LAGING MAAASAHAN ANG DIYOS

PAGNINILAY SA PITONG HULING WIKA NG MAHAL NA POONG JESUS NAZARENO 

IKAPITONG HULING WIKA (Lucas 23, 46): 

"Ama, sa mga Kamay Mo'y ipinagtatagubilin Ko ang Aking Espiritu." 

Habang naghihingalo sa Krus na Banal, nag-iwan ng isang napakahalagang aral para sa Simbahan ang Poong Jesus Nazareno. Ipinahayag ng Poong Jesus Nazareno kung gaano kahalaga para sa Kaniya ang Kaniyang Simbahan. Kahit na nakapako sa Banal na Krus, tinuruan pa rin ng Poong Jesus Nazareno ang Kaniyang Simbahan. Bagamat labis Siyang nagdurusa, nahihirapan, at nag-aagaw-buhay sa mga oras na iyon, ang Poong Jesus Nazareno ay nag-iwan  ng isang napakahalagang aral para sa Kaniyang tunay na Simbahan. Ang aral na ito ay walang iba kundi ang pagiging maaaasahan ng Diyos. Lagi nating maaasahan ang Diyos, ang bukal ng tunay na pag-asa. 

Ang pagiging maaasahan ng Diyos sa bawat sandali ng ating buhay sa daigdig ay buong linaw na isinalungguhit ng Ikapito at Huling Wika ng Poong Jesus Nazareno sa Krus. Bago Siya tuluyang malagutan ng hininga habang nakapako sa Krus na Banal, ipinagkatiwala ng Poong Jesus Nazareno ang Kaniyang kaluluwa sa Ama. Katunayan, hango mula sa ika-31 kabanata ng aklat ng mga Salmo ang Ikapito at Huling Wika ng Poong Jesus Nazareno habang nakabayubay sa Krus na Banal. Sa pamamagitan ng taos-pusong pagbigkas sa mga salitang ito kung saan ipinagktiwala Niya sa Amang nasa langit ang Kaniyang Espiritu (o kaluluwa sa ibang mga salin), itinuro sa atin ng Poong Jesus Nazareno na mayroon tayong magpagkakatiwalaan sa bawat sandali at yugto ng ating buhay sa lupa - ang Diyos.

Walang taong binigo ang Panginoong Diyos kailanman. Sa bawat yugto at kabanata ng kasaysayan ng mundong ito, paulit-ulit na inihayag at pinatunayan ng Panginoong Diyos ang Kaniyang pagiging maaasahan at mapagkakatiwalaan. Ang Diyos ay ang bukal ng tunay na pag-asa. Hindi nambibigo ang Diyos kailanman. Pinatunayan ito ng lahat ng mga kabilang sa kasamahan ng mga banal sa langit. Laging maaasahan at mapagkakatiwalaan ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. 

Bagamat naghihingalo at nag-aagaw-buhay sa Krus na Banal sa mga sandaling ang wikang ito ay Kaniyang binigkas, iminumulat tayo ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa pagiging maaasahan at mapagkakatiwalaan ng Diyos. Sa Kaniya tayo manalig at umasa. Lagi natin Siya mapagkakatiwalaan at maaasahan. Hindi Niya tayo bibiguin kailanman. Ganyan tayo kahalaga sa bukal ng tunay na pag-asa. 

KUSANG-LOOB ANG KANIYANG PAGDUDULOT NG TUNAY NA PAG-ASA

PAGNINILAY SA PITONG HULING WIKA NG MAHAL NA POONG JESUS NAZARENO 

IKAANIM NA WIKA (Juan 19, 30): 

"Naganap na!" 

Larawan: Lodewijk de Deyster (–1711), Crucifixion (c. 1694), St. James Church, Bruges, Belgium. Belgian Art Links and Tools. Public Domain. 

Walang obligasyon ang Nuestro Padre Jesus Nazareno sa buong sangkatauhan. Hindi naman Niya kinailangang magpakasakit at mag-alay ng Kaniyang buong sarili sa Krus alang-alang sa sangkatauhan. Kung niloob lamang Niya, nanatili na lamang Siya sa maluwalhati Niyang kaharian sa langit kung saan maaari Siyang magpakasarap. Ang kapahamakan ng lahat ng tao ay maaari na lamang Niya pagmasdan habang buong ginhawa Siyang nakaluklok sa Kaniyang maringal na trono sa langit. 

