TAGAPAGPAKILALA NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

12 Setyembre 2025 

Biyernes ng Ika-23 Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Paggunita sa Kamahal-Mahalang Ngalan ng Mahal na Birhen 

1 Timoteo 1, 1-2. 12-14/Salmo 15/Lucas 6, 39-42 

Larawan: Anonymous, The Virgin Mary at Prayer (c. Between 1700 and 1769). National Trust via Art UK. Public Domain. 

"D'yos ko, aking kapalara'y manahin ang Iyong buhay" (Salmo 15, 5a). Nakasentro sa mga salitang ito ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan ang pagninilay ng Simbahan sa araw na ito. Buong linaw niyang ipinakilala kung sino ang buong puso niyang pinananaligan at inaaasahan. Ang pasiya ng mang-aawit sa Salmong Tugunan ay manalig at umasa sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Sa pamamagitan ng kaniyang mga salita sa Salmong Tugunan, ang lahat ng mga tao ay kaniyang inaanyayahang manalig at umasa rin sa Diyos nang taos-puso. 

Bilang mga bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang itinatag ni Jesus Nazareno, dapat nating ipagmalaki sa lahat na Siya lamang ang taos-puso nating pinananaligan at inaaasahan. Hindi natin ito dapat ikahiya. Dapat natin itong ipagmalaki. Ang Poong Jesus Nazareno ay ating pinananaligan at inaaasahan nang taos-puso sa bawat oras ng ating pansamantalang paglalakbay sa daigdig. Katunayan, kinakailangan rin nating ipakilala sa lahat ang Nuestro Padre Jesus Nazareno upang mahikayat rin natin silang manalig at umasa sa Kaniya nang taos-puso. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag ni Apostol San Pablo na nagpapasalamat siya sa Diyos dahil niloob ng Diyos na makilala Siya ni San Timoteo sa pamamagitan ni Apostol San Pablo na hinirang at itinalaga Niya bilang Kaniyang lingkod, apostol, at misyonero sa lahat ng mga Hentil. Sa Ebanghelyo, ang Panginoong Jesus Nazareno ay nangaral sa mga tao laban sa kapaimbabawan. Hindi Siya naghahanap ng mga mapagpanggap o artista. Hinahanap Niya ang mga nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso. 

Hindi dapat ikahiya o ilihim ang ating pasiyang manalig at umasa sa Mahal na Poong Jesus Nazareno nang taos-puso. Bagkus, dapat natin itong ipagmalaki at ipahayag sa lahat nang buong kagitingan at katapatan. Kailangan rin nating hikayatin ang lahat na manalig at umasa sa Kaniya nang taos-puso. Magagawa natin ito sa bawat oras at sandali ng ating buhay sa mundo sa pamamagitan ng taos-pusong pagsasabuhay ng pasiyang ito. 

HINDI NAKAKALIMOT ANG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

8 Setyembre 2025 

Kapistahan ng Pagsilang ng Mahal na Birheng Maria 

Mikas 5, 1-4a (o kaya: Roma 8, 28-30)/Salmo 12/Mateo 1, 1-16. 18-23 (o kaya: 1, 18-23) 

Larawan: Simon Vouet (1590–1649), Birth of the Virgin (c. 1620). San Francesco a Ripa in Rome, Italy via Web Galley of Art. Public Domain. 

Isang mahalagang pagdiriwang para sa Inang Simbahan ang Kapistahan ng Pagsilang ng Mahal na Birheng Maria dahil sa papel at misyong ibinigay sa kaniya ng Diyos. Sa lahat ng mga kababaihan sa kasaysayan ng daigdig, natatangi ngang lubusan ang Mahal na Birheng Maria dahil sa pagkahirang at pagkatalaga sa kaniya ng Kataas-taasang Diyos bilang ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na pinananabikan sa loob ng mahabang panahon na walang iba kundi ang Panginoong Jesus Nazareno, ang Bugtong na Anak ng Diyos at Ikalawang Persona ng Banal na Santatlo. 

Siyam na buwan matapos iligtas ng Diyos ang Mahal na Birheng Maria mula sa bahid ng kasalanan nang sumapit ang sandaling ng paglilihi sa kaniya sa sinapupunan ng kaniyang inang si Santa Ana, ang babaeng ito na bukod ngang pinagpala ng Diyos sa lahat ng mga babae ay isinilang. Nang isilang ang Mahal na Birheng Maria, pag-asang tunay ang idinulot ng Diyos sa sangkatauhan. Pinatunayan ng Diyos na ang tunay na pag-asa ay nagmumula lamang sa Kaniya sa pamamagitan ng Pagsilang ng Mahal na Birheng Maria, ang babaeng bukod Niyang pinagpala sa lahat ng mga babae.

Dahil sa Pagsilang ng Mahal na Birheng Maria, may pag-asa para sa sangkatauhang nalugmok sa kasalanan. Niloob ng Diyos na mangyari ito. Katunayan, ang pag-asang ito ay nagmula mismo sa Kaniya. Pinatunayan ng Diyos sa pamamagitan nito na hindi Siya nakakalimot kailanman. Ang mga salitang Kaniyang binigkas sa pamamagitan ng propetang Kaniyang hirang na si Mikas ay isang pangako para sa Kaniyang bayan. Ito ay hindi Niya nilimot kailanman. Katunayan, nakasentro ang pangaral ng apostol at misyonero sa mga Hentil na walang iba kundi si Apostol San Pablo sa alternatibong Unang Pagbasa sa walang maliw na katapatan ng Diyos. Sa Ebanghelyo, inilarawan kung paanong tinupad ng Diyos ang pangakong ito. 

Buong linaw na inihayag ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan ang bukod tanging dahilan kung bakit Siya nagagalak. Nagagalak siya nang lubos dahil ang Diyos ay laging tapat sa Kaniyang pangako. Ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos ay hindi nakakalimot kailanman. 

Ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos ay hindi nakakalimot kailanman. Lagi Siyang tapat sa mga pangakong binitiwan. Dahil dito, sa Kaniya tayo dapat manalig at umasa nang taos-puso sa bawat sandali ng ating buhay sa lupa. Sa sandaling isinilang ang babaeng bukod na pinagpala ng Diyos sa lahat ng mga babae na walang iba kundi ang Mahal na Birheng Maria, nahayag ang katapatan ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos na hindi nagmamaliw kailanman. 

ANG MGA NANANALIG AT UMAAASA NANG TAOS-PUSO AY TAOS-PUSONG NAKIKINIG AT SUMUSUNOD

7 Setyembre 2025 

Ika-23 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Karunungan 9, 13-18b/Salmo 89/Filemon 9b-10. 12-17/Lucas 14, 25-33 

Larawan: Jakub Mertens (1609). Polski: Upadek pod krzyżem (c. 1600). Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie. Public Domain.

Inihayag ng Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo na dapat nating limutin ang ating mga sarili at pasanin ang ating mga krus bilang Kaniyang mga tagasunod na buong katapatan at taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya. Kung ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno ay nagpasan ng Kaniyang Banal na Krus na pinagpakuan sa Kaniya sa bundok ng Kalbaryo noong sumapit ang unang Biyernes Santo dahil sa Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa, gayon din naman, dapat nating pasanin ang sarili nating mga krus bilang matibay na patunay ng ating pasiyang manalig at umasa sa Kaniya nang taos-puso. 

Buong linaw na inihayag ng Poong Jesus Nazareno na hindi para sa mga naghahanap ng kaginhawaan at madaling buhay ang taos-pusong pagsunod sa Kaniya. Ang taos-pusong pagsunod sa Poong Jesus Nazareno ay may mga kaakibat na pagsubok. Hindi ito magiging madali para sa atin. Katunayan, hindi naging ligtas mula sa lahat ng mga tukso, pagsubok, at pag-uusig sa buhay sa daigdig ang lahat ng mga banal sa langit. Kahit na ipinasiya nilang isabuhay ang kanilang pasiyang manalig at umasa kay Kristo sa bawat sandali ng kanilang buhay sa daigdig, hindi pa rin sila naging ligtas mula sa mga malulupit na pagsubok, tukso, at pag-uusig sa buhay sa daigdig. 

Ang pagiging isang tapat na tagasunod ng Poong Jesus Nazareno na taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya hanggang sa huli ay hindi sumusunod upang iligtas mula sa mga malulupit na tukso at pagsubok sa buhay sa daigdig ang sarili. Bagkus, ginagawa nila ito dahil taos-puso silang nananalig at umaaasa sa Kaniya. Hindi peke o huwad ang kanilang pasiyang ito sapagkat handa silang ang kanilang pasiyang ito hanggang sa huli, kahit sarili pa nilang buhay ang maging kapalit. 

Sa Unang Pagbasa, inihayag nang buong linaw na hindi matatarok ninuman kung ano ang nasa isip ng Diyos. Ang lohika ng Diyos ay hindi katulad ng lohika ng tao. Buong linaw itong isinalungguhit ng pakiusap ni Apostol San Pablo kay Filemon tungkol sa dati niyang aliping si Onesimo na inilahad sa Ikalawang Pagbasa. Napakahirap ngang tunay para kay Filemon ang ipinagawa sa kaniya ni Apostol San Pablo. Iyon nga lang, bilang tapat na tagasunod ni Kristo na taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya, kailangan itong gawin ni Filemon. 

Kung taos-puso tayong nananalig at umaaasa sa Poong Jesus Nazareno, lagi tayong handang makinig at sumunod sa Kaniya sa bawat sandali ng ating buhay sa daigdig, gaano mang kahirap itong gawin. Sa pamamagitan nito, isinasabuhay natin ang mga salita ng mang-aawit na itinampok sa Salmong Tugunan: "Poon, amin Kang tahanan, noon, ngayon, at kailanman" (Salmo 89, 1). 

BAGONG BUHAY DULOT NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

5 Setyembre 2025 

Biyernes ng Ika-22 Linggo sa Karaniwang Panahon (I) 

Colosas 1, 15-20/Salmo 99/Lucas 5, 33-39 

Larawan: Johann Georg Trautmann (1713–1769), Painting of Jesus appearing before Caiphus, Denial of Peter. German Digital Library. Public Domain. 

Ang pahayag ni Jesus Nazareno na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo ay nahahati sa dalawang bahagi. Sa unang bahagi ng pahayag ni Jesus Nazareno na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo, nagpakilala Siya bilang lalaking ikakasal. Dahil sa Kaniya, may galak ang lahat. Mag-aayuno ang lahat kapag wala na Siya. Buong linaw na nagsalita tungkol sa Misteryo Paskwal si Jesus Nazareno gamit ang malatalinhagang salitang Kaniyang binigkas sa unang bahagi ng Kaniyang pahayag sa Ebanghelyo. Nakasentro naman sa pagbabagong dulot ni Jesus Nazareno sa tanan ang ikalawang bahagi ng pahayag Niya sa mga Pariseo at mga eskriba sa Ebanghelyo. 

Buong linaw na ipinaliwanag ng Poong Jesus Nazareno sa pamamagitan ng Kaniyang pahayag na nahahati sa dalawang bahagi na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo ang dahilan kung bakit Siya naparito sa lupa. Dumating Siya sa lupa bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos nang sumapit ang takdang panahon upang ang lahat ng tao ay baguhin sa pamamagitan ng pagdulot sa kanila ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. 

Sa Unang Pagbasa, buong linaw na inihayag ni Apostol San Pablo na nangyari ang lahat ng bagay sa pamamagitan mismo ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Pati ang pagligtas ng Diyos sa sangkatauhan ay naganap sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Nahayag sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ang dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, biyaya, habag, at awa ng Diyos na nagdudulot ng tunay na pag-asa. 

Kaya naman, inaanyayahan ng mang-aawit sa Salmong Tugunan ang lahat na mag-alay ng taos-pusong papuri, pasasalamat, at pagsamba sa Diyos. Dahil sa Kaniyang dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa, kusang-loob na idinulot sa atin ang biyaya ng tunay na pag-asang tanging sa Kaniya lamang nagmumula. Ang bawat isa sa atin ay Kaniyang binibigyan ng pagkakataong baguhin ang ating mga sarili sa pamamagitan ng Kaniyang pasiyang idulot sa atin ang biyaya ng tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya. 

Nais ng Diyos na baguhin tayo. Ito ang tanging dahilan kung bakit Niya ipinasiyang idulot sa bawat isa sa atin ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya sa pamamagitan ng Mahal na Poong Jesus Nazareno. Kung tunay nga tayong nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso, kusang-loob nating bubuksan ang ating mga loobin at puso sa pagbabagong dulot ng Diyos. 

HINDI MAPAGMATAAS ANG MGA TAOS-PUSONG NANANALIG AT UMAAASA SA DIYOS

31 Agosto 2025 

Ika-22 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Sirak 3, 19-21. 30-31 (gr. 17-18. 20. 28-29)/Salmo 67/Hebreo 12, 18-19. 22-24a/Lucas 14, 1. 7-14 

Larawan: Christ in the Garden of Gethsemane (after Titian) (c. 17th century). Royal Collection. Public Domain.

Ang kahalagahan ng kababaang-loob ay tinalakay sa mga Pagbasa. Nalulugod ngang tunay sa mga may kababaang-loob ang Diyos. Sa pamamagitan ng pagkakaroon ng kababaang-loob, pinatutunayan ng lahat ang kanilang pasiyang manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso. Hindi nila nililimot kung paano sila tinulungan, pinatnubayan, ipinagsanggalang, sinamahan, dinamayan, ginabayan at pinagpala ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Ito ay kanilang ipinapahayag nang buong linaw sa pamamagitan ng kanilang kababaang-loob. 

Sa Unang Pagbasa, inilarawan ang halaga ng kababaang-loob. Pati ang lahat ng mga malapit sa Diyos ay malulugod sa mga may kababaang-loob. Ang kababaang-loob ay isang katangiang lubos na pinahahalagahan ng mga nananalig at umaaasa sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos nang taos-puso. Sa Ikalawang Pagbasa, ang mga Kristiyano ay pinaalalahanan tungkol sa dapat lapitan. Ang dapat lapitan ng lahat ay walang iba kundi ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Magagawa lamang natin ito kung mayroon tayong kababaang-loob dahil ipinahahayag natin sa pamamagitan ng pamumuhay nang may kababaang-loob ang ating taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Diyos. Ito ang aral na buong linaw na isinalungguhit ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo.

Buong linaw na inihayag ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan ang taos-puso niyang manalig at umasa sa Diyos sa pamamagitan ng pamumuhay nang may kababaang-loob. Ang kaniyang kababaang-loob ay buong linaw niyang ipinahayag sa lahat ng mga taludtod ng kaniyang papuring awit na itinampok at inilahad sa Salmo. Sa pamamagitan nito, buong linaw niyang itinuro sa lahat kung ano ang dapat gawin upang maipahayag ang taos-pusong papuri, pasasalamat, at pagsamba sa Diyos. 

Kinalulugdan ng Diyos ang mga may kababaang-loob. Nagmumula sa puso ng mga may kababaang-loob ang taos-pusong papuri, pasasalamat, at pagsamba sa Diyos. Sa pamamagitan ng pamumuhay nang may kababaang-loob, nahahayag ang tapat at taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Diyos. 

TAOS-PUSONG NANALIG AT UMASA SA DIYOS SA GITNA NG PAG-UUSIG

29 Agosto 2025 

Paggunita sa Pagpapakasakit ni San Juan, ang Tagapagbinyag, martir 

Jeremias 1, 17-19/Salmo 70/Marcos 6, 17-29 

Larawan: Gerard Douffet (1594–1660/1661), The Beheading of Saint John the Baptist (c. Between 1614 and 1660). Cambi auction in Milan of 13 December 2019 lot 70. Public Domain. 

Ginugunita ng Inang Simbahan sa araw na ito ang kaganapang itinampok at inilahad sa salaysay sa Ebanghelyo. Tiyak na ilang ulit na nating napakinggan ang salaysay ng kaganapang itinampok at inilahad sa Ebanghelyo. Ang tagapagpauna ng Panginoong Jesus Nazareno na walang iba kundi ang kamag-anak Niyang si San Juan Bautista na nagbinyag sa Kaniya sa Ilog Jordan ay namatay sa kamay ni Herdoes Antipas. Dahil sa pangakong binitiwan niya sa anak na babae ni Herodias na kinakasama niya bagamat asawa siya ng kapatid niyang si Felipe sa isang piging na inihanda para sa kaniyang kaarawan, iniutos ni Herodes Antipas na ipapugot ang ulo ni San Juan Bautista, gaya ng hiniling ng dalaga. 

Alam rin nating lahat kung bakit nabilanggo si San Juan Bautista. Nasasaad nga ito sa unang bahagi ng tampok na salaysay sa Ebanghelyo. Buong tapang na ipinahayag ni San Juan Bautista kina Herodes Antipas at Herodias na isang malaking kasalanan sa paningin ng Diyos ang kanilang pagsasama. Kahit na si Herodias ay asawa ni Felipe na kapatid ni Herodes Antipas, sina Herodes Antipas at Herodias ang magkasama. Sa halip na ibalik sa kaniyang kapatid na si Felipe ang babaeng kaniyang kinakasama na walang iba kundi si Herodias, ipinasiya pa rin ni Herodes Antipas na ipagpatuloy ang relasyong ito na tunay ngang imoral. 

Kahit na kamatayan sa ilalim ng kapangyarihan ni Herodes Antipas ang naging kapalit ng tapat na paglingkod ni San Juan Bautista sa Diyos bilang tagapagpauna ng Poong Jesus Nazareno, nanatili pa ring tapat sa Diyos si San Juan Bautista. Ang matinding pag-uusig at kamatayan sa kamay ni Herodes Antipas ay hindi naging dahilan para sa tagapagpauna ng Poong Jesus Nazareno na si San Juan Bautista upang bawiin ang lahat ng kaniyang mga sinabi. Sa pamamagitan nito, ipinahayag ni San Juan Bautista ang kaniyang pasiyang manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso hanggang sa huli. 

Sa pamamagitan ng kaniyang tapat na pagtupad sa misyong bigay sa kaniya ng Diyos bilang tagapagpauna ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Panginoong Jesus Nazareno, tinularan niya ang halimbawang ipinakita ni Propeta Jeremias sa Unang Pagbasa. Gaya rin ng mang-aawit sa Salmong Tugunan, hindi siya natakot magpatotoo sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. 

NAGING MULAT DAHIL SA BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

28 Agosto 2025 

Paggunita kay San Agustin, obispo at pantas ng Simbahan 

1 Tesalonica 3, 7-13/Salmo 89/Mateo 24, 42-51 

Larawan: Bernardo Strozzi (1581–1644), St Augustine Washing the Feet of Christ (c. 1629). Accademia Ligustica di Belle Arti via Web Gallery of Art. Public Domain. 

"Ako'y inilawan mula sa 'king kadiliman./ Minulat Mo [ang] aking mga mata./ Biglang luminaw tanglaw ko sa tuwina." Hango mula sa awiting "Gandang Sinauna at Sariwa" na batay sa panalangin ni San Augstin ang mga salitang ito. Sa pamamagitan ng mga salitang ito, ibinahagi ni San Agustin kung paano siya nagbalik-loob sa Diyos. Naging mulat si San Agustin sa kagandahan ng dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, biyaya, habag, at awa ng Diyos. Bagamat isa siyang makasalanang matigas ang ulo at puso, ipinasiya pa rin ng Diyos na ipakita pa rin ang Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, biyaya, habag, at awa kay San Agustin. Dahil sa naging pasiya ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoong Diyos na ipamalas kay San Agustin ang Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, biyaya, habag, at awa na tunay ngang dakila, tuluyang tinalikuran ni San Agustin ang makasalanang pamumuhay. Mula noon, sa Diyos nanalig at umasa nang taos-puso si San Agustin. 

Inilaan ng Inang Simbahan ang ika-28 ng Agosto ng bawat taon para sa liturhikal na pagdiriwang ng Paggunita kay San Agustin, obispo at pantas ng Simbahan. Patunay lamang si San Agustin na mayroong pag-asa para sa ating lahat sa bawat sandali ng ating pansamantalang paglalakbay sa daigdig. Hindi tayo sinusukuan ng Diyos. Kaya nga Siya ang bukal ng tunay na pag-asa, hindi ba? Mayroong tunay na pag-asa dahil sa Diyos na nagpasiyang ibahagi ang biyayang ito sa sangkatauhan.

