PUSONG UMAAASA SA DIYOS

2 Marso 2025 

Ikawalong Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Sirak 27, 5-8 (gr. 4-7)/Salmo 91/1 Corinto 15, 54-58/Lucas 6, 39-45 

Larawan: Mariano Salvador Maella (1739–1819), Saint Francis of Assisi Receiving the Stigmata (c. 1787), Los Angeles County of Museum Art, Public Domain. 

Ang mga Pagbasa para sa Linggong ito ay nakasentro sa pagiging bukas sa biyaya ng tunay na pag-asang sa Panginoong Diyos lamang nagmumula. Tayong lahat ay laging pinaalalahanan ng Inang Simbahan na sa Panginoong Diyos lamang nagmumula ang biyayang ito. Katunayan, ang Diyos mismo ay ang bukal ng tunay na pag-asa. Hindi matatagpuan o masusumpungan ang tunay na pag-asa sa mundo. Sa Diyos lamang natin ito matatagpuan at masusumpungan. Kusang-loob pa ngang ipinagkakaloob ng Diyos sa atin ang biyayang ito. 

"Totoong kalugud-lugod ang magpasalamat sa D'yos" (Salmo 91, 2a). Buong linaw na isinalungguhit ng mga salitang ito ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan kung paano maging kalugud-lugod sa paningin ng Diyos. Ang Diyos ay nalulugod sa lahat ng mga nagbubukas ng buo nilang puso at sarili sa Kaniya. Sa pamamagitan ng pagbukas ng kanilang mga puso sa Kaniya, inihahayag nilang umaaasa sila sa Kaniya. Dahil sa Diyos silang umaaasang tunay, ang laman ng kanilang mga puso ay walang hanggang papuri, pasasalamat, at pagsamba sa Kaniya. Lagi nilang isinasabuhay ang laman ng kanilang mga puso sa bawat sandali ng kanilang buhay sa mundo, gaano mang kahirap itong gawin dulot ng mga matitinding tukso at pagsubok sa mundo. 

Nalulugod ang Diyos sa mga may pusong umaaasa sa Kaniya. Ang mga may pusong umaaasa sa Diyos ay namumuhay ayon sa Kaniyang kalooban at naisin. Wala silang ibang hangarin kundi ang maging kalugud-lugod sa Diyos na kanilang inaaasahan at pinananaligan. Lagi nilang isinasabuhay ang kanilang pananalig at pag-asa sa Diyos. Binubuksan nila ang kanilang mga puso sa tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos. Sa tuwing silang lahat ay Kaniyang pinagmamasdan mula sa maluwalhating kaharian ng langit, ang Diyos ay napupuspos ng tuwa. 

Isinentro ni Apostol San Pablo ang kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa sa dapat nating asahan - ang Muling Nabuhay na Panginoong Jesus Nazareno. Nagtagumpay ang Panginoong Jesus Nazareno laban sa mga puwersa ng kasalanan, kasamaan, at kamatayan sa pamamagitan ng Kaniyang Banal na Krus at Muling Pagkabuhay. Ang bunga ng tagumpay ng Panginoong Jesus Nazareno ay ang ating kaligtasan. Dahil diyan, ang tagumpay ng Panginoong Jesus Nazareno ay tagumpay rin natin. Kaya, sa Panginoong Jesus Nazareno lamang tayo dapat umasa. Buksan natin ang buo nating sarili sa tunay na pag-asang Kaniyang kaloob upang ang ating mga puso ay maging mga pusong umaaasa sa Kaniya. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag ang ugnayan ng mga salita sa nilalaman ng puso ng isang tao. Kung ano ang bukambibig ng isang tao, ito ang nasa kaniyang puso. Ito rin ang buong linaw na isinalungguhit ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa Kaniyang pangaral na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo. Ang laman ng puso ng isang tao ay nahahayag sa pamamagitan ng mga salitang kaniyang binibigkas at isinasabuhay. 

Kung nais nating maging kalugud-lugod sa paningin ng Diyos, buksan natin ang ating mga puso sa Kaniya. Maging bukas tayo sa biyaya ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. Hayaan Niyang baguhin ang ating mga puso upang ang mga ito ay maging mga pusong tunay ngang umaasa sa Kaniya.