ANG ORAS NG DIYOS

15 Agosto 2021 

Dakilang Kapistahan ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria

Pahayag 11, 19; 12, 1-6a. 10ab/Salmo 44/1 Corinto 15, 20-27/Lucas 1, 39-56

Mayroong isang espesyal na debosyon sa Mahal na Birheng Maria sa ilalim ng titulong Nuestra Señora de la Buena Hora sa Simbahan ng Quiapo. Ang ibig sabihin ng titulong ito ng Mahal na Birheng Maria, kung isasalin ito sa Tagalog, ay "Mahal na Birheng Maria ng Mabuting Oras." Ipinagdiriwang ng Simbahan ng Quiapo ang Dakilang Kapistahan ng Nuestra Señora de la Buena Hora tuwing ika-15 ng Agosto na siya ring araw ng Dakilang Kapistahan ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria. Patunay ito na magkaugnay ang titulong ito ng Mahal na Ina at ang Dakilang Kapistahang ipinagdiriwang ng Simbahan sa buong daigdig sa nasabing araw. 

Sa pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria, magandang pagnilayan ang ugnayan ng kanyang titulo bilang Nuestra Señora de la Buena Hora at ang Dakilang Kapistahang ito. Mayroon tayong makikitang detalye sa titulong ito ng Mahal na Ina na makakatulong sa atin na unawain ang ugnayan nito sa Dakilang Kapistahang ito. Ang nasabing detalye ay ang mga salitang "Buena Hora" o "Mabuting Oras." Ang mga salitang ito ay pahiwatig ng ugnayan ng titulong ito ng Mahal na Birhen sa Dakilang Kapistahang ipinagdiriwang ng Simbahan sa buong daigdig sa araw na ito. 

Buena Hora. Mabuting Oras. Ano ba ang tinutukoy ng mga salitang ito? Paano nga ba nagkaroon ng ugnayan ang mga salitang ito sa pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria? Ano nga ba ang nais bigyan ng pansin ng mga salitang ito? Sa kontekso ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria, ang mga salitang ito ay tumutukoy sa oras o panahong itinakda ng Diyos. Ang araw na ito ay isang magandang pagkakataon upang mapagnilayan kung paanong nagagawa ng Diyos ang Kanyang naisin at loobin pagsapit ng panahong Kanyang itinakda. 

Hindi umakyat sa langit ang Mahal na Inang si Maria gamit ang sarili niyang kapangyarihan. Wala naman siyang kapangyarihang gawin iyon sapagkat hindi naman siya isang diyosa. Isa lamang siyang taong nananalig at umaasa nang buong puso sa awa ng Diyos. Ang Panginoong Diyos na kanyang pinananaligan at inaasahan ang nag-akyat sa kanya sa langit. Iniakyat si Maria sa langit sa panahong itinakda ng Diyos, ang katapusan ng kanyang buhay dito sa daigdig. Matapos siyang iligtas mula sa bahid ng kasalanan bago isilang sa daigdig na ito, muling ipinakita ng Panginoong Diyos ang Kanyang habag sa Mahal na Ina sa pamamagitan ng pag-aakyat sa kanya sa langit. Nangyari ang lahat ng ito sa takdang panahon. Ang nag-takda ng panahong iyon ay walang iba kundi ang Diyos. Patunay ito na may kapangyarihan ang Diyos sa panahon. 

Ang mga Pagbasa para sa Dakilang Kapistahang ito ay naglalarawan ng mga kahanga-hangang gawa ng Diyos na naganap sa panahong Kanyang itinakda. Sa pamamagitan nito, ipinapaalala sa atin na ang oras na itinakda ng Diyos ay laging matutupad. Ang lahat ng Kanyang mga gawain ay Kanyang tinutupad sa panahong Siya mismo ang nagtakda. 

Sa Unang Pagbasa, inilarawan ni San Juan ang kanyang mga nakita sa isang pangitain tungkol sa magaganap. Katunayan, sa kabuuan ng aklat ng Pahayag, inilarawan ni San Juan ang lahat ng mga ipinakita sa kanya sa pamamagitan ng mga pangitain tungkol sa mga magaganap sa wakas ng panahon. Kailan ang wakas ng panahon? Tanging ang Diyos lamang ang may alam kung kailan iyon dahil ang nagtakda noon ay walang iba kundi Siya mismo. 