Tinalakay ang tunay na pag-asang dulot ng Diyos sa lahat ng tao sa Unang Pagbasa at sa Salmong Tugunan. Sa Unang Pagbasa, nangaral si Apostol San Pablo tungkol sa kagtiginan at lakas ng loob na idinudulot ng Diyos sa lahat ng mga taong nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso hanggang sa huli. Inilarawan naman ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan ang galak na kusang-loob na ipinagkakaloob ng Diyos sa lahat ng mga nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso. Kahit kailan, hindi ipagkakait ng Diyos ang Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, awa, habag, at biyaya sa kanila. 

Sa Ebanghelyo, nangaral ang Poong Jesus Nazareno tungkol sa Kaniyang ikalawang pagdating. Inilarawan Niya sa pangaral na ito kung sino ang mga tunay na nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso. Ang mga tunay na nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso ay ang mga magpapasiyang tahakin ang landas ng kabanalan bilang paghahanda para sa Kaniyang muling pagdating. Tuluyan nilang tatalikdan ang landas ng kasalanan upang tahakin ang landas ng kabanalan. Pahihintulutan nila ang Diyos na imulat sila sa tunay na kagandahan ng Kaniyang pag-ibig, habag, at awa. 

Gaya ni San Agustin, buksan natin ang ating mga isipan, puso, at loobin sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Hayaan nating imulat Niya tayo sa kagandahan ng Kaniyang dakilang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa. 

HANGAD NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

27 Agosto 2025 

Paggunita kay Santa Monica 

1 Tesalonica 2, 9-13/Salmo 138/Mateo 23, 27-32 

Larawan: Luis Tristán (1586–1624), Saint Monica (c. 1616). Museo del Prado. Public Domain.

Ang Ebanghelyo ay isang bahagi ng mahabang orakulo ng Poong Jesus Nazareno. Sa nasabing orakulo, ang mga Pariseo at mga eskriba na tinitingalaan ng mga tao noong kapanahunang yaon ay tahasan Niyang tinuligsa. Hindi nila mailihim ang tunay nilang pagkatao mula sa Poong Jesus Nazareno. Dahil dito, buong linaw Niyang tinawag na mga mapagpaimbabaw ang mga Pariseo at mga eskriba. Isa lamang palabas at hindi taos-puso ang pamamanata ng mga Pariseo at mga eskriba. Nababatid ito ng Poong Jesus Nazareno. Kaya naman, hindi Siya natakot na tuligsain ang mga Pariseo at mga eskriba na walang ibang hinangad kundi siluin Siya.  

Tiyak na taliwas ang pagtuligsa ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa mga Pariseo at mga eskriba na itinampok at inilahad sa Mabuting Balita sa pagdiriwang ng Inang Simbahan sa araw na ito sa paningin ng nakararami. Ang araw na ito (27 Agosto) ay inilaan para sa pagdiriwang ng Paggunita kay Santa Monica. Marahil ay pamilyar ang kuwento ni Santa Monica para sa marami. Siya ang ina ni San Agustin. Bilang ina ng dakilang santong si San Agustin, walang sawang nanalangin si Santa Monica para sa minamahal niyang anak bago siya nagbalik-loob sa Diyos. Lagi siyang umasa sa awa, habag, at kagandahang-loob ng Diyos. Kaya naman, maitatanong ng marami sa atin kung paano nating maiuugnay ang pasiya ni Santa Monica na manalig at umasa sa Diyos sa mga malalakas na salitang binigkas ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang bukal ng tunay na pag-asa, laban sa mga Pariseo at mga eskriba sa Ebanghelyo. 

Pinatunayan ng Poong Jesus Nazareno sa pamamagitan ng Kaniyang pagtuligsa sa mga Pariseo at mga eskriba na itinampok at inilahad sa salaysay sa Ebanghelyo para sa araw na ito na Siya mismo ay ang tunay na Diyos na tinutukoy ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan. Walang maililihim ang lahat ng tao mula sa Kaniya. Ang laman ng mga puso at loobin ng bawat tao ay Kaniyang nababatid. 

Dahil batid ng Poong Jesus Nazareno ang pagpapaimbabaw ng mga Pariseo at mga eskriba, tahasan Niya silang tinuligsa sa salaysay na tampok sa Ebanghelyo. Subalit, ang tunay na dahilan kung bakit Niya silang tinuligsa nang buong tapang at lakas ay walang iba kundi ang Kaniyang pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa. Nais Niya silang maligtas mula sa kasalanan. Kahit may balak ang mga Pariseo at mga eskriba na patayin ang Poong Jesus Nazareno, nais pa rin Niya silang maligtas. Ayaw Niyang mapahamak ang mga Pariseo at mga eskriba. 

Ipinaliwanag ni Apostol San Pablo nang buong linaw sa kaniyang pangaral na tampok sa Unang Pagbasa kung bakit walang tigil siyang sumasaksi sa Mabuting Balita. Ang mga apostol, katulad ni Apostol San Pablo, ay nagsisilbing mga salamin at daluyan ng pag-ibig, kagandahang-loob, habag, at awa ng Poong Jesus Nazareno. Buong giting nila itong ipinapalaganap sa lahat dahil ito ang hangad ng Poong Jesus Nazareno. 

Walang ibang hangad ang Poong Jesus Nazareno kundi ang ating kaligtasan. Ito ang dahilan kung bakit tayong lahat ay iniligtas Niya sa pamamagitan ng Banal na Krus at Muling Pagkabuhay. Huwag nating sayangin ang dakilang biyayang ito na bigay Niya sa atin nang kusang-loob. 

DARAANAN NG MGA NANANALIG AT UMAAASA NANG TAOS-PUSO

24 Agosto 2025 

Ika-21 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Isaias 66, 18-21/Salmo 116/Hebreo 12, 5-7. 11-13/Lucas 13, 22-30 

Larawan: Francesco Vanni (1564–1610), German: Christus an der Geisselsäule (c. 1596). Kunsthistorisches Museum. Public Domain. 

"Pagsikapan ninyong pumasok sa makipot na pintuan. Sinasabi Ko sa inyo, marami ang magpipilit na pumasok ngunit hindi makapapasok" (Lucas 13, 24). Ito ang tugon ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa nagtanong sa Kaniya tungkol sa bilang ng mga maliligtas sa tampok na salaysay sa Ebanghelyo. Buong linaw Niyang ipinahiwatig na hindi maliligtas ang lahat ng tao sa lupa dahil dito. 

Kahit na inihayag ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na hindi maliligtas ang lahat, buong linaw Niyang isinalungguhit na hindi ito dapat maging problema para sa mga sumusunod, nananalig, at umaaasa sa Kaniya nang buong katapatan. Dapat ituon at ibuhos ng lahat ng mga nananalig at umaaasa sa Poong Jesus Nazareno nang taos-puso ang kanilang lakas at pansin sa kanilang tapat na pagsunod sa Kaniya, gaano mang kahirap itong gawin dahil sa mga tukso, pagsubok, at hirap sa buhay sa lupa. 

Buong linaw na isinalungguhit ng manunulat ng Sulat sa mga Hebreo sa pangaral na tampok sa Ikalawang Pagbasa ang halaga ng tapat na pagsunod sa Mahal na Poong Jesus Nazareno hanggang sa huli. Nakiusap siya sa lahat ng mga Kristiyano na sundin ang Mahal na Poong Jesus Nazareno sa lahat ng oras at sandali, gaano mang kahirap gawin ito dulot ng mga tukso, pagsubok, hirap, at sakit sa buhay dito sa lupa. Ito ang magpapatunay na tapat at taos-puso ang pasiya ng bawat isa na manalig at umasa sa Mahal na Poong Jesus Nazareno. 

Inihayag ng Panginoong Diyos sa pamamagitan ni Propeta Isaias na mahahayag ang Kaniyang kadakilaan sa lahat. Buong linaw namang nagpatotoo ang mang-aawit sa Salmong Tugunan tungkol sa kahanga-hangang kadakilaan ng Panginoong Diyos. Sa pamamagitan ng tapat at taos-pusong pagsunod sa Panginoong Diyos hanggang sa huli bilang patunay ng ating pasiyang manalig at umasa sa Kaniya nang taos-puso sa bawat oras at sandali ng ating buhay sa lupa, ating ipinapahayag na tunay nga Siyang dakila sa lahat. Ang ating pinananaligan at inaaasahan ay ang pinakadakila sa lahat. 

Kung tunay nga tayong nananalig at umaaasa sa Poong Jesus Nazareno nang taos-puso hanggang sa huli, dadaan tayo sa makipot na pintuan. Pakikinggan at susundan natin Siya nang taos-puso hanggang sa huli, gaano mang kahirap itong gawin. 

REYNANG NANANALIG AT UMAAASA NANG TAOS-PUSO

22 Agosto 2025 

Paggunita sa Pagka-Reyna ng Mahal na Birheng Maria 

Isaias 9, 1-6/Salmo 112/Lucas 1, 26-38 

Larawan: Annibale Carracci (1560–1609), The Coronation of the Virgin (c. After 1595). Metropolitan Museum of Art. Public Domain. 

Ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay ating pinararangalan bilang Reyna dahil sa pagkahirang at pagkatalaga sa kaniya ng Diyos upang maging Ina ng tunay na Haring walang hanggan - ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. Bilang Reyna ng walang hanggang Hari na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno na kaniyang Anak, inilalapit niya tayo sa kaniyang Anak. Itinuturo ng Mahal na Inang si Mariang Birhen sa ating lahat kung kanino tayo dapat manalig at umasa nang taos-puso hanggang sa huli - ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. 

Buong linaw na inihayag sa Unang Pagbasa na darating ang ipinangakong Mesiyas at Manunubos bilang pinakadakilang biyayang kaloob ng Diyos sa buong sangkatauhan. Sa pamamagitan Niya, ipagkakaloob ng Diyos sa buong sangkatauhan ang biyaya ng tunay na pag-asang sa Kaniya lamang nagmumula. Ipinakilala naman sa Ebanghelyo kung sino ang babaeng hinirang at itinalaga ng Kataas-taasang Diyos upang maging ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi si Jesus Nazareno, ang Kaniyang Bugtong na Anak. Ang babaeng ipinasiyang hirangin at italaga ng Diyos upang maging ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos ay walang iba kundi ang dalagang anak nina San Joaquin at Santa Ana na si Maria na taga-Nazaret. Tinanggap naman ni Maria nang bukal sa kaniyang kalooban ang misyong ito na bigay ng Diyos. 

Isinabuhay ng Mahal na Inang si Mariang Birhen sa bawat sandali ng kaniyang buhay sa lupa ang mga salitang binigkas ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan. Ang taos-pusong pagtanggap ng Mahal na Inang si Mariang Birhen sa pagkahirang at pagkatalaga sa kaniya ng Diyos bilang ina ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo ay isang malinaw na pahiwatig nito. Kahit mahirap itong gawin sa bawat oras at sandali, ipinasiya ng Mahal na Birheng Maria na idangal ang Ngalan ng Diyos bilang patunay ng kaniyang taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Kaniya. Kahit na nakaluklok na siya sa langit bilang Reyna ni Kristo, ginagawa pa rin ito ni Maria. 

Kanino tayo dapat manalig at umasa? Itinuturo ng Mahal na Inang si Mariang Birhen, ang Reyna ng Langit, kung kanino tayo dapat manalig at umasa. Sa tunay na Hari at bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno tayo dapat manalig at umasa nang taos-puso. 

NANANALIG AT UMAAASA NANG TAOS-PUSO, KAHIT NA HINDI ITO GINAGAWA NG MARAMI

17 Agosto 2025 

Ika-20 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Jeremias 38, 4-6. 8-10/Salmo 39/Hebreo 12, 1-4/Lucas 12, 49-53 

Larawan: Gerard Seghers (1591–1651), The mocking of Christ (c. Between 1610 and 1651). At Cesare Lampronti. Public Domain.

Ang mga Pagbasa para sa Linggong ito ay nakatuon sa katotohanan tungkol sa mga nananalig at umaaasa sa Panginoong Diyos nang taos-puso. Napakahirap manalig at umasa sa Panginoong Diyos nang taos-puso sa bawat oras at sandali ng ating buhay sa lupa. Bukod sa mga pagsubok, tukso, at pag-uusig sa buhay dito sa lupa na hindi mabilang dahil sa dami ng mga ito, iilan lamang sa lipunang ating kinabibilangan ay taos-pusong nananalig at umaaasa sa Panginoon. Hindi lahat ng mga tao sa lipunang kinabibilangan natin ay taos-pusong nananalig at umaaasa sa Panginoon. Kahit na sa panahong kasalukuyan ay igagalang ng lahat ang ating mga paniniwala, nandoon pa rin ang posibilidad na mag-iiba ang kanilang pananaw. Maweweirduhan sila. 

Buong linaw na inihayag ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa Ebanghelyo na hindi tatanggapin ng nakararami sa lipunan ang Kaniyang mga tagasunod. Dahil sa Mahal na Poong Jesus Nazareno, magkakahati-hati ang lipunan. Nakakalungkot ring isiping hindi ligtas ang mga pamilya. Magkakahati-hati ang lahat ng tao dahil sa Prinsipe ng Kapayapaan na kusang-loob na dumating upang idulot sa lahat ang tunay na pag-asang nagmumula lamang sa Kaniya sa pamamagitan ng pagligtas sa sangkatauhan sa pamamagitan ng Kabanal-Banalan Niyang Krus at Muling Pagkabuhay na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno. Gaya ni Propeta Jeremias sa Unang Pagbasa, hindi tatanggapin ng marami sa lipunan ang mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Diyos. 

Sa Ikalawang Pagbasa, ang manunulat ng Sulat sa mga Hebreo ay nakiusap sa mga tagasunod ng Poong Jesus Nazareno, hindi lamang ang mga kapwa niyang Hebreo na nagpasiyang sumunod sa Poong Jesus Nazareno nang taos-puso bilang patunay ng kanilang pasiyang manalig at umasa sa Kaniya nang taos-puso, na huwag magpatalo at magpadala sa pagtakwil ng lipunan sa kanila. Hindi nila dapat atrasan ang taos-pusong pagsunod sa Poong Jesus Nazareno upang ipahayag ang kanilang pasiyang manalig at umasa sa Kaniya nang taos-puso. Bagkus, kailangan nila itong panindigan hanggang sa huli. 

Ipinapahayag ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan ang kaniyang pasiyang manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso. Ang mga salitang ipinahayag niya nang buong linaw ay isang panalanging nagpapahayag ng kaniyang pasiyang manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso. Nananalig siya nang taos-puso sa bukal ng tunay na pag-asa na hindi nagpapabaya kailanman na walang iba kundi ang Diyos. 

Kung tunay nga tayong nananalig at umaaasa sa Diyos nang taos-puso, susundin at paglilingkuran natin Siya nang buong katapatan. Hindi tayo magpapa-impluwensya o magpapadala sa pasiya ng nakararami sa lipunan na huwag gawin ito. Bagkus, ito ay buong puso at kagitingan natin itong paninindigan at gagawin hanggang sa huli. 

ANG DAKILANG MANGGAGAMOT AY ANG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

16 Agosto 2025 

Paggunita kay San Roque, nagpapagaling 

Josue 24, 14-29/Salmo 15/Mateo 19, 13-15 

Larawan: Francesc Ribalta (1565–1628), San Roque (c. Between circa 1600 and circa 1610). Museu de Belles Arts de València. Public Domain.

Inilaan ng Simbahan ang araw na ito upang gunitain si San Roque. Kilala si San Roque bilang Pintakasi laban sa mga salot at peste. Subalit, ang Ebanghelyo ay tungkol sa pagbabas ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa mga bata. Pinagsabihan pa nga Niya ang mga alagad matapos nilang pagbawalan ang mga bata na lumapit sa Kaniya. Ano naman ang ugnayan ng kaganapang ito sa buhay at ministeryo ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa buhay ng Santong itinatampok, pinararangalan, at ginugunita ng tunay na Simbahang itinatag ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa araw na ito? 

Sa tuwing mayroong mga salot at peste, o di kaya naman sa tuwing mayroon tayong mga sakit at karamdaman, isa sa mga Santo sa langit na taos-puso nating nilalapitan at hinihingan ng tulong ay walang iba kundi si San Roque. Bilang isa sa mga Santong nilalapitan at hinihingan natin ng tulong sa tuwing may mga salot at peste o kaya sa tuwing nagkakaroon tayo ng sakit at karamdaman, tayong lahat ay tinutulungan ng dakilang Santong ito na si San Roque sa pamamagitan ng kaniyang mga panalangin. Hindi tayo nananalangin na mag-isa. Kasama natin si San Roque. 

Itinuturo sa atin ni San Roque sa pamamagitan ng kaniyang mga panalangin para sa atin na dumudulog sa kaniya upang hingin ang kaniyang tulong at panalangin kapag mayroong mga salot at peste o di kaya naman mayroon tayong mga karamdaman at sakit na dapat manalig at umasa tayo nang taos-puso sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Ang Diyos ay ang dakilang manggagamot. Hindi Niya tayo pababayaan sa mga sandali ng mga peste, salot, at karamdaman. Darating din ang panahong Kaniyang itinakda upang hilumin ang bawat isa sa atin. 

Ang pangalan ng liturhikal na pagdiriwang para sa araw na ito sa Aklat ng Pagmimisa sa Roma ay "Paggunita kay San Roque, nagpapagaling." Subalit, ang kapangyarihang tinaglay ni San Roque bilang isang tagapagpagaling ay nagmula lamang sa dakilang manggagamot na Siya ring bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Hinirang at itinalaga ng Diyos si San Roque upang ipalaganap ang biyaya ng tunay na pag-asang tanging sa Kaniya lamang nagmumula sa pamamagitan ng pagiging isang instrumento sa pagpapagaling sa mga may mga karamdaman at sakit. 

Nakasentro sa taos-pusong pananalig at pag-asa sa Diyos ang mga Pagbasa. Buong linaw na inihayag ng humalili kay Moises na walang iba kundi si Josue ang kaniyang taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Diyos sa pamamagitan ng paglingkod sa Kaniya bilang Kaniyang tapat na lingkod sa Unang Pagbasa. Ito rin ang ipinahayag ng mga Israelita sa Unang Pagbasa. Sa Salmong Tugunan, ang mang-aawit na tampok ay buong linaw na nagpahayag ng kaniyang taos-pusong pasiyang ipagkatiwala ang lahat ng bagay ng nauukol sa kaniya sa Diyos bilang tanda ng kaniyang taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Diyos na Siyang bukal ng tunay na pag-asa. 

Hindi tayo pababayaan ng dakilang manggagamot. Ito ay dahil Siya rin mismo ay ang bukal ng tunay na pag-asa. Sa Kaniya tayo manalig at umasa nang taos-puso. 

PANAHON NG PAG-ASA

15 Agosto 2025 

Dakilang Kapistahan ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria 

[Pagmimisa sa Araw ng Dakilang Kapistahan] 

Pahayag 11, 19a; 12, 1-6a. 10ab/Salmo 44/1 Corinto 15, 20-27/Lucas 1, 39-56 

Larawan: Charles Le Brun (1619–1690), Assumption of the Virgin (c. 1670s). 

Palace Museum in Wilanów. Public Domain. 

Noong sumapit ang huling sandali ng kaniyang pansamantalang paglalakbay sa lupa, ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay nakatanggap ng isang bukod tanging biyaya mula sa Diyos. Iniakyat ng Diyos ang kaniyang katawan at kaluluwa sa langit. Hindi hinayaan ng Diyos na maagnas ang katawan ng babaeng kusang-loob na tumanggap sa pasiya ng Diyos na hirangin at italaga siya bilang Kaban ng Bagong Tipan. Bagkus, katulad ng Kaniyang ipinasiyang gawin bago isilang ang babaeng ito na bukod Niyang pinagpala sa lahat ng kababaihan, ipinasiya ng Diyos na iligtas ang kaniyang tapat na lingkod, ang Mahal na Inang si Mariang Birhen, mula sa pagkaagnas. 

Inilaan ng Simbahan ang ika-15 ng Agosto para sa taunang pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria. Ang 'di paglimot ng Diyos sa Kaniyang mga lingkod ay buong linaw na isinalungguhit ng kaganapang ito sa buhay ng Mahal na Birheng Maria na pinagninilayan at ipinagdiriwang nang buong ringal at galak ng Simbahan sa Kapistahang ito. Hindi nilimot ng Diyos ang Kaniyang pasiyang iligtas ang Mahal na Birheng Maria mula sa bahid at dungis ng kasalanang mana nang ipaglihi siya sa sinapupunan ni Santa Ana na kaniyang ina. Gayon din ang taos-pusong pagtanggap at pagtalima ng Mahal na Birheng Maria sa Kaniyang plano at loobin. Naalala ng Diyos ang lahat ng ito. Kaya naman, bilang tanda ng Kaniyang hindi paglimot, iniakyat Niya sa langit ang katawan at kaluluwa ng Kaniyang tapat na lingkod na walang iba kundi ang Mahal na Birheng Maria. 