Subalit, kahit na hindi tayo dapat pahalagahan dahil sa ating pagiging makasalanan, tayong lahat ay pinahalagahan pa rin ng Poong Jesus Nazareno. Bagamat hindi Niya kailangang gawin iyon, kusang-loob pa rin Niya itong ipinasiyang gawin. Inihayag ng Poong Jesus Nazareno sa pamamagitan ng Kaniyang pasiyang gawin ito, kahit hindi naman Siya obligadong isagawa iyon, ang Kaniyang dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa. Niloob Niyang pahalagahan tayo. 

Ang Ikaanim na Wika ni Jesus Nazareno mula sa Krus na Banal ay isang malinaw na pahayag ng Kaniyang taos-pusong pasiya. Pinahahalagahan tayo ni Jesus Nazareno. Bagamat mga makasalanan tayo, lubos pa rin Niya tayong pinahahalagahan. Ito ang dahilan kung bakit kusang-loob Siyang nagpakasakit at namatay sa Krus na Banal upang tayong lahat ay maligtas. Sa pamamagitan nito, dinulutan Niya tayo ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula.

Pinahalagahan tayo ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang bukal ng tunay na pag-asa. Huwag natin itong balewalain. 

ANG UHAW NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

PAGNINILAY SA PITONG HULING WIKA NG MAHAL NA POONG JESUS NAZARENO 

IKALIMANG WIKA (Juan 19, 28): 

"Nauuhaw Ako." 

Marahil ay nasanay na tayo sa larawan ni Jesus Nazareno bilang tagapagbigay. Kung tutuusin, ito ang dahilan kung bakit naparito sa mundong ito si Jesus Nazareno bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Si Jesus Nazareno ay kusang-loob na naparito sa daigdig bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos upang magbigay. Ang bigay o kaloob ni Jesus Nazareno bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos ay ang tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. Ibinigay Niya sa lahat ng mga tao ang dakilang biyayang ito sa pamamagitan ng pagtubos sa kanila. 

Subalit, mayroon ring larawan ang Panginoong Jesus Nazareno na madalas na hindi napapansin. Katunayan, Siya mismo ang gumuhit sa larawang ito ng Kaniyang sarili. Ang larawang ito ay ang larawan ng Panginoong Jesus Nazareno na mayroong mga hiling. Iginuhit ng Panginoong Jesus Nazareno ang larawang ito ng Kaniyang sarili sa pamamagitan ng pagbigkas ng Kaniyang Ikalimang Wika mula sa Krus. Buong linaw na inihayag ng Panginoong Jesus Nazareno ang Kaniyang pagkauhaw. 

Hindi lamang pisikal na pagkauhaw ang tinutukoy ng Poong Jesus Nazareno. Bukod sa pisikal na pagkauhaw dulot ng anim na oras na pagkabayubay sa Krus na Banal sa bundok ng Kalbaryo noong unang Biyernes Santo, ang pagkauhaw na buong linaw na tinutukoy ng tunay na Diyos na naging tunay na tao na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno ay ang taos-pusong pagtanggap sa biyaya ng tunay na pag-asang idinudulot Niya sa tanan nang kusang-loob. Sa pamamagitan ng Kaniyang Ikalimang Wika mula sa Krus, ang Poong Jesus Nazareno ay nakikiusap sa atin. Ang Kaniyang pakiusap sa atin ay tanggapin ang dakilang biyayang ito. Nais Niya tayong iligtas. Ito ang dahilan kung bakit Siya pumarito sa lupa. 