Inilaan ni Apostol San Pablo ang kanyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa sa pagbibigay ng pansin sa kahanga-hangang gawa ng Diyos sa pamamagitan ni Kristo Hesus. Inilarawan niya sa Ikalawang Pagbasa kung paanong dumating sa daigdig na ito ang Muling Pagkabuhay sa pamamagitan ni Kristo. Nangyari ang lahat ng iyon ayon sa plano ng Diyos. Nangyari ang lahat ng iyon sa panahong takda mismo ng Diyos. Itinakda ng Diyos ang panahon kung kailan darating sa mundo ang Muling Pagkabuhay sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo. 

Nakasentro sa mga kahanga-hangang gawa ng Panginoong Diyos ang awitin o kantikulo ng Mahal na Birheng Maria sa Ebanghelyo. Sa pamamagitan ng awit-papuri na ito na kilala rin sa pamagat na Magnificat, nagpatotoo ang Mahal na Birheng Maria tungkol sa kahanga-hangang kapangyarihan ng Diyos. Ang mga gawang ito ng Diyos na inilarawan ni Maria nang buong galak sa kanyang awitin ay Kanyang isinagawa sa panahong Kanyang itinakda. 

Ipinapaalala sa atin ng Dakilang Kapistahang ito na ang Panginoong Diyos ay kumikilos at gumagawa sa panahong Kanyang itinakda. Ang oras at panahon ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng Diyos. Ang Diyos ay hindi sakop ng panahon at oras. Bagkus, ang oras at panahon ay nasa ilalim ng Kanyang kapangyarihan. Dahil dito, kaya Niyang gawin ang lahat sa Kanyang oras. Tanging Siya lamang ang may kapangyarihang magtakda kung kailan matutupad ang Kanyang mga plano at pangako. 

Habang hinihintay natin ang oras ng Panginoong Diyos, ihanda natin nang maigi ang ating mga sarili. Sa gayon, makikinabang tayo sa mga biyayang ibibigay Niya sa lahat pagdating ng oras na Kanyang itinakda. Makakapagbigay tayo ng papuri sa Diyos na gumagawa ng lahat ng bagay sa Kanyang oras o panahon kasama ang Mahal na Inang si Mariang Birhen pagdating ng nasabing oras. 

DAHIL SA KANYANG KABUTIHAN

8 Agosto 2021 

Ika-19 na Linggo sa Karaniwang Panahon (B) 

1 Hari 19, 4-8/Salmo 33/Efeso 4, 30-5, 2/Juan 6, 41-51 

Ang kabutihan ng Diyos ay nais bigyan ng pansin ng Salmo para sa Linggong ito. Katunayan, inilalarawan ng mga Pagbasa para sa Linggong ito ang ilan sa mga ginawa ng Diyos na nagpapatunay ng Kanyang kabutihan. Bagamat hindi tayo karapat-dapat makibahagi dahil sa dami ng ating mga kasalanan, ipinasiya pa rin ng Diyos na ipakita sa atin ang Kanyang kabutihan. Kahit na sinusuway natin Siya nang paulit-ulit, patuloy pa rin Siyang nagpapakita ng kabutihan. 

Sa Unang Pagbasa, ang Panginoong Diyos ay nagpadala ng isang anghel kay Propeta Elias para bigyan siya ng makakain. Kahit na hinangad ni Propeta Elias na mamatay na lamang sa ilang, ipinasiya pa rin ng Panginoong Diyos na isugo ang Kanyang anghel sa ilang para bigyan ng makakain ang propetang Kanyang hinirang. Sa pamamagitan ng pagpapadala ng Kanyang anghel sa ilang upang bigyan ng pagkain si Propeta Elias, ipinakita ng Diyos ang Kanyang kabutihan.

Maituturing na isang pasulyap sa gagawin ng Panginoon sa Bagong Tipan ang ginawa Niya para kay Propeta Elias sa Unang Pagbasa. Ipinagkaloob ng Diyos ang Tinapay ng Buhay sa Bagong Tipan. Ang bumaba mula sa langit sa Bagong Tipan ay hindi pangkaraniwang pagkain kundi ang Tinapay ng Buhay. Ito ang pagtuunan ng pansin sa Ebanghelyo. Ang Tinapay ng Buhay na nanggaling sa langit ay walang iba kundi si Hesus, ang Anak ng Diyos na naging Anak rin ni San Jose at ng Mahal na Inang si Mariang Birhen. Sa Ebanghelyo, si Hesus ay nagpakilala muli bilang Tinapay ng Buhay. Ang ginawa ng Tinapay ng Buhay na walang iba kundi ang Panginoong Hesus ay inilarawan ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa. 