Sa Simbahan ng Quiapo, inilaan ang Araw ng Dakilang Kapistahan ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria para sa maringal na pagdiriwang ng Kapistahan ng Patrona ng nasabing Simbahan na walang iba kundi ang Mahal na Birheng Maria sa ilalim ng kaniyang titulo bilang Nuestra Senora de la Buena Hora (Birhen ng Mabuting Oras). Ang titulong ito ng Mahal na Birheng Maria ay nakatuon sa maringal na Pag-Aakyat sa kaniya sa Langit. Iniakyat ng Diyos ang kaniyang katawan at kaluluwa nang dumating ang takdang oras o panahon - ang huling sandali ng kaniyang buhay dito sa mundo. Nang sumapit ang takdang oras o panahon, iniakyat siya ng Diyos sa langit. Wala ni isa mang bahagi ng kaniyang katawan na nakatakim ng pagkaagnas. 

Buong linaw na isinalungguhit sa mga Pagbasa ang pagiging maaasahan ng Diyos sa lahat ng oras. Sa Unang Pagbasa, inilahad ni Apostol San Juan ang mga nakita niya sa isang pangitain tungkol sa kahanga-hangang tagumpay ng Diyos. Inihayag naman sa Salmong Tugunan ang kaningningan ng isang reyna. Ang Mahal na Birheng Maria ay ang Reyna ng tunay na Haring walang hanggan na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno. Nakasentro ang pangaral ni Apostol San Pablo sa Ikalawang Pagbasa sa kahanga-hangang tagumpay ng Poong Jesus Nazareno at ang biyayang dulot nito na walang iba kundi ang buhay na walang hanggan. Tampok sa Ebanghelyo ang awit ng papuri ng Mahal na Birheng Maria na kilala bilang Magnificat na kaniyang inawit nang dumating siya sa bahay ng kaniyang kamag-anak na si Santa Elisabet. Ang pagiging maaasahan ng Diyos ay buong linaw niyang pinatotohanan sa nasabing awit-papuri. 

Ang takdang panahon upang manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso ay walang iba kundi ang bawat oras at sandali ng ating pansamantalang paglalakbay sa lupa. Sa bawat sandali ng ating pansamantalang paglalakbay dito sa lupa, dapat lagi tayong manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso. 

NAKIKINIG AT SUMUSUNOD SA MGA UTOS AT LOOBIN NG DIYOS ANG MGA TAOS-PUSONG NANANALIG AT UMAAASA SA KANIYA

14 Agosto 2025 

Dakilang Kapistahan ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria 

[Pagmimisa sa Bisperas] 

1 Cronica 15, 3-4. 15-16; 16, 1-2/Salmo 131/1 Corinto 15, 54b-57/Lucas 11, 27-28 

Larawan: The Assumption of Our Lady (c. 1530-40), attributed to Garcia Fernandes (1514-1565). Bens Culturais da Igreja. Public Domain. 

Ipinapaalala ng Simbahan sa atin kung ano ang dapat nating asamin tuwing sasapit ang taunang pagdiriwang ng Dakilang Kapistahan ng Pag-Aakyat sa Langit sa Mahal na Birheng Maria. Ang lagi nating dapat asamin bilang mga Kristiyanong bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang tatag mismo ng Mahal na Poong Jesus Nazareno ay walang iba kundi ang buhay na walang hanggan sa Kaniyang piling sa langit. 

Sa Unang Pagbasa, isinaysay ang pagpasok ng Kabanal ng Tipan sa toldang handa ng dakilang haring si David. Sa Salmong Tugunan, isinalungguhit ang halaga ng Kaban ng Tipan. Ang Kaban ng Tipan ay hindi lamang basta isang sagisag o simbolo. Ang Kaban ng Tipan ay ang pananahanan ng Diyos. Nananahan ang Diyos sa Kaban ng Tipan. Ito ang Kaniyang ipinasiyang gawing trono sa piling ng Kaniyang bayan. Ito ang dahilan kung bakit ang Kaban ng Tipan ay pinahahalagahan ng mga Israelita nang lubos. Sa Ikalawang Pagbasa, isinentro ni Apostol San Pablo ang kaniyang pangaral sa dakilang tagumpay ng Diyos laban sa kamatayan sa pamamagitan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno na Kaniyang Anak. Sa Ebanghelyo, buong linaw na inihayag ng Poong Jesus Nazareno kung paano nating matatamasa ang buhay na walang hanggan sa Kaniyang piling sa langit. Katulad ng Kaban ng Bagong Tipan na walang iba kundi ang Mahal na Birheng Maria, kailangan nating mamuhay ayon sa mga utos at loobin ng Diyos. Kailangan nating pakinggan at sundin ang mga utos at loobin ng Diyos bilang tanda ng ating taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Kaniya. 

Ang katawan at kaluluwa ng Kaban ng Bagong Tipan na walang iba kundi ang Mahal na Inang si Mariang Birhen ay iniakyat sa langit sa wakas ng kaniyang buhay sa lupa. Buong linaw na ipinapaalala sa atin ng Diyos sa pamamagitan ng Kaniyang kahanga-hangang gawang ito na mayroon tayong pag-asang makapasok sa langit. Tandaan, sa pamamagitan ng Kabanal-Banalang Krus at Muling Pagkabuhay ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno na dinala ng Kaban ng Bagong Tipan na walang iba kundi ang Mahal na Birheng Maria, tayong lahat ay nagkaroon ng pag-asang makapiling Siya sa langit. 

Kung nais nating makapiling ang Diyos sa Kaniyang maluwalhating kaharian sa langit, dapat nating isabuhay ang ating taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Kaniya sa pamamagitan ng taos-pusong pakikinig at pagtalima sa Kaniyang kalooban. Palagi itong ginawa ng Kaban ng Bagong Tipan na walang iba kundi ang Mahal na Birheng Maria sa bawat sandali ng kaniyang buhay sa lupa. 

HINIHIRANG AT ITINATALAGA NG DIYOS ANG LAHAT NG MGA NANANALIG AT UMAAASA SA KANIYA

10 Agosto 2025 

Ika-19 na Linggo sa Karaniwang Panahon (K) 

Karunungan 18, 6-9/Salmo 32/Hebreo 11, 1-2. 8-19 "(o kaya: 11, 1-2. 8-12)/Lucas 12, 32-48 (o kaya: 12, 35-40) 

Larawan: Cornelis de Vos (1585–1651), The Sacrifice of Abraham (Between c. 1631 and c. 1635). Städel Museum. Public Domain. 

