ANG DAKILANG KATAPATAN NG DIYOS

18 Disyembre 2025 

Ikatlong Araw ng Simbang Gabi 

Jeremias 23, 5-8/Salmo 71/Mateo 1, 18-24 

Larawan: Stefano Maria Legnani (1660–1715), The dream of St. Joseph (c. 1708). Museo Civico, Novara. Public Domain. 

Nakasentro sa pagiging tapat ng Diyos ang mga Pagbasa. Hindi nakakalimot sa mga pangako ang Diyos. Laging inaalala ng Diyos ang mga pangakong Kaniyang binitiwan sa Kaniyang mga lingkod. Ang mga nasabing pangako ay lagi Niyang tinutupad. Kung atin itong papansinin nang maigi, pinagpaplanuhan at pinaghahandaan rin Niya nang mabuti ang pagsasakatuparan ng Kaniyang mga pangako. Mayroong mga panahong itinakda ang Diyos para sa pagsasakatuparan ng Kaniyang mga pangakong binitiwan. Buong linaw Niyang inihayag sa pamamagitan nito ang Kaniyang katapatan. 

Sa Unang Pagbasa, ang Diyos ay nagbitiw ng isang dakilang pangako. Magmumula sa lahi ni Haring David ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Sa Ebanghelyo, isang anghel ng Panginoon ay nagpakita sa panaginip ni San Jose upang ibalita sa kaniya na niloob mismo ng Diyos na magdalantao ang Mahal na Birheng Maria. Ang Sanggol na dinadala ng Mahal na Birheng Maria sa kaniyang sinapupunan ay ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. 

May paanyaya para sa lahat ang mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan. Ang Diyos ay dapat nating purihin, dakilain, at sambahin. Hinding-hindi Siya nakakalimot. Lagi Niyang tinutupad ang Kaniyang mga pangako. 

Tunay ngang walang maliw at walang kapantay ang dakilang katapatan ng Diyos. Sa pamamagitan ng Kaniyang walang maliw na katapatan, ipinapamalas ng Diyos ang Kaniyang kadakilaan.