Bagamat hindi tayo karapat-dapat na makinabang sa kabutihan ng Diyos dahil sa ating mga kasalanan, patuloy Niya itong ipinapakita sa atin. Ang pagkakaloob Niya sa Kanyang Bugtong na Anak na si Kristo bilang Tinapay ng Buhay ay ang pinakadakila sa lahat ng Kanyang mga mabubuting gawa. Ang Tagapagligtas ay dumating bilang Tinapay ng Buhay upang ang lahat ay magkaroon ng buhay. Inaaalok tayo ng Tinapay ng Buhay na si Kristo Hesus na tanggapin ang biyaya ng buhay na Kanyang kaloob. Hindi tumitigil si Kristo sa pagbibigay ng buhay sa atin. Lagi Niya itong ginagawa, lalung-lalo na sa pagdiriwang ng Banal na Misa kung saang tinatanggap natin sa Banal na Komunyon ang Kanyang Katawan at Dugo. Kahit hindi tayo karapat-dapat dahil sa ating mga kasalanan, patuloy na inaanyayahan ng Panginoong Diyos ang bawat isa sa atin ang biyaya ng buhay na Kanyang inaalok at ibinibigay sa atin.

Dahil sa kabutihan ng Diyos, nakakatanggap tayo ng maraming biyaya mula sa langit. Dahil sa kabutihan ng Diyos, naitatag Niya sa pamamagitan ni Kristo ang Sakramento ng Banal na Eukaristiya. Dahil sa kabutihan ng Diyos, tayong lahat ay lagi Niyang pinapatawad ilang ulit man tayong magkasala laban sa Kanya. Hindi man tayo karapat-dapat dahil sa dami ng ating mga kasalanan, ang bawat isa sa atin ay patuloy tayong binibiyayaan at pinagpapala ng Diyos. 

HINDI DAPAT MANATILING LIHIM

06 Agosto 2021 

Kapistahan ng Pagliliwanag sa Bagong Anyo ng Panginoon (B) 
Daniel 7, 9-10. 13-14/Salmo 96/2 Pedro 1, 16-19/Marcos 9, 2-10 

Matapos ang Pagbabagong-Anyo ni Hesus, ang tatlong alagad na nakasaksi sa nangyari ay Kanyang inutusang manatiling tahimik tungkol sa kanilang nakita sa bundok hanggang sa Muling Pagkabuhay ng Anak ng Tao (Marcos 9, 9). Ang tatlong alagad na kasama ng Panginoong Hesus sa bundok sa mga sandaling yaon at nakasaksi sa Kanyang Pagbabagong-Anyo ay sina Apostol San Pedro, Santiago, at Juan. Ang tatlong alagad na ito na isinama ni Hesus ay Kanyang inutusang ilihim sa ibang tao ang kanilang nakita sa mga sandaling iyon. Maaari lamang nila itong ipagsabi sa iba kapag nabuhay na mag-uli si Hesus. 

Ang mga Pagbasa para sa araw na ito ay tungkol sa Panginoong Hesukristong nagbagong-anyo. Itinutuon ang ating mga pansin sa kaluwalhatiang nahayag sa bundok sa espesyal na araw na ito sa Kalendaryo ng Simbahan. Iminumulat ng mga Pagbasa para sa espesyal na araw na ito ang bawat isa sa kadakilaang tunay ngang kahanga-hanga na nasaksihan ng mga apostol sa bundok sa mga sandaling iyon. Ang kadakilaang iyon ay ang kadakilaan ni Hesus, ang sentro at puso ng ating misyon bilang Kanyang Simbahan. 

Tiyak na nasasaulo na natin ang salaysay ng Pagbabagong-Anyo ni Hesus dahil ilang ulit na natin itong napakinggan o nabasa sa Banal na Bibliya. Katunayan, kabisado pa nga ng karamihan sa atin kung saan matatagpuan ang salaysay ng sandaling ito sa buhay ni Kristo sa Banal na Bibliya. Tiyak na kabisado na natin ang salaysay ng pangyayaring ito sa buhay ng Panginoong Hesus mula pa sa pagkabata natin. Tiyak na mga bata pa tayo noong una itong napakinggan. 

Dahil tiyak na memoryado na ng marami sa atin ang salaysay ng sandaling ito sa buhay ng Panginoong Hesukristo, tiyak na may mga magtataka kung bakit pinapakinggan natin ito uli. Katunayan, mayroon pa ngang Kapistahang inilaan ang Simbahan upang gunitain at bigyan ng pansin ang sandaling ito sa buhay ni Kristo. Bakit pa ba nating kailangang pagtuunan ng pansin ang kaganapang ito uli gayong ilang ulit na natin itong napakinggan o nabasa sa Banal na Bibliya?

Bagamat hindi halata sa unang tingin, itinuturo ng Simbahan sa Kapistahang ito na inilaan sa pagninilay sa Pagbabagong-Anyo ng Panginoong Hesukristo ang ating misyon bilang Simbahan. Tandaan, hindi naman ng sinabi ng Panginoon sa tatlong alagad sa wakas ng salaysay na Ebanghelyo na huwag ipagsabi ang kanilang nakita magpakailanman. Bagkus, ang Kanyang bilin sa kanila ay ihilim muna nila ang kanilang nakita hanggang sa Kanyang Muling Pagkabuhay. May tamang panahon kung kailan nila maaaring ibunyag ang nasabing lihim. Kailan iyon? Matapos ang Muling Pagkabuhay ni Hesus. 

Kaya naman, si Apostol San Pedro ay nagsalita tungkol sa kanyang nakita sa bundok sa Ikalawang Pagbasa. Inilarawan ni Apostol San Pedro kung ano ang nakita nilang tatlo nina Apostol Santo Santiago at San Juan sa kanyang patotoo sa Ikalawang Pagbasa. Naipahayag niya ito dahil nabuhay na mag-uli si Hesus. Matapos ang Muling Pagkabuhay ni Hesus, ang Kanyang Pag-Akyat sa Langit, at ang pagpanaog ng Espiritu Santo noong araw ng Pentekostes, si Hesus ay pinatotohanan ng mga apostol. Ipinakilala nina Apostol San Pedro at ng kapwa niyang mga apostol si Kristo sa iba. Si Kristo Hesus ang laman ng kanilang mga labi. Ginamit nila ang kanilang mga labi upang ipangaral sa lahat na si Hesus na taga-Nazaret ay ang ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas. 

Sa Unang Pagbasa, inilarawan ni propeta Daniel ang kanyang nakita sa isang pangitain. Ito rin ang ginawa ni Apostol San Pedro sa Ikalawang Pagbasa. Ang bawat bahagi ng kanyang patotoo sa Ikalawang Pagbasa ay kanyang ginamit upang ilarawan kung ano ang kanyang nakita kasama ang magkapatid na sina Apostol Santo Santiago at San Juan. Bilang isang Simbahan, mayroon tayong misyon. Ang ating misyon bilang Simbahan ay gawin ang ginawa nina propeta Daniel sa Unang Pagbasa at ni Apostol San Pedro sa Ikalawang Pagbasa. 

Ipinapaalala sa atin ng Simbahan sa Kapistahang ito na mayroon tayong misyon bilang mga Kristiyano. Ang ating misyon bilang Simbahan ay ipakilala si Hesus sa lahat sa pamamagitan ng ating mga salita at gawa. Hindi ito dapat isarili o panatilihing lihim magpakailanman. Bagkus, dapat natin itong ibunyag. 

ANG PANGINOONG MAPAGBIGAY

1 Agosto 2021 

Ika-18 Linggo sa Karaniwang Panahon (B) 
Exodo 16, 2-4. 12-15/Salmo 77/Efeso 4, 17. 20-24/Juan 6, 24-35

Itinutuon ng mga Pagbasa para sa Linggong ito ang ating pansin sa pagkaing nagmumula sa langit. Mula sa langit, ang Diyos ay nagpadala ng pagkain para sa ikabubuti ng lahat. Tulad ng inilarawan sa Unang Pagbasa at Ebanghelyo para sa Linggong ito, hindi lamang isang beses itong ginawa ng Diyos. Paulit-ulit Niya itong ginagawa. Hindi Siya tumitigil sa paggawa nito. Palagi Niya itong ginagawa, lalo na sa kasalukuyan. Isang halimbawa nito ay sa pagdiriwang ng Banal na Misa. 

