating tuparin at sundin ang Kaniyang kalooban. Lagi tayong mamuhay ayon sa Kaniyang mga utos at loobin. Ito ang pinakamabisang paraan ng pagsaksi sa Kaniya. Kapag ito ang ating ginawa, ang dakilang biyaya ng buhay na walang hanggan sa piling Niya sa Kaniyang kaharian sa langit ay matatamasa natin. 

Buong linaw na inilarawan sa Salmong Tugunan kung ano ang ginagawa ng lahat ng mga dumarakila sa Panginoong Jesus Nazareno nang taos-puso sa bawat sandali ng kanilang pansamantalang paglalakbay sa daigdig. Lagi silang nagdiriwang nang may tuwa sa kabila ng mga kapighatian, tukso, at pagsubok sa buhay sa daigdig dahil sa Panginoong Jesus Nazareno. Hinahanda nila para sa pagtamasa ng dakilang biyayang ito na kusang-loob na ipagkakaloob ng Panginoong Jesus Nazareno. 

Dinarakila ng lahat ng mga sumasaksi sa Mahal na Poong Jesus Nazareno nang may taos-pusong katapatan ang Kaniyang Kabanal-Banalang Ngalan. Ginagawa nila ito sa pamamagitan ng kanilang mga salita at gawa. Lagi nilang inilalaan ang bawat sandali ng kanilang pansamantalang paglalakbay sa daigdig sa pagsasagawa nito.