Walang mag-aakalang makikiusap sa sangkatauhan ang isang bathala na tanggapin nang taos-puso ang isang biyayang kusang-loob Niyang idinudulot 'pagkat hindi iyan ginagawa ng sinumang bathala, sa pananaw ng sanlibutan. Pinatunayan ng tunay na Diyos sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na mali ang pananaw at lohika ng sanlibutan. Kahit na walang kailangang hilingin ang Mahal na Poon sa mga tao dahil mayroon naman Siyang kapangyarihan bilang tunay na Diyos na gawin ang anumang Kaniyang naisin, ipinasiya pa rin Niyang makiusap sa atin. Subalit, ipinasiya pa rin ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na makiusap sa atin dahil hangad Niyang mapabilang tayo sa Kaniyang mga makakapiling sa Kaniyang kaharian sa langit. 

Isa lamang ang pakiusap ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa atin - tanggapin ang biyaya ng tunay na pag-asang nagmumula sa Kaniya nang taos-puso. Hayaan nating magdulot ito ng pagbabago sa ating buhay. Sa gayon, makakapamuhay ang bawat isa sa atin nang naayon sa mga utos at loobin ng Diyos. 

NAGPAKASAKIT UPANG MAIDULOT ANG TUNAY NA PAG-ASA

PAGNINILAY SA PITONG HULING WIKA NG MAHAL NA POONG JESUS NAZARENO 

IKAAPAT NA WIKA (Mateo 27, 46; Mark 15, 34): 

"Diyos Ko, Diyos Ko, bakit Mo Ako pinabayaan?" 

Larawan: Diego Velázquez (1599–1660), Crucifixion of Christ (c. 1631). Museo del Prado. Public Domain.

Bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos, ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay naparito sa daigdig upang idulot sa tanan ang tunay na pag-asag nagmumula lamang sa Kaniya sa pamamagitan ng pagtubos sa sangkatauhan. Tiyak na alam nating lahat ang katotohanang ito tungkol sa dahilan ng pagparito sa daigdig ng Mahal na Poong Jesus Nazareno bilang mga Kristiyanong bumubuo sa Simbahang itinatag Niya. Alam rin nating hindi sapilitan ang Kaniyang pagdating sa daigdig. Kusang-loob Niya itong ipinasiyang isagawa alang-alang sa atin. 

Subalit, kahit na naparito sa daigdig ang Poong Jesus Nazareno upang idulot sa tanan ang biyaya ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula, ang misyong ito ay hindi naging madali para sa Kaniya. Bagamat ang Poong Jesus Nazareno ay tunay na Diyos, hindi ito nangangahulugang magiging ligtas Siya mula sa lahat ng mga hirap, tukso, pagsubok, sakit, at pagdurusa sa buhay sa daigdig. Katunayan, bagamat may kapangyarihan ang Poong Jesus Nazareno bilang tunay na Diyos upang iligtas Niya mula sa iba't ibang mga hirap, tukso, pagsubok, sakit, pag-uusig, hapdi, kalupitan, at pagdurusa sa buhay sa daigdig, ipinasiya Niyang huwag gamitin ito. 

Hinayaan ng Poong Jesus Nazareno na maging mahina Siya. Isa itong napakalaking kahibangan sa paningin ng sanlibutan. Kung sino pa yaong pinakamakapangyarihan sa lahat, Siya pa yaong naging pinakamahina sa lahat sa mga sandali ng kalupitan at pag-uusig. Ano pa ba nga ba ang saysay at halaga ng Kaniyang kapangyarihan bilang tunay na Diyos kung hindi naman Niya ito gagamitin sa oras na kailangang-kailangan Niya ito? Parang hindi naman Siya nag-iisip. Bakit ganoon na lamang ang Kaniyang lohika o uri ng pag-iisip? 

Inilarawan ng Ikaapat na Wika ng Poong Jesus Nazareno mula sa Krus na hango mula sa Salmo 22 ang dahilan kung bakit Siya naging mahina. Hindi Niya obligasyon ang magdulot ng tunay na pag-asa sa sangkatauhan. Wala Siyang obligasyon sa atin. Sa halip na magdusa hanggang sa malagutan Siya ng hininga mula sa kahoy na Krus na pinagpakuan sa Kaniya sa bundok ng Kalbaryo, maaari na lamang magpakasarap sa Kaniyang kaharian sa langit. Pero, ipinasiya pa rin Niya itong isagawa dahil tunay at wagas ang Kaniyang dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa. 

