Ika-7 Linggo sa Karaniwang
Panahon (A)
Levitico 19, 1-2.
17-18/Salmo 102/1 Corinto 3, 16-23/Mateo 5, 38-48
Ano ang unang pumapasok
kapag napapakinggan natin ang salitang ‘pag-ibig’? Madalas, ang unang pumapasok para sa marami,
lalung-lalo na po ang mga Pilipino ay ang salitang ‘kilig.’ Halimbawa rito ay ang mga tagapagpasubaybay
ng mga love story na pinapalabas sa telebisyon, maging sa ABS-CBN
Channel 2 man o sa GMA-7. Hindi ba, madalas,
kinikilig ang mga tagapagsubaybay ng mga programang love story. Kaya, maraming nagsasabing, ‘kilig much,’
‘kilig to da bones,’ atbp. Usung-uso po
ngayon ang ‘romantic love.’
Si Hesus ay nagturo tungkol
sa pag-ibig sa Ebanghelyo ngayon. Pero,
para sa mga mahilig sa mga nakakakilig na love story, hindi po ‘romantic love’
ang tinuturo ni Hesus. Ang pag-ibig na
tinuturo ni Hesus sa Mabuting Balita ay ‘agape’ o ang pag-ibig na walang
kapalit, walang kundisyon, buong-buo.
Ito ang pag-ibig ng Diyos sa ating lahat. Minamahal tayo ng Panginoon ng buong-buo,
walang kapalit. Perpekto ang pag-ibig ng
Diyos.
Ipinapakita rin ni Kristo na
ang pagpapatawad ay isang gawa ng pag-ibig.
Dagdag ng Panginoon na dapat tayong umibig sa ating mga kaaway at
ipanalangin ang mga umuusig sa atin.
Mahirap pong gawin iyon. Bilang tao,
may limitado ang ating pag-ibig at pasensya.
Madalas, nauubusan tayo ng pasensya sa isang tao dahil sa mga nagawang
kasalanan laban sa’yo.
Ang pagpapatawad ay
napakahirap gawin. Bakit? Sa tuwing nakikita natin ang taong nagkasala
sa atin, naalala natin ang kasalanan ng
taong iyon sa atin. Ang puso natin ay
nasugatan dahil sa bigat ng kasalanang ginawa sa atin ng taong iyon. Mas lalo pang masakit at masusugatan ang
ating puso kung mabigat ang kasalanang ginawa sa atin ng isang matalik na
kaibigan o mahal sa buhay. Para bang
hindi na natin alam kung sino ang ating mga kakampi. Halos lahat ng tao sa buong mundo ay kalaban
natin.
Iilan lamang sa mga paraan
ng pagkakasalang ginagawa laban sa atin ay ang pagkakanulo at pagkaila sa atin,
ipahiya tayo sa harapan ng maraming tao, sirain ang ating mga pangalan at
sirain ang reputasyon natin. Halimbawa,
kapag tayo ay binugbog sa harapan ng maraming tao na walang kalaban-laban,
napapahiya tayo sa harapan ng maraming tao nakakakita sa pangyayari,
lalung-lalo na po kung binugbog tayo sa isang pampublikong lugar.
Ano ba ang nais nating gawin
sa mga taong may mabigat na kasalanan laban sa atin? Nais natin gumanti, hindi ba? Gusto tayong makaganti sa kanila upang
maramdaman at matikma nila ang sakit na pinadanas nila sa atin. Katulad ng sinabi, “Mata sa mata at ngipin sa
ngipin.” (An eye for an eye and a tooth for a tooth.) Sa gayon, binayaran na nila ang kasalanan
nila sa atin at makakahinga tayo ng maluwag.
Iyan ang kadalasang nais gawin ng lahat ng tao. Balikan ang mga nagkasala sa atin upang
makaganti. Sabi nga rin, “Anuman ang
inutang, iyon din ang kabayaran; kapag buhay ang inutang, buhay din ang
kabayaran.”
Pero, pagpapatawad ang
tinuturo ni Hesus. Tinuturo ni Hesus na
walang kwenta ang paghihiganti. Walang
kabuluhan kapag tayo’y naghiganti. Kaya,
tinuturuan Niya tayo kung paanong umibig sa mga kaaway natin. Ang paghihiganti, sa halip na magbibigay ng
ginhawa, ay lalo pang magdadagdag ng galit at poot sa ating mga puso. Hindi tayo hihilumin ng paghihiganti. Mas lalo tayong mapapahamak kapag naghiganti
tayo. Ang paghihiganti ay hindi magkakaloob
ng tunay na kapayapaan. Mas maginhawa
ang ating pakiramdam kapag tayo ay nagpatawad.
Hindi tayo nagkasala laban sa ating kapwa sa pamamagitan ng
paghihiganti.
Para sa ilan, masarap at
maginhawa ang buhay kapag nakahiganti sila sa mga kaaway nila. Makakahinga na sila ng maluwag kapag
binayaran na ng kanilang mga kaaway ang mga inutang sa kanila. Ang katotohanan, ang paghihiganti ay hindi
nakakahilom. Bagkus, ito ay nagpapabigat
sa ating kalooban at ang galit ng isang tao ay nadadagdag dahil sa poot. Hindi ito nakakabubuti para sa ating
lahat. Walang panalo sa paghihiganti.
Kung ang Diyos ay kayang
magpatawad sa ating lahat, kahit sa pinakamabigat na kasalanan, tayo pa
kaya? Hindi po madaling tularan ang
pag-ibig at awa ng Diyos. Sapagkat ang
Diyos lamang ang umiibig nang wagas, walang pagkukulang, walang kapalit, walang katulad. Mahirap mang umibig katulad ng Diyos, sikapin
natin na tumulad sa pagmamahal ng Diyos sa atin.
Ang pag-ibig sa Diyos at
kapwa ay ang tunay na diwa ng Sampung Utos ng Diyos. Kaya ibinigay ng Diyos ng Sampung Utos ay
upang turuan tayong magmahal. Nawa’y
sikapin nating umibig sa ating kapwa at sa ating mga kaaway. Hindi po romantikong pag-ibig ang tinutukoy
ng Panginoon. Ang pag-ibig na itinuturo
sa atin ng Panginoon ay ang Kanyang pag-ibig sa atin. Gusto ninyo ng isang halimbawa. Masdan ninyo ang crucifixo. Masdan natin si Kristong nakapako sa krus. Hindi kinailangan ni Kristo ang mamatay sa
krus, pero pinili Niyang gawin iyon dahil tayo’y Kanyang mahal at patuloy na
mamahalin.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento