IGAGALANG NIYA ANG ATING DESISYON

10 Oktubre 2021 

Ika-28 Linggo sa Karaniwang Panahon [B] 

Karunungan 7, 7-11/Salmo 89/Hebreo 4, 12-13/Marcos 10, 17-30 (o kaya: 10, 17-27) 

Sabi sa Ebanghelyo na umalis nang malungkot ang lalaking lumapit kay Hesus dahil sa dami ng kanyang kayamanan (Marcos 10, 22). Si Hesus ay tinanong ng lalaking ito kung paano makakamit ang buhay na walang hanggan. Ang sagot ni Hesus - tuparin ang nakasaad sa Kautusan. Matapos sabihin ng lalaking ito na tinutupad naman niya ito, dinagdag ni Hesus ang Kanyang sagot. Kailangang ipamigay ng lalaking ito ang kanyang kayamanan sa mga dukha at sumunod sa Kanya. Ang pangalawang sagot ni Hesus ay ang dahilan kung bakit nalungkot ang lalaking ito. Pinahalagahan niya ang kanyang kayamanan. Para sa kanya, mahirap bitawan ang kanyang mga kayamanan.

Hindi hinabol o sinubukang baguhin ni Hesus ang pasiya ng lalaking ito. Hindi pinilit ni Hesus na sumunod sa Kanya ang lalaking ito. Alam ni Hesus na labag sa kalooban ng lalaking ito ang Kanyang mga sinabi. Alam ni Hesus kung gaano kahalaga para sa lalaking ito ang kanyang mga kayamanan. Dahil dito, hindi magawa ng lalaking ito na sumunod sa Panginoon. Ginalang ng Panginoon ang desisyon ng lalaking ito na huwag sumunod sa Kanya. Kahit gusto ni Kristo na ibilang ang lalaking ito sa Kanyang mga tagasunod, wala na Siyang magagawa. Nagpasiya ang lalaking iyon na huwag sumunod kay Hesus. Ang pasiyang ito ay ginalang na lamang ng Panginoong Hesukristo. Para sa mayamang lalaki sa Ebanghelyo, sadyang mas mahalaga ang kanyang kayamanan. 

Nasusulat sa Ikalawang Pagbasa, "Walang makapagtatago sa Diyos; ang lahat ay hayag at lantad sa Kanyang paningin" (Hebreo 4, 13). Isang halimbawa kung paanong nalalaman ng Diyos ang lahat ng bagay tungkol sa bawat tao ay ang kaganapang isinalaysay sa Ebanghelyo. Ito ang dahilan kung bakit si Hesus ay hindi humabol sa lalaking ito. Alam na Niya kung ano ang pinapahalagahan ng lalaking ito. Katulad ng mayamang lalaki sa Ebanghelyo, alam rin ni Hesus ang mga pinapahalagahan natin. 

Kung ang pinapahalagahan natin ay katulad ng inilalarawan sa Unang Pagbasa, matutuwa ang Diyos. Subalit, alam ng Diyos na hindi ganyan ang lahat ng tao sa daigdig na ito. Alam ng Panginoong Diyos na mayroong pagkakaiba sa mga pinapahalagahan ng bawat tao. Alam iyan ng Diyos dahil Siya mismo ang may likha sa atin. Wala tayong maitatago sa Diyos. 

Ang paalala sa atin ng mga Pagbasa para sa Linggong ito - huwag na nating subukang ilihim sa Diyos ang tunay nating mga pinapahalagahan. Inaaksaya lamang natin ang ating panahon kung gagawin natin iyon. Katunayan, alam naman ng Panginoon ang nilalaman ng ating mga puso. Kaya, magpakatotoo tayo. Igagalang naman ng Diyos ang ating desisyon. 

ANG KASAL AY ISANG BIYAYA

3 Oktubre 2021 

Ika-27 Linggo sa Karaniwang Panahon [B] 

Genesis 2, 18-24/Salmo 127/Hebreo 2, 9-11/Marcos 10, 2-16 (o kaya: 10, 2-12) 

Maraming biro tungkol sa buhay mag-asawa. Sa mga birong iyon, binibigyan ng pansin ang iba't ibang aspeto ng buhay ng mga mag-asawa katulad na lamang ng kung sino kina mister at misis ang nakatoka sa paglilinis ng bahay o sa pag-aalaga ng mga anak. Isinasalungguhit sa mga birong ito kung paanong gaano nga ba talaga kalaki ang pagkakaiba ng buhay na may asawa at ang buhay na walang asawa. Madalas itong gawing katatawanan. 

Wala namang masama kung mayroong mga mag-asawang magbibiro tungkol sa kanilang buhay bilang magkabiyak ng puso. Hindi naman mali iyon. Ang mali ay ang hindi pagseryoso sa kanilang mga asawa. Ang mali ay ang ituring na ang pag-aasawa bilang isang laro. Hindi naman laro ang pag-aasawa na maaari na lamang umayaw ang isa kapag nagsawa na siya sa kaniyang kabiyak. Dapat maging taos-puso at seryoso sa kanilang mga pangako ang mga mag-asawa. Dapat seryosohin ang buhay mag-asawa dahil hindi ito isang biro o laro. 

Bakit kinakailangang maging seryoso sa isa't isa ang mga mag-asawa? Dahil ito ay isang biyaya ng Diyos. Ang pag-iisang-dibdib ay isang biyaya mula sa Diyos. Tinalakay sa mga Pagbasa para sa Linggong ito ang katotohang ito tungkol sa napakagandang pagpapalang ito mula sa Panginoong Diyos. Isinalaysay kung paanong nilikha ng Panginoon ang babaeng si Eba para sa lalaking si Adan sa Unang Pagbasa. Sa Ebanghelyo, inihayag ni Hesus na sa simula pa lamang ay niloob ng Diyos na magsama ang isang babae at isang lalaki bilang mga mag-asawa. Sa Ikalawang Pagbasa, binigyan ng pansin ang pag-ibig ng Panginoong Hesukristo para sa sangkatauhan. 

Kung paanong naging seryoso ang Diyos sa Kanyang pag-ibig para sa lahat ng tao, gaya ng inilarawan sa Ikalawang Pagbasa, kinakailangang maging seryoso sa isa't isa ang mga magkabiyak ng puso. Huwag nating kakalimutan na isang napakagandang biyaya mula sa Panginoong Diyos ang pag-iisang-dibdib. Iyan ang dahilan kung bakit kailangang maging seryoso at tapat sa pagtanggap sa biyayang ito ang mga mag-asawa. 

IPAGKATIWALA ANG SARILI SA DIYOS

28 Setyembre 2021 

Paggunita kay San Lorenzo Ruiz at mga Kasama, mga martir 

Sirak 2, 1-18/Salmo 115/1 Pedro 2, 1-25*/Mateo 5, 1-12 

*Maaaring laktawan 

(Larawan mula sa isa sa mga livestream ng mga Misa sa Simbahan ng Quiapo noong nakaraang taon).

Sa haba ng mga Pagbasa sa Misa para sa Paggunita kay San Lorenzo Ruiz at mga Kasama, mga martir, iisipin nating hindi lamang basta isang Paggunita ang araw na ito. Katunayan, mayroon pa ngang Ikalawang Pagbasa para sa araw na ito na maaari namang laktawan kung hindi si San Lorenzo Ruiz ang itinalagang Pintakasi ng Kapilya, Parokya, o anumang Simbahan. 

Ano ang nais pagtuunan ng pansin ng tila mahahabang mga Pagbasa para sa espesyal na araw na ito para sa Simbahan sa Pilipinas? Bakit pinili ang mga nasabing Pagbasa para sa araw na ito? Ano nga ba talaga ang koneksyon o ugnayan ng mga piling Pagbasa para sa araw na ito sa buhay ni San Lorenzo Ruiz na siyang unang Pilipinong Santo at Martir ng Simbahan? 

Inilarawan sa mga Pagbasa para sa araw na ito ang mga katangiang isinabuhay ni San Lorenzo Ruiz. Bilang isang Santo at Martir, isinabuhay ni San Lorenzo Ruiz ang mga katangiang inilarawan sa mga sipi mula sa Banal na Kasulatan na pinagninilayan sa araw na ito kung saan ginugunita ang kanyang pagkamartir sa bansang Hapon. Sabi sa wakas ng Unang Pagbasa na ipinagkakatiwala ng mga lingkod ng Panginoon ang kanilang mga sarili sa Kanya. Ito rin ang binigyang-diin ni Apostol San Pedro sa huling bahagi ng Ikalawang Pagbasa. Maging tapat sa kalooban ng Diyos, katulad ni Kristo Hesus. Tularan ang Kanyang pagtitiis ng maraming hirap at sakit alang-alang sa tanan bilang pagsunod sa kalooban ng Amang nasa langit. Ito ang ginawa ni San Lorenzo Ruiz. 

Dahil pinili ni San Lorenzo Ruiz na tularan si Hesus, ang perpektong halimbawa ng pagtitiis ng maraming hirap at sakit alang-alang sa katuparan ng kalooban ng Amang Diyos, idinakila siya ng Panginoon. Siya'y pinararangalan ng Simbahan sapagkat pinili niyang maging banal at tapat sa paningin ng Diyos. Pinili niyang tahakin ang landas ng kabanalan at pagpapala, kahit malaki ang kapalit nito. Sa pamamagitan nito, siya'y naging tunay na mapalad sa paningin ng Diyos. Ang mga katangian ng mga mapapalad inilarawan ni Hesus sa Ebanghelyo para sa espesyal na araw na ito ay isinabuhay ni San Lorenzo Ruiz sa pamamagitan ng kanyang pasiyang maging tapat sa kalooban ng Diyos. 

Binibigyan ng parangal ng Simbahan sa araw na ito si San Lorenzo Ruiz, ang unang Santong nanggaling sa ating bansa, ang Republika ng Pilipinas. Maging inspirasyon nawa si San Lorenzo Ruiz para sa ating lahat na maging tapat sa kalooban ng Diyos sa hirap at ginhawa. Ipagkatiwala nawa natin sa Diyos ang ating buong sarili sa Kanya bilang tanda ng ating pananalig at pagtanggap sa Kanya na Siyang pinagmulan ng ating buhay. 

NASA PANIG NG DIYOS ANG MGA UMIIBIG AT SUMASAKSI SA KATOTOHANAN

26 Setyembre 2021

Ika-26 na Linggo sa Karaniwang Panahon [B] 

Bilang 11, 25-29/Salmo 18/Santiago 5, 1-6/Marcos 9, 38-43. 45. 47-48 

Magkasingtulad ang tanong ni Apostol San Juan kay Hesus sa Ebanghelyo at ang tanong ni Josue kay Moises sa Unang Pagbasa. Tulad ni Moises sa Unang Pagbasa, tinanong si Hesus kung bakit hindi nila pinoproblema ang mga taong nangangaral at gumagawa ng mga kababalaghan sa Kanyang Ngalan kahit na hindi naman sila sumasama sa ibang mga alagad. Ang sabi ni Hesus, "Ang hindi laban sa atin ay panig sa atin" (Marcos 9, 40). Ang sagot ni Moises sa tanong ni Josue sa Unang Pagbasa ay magkatunog rin sa sagot ng Panginoong Hesus sa tanong ni Apostol San Juan sa Ebanghelyo. Sabi naman ni Moises na lalo lang siya matutuwa kapag ang mga Israelita ay naging mga propeta at mapuspos ng Espiritu ng Panginoon (Bilang 11, 29). 

Inaanyayahan ng Panginoon ang lahat ng tao na pumanig sa Kanya. Iyon talaga ang nais ng Panginoon. Nais ng Panginoon na tanggapin Siya ng lahat ng mga tao at pumanig sa Kanya. Nais ng Panginoong Diyos na piliin Siya ng mga tao nang buong puso upang maipagkaloob Niya sa kanila ang Espiritu Santo. Pero, hindi Niya ipipilit ang lahat ng tao na Siya'y tanggapin kung labag naman ito sa kanilang kalooban. Anuman ang pasiya ng bawat tao, igagalang iyan ng Diyos. 

Bukas sa lahat ang paanyaya ng Diyos na pumanig sa Kanya. Iyon nga lamang, may kailangang gawin ang mga magpapasiyang pumanig sa Panginoon. Dapat ibigin ng bawat magpapasiyang pumanig sa Diyos ang katotohanan. Umiibig sa katotohanan ang mga tunay na pumapanig sa Panginoon. Ito ay dahil sa Diyos nagmumula ang katotohanan. Ang Diyos ay ang bukal ng katotohanan. Iniibig rin ng Panginoong Diyos ang katotohanan na nagmumula sa Kanya. Dahil dito, ang mga magpapasiyang pumanig sa Diyos ay dapat umibig sa katotohanan. 

Si Apostol Santo Santiago ay nagpakita ng kanyang pag-ibig sa katotohanan na nagmumula sa Diyos sa Ikalawang Pagbasa. Ang kanyang malakas at buong pusong pagsaksi sa katotohanan na ipinamalas sa Ikalawang Pagbasa ay isang katibayan nito. Ang mga salita ni Apostol Santo Santiago sa Ikalawang Pagbasa ay patunay ng kanyang pag-ibig para sa katotohanang mula sa Diyos. Isa iyang tanda ng kanyang pag-ibig para sa Panginoon na ipinasiya niyang panigan nang buong puso at nang buong katapatan. 

Nais ba nating pumanig sa Panginoong Diyos? Ibigin, tanggapin, at sumaksi sa katotohanan nang buong puso. Buksan ang sarili sa Espiritu Santo. Kapag iyan ang ating ginawa, tunay ngang matutuwa sa atin ang Panginoon. Huwag tayo mag-alala dahil hindi Niya tayo pipigilan. 

TUNAY NA DAKILA

19 Setyembre 2021 

Ika-25 Linggo sa Karaniwang Panahon (B) 

Karunungan 2, 12. 17-20/Salmo 53/Santiago 3, 16-4, 3/Marcos 9, 30-37 

Mayroong dalawang bahagi ang Ebanghelyo para sa Linggong ito. Sa unang bahagi ng Ebanghelyo, si Hesus ay muling nagsalita sa mga apostol tungkol sa Kanyang pagpapakasakit at pagkamatay. Marami Siyang hirap at pagdurusang titiisin si Hesus sa kamay ng Kanyang mga kaaway habang Siya'y ipinapatay sa pamamagitan ng pagpapako sa Kanya sa krus bago Siya mabuhay na mag-uli. Sa ikalawang bahagi ng Ebanghelyo, nagsalita si Hesus tungkol sa kadakilaan at ang pagtanggap sa Kanya at sa Ama. 

Tila mahirap iugnay ang mga bahaging ito ng Ebanghelyo sa isa't isa, lalung-lalo na't magkaiba ang paksang binigyan ng pansin ni Hesus. Sa unang bahagi, ang paksang tinalakay ay ang Kanyang pagtitiis ng maraming hirap at pagdurusa sa kamay ng Kanyang mga kaaway. Sa ikalawang bahagi, ang paksang Kanyang tinalakay ay ang tunay na kadakilaan at ang pagtanggap sa Kanya at sa Amang nasa langit na nagsugo sa Kanya. Katunayan, pinatayo ni Hesus ang isang bata sa harap ng mga apostol habang nangangaral Siya sa kanila tungkol sa totoong kadakilaan at ang pagtanggap sa Kanya at sa Amang nagsugo sa Kanya. Ano ang koneksyon ng mga pahayag na ito ni Hesus sa Ebanghelyo sa isa't isa? 

Kung sasaliksikin natin nang mabuti ang Pagbasa sa Ebanghelyo, mapapansin natin na tinawag ni Hesus ang isang bata at pinatayo sa harap ng mga apostol sa gitna ng Kanyang dalawang maikling pangaral tungkol sa pagiging tunay na dakila at pagtanggap sa Kanya at sa Ama. Itinuturo ni Hesus sa pamamagitan nito na yaong mga taong bukas sa kalooban ng Diyos at hindi naghahangad na mapunta sa sarili ang lahat ng atensyon lamang ay ang mga tunay na dakila sa Kanyang paningin. Ang mga tunay na dakila ay yaong tumatanggap sa Diyos at sa Kanyang kalooban. Ang mga tunay na dakila ay yaong katulad ng mga bata - nananalig at umaaasa sa Diyos. 

Sabi sa Salmo para sa Linggong ito: "Ang Diyos ang S'yang tumutulong at sa aki'y nagtatanggol" (53, 6b). Tampok naman sa Unang Pagbasa ang balak ng mga masasamang tao laban sa mga tapat na lingkod ng Panginoon. Ang mga katangian at nilalaman sa puso ng mga masasamang tao ay inilarawan naman ni Apostol Santo Santiago sa Ikalawang Pagbasa. Sa pamamagitan ng kanyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa, inilarawan ni Apostol Santo Santiago ang mga hangarin ng mga lingkod ng Diyos. Ang hangarin ng mga tunay na lingkod ng Diyos ay lumaganap ang Kanyang kalooban.

Paano maging tunay na dakila sa paningin ng Diyos? Magpakumbaba. Huwag maging pabida. Huwag maging pasikat. Magpakita ng kababaang-loob. Buksan ang sarili sa kalooban ng Diyos. Isang halimbawa nito ay si Kristo noong tinitiis Niya ang mga paghihirap at pagdurusa hanggang sa Kanyang pagkamatay sa krus bago Siya mabuhay na mag-uli bilang pagsunod sa kalooban ng Ama. 

DALAMHATI NG NAGMAMAHAL

15 Setyembre 2021 

Paggunita sa Mahal na Birheng Maria na Nagdadalamhati 

Hebreo 5, 7-9/Salmo 30/Juan 19, 25-27 (o kaya: Lucas 2, 33-35) 

PABATID: Huwag po ninyong babasahin ang unang talata kapag hindi pa ninyo napanood ang "Code Geass: Lelouch of the Rebellion."

Tiyak na naging emosyonal para sa mga nakapanood ng "Code Geass: Lelouch of the Rebellion" ang nangyari sa huling kabanata nito. Sa huling kabanata ng nasabing serye, ibinunyag ang plano ni Lelouch, ang pangunahing karakter ng palabas na ito, matapos niyang sakupin ang maraming bansa sa mundo bilang Emperador ng Britannia. Nang mapagtanto ng kanyang kapatid na si Nunnally ang planong ito ni Lelouch, napaiyak siya. Napagtanto ni Nunnally na ginawa ng kanyang kuyang si Lelouch ang lahat alang-alang sa kanya. Ramdam ng mga manonood ang hapis at dalamhati ni Nunnally dahil sa pagkamatay ng kuyang inibig niyang tunay na si Lelouch. Pinlano ni Lelouch ang kanyang pagkamatay sa kamay ng bagong Zero na si Suzaku para sa kapakanan ng maraming tao. Zero Requiem ang tawag sa planong ito na buo mismo ni Lelouch. 

Ang pagdiriwang ng Simbahan sa araw na ito ay tungkol sa pagdadalamhati at hapis. Sa araw na ito, inaanyayahan tayo ng Simbahan na pagnilayan ang hapis ng Mahal na Inang si Mariang Birhen. Isa lamang ang dahilan ng dalamhati ng Mahal na Birheng Maria - ang pagdurusa ng kanyang Anak na si Hesus. 

Batid naman ng Mahal na Inang si Maria kung ano ang misyon ni Hesus bilang ipinangakong Mesiyas. Subalit, kahit batid pa niya ito dahil iyon ang kalooban ng Diyos, hindi ito nangangahulugang magiging manhid na siya sa mga hirap at sakit na titiisin at dadanasin ni Kristo. Tunay niyang inibig si Kristo na kanyang Anak. Dahil sa pag-ibig na ito, ang sakit na dinanas ni Kristo Hesus ay dinanas din niya sa kanyang puso. Ang mga pagdurusang tiniis ni Hesus ay tahimik ring tiniis ni Maria. 

Sa Unang Pagbasa, inilarawan ang hirap na tiniis ng Panginoong Hesus nang buong kababaang-loob bilang pagsunod sa kalooban ng Ama. Sa Ebanghelyo, isinalaysay ang dalawang sandali sa buhay ng Mahal na Birhen kung saan labis na pagka-hapis ang kanyang naramdaman. Una, noong si Simeon ay nagsalita tungkol sa pagpapakasakit ni Hesus, at pangalawa, noong nasaksihan ng mga mata niya ang mga huling sandali ni Hesus na nakabayubay sa krus. 

Labis pa ring nasaktan si Maria sa mga pagdurusang dinanas ni Hesus, kahit na alam niyang bahagi ito ng kalooban ng Diyos. Patunay ito na tunay niyang minamahal ang kanyang Anak na si Hesus. Dahil sa pag-ibig na ito, ang mga hirap at sakit na dinanas ni Hesus ay dinanas rin ni Maria sa katahimikan. 

KALIGTASAN AT BUHAY ANG KANYANG HANGAD

14 Setyembre 2021 

Kapistahan ng Pagtatampok sa Krus na Banal 

Mga Bilang 21, 4b-9/Salmo 77/Filipos 2, 6-11/Juan 3, 13-17 

Ang pangalan ng pagdiriwang ng Simbahan sa araw na ito ay "Kapistahan ng Pagtatampok sa Krus na Banal." Tiyak na nababatid natin ang halaga ng krus ni Kristo sa ating pananampalataya bilang isang Simbahan. Ang krus ni Kristo ay sumasagisag sa Kanyang pagligtas sa atin. Pag-ibig ang dahilan kung bakit ang bawat isa sa atin ay iniligtas ni Kristo sa pamamagitan ng Kanyang krus. Pag-ibig rin ang dahilan kung bakit binigyan tayo ng buhay ng Panginoong Hesus sa pamamagitan ng Kanyang krus. Sa pamamagitan ng Banal na Krus ni Hesus na sagisag ng Kanyang pag-ibig para sa ating lahat, binigyan Niya ng kaligtasan at buhay ang bawat isa sa atin. 

Itinatampok sa Ebanghelyo para sa araw na ito ang isa sa mga pinakamasikat na talata sa Banal na Bibliya. Sabi roon na hinangad ng Diyos na maligtas ang bawat tao dahil sa Kanyang pag-ibig. Ito ang dahilan kung bakit dumating sa mundong ito si Hesus. Si Hesus ay isinugo sa daigdig na ito upang iligtas ang sangkatauhan at bigyan sila ng isang bagong buhay bilang mga anak ng Diyos. Ang mga iniligtas ng Diyos sa pamamagitan ni Kristo Hesus ay binigyan Niya ng bagong buhay at kaligtasan. Sabi ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa, nagpamalas si Hesus ng kababaang-loob sa pamamagitan ng gawang ito. Ang kababaang-loob ni Kristo Hesus sa krus ay naghatid ng kaligtasan at bagong buhay sa lahat. Dahil sa Kanyang pag-ibig, buong kababaang-loob ipinasiya ni Hesus na ihandog ang sarili sa krus upang maligtas ang sangkatauhan. 

Sa Unang Pagbasa, inutusan ng Diyos si Moises na gumawa ng ahas na tanso upang mabuhay ang mga Israelitang Kanyang pinarusahan sa ilang. Katulad ng ginawa Niya para sa mga Israelita sa ilang, mayroon Siyang ibinigay para sa kaligtasan ng sangkatauhan. Ang Kanyang ibinigay para sa kaligtasan ng lahat ay walang iba kundi ang Kanyang Bugtong na Anak na si Hesus. 

Muli tayong pinaaalalahanan sa araw na ito na hindi hinahangad ng Diyos ang kapahamakan ng sangkatauhan. Bagkus, ang hangad ng Diyos ay magkaroon ng buhay ang sangkatauhan. Nais Niyang maligtas ang sangkatauhan. Ito ang dahilan kung bakit si Hesus ay namatay sa krus at nabuhay na mag-uli. 

PATUNAYAN MO

12 Setyembre 2021 

Ika-24 na Linggo sa Karaniwang Panahon [B]

Isaias 50, 5-9a/Salmo 114/Santiago 2, 14-18/Marcos 8, 27-35 

Tila pang-Kuwaresma ang tono ng Unang Pagbasa at Ebanghelyo para sa Misa sa Linggong ito. Sa Unang Pagbasa, narinig ang mga salita ng isang lingkod ng Diyos na dumaranas ng pag-uusig sa kamay ng kanyang mga kaaway. Labis-labis at napakatindi ng pagdurusang dinanas ng lingkod na ito ng Panginoon sa kamay ng kanyang mga kaaway. Subalit, ang kanyang katapatan sa Panginoon ay nanatili pa rin. Sa Ebanghelyo, matapos ihayag ni Apostol San Pedro na si Hesus ay ang ipinangakong Mesiyas, inilarawan Niya sa mga apostol kung ano nga ba talaga Siya bilang Mesiyas. Bilang Mesiyas, tutuparin ni Hesus ang mga salita tungkol sa lingkod ng Diyos na nagdurusa sa aklat ni propeta Isaias na itinampok sa Unang Pagbasa para sa Linggong ito. Katunayan, si Hesus mismo ang tinutukoy sa propesiyang ito na narinig sa Unang Pagbasa. 

Bakit nga ba nating binabalikan at pinagninilayan muli gayong ang Simbahan ay napapaloob sa Karaniwang Panahon? Tiyak na ilang ulit na natin itong narinig at pinagnilayan, lalung-lalo na kapag Kuwaresma at Mahal na Araw. Ito ay dahil sa Misteryo Paskwal ni Kristo nakasentro ang ating pananampalataya. Kung hindi dahil sa Misteryo Paskwal ng Panginoong Hesus, walang Simbahan. Dahil dito, ang Misteryo Paskwal ni Kristo ay pinapahalagahan ng Simbahan. Hindi lamang ito isang aspeto ng ating pananampalataya. Ito ang ugat nito. 