Sa Unang Pagbasa, isinalaysay ang pagpapaulan ng manna mula sa langit. Sa pamamagitan ng pagpapaulan ng manna mula sa langit, tinugunan ng Diyos ang mga hinaing ng mga Israelita sa ilang. Pinatunayan ng Diyos na hindi Siya nagbibingi-bingihan sa mga hinaing ng mga Israelita sa ilang. Bagkus, ang mga hinaing ng mga Israelitang nagugutom sa ilang ay Kanyang dininig at tinugunan. Kaya naman, sabi ni Moises wakas ng salaysay sa Unang Pagbasa, "Iyan ang tinapay na bigay sa inyo ng Panginoon" (Exodo 16, 16). Pinaulan ng Diyos ang manna mula sa langit bilang tugon sa kagutuman ng mga Israelita sa ilang. Sa Ebanghelyo, ipinakilala ni Hesus ang Kanyang sarili bilang tunay na pagkain at inuming nagmula sa langit. Ang Bugtong na Anak ng Diyos na bumaba mula sa langit na si Hesus ay ang tunay na pagkain at inuming nagbibigay-buhay.  

Kung paanong ang Panginoong Diyos ay nagpaulan ng manna mula sa langit upang magkaroon ng makakain ang mga Israelita sa ilang sa Unang Pagbasa, ipinagkaloob din Niya ang Kanyang Bugtong na Anak na si Kristo Hesus. Kung tutuusin, higit na dakila ang ginawa Niyang pagkakaloob kay Kristo sa lahat. Sa pamamagitan ng pagkakaloob sa Panginoong Hesukristo, ibinigay ng Diyos ang buo Niyang sarili para sa ating lahat. Iyan ay dahil ang Panginoon lamang ang makakapawi sa lahat ng uri ng kagutuman at kauuhawan ng bawat isa sa atin. Siya lamang at wala nang iba.

Tanging ang Panginoon lamang ang makakapawi sa ating mga kagutuman at kauuhawan. Hindi ito kayang gawin ng mga pagkain at inumin sa mundo. Ang ating kagutuman at kauuhawan ay pansamantala lamang mapapawi ng iba't ibang pagkain at inumin sa mundo. Gayon din ang iba't ibang bagay sa daigdig. Pansamantala lamang ang pagpawi ng mga ito sa pagkagutom at pagkauhaw natin sa mga nasabing bagay. Tanging ang Panginoong Diyos lamang ang may kapangyarihang pumawi ng lahat ng uri ng kagutuman at kauuhawan sa mundo. Sabi nga sa Aklamasyon sa Mabuting Balita: "Ang tao ay nabubuhay sa Salita ng Maykapal na pagkaing Kanyang bigay" (Mateo 4, 4b). 

Ang pagkakaloob ng Diyos ng pagkain at inumin sa lahat ng tao, lalo na ang pagbigay Niya ng tunay na pagkain at inuming nagbibigay-buhay na walang iba kundi ang Panginoong Hesukristo, ay hindi lamang isang uri ng pagpapamalas ng kapangyarihan. Ginagawa Niya ito, lalung-lalo na sa kasalukuyan, hindi lang upang idiin sa atin na nagmumula sa Kanya ang lahat ng mabubuting bagay. Hindi lamang Niya ito ginagawa para idiin na nagmumula lamang sa Kanya ang lahat ng biyaya. Bagkus, ginagawa Niya ito upang ipakita ang Kanyang pagiging mapagbigay. Iyan ang punto sa likod ng dalawang kaganapang ito. 

