PAKIKIPAG-UGNAYAN SA BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

27 Hulyo 2025 

Ika-17 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Genesis 18, 20-32/Salmo 137/Colosas 2, 12-14/Lucas 11, 1-13 

Larawan: Jacopo Ligozzi (1547–1627), The Agony in the Garden (c. 1587). Private Collection via Web Gallery of Art. Public Domain. 

Mayroong dalawang bahagi ang Ebanghelyo. Sa unang bahagi ng tampok na salaysay sa Ebanghelyo, itinuro ng Poong Jesus Nazareno ang panalanging kilala nating lahat bilang "Ama namin." Bilang tugon sa hiling ng isa sa Kaniyang mga alagad, itinuro ng Poong Jesus Nazareno ang panalanging kilala natin sa tawag na "Ama namin." Iyon nga lamang, ang bersyong matatagpuan sa Ebanghelyo ni San Lucas ay mas maiksi kung ikukumpara ito sa bersyong ating matatagpuan sa Ebanghelyo ni San Mateo. Sa ikalawang bahagi ng Ebanghelyo, ang Poong Jesus Nazareno ay nangaral tungkol sa taos-pusong pag-asa sa Diyos. Iyan ang diwa ng pananalangin sa Diyos araw-araw. Lagi tayong nananalangin sa Diyos dahil taos-puso tayong umaaasa sa Kaniya. Dahil dito, hindi tayo natatakot makipag-usap at makipag-ugnayan sa Kaniya nang tapat at taos-puso. Binubuksan natin sa Diyos ang ating mga puso dahil dito. 

Buong linaw na ipinahayag ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan: "Noong ako ay tumawag, tugon Mo'y aking tinanggap" (Salmo 137, 3a). Ang Diyos ay laging maaasahan. Nararapat lamang manalig at umasa sa Kaniya nang taos-puso. Ito ang puntong isinalungguhit ng Poong Jesus Nazareno noong itinuro Niya ang panalanging kilala sa tawag na "Ama namin" sa unang bahagi ng Ebanghelyo at noong nangaral Siya tungkol sa diwa ng panalangin sa ikalawang bahagi ng Ebanghelyo. 

Hindi natakot ang ama ng pananampalataya na si Abraham na manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso sa salaysay na tampok sa Unang Pagbasa. Ipinakita niya ito sa pamamagitan ng pananalangin para sa Sodoma at Gomorra, lalung-lalo na para sa kaniyang pamangkin na si Lot na nakatira roon kasama ang kaniyang pamilya. Dahil taos-puso siyang nanalig at umasa sa Diyos, hindi natakot si Abraham na dumulog sa Kaniya para sa ikaliligtas nina Lot at ng kaniyang pamilya. 

Ipinaliwanag ni Apostol San Pablo sa kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa kung bakit ipinagkaloob ang Poong Jesus Nazareno bilang ipinangakong Mesiyas. Dahil sa hangad ng Diyos na magkaroon tayo ng ugnayan sa Kaniya, ipinasiya Niyang iligtas tayo sa pamamagitan ng ipinangakong Mesiyas at Tagapagligtas na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno. Ang Diyos ay ang unang naghangad na mapalapit tayo sa Kaniya. Hinangad Niyang maka-ugnay tayo. 

Nais ng Diyos na magkaroon tayo ng ugnayan sa Kaniya. Hinahanap Niya ang mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya. Ito rin nawa ang maging hangad natin bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang tatag mismo ng Poong Jesus Nazareno, ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. 

ITURO ANG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

26 Hulyo 2025 

Paggunita kina San Joaquin at Santa Ana, mga magulang ng Mahal na Birheng Maria 

Sirak 44, 1. 10-15/Salmo 131/Mateo 13, 16-17 

Larawan: Francisco Camilo (–1673), San Joaquín, Santa Ana y la Virgen (c. 1652). Museo del Prado. Currently at Museum of Huesca. Public Domain.

Isinilang ang Mahal na Birheng Maria sa daigdig na ito na walang bahid o dungis ng kasalanang mana. Nang ipaglihi siya sa sinapupunan ng kaniyang inang si Santa Ana, ang Mahal na Birheng Maria ay iniligtas na ng Diyos mula sa kasalanan. Dahil dito, malinis, busilak, dalisay, at banal ang Mahal na Birheng Maria. Alam nating lahat ito bilang mga bumubuo sa Simbahan sapagkat ipinaliwanag ito sa dogma ng Kalinis-Linisang Paglilihi sa Mahal na Birheng Maria na tiyak na mas kilala ng marami sa atin sa tawag na Inmaculada Concepcion. Bago pa man siya isilang ng kaniyang ina, ang Diyos ay nagpasiyang ipagkaloob sa Mahal na Birheng Maria ang biyaya ng Kaniyang pagliligtas na nagdudulot ng tunay na pag-asa sa lahat sa daigdig sa pamamagitan ng pagligtas sa Mahal na Birheng Maria sa sandaling ipinaglihi siya ni Santa Ana. 

Bagamat ipinagkaloob ng Diyos ang biyaya ng Kaniyang pagliligtas na nagdudulot ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya sa Mahal na Birheng Maria, hindi ito nangangahulugang wala nang kinailangang gawin ang kaniyang mga magulang na sina San Joaquin at Santa Ana. Tinuruan pa rin siya ng kaniyang mga magulang na walang iba kundi ang San Joaquin at Santa Ana kung paanong manalig at umasa sa Diyos na nagligtas sa kaniya bago siya isilang sa daigdig na ito nang taos-puso. Ang halaga ng pamumuhay nang banal at kalugud-lugod sa Diyos bilang tanda ng taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Kaniya hanggang sa huli ay itinuro nina San Joaquin at Santa Ana sa Mahal na Birheng Maria. 

Sa Unang Pagbasa, pinarangalan ang lahat ng mga nanalig at umasa sa Diyos nang tapat at taos-puso sa bawat sandali ng kanilang buhay. Buong linaw na inilarawan ng mga taludtod ng awit ng papuri sa Salmong Tugunan ang walang maliw na katapatan ng Diyos. Hindi nagmamaliw ang katapatan ng Diyos. Ang kasaysayan ng daigdig na rin ang magpapatunay nito. Lumipas man ang maraming taon, tapat pa rin ang Diyos. Buong linaw na inihayag ng Poong Jesus Nazareno sa mga apostol sa Ebanghelyo na hinangad ng lahat ng mga nauna sa kanila sa Lumang Tipan na makita Siya na buong puso at katapatan nilang pinanaligan at inasahan. 

Hindi sinayang ng Mahal na Birheng Maria ang biyayang ipinagkaloob sa kaniya ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos dahil sa mga aral na itinuro sa kaniya ng kaniyang mga magulang na sina San Joaquin at Santa Ana. Bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang itinatag mismo ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, dapat natin ituro sa lahat ng tao ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi Siya. Sa Kaniya dapat manalig at umasa nang taos-puso ang tanan. Ipakilala natin Siya sa lahat. 

UMAASA DAHIL UMIIBIG NANG TAOS-PUSO

25 Hulyo 2025 

Kapistahan ni Apostol Santiago 

2 Corinto 4, 7-15/Salmo 125/Mateo 20, 20-28 

Larawan: Carlo Maratta (1625–1713), Saint James the Greater (c. 1661). Temple Newsam House, Leeds Museums and Galleries via Art UK. Public Domain. 

Ang Ebanghelyo ay tungkol sa tunay na dahilan kung bakit lagi tayong dapat umasa sa Diyos bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang tatag mismo ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Matapos ang Kaniyang pasiyang huwag pagbigyan ang hiling ng ina ng dalawang anak ni Zebedeo na tinawag at hinirang Niya upang maging Kaniyang mga alagad na sina Apostol Santo Santiago at Apostol San Juan, ipinaliwanag ng Mahal na Poong Jesus Nazareno kung bakit ang Diyos ay dapat lagi nating asahan. Hindi tayo dapat umasa sa Diyos sapagkat mayroon tayong mga hinihiling na kapalit mula sa Kaniya. Bagkus, dapat lagi tayong umasa sa Diyos dahil tunay nga natin Siyang iniibig, pinananaligan, at sinasamba nang taos-puso. 

Sa Unang Pagbasa, inilarawan ni Apostol San Pablo ang kaniyang mga dinanas bilang isang apostol at misyonero ng Poong Jesus Nazareno sa mga Hentil. Ang buhay niya bilang isang apostol at misyonero ng Poong Jesus Nazareno sa mga Hentil ay hindi puspos ng rosas, kulay, at ginhawa. Bagkus, marami siyang hinarap, dinanas, at tiniis na hirap, sakit, at pag-uusig sa kamay ng mga may kapangyarihan dahil sa kaniyang tapat at taos-pusong pagsaksi sa Poong Jesus Nazareno. Sa kabila ng lahat ng mga hirap, pagdurusa, sakit, at pag-uusig, ipinasiya pa rin ni Apostol San Pablo na manalig at umasa sa Diyos. Kahit na napakahirap itong gawin, ito pa rin ang kaniyang pasiya. Bagamat hindi madaling manalig at umasa sa Diyos nang tapat at taos-puso dala ng mga hirap, pagdurusa, sakit, at pag-uusig, ginawa pa rin ito ni Apostol San Pablo. Ang lahat ng mga hirap, pagdurusa, sakit, at pag-uusig ay kaniyang tiniis alang-alang sa Diyos. Isinabuhay niya ang mga salitang inihayag sa Salmong Tugunan. 

Hindi tayo dapat manalig at umasa sa Diyos dahil mayroon tayong mga hinihiling at makukuhang kapalit mula sa Kaniya. Bagkus, dapat manalig at umasa tayo sa Diyos dahil tunay nga natin Siyang iniibig at sinasamba. Dalisay at busilak ang mga puso ng lahat ng mga nananalig at umaaasa sa Diyos nang taos-puso dahil sa kanilang tapat at taos-pusong pag-ibig at pagsamba sa Kaniya. 

DAPAT NATING PANABIKAN ANG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

22 Hulyo 2025 

Kapistahan ni Santa Maria Magdalena 

Awit ni Solomon 3, 1-4a (o kaya: 2 Corinto 5, 14-17)/Salmo 52/Juan 20, 1-2. 11-18 

Larawan: Lelio Orsi (1508–1587), Noli me tangere (c. 1575). Wadsworth Atheneum Museum of Art. Public Domain.

Ipinapaalala sa ating lahat ng Simbahan sa araw na ito na inilaan para sa Kapistahan ni Santa Maria Magdalena na ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos ay dapat nating panabikan sa bawat oras at sandali ng ating pansamantalang paglalakbay sa lupa. Si Santa Maria Magdalena na kinikilala ng Inang Simbahan bilang Apostol sa mga Apostol (Apostola Apostolorum) ay isang huwaran ng pananabik para sa Diyos. Ang kaniyang palagiang pasiyang panabikan ang Panginoon ay umudyok sa kaniya na laging ipahayag na tunay nga niyang iniibig, sinasamba, pinananaligan, at inaaasahan ang Panginoon sa pamamagitan ng kaniyang mga salita at gawa. Bilang mga Kristiyanong bumubuo sa Simbahan, lagi nating dapat kasabikan ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoon sa bawat yugto at sandali ng pansamantala nating paglalakbay dito sa daigdig gaya na lamang ng pinararangalan at kinikilala ng Simbahan bilang Apostol sa mga Apostol na walang iba kundi si Santa Maria Magdalena. 

Sa Ebanghelyo, umiyak si Santa Maria Magdalena dahil inakala niyang ninakaw ang bangkay ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Hinanap niya ang bangkay ng Mahal na Poong Jesus Nazareno dahil tunay niyang iniibig ang Panginoon. Kahit na patay ang minamahal niyang Panginoon at Guro na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno, nais pa rin niyang ipahayag kung gaano niya kamahal ang Poon. Dahil dito, labis ang kaniyang pagtangis. Ang pagtangis at pagluha ni Santa Maria Magdalena ay tuluyang napawi nang magpakilala ang Muling Nabuhay na Poong Jesus Nazareno sa huling bahagi ng salaysay na tampok sa Ebanghelyo.

Makikita nang buong linaw kay Santa Maria Magdalena sa salaysay na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo ang pananabik na buong linaw na inilarawan ng mga salita sa Unang Pagbasa at Salmong Tugunan. Ang kaniyang kinasabikan nang buong puso ay walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno. Ito ang pumukaw sa kaniya na piliin ang kabanalan araw-araw. Sa pamamagitan nito, ipinahayag ni Santa Maria Magdalena na nananalig at umaaasa siya sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno na kaniyang iniibig nang taos-puso. 

Gaya na lamang Apostol San Pablo sa alternatibong Unang Pagbasa, lubusang naakit at napukaw ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ang puso at loobin ni Santa Maria Magdalena. Dahil sa Panginoong unang nagpakita ng tapat at dalisay na pag-ibig para sa Kaniya sa pamamagitan ng kusang-loob na pagdulot ng biyaya ng tunay na pag-asang tanging sa Kaniya lamang nagmumula, naudyok si Santa Maria Magdalena na mamuhay nang banal sa bawat sandali ng kaniyang buhay sa lupa. 

Ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos ay ang dapat nating panabikan sa bawat sandali ng ating buhay sa lupa. Buong linaw nating ipinapahayag sa pamamagitan ng taos-pusong pananabik sa Diyos sa bawat yugto at sandali ng buhay natin sa lupa ang ating taos-pusong pasiyang mahalin, sambahin, manalig, at umasa sa Kaniya. 

TAOS-PUSONG PAGTANGGAP SA BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

20 Hulyo 2025 

Ika-16 na Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Genesis 18, 1-10a/Salmo 14/Colosas 1, 24-28/Lucas 10, 38-42 

Larawan: Giovanni Bernardino Azzolini (1572–1645), Christ in the House of Mary and Martha (c. 17th century). Sotheby's. Public Domain.

Ang mga Pagbasa para sa Linggong ito ay nakasentro sa taos-pusong pagtanggap sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Bilang tugon sa pasiya ng Diyos na kusang-loob na ipagkaloob sa ating lahat ang tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula, nararapat lamang na tanggapin natin Siya nang taos-puso. Sa pamamagitan ng taos-pusong pagtanggap sa Kaniya, ipinapahayag nating tunay nga tayong nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso. Dahil taos-puso nga tayong nananalig at umaaasa sa Diyos, pinahihintulutan natin Siyang maging ating Hari. 

Sa Unang Pagbasa, tatlong mahiwagang lalaki ang tinanggap ni Abraham bilang mga bisita. Bagamat hindi kilala ni Abraham ang tatlong lalaking ito noong una, hindi niya ipinagkait sa tatlong lalaking ito ang isang mainit na pagtanggap. Inasikaso niya ang kaniyang mga bisita. Nabunyag sa huling bahagi ng salaysay na itinampok sa Unang Pagbasa kung sinu-sino ang tatlong mahiwagang lalaking dumalaw sa kaniya. Ang tatlong mahiwagang lalaking dumalaw kina Abraham at Sara ay walang iba kundi ang Diyos at ang dalawa sa Kaniyang mga anghel. 

Nakasentro sa pagtanggap ng Panginoong Diyos sa Kaniyang mga tapat na lingkod ang awit ng papuring itinampok at inilahad sa Salmong Tugunan. Bagamat hangad ng Diyos na tanggapin ang lahat sa Kaniyang Templo, pinahihintulutan lamang Niya ang lahat ng mga naglilingkod sa Kaniya nang may taos-pusong katapatan hanggang sa huli. Ito ay dahil inihahayag nilang taos-puso silang nananalig at umaaasa sa Kaniya sa pamamagitan ng kanilang pasiyang paglingkuran Siya nang buong katapatan sa bawat sandali ng kanilang buhay. 

Isang halimbawa ng mga nagpasiyang tanggapin ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos sa pamamagitan ng kaniyang pasiyang paglingkuran Siya nang buong katapatan hanggang sa huli ay walang iba kundi si Apostol San Pablo. Sa simula ng kaniyang pangaral na itinampok at inilahad sa Ikalawang Pagbasa, buong linaw na inihayag ni Apostol San Pablo na nagtitiis at nagbabata siya ng maraming hirap, sakit, at pag-uusig alang-alang sa Panginoong Diyos. Handa siyang mamatay bilang isang martir dahil naakit siya sa dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoon. 

Dumalaw ang Panginoong Jesus Nazareno sa bahay ng Kaniyang mga minamahal na kaibigang sina Santa Marta, Santa Maria, at San Lazaro ng Betania sa Ebanghelyo. Sa salaysay ng kaganapang ito, inilarawan kung paano Siya tinanggap nina Santa Marta at Santa Maria. Inasikaso ni Santa Marta ang handa para sa mga bisita, lalung-lalo na para sa pangunahing bisita na walang iba kundi ang Panginoong Jesus Nazareno na naghatid ng tunay na pag-asa sa lahat. Ang kapatid niyang si Santa Maria naman ay hindi nawala sa paanan ng Panginoong Jesus Nazareno dahil ipinasiya niyang maging isang tagapakinig. Nais niyang pakinggan at sundin ang Panginoong Jesus Nazareno. 

Laging handang makinig at sumunod sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ang lahat ng mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya. Sa pamamagitan nito, buong linaw nilang ipinapahayag ang taos-puso nilang pagtanggap sa Kaniya bilang Hari. 

DAHIL SA HABAG AT AWA NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

18 Hulyo 2025 

Biyernes ng Ika-15 Linggo sa Karaniwang Panahon (II) 

Exodo 11, 10-12,14/Salmo 115/Mateo 12, 1-8 

Larawan: Book of Exodus Chapter 13-2 (Bible Illustrations by Sweet Media). Biblical illustrations by Jim Padgett, courtesy of Sweet Publishing, Ft. Worth, TX, and Gospel Light, Ventura, CA. Copyright 1984. Licensed under CC BY-SA 3.0 license.

Ang mga Pagbasa para sa araw na ito ay nakasentro sa dahilan kung bakit ipinasiya ng Diyos na dulutan tayo ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. Lagi tayong dinudulutan ng Diyos ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya sa bawat sandali ng ating buhay sa lupa. Hindi Siya napipilitan gawin ito. Bagkus, ang Kaniyang pasiyang idulot sa atin ang tunay na pag-asang nagmumula sa Kaniya ay bukal sa Kaniyang kalooban. Isa lamang ang dahilan kung bakit lagi Niyang ginagawa ito. Tunay nga Siyang maawain at mahabagin. 

Sa Unang Pagbasa, itinampok ang kasaysayan ng pagdiriwang ng Paskuwa. Dahil sa habag at awa ng Diyos, ipinasiya Niyang idulot sa bayang Israel ang biyaya ng tunay na pag-asang tanging sa Kaniya lamang nagmumula sa pamamagitan ng pagligtas at pagpapalaya sa kanila mula sa pagkaalipin sa ilalim ng Faraon sa bansang Ehipto. Ito ang dahilan kung bakit ang Paskuwa ay isang pagdiriwang ng pag-asa. Ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos ay nagpasiyang palayain ang bayang Israel mula sa pagkaalipin sa Ehipto.

Nagpatotoo tungkol sa habag at awa ng Diyos, ang bukal ng tunay na pag-asa, ang mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan. Sa bawat taludtod ng awit ng papuri na itinampok at inilahad sa Salmong Tugunan, ipinahayag nang buong linaw ng mang-aawit na tampok na tunay ngang mahabagin at maawain ang Diyos. Ito ang dahilan kung bakit ang tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan ay nanalig at umasa sa Diyos nang taos-puso. Bilang tugon sa pasiya ng Diyos na ipagkaloob ang dakilang biyaya ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya, ang mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan ay nagpasiyang manalig at umasa sa Diyos.

Ipinakita ng Panginoong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo ang Kaniyang habag at awa sa mga apostol. Bilang tunay na Diyos, ang mga apostol ay Kaniyang pinahintulutang mangitil ng uhay at kainin ang mga butil sa isang triguhan. Ang mga apostol ay hindi pinagkaitan ng Panginoong Jesus Nazareno ng habag at awa. Katunayan, ipinakilala nang buong linaw ng Panginoong Jesus Nazareno ang Kaniyang sarili bilang tunay na Diyos na mahabagin at maawain nang sabihin Niya sa mga Pariseo na nasa ilalim ng kapangyarihan ng Anak ng Tao ang Araw ng Pamamahinga (Mateo 12, 8). 

Tunay ngang mahabagin at maawain ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Ito ang dahilan kung bakit lagi Niyang idinudulot sa ating lahat ang biyayang ito. Bilang tugon, manalig at umasa tayo sa Kaniya nang taos-puso. Ang pasiyang ito ay kailangan rin nating isabuhay sa bawat sandali ng ating buhay. 

ANG TUNAY NA DIYOS NA NAGDUDULOT NG TUNAY NA PAG-ASA

16 Hulyo 2025 

Paggunita sa Mahal na Birheng Maria ng Bundok del Carmen 

Zacarias 2, 14-17/Lucas 1/Mateo 12, 46-50 

Larawan: The Virgin of the Carmelitas (c. 1500). Museo Lázaro Galdiano. Public Domain. 

Ang Bundok del Carmen o ang Bundok ng Carmelo ay isang napakahalagang lugar sa kasaysayan ng pagtubos ng Diyos sa sangkatauhan. Sa bundok na iyon, pinatunayan ng Diyos na walang ibang Diyos kundi Siya lamang. Nagpababa Siya ng apoy mula sa maluwalhati Niyang kaharian sa langit bilang tugon sa panalangin ni Propeta Elias na hinirang at itinalaga Niya bilang Kaniyang tagapagsalita sa Kaniyang bayan. Kahit na si Propeta Elias ay nagmukhang dehado sa paningin ng marami dahil sa dami ng mga propeta ng diyus-diyusang si Baal na kaniyang nakaharap sa nasabing bundok, hindi iniwan o pinabayaan ng Diyos ang Kaniyang lingkod. Bagkus, tinugunan ng Diyos ang taimtim na panalangin ng Kaniyang lingkod na si Propeta Elias. Dahil dito, sa huli, ang Diyos ay kinilala, pinarangalan, at sinamba ng lahat ng mga Israelita na nagtungo sa bundok na iyon bilang tunay na Diyos matapos masaksihan ang Kaniyang tagumpay.

Tiyak na may mga mapapatanong kung ano ang ugnayan ng Mahal na Birheng Maria sa Bundok ng Carmelo. Wala ngang nasusulat sa Bagong Tipan tungkol sa anumang peregrinasyong isinagawa ng Mahal na Birheng Maria patungo sa nasabing bundok. Bakit nga ba nating kinikilala ang Mahal na Birheng Maria bilang Birhen ng bundok na ito gayong walang nakatala sa Banal na Bibiliya, lalung-lalo na sa Bagong Tipan, na si Mariang Birheng Ina ng Diyos ay nagtungo sa nasabing bundok? 

Sa Bundok ng Carmelo, nagpababa ng apoy mula sa langit ang Diyos bilang tugon sa taimtim na panalangin ni Propeta Elias sa harap ng mga propeta ng diyus-diyusang si Baal at ng lahat ng mga Israelita na naroon para saksihan ang pagtutuos sa pagitan ng Diyos at ng diyus-diyusang si Baal na ito upang patunayan sa kanila na walang ibang bathala kundi Siya lamang. Pinatunayan Niya sa bundok na ito na Siya lamang ay ang tunay na Diyos. Ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay hinirang at itinalaga upang maging Ina ng Diyos. Mula noong tinanggap ng Mahal na Birheng Maria ang misyong ibinigay sa kaniya ng Diyos bilang Ina ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, wala siyang ibang naging hangarin o layunin kundi ang ipakilala sa lahat ng tao ang Diyos bilang tunay na Diyos. 

Bilang tapat na lingkod ng Diyos na Kaniyang hinirang at itinalaga upang maging Ina ng Nuestro Padre Jesus Nazareno, ang Bugtong na Anak ng Diyos na kusang-loob na dumating sa lupa bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos, ang tanging layunin at hangarin ng Mahal na Inang si Mariang Birhen ay makilala ng lahat ang Diyos bilang tunay na Diyos na nagdudulot ng tunay na pag-asa. Laging inilaan ng Mahal na Inang si Mariang Birhen ang bawat sandali ng kaniyang buhay sa lupa sa pagpapahayag sa lahat na iisa lamang ang tunay na Diyos at iyon ay walang iba kundi ang Panginoon. 