Sa pamamagitan ng Misteryo Paskwal ng Panginoong Hesukristo, nahayag ang pag-ibig ng Diyos sa sangkatauhan. Ang Misteryo Paskwal ay patunay na hindi malayo ang Diyos sa tao. Kahit na Siya'y nasa langit, nasa piling pa rin Siya ng tao. Tunay ang Kanyang pagpapahalaga para sa sangkatauhan. Patunay ito na ang pag-ibig ng Diyos ay totoo talaga at hindi gawa-gawa lamang. 

Ang pangaral ni Apostol Santo Santiago ay para naman sa atin. Inilarawan sa pangaral ni Apostol Santo Santiago sa Ikalawang Pagbasa ang halaga ng mga gawa. Hindi sapat ang mga salita lamang. Kinakailangang may mga gawang magpapatunay sa mga salitang iyon. Kailangang patunayan ang mga salitang binigkas sa pamamagitan ng mga gawa. Kaya, sabi ni Apostol Santo Santiago sa Ikalawang Pagbasa, patay ang pananampalatayang walang gawa (2, 17). 

Isa lamang ang nais ituro sa atin ngayong Linggo: "Patunayan mo!" Kailangan nating magpakatotoo. Kailangan nating patunayan na nagpapakatotoo tayo at hindi peke. Pinatunayan ng Diyos ang Kanyang pag-ibig para sa sangkatauhan sa pamamagitan ng Misteryo Paskwal ni Hesus. Kaya naman, kung ang ating pag-ibig at pananampalataya sa Diyos ay tunay, kailangan nating patunayan ito gamit ang ating mga gawa. Hindi sapat ang mga salita lamang. 

MAY SAYSAY ANG MGA BIGAY NG DIYOS

8 Setyembre 2021 

Kapistahan ng Pagsilang ng Mahal na Birheng Maria 

Mikas 5, 1-4a (o kaya: Roma 8, 28-30)/Salmo 12/Mateo 1, 1-16. 18-23 (o kaya: 1, 18-23) 

Sabi sa Pambungad na Antipona para sa Banal na Misa sa napakaespesyal na araw na ito: "Halina't ipagdiwang ang maligayang pagsilang ni Mariang Birheng Mahal na siyang nagluwal sa araw na si Kristong Diyos ng tanan." Napakalinaw kung gaano kahalaga para sa Simbahan ang araw ng Kapistahan ng Pagsilang ng Mahal na Birheng Maria. Maaari nating ituring ang mga salitang ito bilang isang maikling paliwanag tungkol sa halaga ng araw na ito. 

Ang araw na ito ay napakaespesyal para sa Simbahan dahil sa misyong ibinigay ng Diyos sa Mahal na Birheng Maria. Ang Mahal na Birhen ay hinirang ng Diyos upang maging ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na si Hesus. Hindi pangkaraniwan ang misyong ibinigay ng Diyos sa Mahal na Birheng Maria. Ang Sanggol na dinala ni Maria sa kanyang sinapupunan ay walang iba kundi ang mismong Bugtong na Anak ng Diyos. Sa kabila ng hirap ng kalooban ng Diyos, tinupad at sinunod pa rin ito ng Mahal na Birhen. Ang misyong ito ng Mahal na Ina, na binanggit sa Ebanghelyo, ay ang dahilan kung bakit ang araw na ito ay buong galak na ipinagdiriwang ng Simbahan.

Tampok sa Unang Pagbasa para sa araw na ito ang isang propesiya tungkol sa pagdating ng isang dakilang hari. Ang katuparan ng pangakong ito ng Diyos ay isinasalaysay sa Ebanghelyo. Si Maria na anak nina Santa Ana at San Joaquin ay binigyan ng papel ng Diyos sa katuparan ng propesiyang ito. Inatasan siya upang maging ina ng ipinangakong dakilang hari na walang iba kundi si Kristo. 

Hindi nagbuo ng sariling misyon ang Mahal na Inang si Maria. Iisa lamang ang pinanggalingan ng kanyang misyon. Ang kanyang misyon ay nagmula sa Diyos. Kahit na mahirap itong gawin, tinupad pa rin niya ang misyong bigay sa kanya ng Diyos. Sa pamamagitan nito, itinuturo sa atin ng Mahal na Birheng Maria na ang misyong ibinibigay ng Diyos ay nagbibigay ng saysay sa ating buhay. Ang misyong ibinibigay ng Diyos ay hindi pasakit na walang kabuluhan. Bagkus, ang Diyos ay nagbibigay ng misyon upang bigyan ng saysay ang buhay ng tao. 

Oo, hindi madali ang kalooban ng Diyos para sa atin. Subalit, mayroon pa ring saysay ang pagtupad sa misyong ibinibigay sa atin ng Diyos. Sa mata ng Diyos, ang Kanyang plano para sa bawat isa sa atin ay may mabuting idudulot. Hindi magbibigay ng anumang bagay na walang kuwenta ang Panginoong Diyos. Ang lahat ng mga kaloob ng Diyos ay mayroong saysay. 

Katulad ng Mahal na Inang si Maria, mamulat nawa tayo sa saysay ng misyong ibinibigay sa atin ng Diyos. Maibigay rin nawa natin ang ating matamis na "oo" sa misyong bigay sa atin ng Diyos. Tandaan, may saysay ang mga bigay ng Diyos sa atin. 

LUMAPIT SA NAGPAPANATAG NG LOOB

5 Setyembre 2021 

Ika-23 Linggo sa Karaniwang Panahon [B] 

Isaias 35, 4-7a/Salmo 145/Santiago 2, 1-5/Marcos 7, 31-37 

"Kaluluwa ko, 'yong purihin ang Panginoong butihin" (Salmo 145, 1). Ang mga salitang ito sa Salmong Tugunan para sa Linggong ito ay isang panawagan sa lahat. Tayong mga Kristiyano ay tinatawag upang magbigay ng papuri sa tunay at nag-iisang Panginoong Diyos nang buong puso at kaluluwa hindi lamang sa pamamagitan ng ating mga salita kundi pati na rin sa pamamagitan ng ating mga gawa. Ang pagbibigay ng papuri sa Panginoong Diyos ay hindi dapat gawin isang beses kada linggo lamang kundi araw-araw. Habang mayroon pa tayong hininga, dapat tayong magpuri sa Diyos. 

Bilang tao, madaling magpuri sa Diyos kung panatag ang iyong loob. Sa mga panahon ng kaginhawaan o kung kailan maganda at maayos ang lahat para sa marami, madaling magpuri sa Panginoon. Subalit, hindi madaling magpuri sa Diyos sa mga panahon ng pagsubok. Tila nahihirapan tayong magpuri sa Diyos kapag hindi panatag ang ating loob dahil sa mga bagay na bumabagabag sa atin. Aminin man natin o hindi, iyon ang katotohanan tungkol sa atin bilang tao. Walang makapagsasabing hindi niya naranasan iyon kahit isang beses lamang. 

Ang kapanatagan ng loob na bigay ng Panginoon ay ang pangunahing paksang binibigyan ng pansin sa mga Pagbasa para sa Linggong ito. Sa pamamagitan ng pagbibigay ng kapanatagan ng loob sa Kanyang mga loob, tinutulungan ng Diyos ang Kanyang mga lingkod na pagtagumpayan ang mga pagsubok dito sa mundo. Ito ang dahilan kung bakit ang panawagan sa Salmong Tugunan para sa Linggong ito ay magpuri sa Panginoon hindi lamang isang beses kada linggo kundi araw-araw. 

Sa Unang Pagbasa, inilarawan kung paanong maghahatid ng kapanatagan ng loob sa lahat ng tao ang Diyos. Ito rin ang ginawa ni Apostol Santo Santiago sa kanyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa. Isa lamang ang idinidiin ng dalawang Pagbasang ito - ang kapanatagan ng loob na kaloob ng Panginoon. Katunayan, naghahatid ng kapanatagan ng loob ang mga salitang ito na mababasa natin sa dalawang Pagbasang ito. Sa Ebanghelyo, pinagaling ng Panginoon ang isang lalaking bingi at utal. Sa pamamagitan ng himalang ito ni Hesus, ang lalaking ito ay binigyan Niya ng kapanatagan ng loob at pag-asa. 

Muling ipinapaalala sa atin ngayong Linggo na ang Diyos ay ang nagbibigay ng kapanatagan ng loob. Kapag humaharap sa mga pagsubok sa buhay, huwag tayong magdalawang-isip na lumapit sa Diyos. Kapag mayroong mga bagay na bumabagabag sa atin, lumapit tayo sa Diyos. Ang ating mga puso at kalooban ay ipapanatag ng Diyos. Kung paanong binigyan ni Hesus ng kapanatagan ng loob ang lalaking bingi at utal sa Ebanghelyo, ipapanatag rin Niya ang ating mga puso at kalooban.