Patuloy na ibinibigay ng Panginoon sa bawat isa sa atin ang tunay na pagkain at inuming nagbibigay-buhay. Lagi itong nagaganap sa pagdiriwang ng Banal na Misa. Sa tuwing ipinagdiriwang ng Banal na Eukaristiya, nagpapakilala muli sa bawat isa sa atin ang Panginoon bilang Diyos na mapagbigay. Ibinibigay sa atin ni Kristo ang Kanyang Katawan at Dugo bilang pagkain at inumin sa Banal na Eukaristiya. Sa pamamagitan nito, muli tayong iminumulat ng Panginoon sa kagandahan ng Kanyang pagiging mapagbigay. Tinutulungan tayo ni Kristo na mamangha muli sa kagandahan ng Kanyang mapagbigay. Patuloy na ibinibigay sa atin ng Panginoong Hesus ang Kanyang Katawan at Dugo bilang tunay na pagkain at inumin sa bawat pagdiriwang ng Banal na Misa. 

Mahalaga para sa atin na bumubuo sa tunay na Simbahang itinatag ni Kristo sa daigdig ang paalala ni Apostol San Pablo sa kanyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa. Sabi niya na dapat nating baguhin ang ating diwa at pag-iisip nang sa gayo'y makita sa atin "ang bagong pagkatao na nilikhang kalarawan ng Diyos" (Efeso 4, 23-24). Ito ang dapat nating gawin matapos nating tanggapin si Kristo sa Banal na Komunyon. Kailangan nating maipakita sa ating pang-araw-araw na pamumuhay ang mapagbigay na Panginoon na si Hesus. Kinakailangan nating bigyan ng pahintulot ang Panginoong Hesus na baguhin tayo nang sa gayo'y malaman ng lahat na tunay nga Siyang nananahan at naghahari sa atin. 

MGA MINAMAHAL NA KAIBIGAN NI HESUS

29 Hulyo 2021 

Paggunita kina Santa Marta, Santa Maria, at San Lazaro 

1 Juan 4, 7-16/Salmo 33/Juan 11, 19-27 (o kaya: Lucas 10, 38-42) 

"Mahal ni Hesus ang magkakapatid na Marta, Maria, at Lazaro" (Juan 11, 5). 

Ang magkapatid ng Betania na sina Santa Marta, Santa Maria, at San Lazaro ay kinikilala bilang mga kaibigan ni Hesus. Itinuring ni Hesus ang magkakapatid na ito bilang mga minamahal Niyang kaibigan. Tunay Niyang minahal ang banal na magkapatid na ito bilang Kanyang mga kaibigan. Kaya, inilaan ang araw na ito upang parangalan ang magkapatid na ito na naging mga kaibigang minahal ni Hesus. Dati, si Santa Marta lamang ang ginunita sa araw na ito. Subalit, isang dekreto ang inilabas ni Papa Francisco na naghatid ng pagbabago sa espesyal na araw na ito sa Kalendaryo ng Simbahan. Dahil sa nasabing dekreto ng Santo Papa, ang magkapatid ng Betania ay ginugunita ng Simbahan sa araw na ito. 

Ipinapakita nina Santa Marta, Santa Maria, at San Lazaro, ang magkapatid ng Betania, kung paanong maging mga kaibigan ni Kristo. Dalawang katangian ang kanilang isinabuhay upang ipakita ang kanilang pag-ibig para kay Kristo Hesus na nagturing sa kanila bilang Kanyang mga kaibigang minamahal - pag-ibig at pananalig. Minahal nila si Kristo bilang kanila ring kaibigan. Nanalig rin sila sa minamahal nilang kaibigang si Kristo. Ang kanilang pag-ibig at pananalig kay Hesus ang nagpapatunay na tunay nga silang mga kaibigan Niya. Katunayan, ang kanilang pag-ibig ay naghahayag ng kanilang pananalig sa kaibigan nilang si Hesus, ang ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas. 

Sa Unang Pagbasa, sinabi ni Apostol San Juan na dapat mag-ibigan ang bawat isa sapagkat ang pag-ibig ay nagmumula sa Diyos (1 Juan 4, 7). Ang pag-ibig ay naghahayag ng pananalig sa Panginoon. Kung tunay nga tayong nananalig kay Kristo Hesus na ating Panginoon at Manunubos, dapat tayong mag-ibigan tulad Niya. Sina Santa Marta, Santa Maria, at San Lazaro ng Betania ay mga halimbawa ng mga tunay na umiibig at nananalig sa Panginoon. Kaya nga, sa Ebanghelyo, naipahayag ni Marta ang kanyang pananalig kay Kristo Hesus. Sa gitna ng dalamhati dahil sa pagpanaw ni Lazaro, nanalig pa rin si Marta sa mga winika ni Hesus tungkol sa Kanyang sarili bilang Muling Pagkabuhay. Ano ang pumukaw sa kanya? Ang kanyang pag-ibig para sa Panginoong Hesus. 