Isinabuhay ng Mahal na Birheng Maria sa bawat sandali ng kaniyang buhay sa lupa hanggang sa sandaling iniakyat ng Diyos ang kaniyang katawan at kaluluwa sa langit ang mga salita sa mga Pagbasa. Sa Unang Pagbasa, inihayag ng Diyos nang buong linaw na makakapiling Niya ang Kaniyang bayan. Darating ang Diyos upang idulot ang tunay na pag-asang nagmumula sa Kaniya sa Kaniyang bayan. Tinupad Niya ito sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang Kaniyang Bugtong na Anak na naging Anak rin ng Mahal na Birheng Maria. Buong linaw na inihayag ng Panginoong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo na binubuo ng mga tapat at taos-pusong nakikinig at sumusunod sa kalooban ng Amang nasa langit ang Kaniyang pamilya. Ang mga tapat at taos-pusong nakikinig at sumusunod sa kalooban ng Amang nasa langit ay hindi nahihiyang ipagmalaki ang kanilang pasiyang manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso. Katunayan, hinihimok nila ang lahat na manalig at umasa sa tunay na Diyos na laging nagdudulot ng tunay na pag-asa Walang sawa nilang sinisikap na mamuhay ayon sa kalooban ng Diyos, gaya ng Mahal na Inang si Mariang Birhen. Lagi rin nilang ipinapahayag sa pamamagitan ng mga salita kanilang binibigkas at pati na rin sa mga ginagawa nila na walang ibang Diyos kundi ang Panginoon, gaya ng ginawa ng Mahal na Birheng Maria sa Salmong Tugunan. 

Walang ibang Diyos maliban sa Panginoon. Ang Panginoon ay ang tunay na Diyos. Ito ang laging ipinahayag ng Mahal na Birheng Maria sa pamamagitan ng kaniyang mga salita at gawa sa bawat sandali ng kaniyang buhay sa lupa. Kung tunay at taos-puso nga tayong nananalig at umaaasa sa Diyos, ito rin ang lagi nating gagawin.

PAGPAPALAGANAP NG TUNAY NA PAG-ASANG MULA SA LANGIT

13 Hulyo 2025 

Ika-15 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Deuteronomio 30, 10-14/Salmo 68 (o kaya: Salmo 18)/Colosas 1, 15-20/Lucas 10, 25-37 

Larawan: Balthasar van Cortbemde (1612–1663), The Good Samaritan tends the wounds of the wounded traveller (c. 1647). Royal Museum of Fine Arts Antwerp. Public Domain. 

Ang mga Pagbasa para sa Linggong ito ay nakatuon sa pagpapalaganap ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos. Bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay na Simbahang itinatag ni Jesus Nazareno, ito ang ating misyon. Kinakailangan nating ibahagi at ipalaganap ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos sa bawat sandali ng ating buhay sa daigdig. Sa pamamagitan ng ating mga salita at gawa, ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos ay ating maipapalaganap. 

Sa Unang Pagbasa, si Moises ay nangaral sa mga Israelita tungkol sa kahalagahan ng pagtupad at pagsunod sa mga utos ng Diyos. Ipinaliwanag ni Moises na ipinapahayag nila sa pamamagitan ng tapat na pagtupad at pagsunod sa mga utos ng Diyos ang kanilang tapat na pag-ibig, pananalig, at pagsamba sa Kaniya. Ang pagsunod sa mga utos ng Diyos ay pagpapahayag na tunay nga silang umiibig, sumasamba, nananalig, at umaaasa sa Kaniya. 

Ipinakilala ni Apostol San Pablo ang Poong Jesus Nazareno bilang larawan ng Diyos, ang bukal ng tunay na pag-asa, sa kaniyang pangaral sa Ikalawang Pagbasa. Dahil sa dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa, ang Diyos ay dumating sa lupa upang ipagkaloob sa atin ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya sa pamamagitan ng Poong Jesus Nazareno. Kaya naman, inanyayahan ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan ang lahat upang manikluhod sa Diyos nang kaniyang bigkasin ang mga salitang ito: "Dumulog tayo sa Diyos upang mabuhay nang lubos" (Salmo 68, 33). Ang lahat ng ito ay dahil sa pag-ibig at kabutihan ng Diyos.

Tampok sa Ebanghelyo ang talinghaga tungkol sa Mabuting Samaritano. Isa lamang ang layunin ng Mahal na Poong Jesus Nazareno nang ipinasiya Niyang isalaysay ang nasabing talinghaga. Nais ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na ituro sa lahat kung gaano kahalaga ang pagsasabuhay ng pasiyang manalig at umasa sa Diyos sa bawat oras at sandali. Hindi ipinagdadamot ng mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Diyos ang lahat ng mga biyayang ipinagkaloob sa kanila. Bagkus, ibinabahagi nila ang mga nasabing biyaya. Sa pamamagitan nito, ang tunay na pag-asang nagmumula sa langit ay kanilang ipinapalaganap at ibinabahagi. Nais ng Diyos na gawin natin ito. 

Buong linaw na nasasaad sa alternatibong Salmong Tugunan: "Ating kabutiha't lugod ay nasa loobin ng Diyos" (Salmo 18, 9a). Ito ang dahilan kung bakit nais ng Diyos na ipalaganap natin ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. Nais Niya tayong gamitin bilang Kaniyang mga instrumento upang lalo Siyang makilala ng lahat ng tao bilang bukal ng tunay na pag-asa. 

Nais ng Diyos na makilala Siya ng lahat bilang bukal ng tunay na pag-asa. Ito ang dahilan kung bakit nais ng Diyos na ipalaganap natin ang tunay na pag-asang tanging sa Kaniya lamang nagmumula. Kung tunay ngang ananalig at umaaasa sa Diyos nang taos-puso ang bawat isa sa atin, ang Diyos ay pahihintulutan nating gamitin tayong lahat bilang Kaniyang mga instrumento. Sa gayon, ang Diyos ay ating naipapakilala bilang bukal ng tunay na pag-asa. 

HINDI PAAASA

11 Hulyo 2025 

Paggunita kay San Benito, abad 

Genesis 46, 1-7. 28-30/Salmo 36/Mateo 10, 16-23 

Larawan: Triumph of faith - christian martyrs in the time of Nero by Eugene Thirion (c. 19th century). Public Domain. 

Nakasentro sa mga salitang binigkas ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan ang taimtim na pagninilay ng Simbahan sa araw na ito. Inihayag ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan: "Nasa D'yos ang kaligtasan ng mga matuwid at banal" (Salmo 36, 39a). Buong linaw na ipinahayag ng mang-aawit sa Salmong Tugunan sa pamamagitan ng mga salitang ito na ililigtas ng Diyos ang lahat ng mga matuwid at banal. Katunayan, ipinaliwanag ng mga taludtod ng awit ng papuri ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan ang dahilan kung bakit ito ay gagawin ng Diyos. Ang lahat ng mga matuwid at banal ay nananalig at umaaasa sa Diyos nang taos-puso. 

Sa Unang Pagbasa, inilahad ang salaysay ng muling pagtatagpo ni Israel na tiyak na mas kilala ng marami sa atin bilang si Jacob at ng isa sa kaniyang mga anak na lubos niyang minahal at kinalugdan na walang iba kundi si Jose na binenta ng kaniyang mga kapatid bilang isang alipin sa Ehipto dahil sa tindi ng kanilang inggit sa kaniya. Hindi biro ang tindi ng hapis ni Jacob nang magkahiwalay sila ni Jose dahil "namatay" siya, ayon sa ibinalita sa kaniya ng kaniyang mga kapatid. Subalit, nang ibalita sa kaniya ng Diyos na nagpakita sa kaniya sa isang panaginip na buhay si Jose, napuspos siya ng tuwa at galak. Winakasan ng Diyos, ang bukal ng tunay na pag-asa, ang panahon ng hapis, dalamhati, at pagluluksa ni Jacob. Hindi Niya pinabayaan sina Jacob at Jose.

Isinentro ng Poong Jesus Nazareno ang Kaniyang pangaral na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo sa katotohanan tungkol sa magiging misyon ng mga apostol. Ang mga apostol ay hinirang at itinalaga ng Mahal na Poong Jesus Nazareno upang sumaksi sa Kaniya sa bawat panig at sulok ng daigdig. Subalit, ang misyong ito ay hindi magiging madali para sa kanila dahil sa mga tukso, pagsubok, at pag-uusig. Layunin ng Poong Jesus Nazareno ay ihanda ang mga apostol para sa mga sandaling yaon. Bagamat walang awa silang uusigin, dapat manalig at umasa pa rin sila sa Diyos. Hinding-hindi pababayaan ng Diyos ang Kaniyang mga lingkod. 