Dahil sa Kaniyang dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa, kusang-loob na ipinasiya ng Nuestro Padre Jesus Nazareno na idulot ang biyaya ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula sa atin sa pamamagitan ng pagligtas sa atin. Kahit na ang kapalit nito ay ang pagharap, pagtitiis, at pagbabata ng maraming hirap, sakit, pagudursa, hapdi, at pag-uusig sa kamay ng Kaniyang mga kaaway na lubos-lubos ang poot para sa Kaniya hanggang sa mamatay Siya sa Krus sa Kalbaryo noong unang Biyernes Santo, ipinasiya pa rin Niya itong gawin. 

BUKSAN ANG SARILI SA TUNAY NA PAG-ASA

PAGNINILAY SA PITONG HULING WIKA NG MAHAL NA POONG JESUS NAZARENO 

Ikatlong Wika (Juan 19, 26-27): 

"Ginang, narito ang iyong Anak . . . Narito ang iyong Ina!" 

Larawan: Attributed to Virginia Vezzi (1600–1638), Crucifixion (c. Between 1620 and 1626). Matthiesen Gallery. Public Domain. 

Habang nakapako sa Krus na Banal, ipinagkatiwala ng Nuestro Padre Jesus Nazareno ang Mahal na Birheng Maria at ang Kaniyang minamahal na alagad na si Apostol San Juan sa pangangalaga ng isa't isa. Sa pamamagitan nito, ipinagkaloob Niya sa tunay na Simbahang Siya mismo ang nagtatag ang Mahal na Birheng Maria bilang tanda ng tapat Niyang pag-ibig para sa Simbahan. Dahil sa Kaniyang tapat na pag-ibig, habag, kagandahang-loob, at awa, ibinigay ng Nuestro Padre Jesus Nazareno sa Kaniyang Simbahan ang Mahal na Birheng Maria upang maging kaniya ring Ina. Ito ang tanging dahilan kung bakit mahalaga para sa Simbahan ang Mahal na Birheng Maria. 

Tiyak na alam nating lahat na naparito sa daigdig ang Poong Jesus Nazareno bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos upang idulot sa tanan ang tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. Sa kabila ng pagiging makasalanan ng sangkatauhan, hindi Niya ipinagdamot ang biyayang ito. Kahit na pinagsaraduhan Siya ng karamihan dahil sa katigasan ng kanilang mga puso at loobin, kusang-loob pa rin Niyang idinulot ang dakilang biyayang ito sa buong sangkatauhan. Hindi Siya naging maramot sa tao, kahit matinding poot, galit, at kalupitan ang ibinayad sa Kaniya. 

Ang pagkakaloob ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa Mahal na Birheng Maria sa tunay na Simbahang Kaniyang itinatag ay patunay na hindi Siya maramot sa atin. Sa mga huling sandali ng Kaniyang buhay sa Banal na Krus, ipinagkaloob Niya sa ating lahat na bumubuo sa Kaniyang Simbahan ang Kaniyang Ina na walang iba kundi ang Birheng Maria upang maging Ina rin natin. Dahil sa Kaniyang kagandahang-loob, pag-ibig, habag, at awa, kusang-loob Niya itong ginawa. 

Sinasagisag ng pagkakaloob ng Poong Jesus Nazareno sa Mahal na Inang si Mariang Birhen sa ating lahat na bumubuo sa Kaniyang Simbahan upang maging Ina rin natin ang Kaniyang paanyayang maging bahagi ng Kaniyang pamilya. Ito ay kusang-loob na ipinasiyang isagawa ng Poong Jesus Nazareno dahil sa Kaniyang kagandahang-loob, pag-ibig, habag, at awa. Mayroon tayong pagkakataong maging bahagi ng pamilya ng Mahal na Poong Jesus Nazareno dahil sa tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. Ang kailangan lamang nating gawin ay buksan ang ating mga puso't sarili sa dakilang biyayang ito na kusang-loob Niyang ipinagkakaloob sa atin. 

TAOS-PUSONG PAGTANGGAP SA TUNAY NA PAG-ASA

PAGNINILAY SA PITONG HULING WIKA NG MAHAL NA POONG JESUS NAZARENO 

Ikalawang Wika (Lucas 23, 43): 

"Sinasabi Ko sa iyo: Ngayon di'y isasama Kita sa Paraiso." 

Larawan: Lucas Cranach the Younger (1515–1586), Christus am Kreuz mit den Schächern (c. 1563). Stadtkirche Wittenberg. Public Domain. 

Sa kabila ng tila walang tigil panlilibak, pagtutuya, panlalait, at pangungutya ng mga kaaway ng Poong Jesus Nazareno laban sa Kaniya, mayroong isang hindi sumabay sa agos. Ipinasiya niyang huwag makisabay sa walang tigil at walang awang panlilibak, panlalait, at pangungutya sa Poong Jesus Nazareno. Gaano mang kalakas ang tinig ng mga walang awang nanlalait, lumilibak, at nangungutya sa bukal ng tunay na pag-asang nakabayubay sa Krus na walang kalaban-laban, hindi nakisabay ang taong ito. Kahit na madaling makisabay sa walang tigil na panlalait at pangungutya sa bukal ng tunay na pag-asang nakapako sa Krus, ipinasiya niyang huwag gamitin ang kaniyang boses upang gawin iyon. 

Ang taong nagpasiyang hindi gamitin ang kaniyang boses upang makisabay sa mga malalakas at maiingay na panlilibak, panlalait, at pangungutya sa bukal ng tunay na pag-asang si Jesus Nazareno na nakabayubay sa Krus ay walang iba kundi ang isa sa dalawang salaring ipinakong kasama Niya sa Kalbaryo noong unang Biyernes Santo. Kilala siya sa tradisyon sa pangalang "Dimas." Sa halip na libikain at laitin ang bukal ng tunay na pag-asang si Jesus Nazareno, nagbalik-loob siya sa Diyos sa mga huling sandali ng kaniyang buhay sa daigdig. Habang nakabayubay sa sarili niyang krus sa bundok ng Kalbaryo, taos-puso siyang nanalangin at nakiusap kay Jesus Nazareno. Taos-puso niyang hiniling kay Jesus Nazareno na isama siya sa Kaniyang kaharian sa langit matapos niyang ipagtanggol ang Nazareno mula sa panlalait at pangungutya ni "Hestas," ang isa pang salaring ipinakong kasama ni Jesus Nazareno. 

Ipinasiya ni Dimas na imulat ang kaniyang buong sarili sa biyaya ng tunay na pag-asang kusang-loob na ipinagkakaloob ng Diyos sa sangkatauhan sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Nang maimulat ni Dimas ang buo niyang sarili sa dakilang katotohanang ito tungkol sa misyon ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa lupa, ang kaloob ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ay agad niyang tinanggap nang taos-puso. Sa mga huling sandali ng kaniyang buhay sa lupa, hindi nag-aksaya ng panahon si Dimas. Buong pusong tinanggap ni Dimas ang dakilang biyaya ng tunay na pag-asang hatid ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. 

Nakamit ni Dimas ang biyaya ng buhay na walang hanggan sa piling ng tunay na Hari, ang Panginoong Jesus Nazareno, dahil binuksan niya ang kaniyang sarili sa biyaya ng tunay na pag-asang Kaniyang kaloob sa tanan. Ito ang dapat nating gawin sa bawat sandali ng ating buhay sa daigdig bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang itinatag mismo ng Panginoong Jesus Nazareno. 

HINDI PINAGSISIHAN ANG PAGDULOT NG TUNAY NA PAG-ASA

PAGNINILAY SA PITONG HULING WIKA NG MAHAL NA POONG JESUS NAZARENO 

UNANG WIKA (Lucas 23, 34): 

"Ama, patawarin Mo sila sapagkat hindi nila nalalaman ang kanilang ginagawa." 

Larawan: Adriaen Backer (1635/1636–1684), The Elevation of the Cross (c. 1683). Amsterdam Museum. Public Domain. 

Kusang-loob na dumating sa daigdig na ito ang Nuestro Padre Jesus Nazareno bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos upang magdulot ng tunay na pag-asa sa lahat. Hindi Siya napilitang dumating sa daigdig sapagkat hindi naman Niya ito kinailangang gawin. Maaari na lamang Siya manatili sa Kaniyang maluwalhating kaharian sa langit at magpakasarap doon habang pinagmamasdan Niya ang kapahamakan ng lahat ng tao mula sa Kaniyang maringal at maluwalhating trono. Wala namang obligasyon sa buong sangkatauhan ang Nuestro Padre Jesus Nazareno. 

Alam rin ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na hindi Siya tatanggapin ng marami sa sandaling dumating Siya sa daigdig. Bagamat ang dulot Niya sa tanan ay ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya, marami pa rin ang magmamatigas ng kanilang mga puso at loobin sa Kaniya. Katunayan, inihayag ng ilan sa mga hula sa Lumang Tipan na makakaranas ng matitinding pagtatakwil at pag-uusig sa kamay ng mga kaaway ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Isang halimbawa nito ay ang pahayag tungkol sa Nagdurusang Lingkod ng Diyos na mababasa sa aklat ni Propeta Isaias. Sa halip na taos-pusong pagtanggap at pagmamahal ang ihandog sa Kaniya, galit at poot na napakatindi ang iginanti sa Kaniya. 

Natupad ang mga propesiya ng mga propeta sa Lumang Tipan tungkol sa mga huling sandali ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos sa lupa, lalung-lalo na ang pahayag tungkol sa Nagdurusang Lingkod ng Diyos na mababasa ng lahat sa aklat ni Propeta Isaias, noong unang Biyernes Santo. Mula sa sandaling dinakip Siya ng mga kawal at bantay na padala ng Sanedrin sa Halamanan ng Hetsemani hanggang sa marating ang bundok ng Kalbaryo na pasan-pasan ang napakabigat na Krus na pinagpakuan sa Kaniya, walang tigil ang pangungutya sa Kaniya ng Kaniyang mga kaaway. Hindi nila magawa ito noong nangangaral Siya sa mga tao nang buong lakas. Subalit, noong si Jesus Nazareno ay mahinang-mahina na dala ng matinding paghahagupit sa Kaniya, hindi sila tumigil sa panlalait at pangungutya sa Kaniya. Kahit na nakapako na Siya sa Krus, gaya ng hiniling nila sa gobernador na si Poncio Pilato, hindi pa rin sila tumigil sa pangungutya. Ang panlalait, pagtutuya, paglilibak, at pangungutya laban kay Jesus Nazareno ay hindi pa rin tumigil. Walang awa nila itong ipinagpatuloy. 

Marahil maitatanong natin ang Poong Jesus Nazareno kung pinagsisihan ba Niya ang pagparito Niya sa mundong ito noong unang panahon bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Bilang tunay na Diyos, hindi naman Siya obligadong isagawa ito. Alam naman ito ng Poong Jesus Nazareno. Wala Siyang obligasyon sa sangkatauhan. Kung hindi Niya nais tubusin ang sangkatauhan, hindi Niya ito isasagawa. Subalit, bagamat wala Siyang obligasyong iligtas ang sangkatauhan, niloob pa rin Niya itong gawin. 

Pinagsisihan ba ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ang Kaniyang pasiyang iligtas ang sangkatauhan? Hindi. Ito ang dahilan kung bakit ang Kaniyang Unang Wika mula sa Krus ay isang panalangin para sa Kaniyang mga kaaway. Kahit na hindi tumigil ang Kaniyang mga kaaway sa panlilibak, panlalait, at pangungutya laban sa Kaniya, hindi hinangad ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na maparusahan at mapahamak silang lahat. Bagkus, habang nakabayubay sa Krus na walang kalaban-laban, nanalangin pa rin ang Mahal na Poong Jesus Nazareno na mamulat ang Kaniyang mga kaaway sa tunay na pag-asang kusang-loob Niyang idinudulot. 

Dahil sa Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa, kusang-loob pa ring ipinasiya ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Jesus Nazareno na idulot sa sangkatauhan ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. Naisagawa ito ng ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas na walang iba kundi si Jesus Nazareno sa pamamagitan ng Kaniyang kusang-loob na pagligtas sa atin.