Hindi lamang si Santa Marta ang nagpahayag ng kanyang pananalig kay Kristo bunga ng kanyang pag-ibig para sa Kanya. Pati na rin ang kanyang mga kapatid na sina San Lazaro at Santa Maria (na nagpakita ng kanyang pananalig at pag-ibig kay Kristo sa pamamagitan ng pakikinig sa Kanya sa alternatibong salaysay para sa Pagbasa sa Ebanghelyo). Nanalig sila sa kapangyarihan ng kanilang minamahal na kaibigang si Hesus. Ang kanilang pananalig kay Kristo Hesus ay bunga ng kanilang pag-ibig para sa Kanya. Ang pag-ibig nila para sa Panginoon ang nag-udyok sa kanila na ibalita Siya tungkol sa paghihingalo ni Lazaro (Juan 11, 3). Nanalig sila sa kapangyarihan ni Kristo. Nanalig silang may magagawa si Kristo para kay San Lazaro. Nagtapos ito sa pamamagitan ng isang himalang ginawa ni Kristo - muli Niyang binuhay si Lazaro. 

Kung nais nating maging mga kaibigang mahal ng Panginoong Hesus, tumingin tayo kina Santa Marta, Santa Maria, at San Lazaro. Ang banal na magkapatid na ito ay ang huwaran ng pagiging mga minamahal na kaibigan ni Hesus. Ang Panginoong Hesus ay kanilang inibig at pinanaligan. Ito ang dapat nating gawin upang maging mga tunay na kaibigan ni Hesus. Kinakailangan nating umibig at manalig sa Kanya. 

SIYA ANG KIKILOS; TAYO ANG KANYANG MGA INSTRUMENTO

25 Hulyo 2021 

Ika-17 Linggo sa Karaniwang Panahon (B) 

2 Hari 4, 42-44/Salmo 144/Efeso 4, 1-6/Juan 6, 1-15

Dalawang himala ng pagpapakain sa maraming tao ang isinalaysay sa Unang Pagbasa at Ebanghelyo para sa Linggong ito. Ang Diyos ay gumawa ng himala upang pakainin ang maraming tao. Sa pamamagitan nito, ipinapaalala ng Diyos sa lahat na Siya ang bahala sa atin. Siya mismo ang mag-aaruga sa atin. Hindi tayo pababayaan ng Panginoon. 

Gaya ng sabi sa panalanging itinuro ni Kristo, ang Ama Namin, "Bigyan Mo kami ngayon ng aming kakanin sa araw-araw" (Mateo 6, 11). Ang kahulugan noon ay hindi tayo pababayaan ng Panginoon na magutom. Binibigyan Niya tayo ng mga kailangan natin sa araw-araw tulad ng pagkain. Lagi Niyang ipinagkakaloob sa atin ang mga pang-araw-araw nating pangagailangan. Ang paalalang ito mula sa Panginoon ay tunay ngang nakakapagpanatag ng loob. 

Sa Unang Pagbasa, isinalaysay kung paanong sandaang tao ang pinakain ng Panginoong Diyos. Kahit na mayroon lamang dalawampung tinapay at bagong aning trigo, ang sandaang taong naroon sa mga sandaling iyon ay nakakain at nabusog. Marami pa nga'ng natira. Isa lamang ang dahilan kung bakit nangyari iyon. Gumawa ng isang kababalaghan ang Panginoon. Mula sa pagkakaroon ng bagong aning trigo at dalawampung tinapay na kulang para sa dami ng tao sa mga sandaling iyon, nagkaroon ng sapat na dami ng pagkain para sa sandaang tao. Ang Panginoong Diyos ang may gawa nito.

Naulit ang himalang ito sa Ebanghelyo. Si Hesus, ang Diyos na nagkatawang-tao, ay nagpakain ng limang libong tao. Sa Unang Pagbasa, sandaang tao ang pinakain ng Diyos. Sa Ebanghelyo naman, limang libong tao ang pinakain ni Kristo. Ang kababalaghan sa Unang Pagbasa ay inulit ng Diyos sa Ebanghelyo sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo. Sa pamamagitan nito, pinatunayan muli ng Panginoon na Siya ang bahala sa atin. Siya ang mag-aaruga sa atin. Hindi Niya tayo pababayaan. Gaya ng sabi sa Ebanghelyo, batid na Niya kung ano ang gagawin (Juan 6, 6). Nababatid ng Panginoon kung ano ang Kanyang gagawin para sa ating kabutihan bago pa man Niya ito isagawa. 

Hinahamon ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa ang bawat isa sa atin na mamuhay nang naayon para sa mga tinawag ng Diyos (Efeso 4, 1). Ang mga katangiang ito ay inilarawan rin ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa. Isa lamang ang dahilan kung bakit dapat natin itong gawin. Tinatawag ng Diyos ang bawat isa sa atin upang maging Kanyang mga instrumento. Ang ating misyon ay maging mga daluyan ng Kanyang grasya. Dahil dito, nararapat lamang na ang daan o landas ng kabanalan ay tahakin natin. 

Ang Diyos ang bahala sa atin. Alam Niya kung ano ang gagawin Niya para sa kabutihan natin. Magtiwala lamang tayo sa Kanya. Pahintulutan rin natin ang Diyos na gamitin tayo bilang Kanyang mga instrumento. Lagi nating tatandaan na hindi tayo ang kikilos at gagawa ng paraan kundi ang Panginoon na Siyang may kapangyarihang gumawa ng lahat ng bagay para sa ating kabutihan. 

PAGSAKSI SA PAG-IBIG NG DIYOS

22 Hulyo 2021 

Kapistahan ni Santa Maria Magdalena 

Awit ni Solomon 3, 1-4a (o kaya: 2 Corinto 5, 14-17)/Salmo 62/Juan 20, 1-2. 11-18 

Kinikilala si Santa Maria Magdalena bilang Apostolorum Apostola (Apostol sa mga Apostol) dahil sa mga kaganapang itinampok sa salaysay sa Ebanghelyo para sa araw na ito. Sa Ebanghelyo, isinalaysay ang Libingang Walang Laman at ang pagpapakita ni Hesus na Muling Nabuhay kay Santa Maria Magdalena. Inihayag ni Magdalena sa mga apostol na ang Panginoong Hesukristo ay tunay ngang nabuhay na mag-uli. Sa pamamagitan nito, ibinahagi ni Magdalena ang galak na kaloob ng Muling Nabuhay na si Hesus sa mga apostol. 

Sabi ni Apostol San Pablo sa kanyang pangaral sa Unang Pagbasa na siya'y naging apostol at misyonero sa mga Hentil dahil sa pag-ibig ni Kristo (2 Corinto 5, 14). Isa lamang ang ibig sabihin noon. Tutulungan ng pag-ibig ni Kristo ang lahat ng mga sasaksi sa Kanya. Hindi pababayaan ng Panginoon ang lahat ng mga sasaksi sa Kanyang pag-ibig. Bagkus, tutulungan Niya sila. Ang Kanyang pag-ibig ang magpapalakas sa kanila. 

Matapos maranasan ni Maria Magdalena sa pamamagitan ng Muling Nabuhay na si Hesus ang pag-ibig ng Diyos, agad siyang naging saksi sa mga apostol. Ang pag-ibig na kanyang tinanggap mula sa Muling Nabuhay na si Hesus ay ibinahagi niya sa mga apostol. Ang sanhi ng kanyang lakas upang gawin iyon ay walang iba kundi ang pag-ibig ng Diyos na ibinahagi sa kanya ng Panginoong Hesus na Muling Nabuhay. 

Ito ang hamon sa atin. Ito ang ating misyon bilang Simbahan. Maging mga saksi ng pag-ibig ng Diyos. Bilang mga saksi ng pag-ibig ng Diyos, ibinabahagi natin ang biyayang ito sa iba. Isang huwaran ng pagbabahagi ng pag-ibig ng Diyos ay walang iba kundi si Santa Maria Magdalena. Ibinahagi niya sa mga apostol ang kagalakang kaloob ng Panginoong Hesus na Muling Nabuhay na naghayag ng dakilang tagumpay ng pag-ibig ng Diyos. Ang pag-ibig ng Panginoong Diyos na tinanggap natin at ibabahagi natin ang magpapalakas sa atin sa ating misyon.