Ang Diyos ay laging maaasahan. Hindi Siya nagpapabaya. Sa Kaniya tayo manalig at umasa sa Kaniya nang taos-puso sa bawat sandali ng ating buhay. Isabuhay natin sa bawat sandali ng ating paglalakbay sa daigdig ang ating pasiyang manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso. 

TAGAPAGPALAGANAP NG TUNAY NA PAG-ASANG NAGMUMULA SA DIYOS

6 Hulyo 2025 

Ika-14 na Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Isaias 66,10-14k/Salmo 65/Galacia 6, 14-18/Lucas 10, 1-12. 17-20 

Larawan: James Tissot (1836–1902), The Exhortation to the Apostles (c. Between 1688 and 1694). Brooklyn Museum. Public Domain. 

Ang Ebanghelyo para sa Linggong ito ay tungkol sa paghirang at pagtalaga ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno sa 72 apostol. Hinirang at itinalaga ng Poong Jesus Nazareno ang 72 apostol na ito upang maging mga misyonero sa bawat panig at sulok ng bayang Israel. Bilang mga misyonero, ang pagdating ng kaharian ng Diyos ay kanilang patotohanan sa lahat. Gaya ni San Juan Bautista na nauna sa Poong Jesus Nazareno upang ihanda ang Kaniyang daraanan, ipapahayag ng 72 apostol sa lahat ng mga Israelita na nalalapit na ang paghahari ng Diyos. Sa pamamagitan nito, ibinabahagi ng 72 apostol sa lahat ng mga Israelita ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos. 

Inilahad ni Propeta Isaias sa Unang Pagbasa ang pangako ng Panginoong Diyos para sa bayang Kaniyang hinirang na walang iba kundi ang Israel. Layunin ng Panginoong Diyos ay biyayaan ng tunay na pag-asa ang Kaniyang bayang hinirang na walang iba kundi ang Israel sa pamamagitan ng pangakong ito. Buong linaw na isinasalungguhit ng pangakong ito ng Panginoong Diyos na hinding-hindi Niya bibiguin kailanman ang lahat ng Kaniyang mga pinangakuan. Pagdating ng panahong Kaniyang itinakda, ang mga pangakong binitiwan katulad na lamang ng pangakong binitiwan Niya sa Unang Pagbasa ay Kaniyang tutuparin. Hindi Siya nakakalimot o nambibigo. Kaya nga, Siya ang bukal ng tunay na pag-asa. Tunay nga Siyang maaasahan.

Sa Ikalawang Pagbasa, isinentro ni Apostol San Pablo sa Krus ni Jesus Nazareno ang kaniyang pangaral. Buong linaw na inihayag ni Apostol San Pablo na ipinagmamapuri at ipinagmamalaki niya nang buong puso ang Krus ni Jesus Nazareno. Ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos ay Kaniyang ipinagkaloob sa lahat ng tao sa daigdig sa pamamagitan ng Krus ni Jesus Nazareno. Dahil sa Kaniyang dakilang pag-ibig, habag, kagandahang-loob, at awa, ipinasiya ng Diyos na ipagkaloob sa lahat ng mga tao sa daigdig ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. 

Katulad ng nasasaad sa Salmong Tugunan: "Sangkalupaang nilalang, galak sa Poo'y isigaw" (Salmo 65, 1). Buong linaw na inihayag ng mang-aawit sa Salmong Tugunan na sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos lamang nagmumula ang galak ng mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya. Sa kabila ng mga hirap, sakit, pagsubok, tukso, at pag-uusig sa buhay dito sa daigdig, puspos pa rin ng galak ang lahat ng mga taos-pusong nanalig at umaaasa sa Diyos. Dahil sa Diyos na tunay ngang makapangyarihan, may pag-asa. Ito ang nagbibigay ng galak at sigasig sa lahat ng mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya. 

Nais ng Diyos na makilala Siya ng lahat ng tao sa daigdig bilang bukal ng tunay na pag-asa. Ito ang dahilan kung bakit tayong lahat ay Kaniyang hinihirang at itinatalaga upang ibahagi sa lahat ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya.  

DAHIL SA KABUTIHAN NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

4 Hulyo 2025 

Biyernes ng Ika-13 Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Genesis 23, 1-4. 19; 24, 1-8. 62-67/Salmo 105/Mateo 9, 9-13

Larawan: Guido Cagnacci, La vocazione di San Matteo (c. Between 1630 and 1635). Museo della Città. Public Domain.

Ang mga Pagbasa para sa araw na ito ay nakasentro sa kabutihan ng Diyos. Dahil sa kabutihan ng Diyos, ang bukal ng tunay na pag-asa, lagi Niya tayong binibiyayaan. Sa pamamagitan nito, lagi tayong hinihimok at hinihikayat ng Diyos na maging Kaniyang mga tapat na lingkod at saksing nananalig at umaaasa sa Kaniya. Habang ang bawat isa sa atin ay patuloy na namumuhay at naglalakbay nang pansamantala sa daigdig, hindi tayo sinusukuan ng Diyos. Lagi Niya tayong binibigyan ng pagkakataong maging banal at kalugud-lugod sa Kaniya. Dahil sa kabutihan ng Diyos, laging may pag-asa. 

Sa Unang Pagbasa, inilahad ang kasaysayan ng pag-iibigan nina Isaac at Rebecca. Isa itong kuwento ng busilak na pag-iibigan. Tapat at dalisay ang pag-ibig nina Isaac at Rebecca. Ipinagkaloob ng Diyos sina Isaac at Rebecca sa isa't isa dahil sa Kaniyang kabutihan. Para kina Isaac at Rebecca, sila'y biyaya ng Diyos para sa isa't isa. Kung hindi dahil sa kabutihan ng Diyos, hindi sila magtatagpo at magiging mag-asawa. Sa Ebanghelyo, si Apostol San Mateo ay tinawag at hinirang ng Poong Jesus Nazareno upang sumunod sa Kaniya. Bagamat hindi siya tinanggap ng lipunan dahil isa siyang maniningil ng buwis, tinawag at hinirang pa rin siya ng Poong Jesus Nazareno. Hindi na naging karaniwan ang kaniyang buhay mula sa sandaling yaon. 

Gaya ng buong linaw na inihayag ng mang-aawit sa Salmong Tugunan: "Pasalamat tayo sa D'yos, kabutihan Niya'y lubos" (Salmo 105, 1a). Dahil sa Kaniyang kabutihan, lagi Niya tayong binibiyaan. Sa pamamagitan nito, lagi Siyang nakikiusap sa bawat isa sa atin na pahintulutan natin Siyang baguhin ang ating mga buhay. Nais ng Diyos na maging mga daluyan ng tunay na pag-asang tanging sa Kaniya lamang nagmumula ang bawat isa sa atin. 

Tayong lahat ay muling pinaalalahanan sa araw na ito na mabuti ang bukal ng tunay na pag-asa. Dahil sa kabutihan ng Diyos, lagi Niyang idinudulot sa atin ang tunay na pag-asang tanging sa Kaniya lamang nagmumula sa pamamagitan ng pagbuhos ng Kaniyang biyaya sa atin. Layunin ng Diyos ay baguhin ang ating mga buhay nang sa gayon ay maging mga daluyan ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula ang bawat isa sa atin. 

KAGITINGANG KALOOB NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

29 Hunyo 2025 

Dakilang Kapistahan nina Apostol San Pedro at San Pablo 

[Pagmimisa sa Araw] 

Mga Gawa 12, 1-11/Salmo 33/2 Timoteo 4, 6-8. 17-18/Mateo 16, 13-19 

Larawan: Giovanni Lanfranco (1582–1647), Separazione di san Pietro e di san Paolo (c. 17th century). Louvre Museum. Public Domain. 

Ang Dakilang Kapistahan nina Apostol San Pedro at San Pablo ay nakatuon sa hindi pagpapabaya ng Diyos sa Kaniyang mga hirang na lingkod. Lagi Niyang sinasamahan, kinukupkop, pinapatnubayan, ginagabayan, ipinagsasanggalang at kinakalinga. Hindi Niya sila pinababayaan kailanman. Sa pamamagitan ng Kaniyang pasiyang gawin ito, idinudulot Niya sa Kaniyang mga hirang na lingkod ang tunay na pag-asang tanging sa Kaniya lamang nagmumula. Dahil dito, ang lahat ng Kaniyang mga hinirang upang maging Kaniyang mga lingkod ay hindi natatakot at nasisindak sa lahat ng mga pag-uusig at pagsubok sa buhay. Kahit sarili nilang buhay ang magiging kapalit nito, ang Diyos na Siyang bukal ng tunay na pag-asa ay kanila pa ring paglilingkuran. 

Sa Unang Pagbasa, inilarawan kung paanong iniligtas ng Diyos si Apostol San Pedro mula sa kamatayan sa ilalim ng pamumuno ni Haring Herodes. Isinugo ng Diyos ang isa sa Kaniyang mga anghel sa langit upang palayain at itakas mula sa bilangguan si Apostol San Pedro. Katunayan, nangyari ito nang palihim sa kadiliman ng gabi. Kung hindi dahil sa pasiyang ito ng Diyos, mamamatay si Apostol San Pedro. Nagpatotoo tungkol sa dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa ng bukal ng tunay na pag-asa - ang Diyos - si Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa. Hindi natakot sa lahat ng mga panganib, pagsubok, at pag-uusig sa lupa si Apostol San Pablo dahil sa dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Ang mga salitang binigkas ng mang-aawit sa Salmo ay buong kagitingang pinatotohanan nina Apostol San Pedro at San Pablo. 

Inilarawan sa salaysay na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo kung paanong naging unang Santo Papa ng Simbahan si Apostol San Pedro. Hinirang at itinalaga ng Poong Jesus Nazareno si Apostol San Pedro upang maging unang Santo Papa ng Simbahan, ang pamayanang bubuin ng lahat ng Kaniyang mga lingkod na nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso na itatayo at itatatag Niya mismo para sa kanila. Sa rito ng paghirang kay Apostol San Pedro bilang unang Santo Papa ng Kaniyang Simbahan, buong linaw na ipinangako ng Poong Jesus Nazareno na hindi Niya pababayaan ang Kaniyang Simbahan na pamumunuan at pangangasiwaan ni Apostol San Pedro at ng mga hahalili sa nasabing apostol bilang Kaniyang Bikaryo sa lupa.

Hindi pinababayaan ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ang Kaniyang Simbahan. Bagkus, lagi Niyang sasamahan ang tunay na Simbahang Kaniyang itinatag. Sa pamamagitan nito, lagi Niyang idinudulot sa Simbahang Kaniyang tatag ang biyaya ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. Ang bunga nito ay kagitingan at katapatan sa Kaniya hanggang sa huli.

ANG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA AY KANILANG IPINAKILALA

28 Hunyo 2025 

Dakilang Kapistahan nina Apostol San Pedro at San Pablo 

[Pagmimisa sa Bisperas] 

Mga Gawa 3, 1-10/Salmo 18/Galacia 1, 11-20/Juan 21, 15-19 

Larawan: Panel de san Pedro y san Pablo, de un retablo de la localidad de Gebweiler, Alsacia. Óleo sobre madera, 1460. Museo de l'Oeuvre Notre-Dame de Estrasburgo. Public Domain. 

Nakatuon ang Bisperas ng Dakilang Kapistahan nina Apostol San Pedro at San Pablo sa pagpapalaganap ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos. Bilang mga dakilang apostol at misyonero, ang unang Santo Papa na si Apostol San Pedro at si Apostol San Pablo ay sumaksi sa bukal ng tunay na pag-asa na si Jesus Nazareno sa lahat. Sa kabila ng mga tukso, pagsubok, at pag-uusig na kanilang hinarap, binata, at tiniis hanggang sa sandali ng kanilang kamatayan bilang mga martir, hindi sila tumigil o huminto sa pagpapalaganap ng Mabuting Balita saan man sila tumungo. Bagkus, ipinangaral at ipinalaganap nila ito nang buong kagitingan. Sa pamamagitan nito, ang bukal ng tunay na pag-asa na si Jesus Nazareno ay ipinakilala nila sa lahat. 

Sa Unang Pagbasa, itinampok ang salaysay ng pagpapagaling sa isang lalaking lumpo mula sa sandali ng kaniyang pagsilang sa mundo. Nang gumaling ang lalaking lumpo, buong linaw na inihayag ng unang Santo Papa na si Apostol San Pedro na hindi siya o ang kaniyang kasama sa mga sandaling yaon na si Apostol San Juan ang may gawa ng himalang ito kundi ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno. Buong linaw na ipinahayag ng mang-aawit na tampok sa Salmo na pupurihin ng lahat ang Diyos. Sa Ikalawang Pagbasa, nagpatotoo si Apostol San Pablo tungkol sa kagandahang-loob ng Diyos. Dahil sa kagandahang-loob ng Diyos, hinirang at itinalaga siya upang maging apostol at misyonero ng Simbahan. Kahit na inusig niya ang mga sinaunang Kristiyano, hindi ito naging dahilan para sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno upang huwag hirangin at italaga si Apostol San Pablo bilang isang apostol at misyonero ng Kaniyang Simbahan. Sa Ebanghelyo, ipinaliwanag ng Panginoong Jesus Nazareno sa apostol na hinirang at itinalaga Niya upang maging unang Santo Papa ng Simbahan na walang iba kundi si Apostol San Pedro kung ano ang kaniyang misyon at tungkulin bilang Kaniyang bikaryo sa daigdig na ito. Patuloy itong ginagampanan ng mga Santo Papang sumunod o humalili sa kaniya. 

Buong sigasig at kagitingang ipinalaganap nina Apostol San Pedro at San Pablo ang dakilang biyaya ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos sa langit sa pamamagitan ng pangangaral at pagpapalaganap ng Mabuting Balita. Ipinakilala nila sa lahat ang Poong Jesus Nazareno bilang bukal ng tunay na pag-asa. Ang kanilang taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Diyos ay kanilang ipinahayag sa bawat oras at sandali ng kanilang misyon bilang mga apostol at misyonero ng Panginoon.

DALISAY ANG PUSO NG MGA TUNAY NA UMAAASA SA DIYOS

28 Hunyo 2025 

Paggunita sa Kalinis-Linisang Puso ng Birheng Maria 

Isaias 61, 9-11/1 Samuel 2/Lucas 2, 41-51 

Kalinis-Linisang Puso ng Birheng Maria. Isa lamang ang isinasalungguhit ng mga salitang ito na naglalarawan sa Puso ng Mahal na Birheng Maria. Malinis ang puso ng Mahal na Birheng Maria dahil sa kaniyang pasiyang manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso. Ang pasiyang ito ay lagi niyang isinabuhay sa bawat sandali ng kaniyang buhay sa daigdig. Gaano mang kahirap itong gawin dahil sa mga tukso at pagsubok sa daigdig, ipinasiya pa rin ng Mahal na Birheng Maria na manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso. Bilang patunay ng nasabing pasiya, pinahintulutan niyang mangyari ang mga plano at kalooban ng Diyos. Namuhay siya ayon sa loobin ng Diyos. 

Ang salaysay ng paghahanap sa Batang Panginoong Jesus Nazareno sa Templo ay itinampok at inilahad sa Ebanghelyo. Matapos hanapin sa Templo ang Batang Poong Jesus Nazareno, inilarawan kung ano ang ginawa ng Mahal na Birheng Maria. Kahit hindi niya maintindihan kung bakit nangyari ang lahat ng iyon, iningatan pa rin niya sa kaniyang puso ang lahat ng mga nangyari. Sa pamamagitan nito, pinahintulutan niya na maghari ang Diyos sa kaniyang buhay. Katunayan, maaari itong ituring na isang paghahanda para sa mga kaganapang kaugnay ng dakilang misyon at tungkulin ng Mahal na Poong Jesus Nazareno bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Hindi titigil o hihinto ang Mahal na Birheng Maria sa pagtanggap at pagsunod sa plano at loobin ng Diyos, gaano man kahirap itong gawin. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag na ang Panginoong Diyos ay pupurihin ng lahat ng mga bansa. Ang Panginoong Diyos ay kikilalanin, pararangalan, at sasambahin ng lahat ng mga bansa sa daigdig. Itinuturo ng Mahal na Birheng Maria kung paano mag-alay ng taos-pusong papuri at pagsamba sa Panginoong Diyos. Mamuhay ayon sa mga utos at loobin ng Diyos. Buksan ang mga sarili sa Kaniyang mga utos at loobin. Hayaan nating maghari ang Diyos sa ating buhay. Pahintulutan natin Siyang dalisayin tayo. 

Gaya ng buong linaw na inihayag ni Ana na ina ni Samuel sa kaniyang awit ng papuri na inilahad sa Salmong Tugunan: "Diyos kong Tagapagligtas, pinupuri Kitang wagas" (1 Samuel 2, 1a). Ang mga may malinis, dalisay, at busilak na puso ay mga nananalig at umaaasa sa Diyos nang taos-puso. Sila yaong mga naghahandog ng taos-pusong papuri at pagsamba sa Diyos na Siyang bukal ng tunay na pag-asa. 

Tunay ngang nalulugod ang Diyos sa lahat ng mga nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso. Sila yaong mga nagbibigay ng pahintulot sa Kaniya na dalisayin at linisin ang kanilang mga puso. Pinahihintulutan nilang maging hari ng kanilang buhay ang Diyos. Ito ang itinuturo sa atin ng Mahal na Birheng Maria. 

MAY PUSO ANG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

27 Hunyo 2025 

Dakilang Kapistahan ng Kamahal-Mahalang Puso ni Jesus Nazareno (K) 

Ezekiel 34, 11-16/Salmo 22/Roma 5, 5b-11/Lucas 15, 1-7 

Kapag ang Simbahan ay nasa Taon K, ang mga Pagbasa para sa Dakilang Kapistahan ng Kamahal-Mahalang Puso ni Jesus Nazareno ay nakatuon sa kabutihan, habag, at awa ng Diyos para sa tanan. Dahil sa Kaniyang dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa na isinasagisag ng Kamahal-Mahalang Puso ni Jesus Nazareno, hindi ipinagkait ng Diyos ang Kaniyang kabutihan sa tanan. Hindi Siya nagsasawang ipakita sa tanan ang Kaniyang kabutihan. Lagi Niyang ipinapakita ang Kaniyang kabutihan sa tanan, sa kabila ng mga kasalanang nagawa ng bawat tao sa mundo laban sa Kaniya. 

Sa Tagalog, sinasabi nating may puso ang isang tao kapag gumagawa sila ng mabuti. Ito ang ipinapaalala sa atin ng Simbahan sa araw na ito. May puso rin ang Diyos. Ang Diyos ay tunay ngang mabuti sa lahat ng tao sa lupa. Para sa Diyos, hindi dahilan ang pagiging makasalanan ng lahat ng tao upang ang Kaniyang kabutihan ay ipagkait sa kanila. Hindi Siya mapaghiganti. Bagkus, mabuti, mahabagin, at maawain Siya. 

Buong linaw na ipinahayag ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ni Propeta Isaias ang Kaniyang pasiyang maging pastol ng Kaniyang bayan sa Unang Pagbasa. Dahil sa Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa, ipinasiya Niyang maging tunay na Pastol. Nakatuon sa titulo ng Panginoong Diyos bilang tunay na pastol ang mga salitang binigkas ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan. Sa dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa ng Diyos nakatuon ang pangaral ng dakilang misyonero at apostol na si Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa. Ito ang ugat ng lahat ng mga kahanga-hangang gawa ng Diyos. Ang pagpapahalaga ng Diyos para sa tanan, maging sa pinakamaliit o pinakaaba, ay buong linaw na inilarawan ng Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo. Mahalaga ang lahat sa paningin ng Diyos. 

Dahil sa dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa ng Diyos para sa ating lahat, ipinagkakaloob Niya sa ating lahat ang tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. Ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Diyos ay isang biyaya. Biniyayaan tayo ng Diyos ng tunay na pag-asa. Sa pamamagitan nito, ipinapaalala sa atin ng Panginoong Diyos na mayroon tayong maaasahan sa bawat sandali ng ating pansamantalang paglalakbay sa mundong ito na walang iba kundi Siya. 

Nagmumula lamang sa Diyos ang biyaya ng tunay na pag-asa. Laging ipinagkakaloob sa atin ng Diyos ang nasabing biyaya dahil sa Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa para sa atin. Sa pamamagitan nito, nakikiusap sa atin ang Diyos na sa Kaniya tayo manalig at umasa nang taos-puso. 

SA PAMUMUHAY NANG BANAL AT PAYAK, NAHAHAYAG ANG TAOS-PUSONG PASIYANG MANALIG AT UMASA SA DIYOS

26 Hunyo 2025 

Paggunita kay San Josemaria Escriva de Balaguer, pari 

Huwebes ng Ika-12 Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Genesis 16, 1-12. 15-16 (o kaya: 16, 6b-12. 15-16)/Salmo 105/Mateo 7, 21-29 

Larawan: Oficina de Información de la Prelatura del Opus Dei en España, San Josemaría Escrivá, fundador del Opus Dei. 23 September 1966, 16:44:31. Prelatura de la Santa Cruz y Opus Dei (Flickr). CC BY-SA 2.0 (Attribution-ShareAlike 2.0 Generic). 

Mamuhay nang banal at payak. Ito ang layunin ng samahang tinatawag na Opus Dei, ang samahang itinatag ng Santong ginugunita ng Simbahan sa araw na ito na si San Josemaria Escriva de Balaguer. Hindi nababatay sa kalagayan o estado ng bawat isa sa atin sa lipunan ang pamumuhay nang banal. Anuman ang kalagayan o estado sa buhay ng bawat isa sa atin, maaari tayong makapamuhay nang banal at payak. Lagi tayong binibigyan ng pagkakataong mamuhay nang banal at payak. 

Sa Unang Pagbasa, inilahad ang salaysay ng pagsilang ng isa sa mga anak ng ama ng pananampalataya na walang iba kundi si Abraham na si Ismael. Tiyak na magtataka ang ilan sa ugnayan ng salaysay na itinampok at inilahad sa Unang Pagbasa sa Opus Dei o 'di kaya sa mga aral na nais isalungguhit ng tagapagtatag ng nasabing samahan na si San Josemaria Escriva. Katunayan, mismong si Sara ang naghikayat sa kaniyang kabiyak ng pusong si Abraham na sipingin ang kanilang aliping si Agar na taga-Ehipto upang matiyak na si Abraham ay magkakaroon nga ng anak. Saka lamang napuno ng inggit at selos si Sara nang magkaanak nga si Agar kay Abraham. Paano nga ba natin maiuugnay ito sa Opus Dei? Kung tutuusin, maaari itong ituring na isang iskandalo. Hindi biro ang iskandalong ito. 

Kahit sino pa tayo, anuman ang ating nakaraan o pinagmulan, maaari pa ring tahakin ng bawat isa sa atin ang landas ng kabanalan. Maaari pa rin nating tahakin sa bawat sandali ng ating payak na pamumuhay sa mundong ito ang landas ng kabanalan. Ang bawat oras at sandali ng pansamantala nating pamumuhay sa mundong ito ay mga pagkakataong ipinagkaloob ng Diyos sa atin upang tahakin ang landas ng kabanalan. Hindi ito para sa mga piling tao lamang. Bagkus, para ito sa ating lahat. 

Ito ang dahilan kung bakit hinikayat ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan ang lahat na laging magpasalamat sa Panginoong Diyos. Dahil sa Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, awa, habag, at kabutihan, tayong lahat ay Kaniyang binibigyan ng pagkakataong mamuhay nang banal at kalugud-lugod sa Kaniyang paningin. Kahit sa mga sandaling hindi natin akalain, ang bawat isa sa atin ay binibigyan ng Panginoong Diyos ng pagkakataon upang maging banal at kalugud-lugod sa Kaniyang paningin. Hindi hadlang ang estado, kalagayan, at posisyon sa buhay at lipunan. 

Ang Ebanghelyo ay tungkol sa taos-pusong pagtahak sa landas ng kabanalan. Buong linaw na isinalungguhit ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ang tapat at taos-pusong pamumuhay nang banal at kalugud-lugod sa paningin ng Diyos. Hindi sapat ang mga salitang binibigkas ng ating mga labi. Bagkus, kinakailangan natin itong isabuhay sa bawat sandali ng ating pansamantalang paglalakbay sa daigdig. 

Upang maipahayag nating nananalig at umaasa tayo sa Diyos nang taos-puso, dapat nating pagsikapang hanapin ang kabanalan sa pang-araw-araw na pamumuhay. Ang kabanalan ay mahahanap natin sa kapayakan ng buhay. Hindi lamang mahahanap sa mga 'di pangkaraniwang bahagi at sandali ng buhay. Bagkus, mahahanap rin natin ang kabanalan sa mga payak at karaniwang sandali ng buhay. 

Wala tayong dahilan upang ang landas ng kabanalan ay hindi tahakin. Kung tunay at taos-puso nga tayong nananalig at umaaasa sa Diyos, ang Kaniyang mga utos at loobin ay lagi nating isasabuhay sa bawat sandali ng ating buhay sa daigdig. Huwag nating gawing dahilan ang ating kalagayan, posisyon, at estado sa buhay upang hindi mamuhay nang banal at kalugud-lugod sa paningin ng Diyos. Bilang mga Kristiyano, dapat mamuhay tayo nang banal at payak. 

ANG KABUTIHAN NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

24 Hunyo 2025 

Dakilang Kapistahan ng Pagsilang ni San Juan Bautista 

[Pagmimisa sa Araw]

Isaias 49, 1-6/Salmo 138/Mga Gawa 13, 22-26/Lucas 1, 57-66. 80 

Larawan: Antonio Palomino (1655–1726), San Juan Bautista, niño (c. 18th century). Museo del Prado. Current location: Museo de Zaragoza. Public Domain. 

Ang taunang pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ng Pagsilang ni San Juan Bautista na idinadaos taun-taon pagsapit ng ika-24 ng Hunyo ay nakatuon sa kabutihan ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoong Diyos. Ipinasiya ng Diyos na ibigay si San Juan Bautista na Kaniyang hinirang at itinalaga upang maging tagapaghanda ng daraanan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno sa magkabiyak ng pusong sina Zacarias at Elisabet upang maging kanilang anak. Sa kabila ng katandaan ng magkabiyak ng pusong sina Zacarias at Elisabet noong mga sandaling yaon, ipinasiya pa rin ng Diyos na sa kanila ipagkaloob ang sanggol na si San Juan Bautista bilang kanilang anak. 

Sa Unang Pagbasa, isinentro ni Propeta Isaias ang kaniyang pahayag sa paghirang at pagtalaga ng Panginoong Diyos sa Kaniyang mga lingkod. Ang sambayanang hinirang at itinalaga Niya upang maging Kaniya na walang iba kundi ang Israel ay kabilang rito. Bago pa man isilang ang bawat isa sa daigdig na ito, alam na ng Diyos kung ano ang magiging misyon, tungkulin, gampanin, at papel ng tanan. Ibubunyag at ibibigay Niya ito sa bawat isa sa panahong Kaniyang itinakda. Nakasentro rin sa katotohanang ito ang mga salitang binigkas ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan. May mga plano ang Diyos para sa atin. Sa Ikalawang Pagbasa, nangaral si Apostol San Pablo tungkol sa misyon ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang pinakadakilang biyayang ipinagkaloob ng Diyos sa lahat. Binanggit rin ni Apostol San Pablo ang misyon ng Kaniyang kamag-anak na walang iba kundi si San Juan Bautista na hinirang at itinalaga ng Amang nasa langit upang ihanda ang daraanan ng Kaniyang Bugtong na Anak na ibinigay naman Niya sa tanan bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos. Sa Ebanghelyo, ang salaysay ng pagsilang ni San Juan Bautista na hinirang at itinalaga upang maging tagapagpauna ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos ay itinampok at inilahad. Ang pagiging isang biyaya ng Diyos ni San Juan Bautista ay buong linaw na isinalungguhit. 

Dahil sa dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa ng Diyos, ipinagkaloob ang sanggol na si San Juan Bautista sa mag-asawang sina Zacarias at Elisabet upang maging kanilang anak. Kahit na napakatanda na sila sa mga sandaling yaon, ipinakita pa rin sa kanila ng Diyos ang Kaniyang kabutihan. Sa pamamagitan nito, buong linaw na inihayag ng Diyos na sa Kaniya dapat manalig at umasa ang lahat. 

HINIRANG AT ITINALAGA NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

23 Hunyo 2025 

Dakilang Kapistahan ng Pagsilang ni San Juan Bautista 

[Pagmimisa sa Bisperas] 

Jeremias 1, 4-10/Salmo 70/1 Pedro 1, 8-12/Lucas 1, 5-17 

Larawan: Anthony van Dyck (1599–1641), The Christ Child, Saint John and the Lamb (c. Between 1618 and 1620). Museo del Prado. Public Domain. 

Ang mga Pagbasa para sa Bisperas ng Dakilang Kapistahan ng Pagsilang ni San Juan Bautista ay nakatuon sa paghirang at pagtalaga ng Diyos sa Kaniyang mga tapat na lingkod. Dahil sa dakila Niyang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa, ipinasiya ng Diyos na maipalaganap ng mga lingkod Niyang hinirang at itinalaga ang biyaya ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. Ito ang pangunahing misyon ng mga hinirang at itinalaga ng Diyos upang maging Kaniyang mga lingkod. 

Sa Unang Pagbasa, ibinahagi ng dakilang propetang si Isaias kung paano hinirang at itinalaga siya ng Panginoong Diyos sa kabila ng kaniyang kabataan. Bagamat bata pa lamang si Propeta Isaias, ang Panginoong Diyos ay naglaan ng isang misyon para sa kaniya. Alam na ng Panginoong Diyos bago pa isilang si Propeta Isaias kung ano ang papel at misyong ibibigay Niya kay Isaias. Nakatuon rin sa paksang ito ang mga salita ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Mayroong papel at misyong inilaan ang Diyos para sa atin. Katunayan, bago pa man tayo isilang sa daigdig, alam na ng Diyos kung ano ang misyong ibibigay Niya sa atin. 

Nakatuon rin sa paghirang at pagtalaga ng Diyos sa Kaniyang mga lingkod ang mga salitang binigkas ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan. Buong linaw na ipinahayag ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan ang kaniyang pasiyang manalig at umasa sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos nang taos-puso. Hindi siya pinabayaan at binigo ng Diyos kailanman. Dahil dito, ang taos-pusong pasiya ng mang-aawit sa Salmong Tugunan ay manalig at umasa sa Diyos. 

Buong linaw na inilarawan ng unang Santo Papa ng Simbahan na walang iba kundi si Apostol San Pedro sa kaniyang pangaral na inilahad sa Ikalawang Pagbasa ang dulot ng bukal ng tunay na pag-asa na si Jesus Nazareno sa tunay na Simbahang Kaniyang itinatag. Dahil sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi si Jesus Nazareno, puspos ng galak at pag-asa ang Simbahan. Sa gitna ng mga pagsubok, pag-uusig, at kagipitan sa buhay sa daigdig, ang Simbahan ay puspos pa rin ng galak at pag-asa dahil nananalig at umaaasa siya sa bukal ng tunay na pag-asa na si Jesus Nazareno. 

Inilahad sa Ebanghelyo ang salaysay ng pagpapakita ni Arkanghel San Gabriel sa ama ni San Juan Bautista na si Zacarias sa templo. Nagpakita si Arkanghel San Gabriel kay Zacarias sa templo upang ihatid ang biyaya ng tunay na pag-asang nagmumula sa langit sa pamamagitan ng paghatid ng isang napakagandang balita para sa kanilang dalawa ni Elisabet na kaniyang kabiyak ng puso. Hinirang at itinalaga sila ng Diyos upang maging mga magulang ng tagapagpauna ng Nuestro Padre Jesus Nazareno na walang iba kundi si San Juan Bautista. Sa kabila ng kanilang katandaan, sina Zacarias at Elisabet ay magiging mga magulang. Magkakaroon sila ng anak. Ang tungkulin ng magiging anak nina Zacarias at Elisabet na si San Juan Bautista ay mauna sa Nuestro Padre Jesus Nazareno, ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na kaloob ng Diyos sa tanan, upang ihanda ang Kaniyang daraanan.

Dahil sa dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa ng Diyos para sa tanan, hinirang at itinalaga Niya si San Juan Bautista upang ang daraanan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay kaniyang maihanda. Sa pamamagitan ng taos-pusong pagtupad sa misyong ibinigay sa kaniya ng Diyos, ipinahayag ni San Juan Bautista na sa Diyos lamang nagmumula ang tunay na pag-asa.