"Mapalad ang ibinukod na bansang hinirang ng D'yos" (Salmo 32, 12b). Buong linaw na inihayag ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan ang mga salitang ito. Sa pamamagitan ng mga salitang ito, inilarawan ng mang-aawit na tampok sa Salmong Tugunan kung ano ang ginagawa ng Diyos sa lahat ng mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Kaniya. Ang lahat ng mga taos-pusong nananalig at umaaasa sa Diyos ay Kaniyang hinihirang at itinatalaga upang maging Kaniyang mga lingkod. 

Nakatuon sa paghirang at pagtalaga ng Diyos sa lahat ng mga nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso bilang Kaniyang mga lingkod ang mga Pagbasa. Sa Unang Pagbasa, inilarawan nang buong linaw kung paanong iniligtas ng Diyos ang Kaniyang bayan. Ang pagligtas ng Diyos sa Kaniyang bayan ay isa lamang paalala ng Kaniyang taos-pusong pasiyang hirangin at italaga sila upang maging Kaniya. Buong linaw na itinampok ang ama ng pananampalataya na walang iba kundi si Abraham sa pangaral na inilahad sa Ikalawang Pagbasa. Layunin ng manunulat ng Sulat sa mga Hebreo sa pamamagitan ng kaniyang pagtampok ang ama ng pananampalataya na walang iba kundi si Abraham sa kaniyang pangaral na inilahad sa Ikalawang Pagbasa ay ilarawan ang dahilan kung bakit dapat manalig at umasa sa Diyos nang taos-puso ang lahat. Inilahad sa Ebanghelyo ang paalala ng Poong Jesus Nazareno para sa lahat ng mga nananalig at umaaasa sa Kaniya nang taos-puso. Kailangan nilang maging handa sa lahat ng oras. Ang kanilang paghahandaan ay walang iba kundi ang muling pagdating ng Poong Jesus Nazareno. 

Ang mga nananalig at umaaasa sa Diyos nang taos-puso ay Kaniyang hinihirang at itinatalaga upang maging Kaniyang mga lingkod. Sa pamamagitan ng Kaniyang mga tapat na lingkod na tanging Siya mismo ang naghirang at nagtalaga, ang kadakilaan ng pag-ibig, kagandahang-loob, biyaya, habag, at awa Niyang hindi nagmamaliw ay buong linaw na nahahayag. 

ANG MGA NANANALIG AT UMAAASA SA DIYOS NANG TAOS-PUSO AY SUMUSUNOD SA KANIYA NANG TAOS-PUSO

8 Agosto 2025 

Paggunita kay Santo Domingo, pari 

Deuteronomio 4, 32-40/Salmo 76/Mateo 16, 24-28 

Larawan: El Greco (1541–1614), Saint Dominic in Prayer (c. Between 1600 and 1610). Private Collection via Sotheby's. Public Domain. 

Muling tinatalakay sa mga Pagbasa para sa araw na ito ang halaga ng tapat at taos-pusong pagsunod sa kalooban ng Diyos. Lagi itong ginawa ng lahat ng mga banal na tao katulad ng Santong ginugunita ng Simbahan sa araw na ito na si Santo Domingo de Guzman. Ang mga utos at loobin ng Diyos ay lagi nilang pinagsikapang isaisip at isabuhay sa bawat sandali ng kanilang pansamantalang paglalakbay sa mundo. Kaya naman, lagi silang itinatampok at pinararangalan ng Simbahan. Bilang mga bumubuo sa Simbahan, ito rin ang dapat nating gawin sa bawat sandali ng ating paglalakbay sa mundo. Sa pamamagitan ng tapat at taos-pusong pagsunod sa kalooban ng Diyos, ipinapahayag nating nananalig at umaaasa tayo sa Kaniya nang taos-puso. Dahil sa tapat at taos-puso nating pasiyang manalig at umasa sa Diyos, tinatahak natin ang landas ng kabanalan. Ito ang laging hinahanap ng Diyos sa ating mga puso. 

Sa Unang Pagbasa, ipinaalala ni Moises ang mga Israelita na huwag limutin ang mga kahanga-hangang bagay na ginawa ng Diyos para sa kanila. Hindi nila dapat limutin ang mga bagay na ito kailanman, lalung-lalo na't hinirang at itinalaga sila ng Diyos sa lahat ng mga lipi, bayan, at bansa upang maging Kaniya. Ito ang ginawa ng tampok na mang-aawit sa Salmong Tugunan. Lagi niyang ginugunita at pinagnilayan ang mga ginawa ng Diyos na tunay ngang kahanga-hanga upang makatulong ito sa kaniyang palagiang pagsisikap na mamuhay nang banal at kalugud-lugod sa paningin ng Diyos. Buong linaw niyang inihayag sa pamamagitan nito ang kaniyang pasiyang manalig at umasa sa Diyos. Sa Ebanghelyo, ipinaalala ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na hindi madaling sumunod sa mga utos at loobin ng Diyos. Isa lamang ang dahilan nito - may mga sakripisyong kaakibat nito. 

Nais ng Diyos na manalig at umasa tayo sa Kaniya nang taos-puso. Mananalig at aasa ba tayo sa Kaniya nang taos-puso? 

DAPAT NATING PAKINGGAN AT SUNDAN ANG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

6 Agosto 2025 

Kapistahan ng Pagliliwanag sa Bagong Anyo ng Panginoon (K) 

Daniel 7, 9-10. 13-14/Salmo 96/2 Pedro 1, 16-19/Lucas 9, 28b-36 

Larawan: Giovanni Bellini (circa 1430–1516), The Transfiguration (c. 1480). Museo Correr via Federico Zeri Foundation. Public Domain.

Ang Pagbabagong-Anyo ng Poong Jesus Nazareno ay isang napakahalagang sandali sa Kaniyang buhay sa lupa. Sa sandaling ito, ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay nagpakilala sa tatlong alagad na Kaniyang isinama sa banal na bundok na walang iba kundi ang alagad na hinirang at itinalaga bilang unang Santo Papa ng tunay at nag-iisang Simbahang Kaniyang itinatag na si Apostol San Pedro at ang dalawang anak ni Zebedeo na sina Apostol Santo Santiago Mayor at Apostol San Juan. Ipinasilip Niya sa tatlong alagad Niyang ito sa bundok na ito ang kadakilaang Kaniyang makakamit sa pamamagitan ng Kaniyang Muling Pagkabuhay na magaganap sa ikatlong araw.

Layunin ng Panginoong Jesus Nazareno ay palakasin at ipanatag ang mga loobin ng mga alagad, lalung-lalo na ng tatlong alagad na isinama Niya sa banal na bundok na kung saan naganap ang Kaniyang Pagbabagong-Anyo. Isa lamang ang nais iparating ng Poong Jesus Nazareno sa kanila sa pamamagitan ng Kaniyang kahanga-hangang Pagbabagong-Anyo - ang lahat ay hindi magtatapos sa pagkamatay Niya sa Krus sa bundok ng Kalbaryo. Muli Siyang mabubuhay sa ikatlong araw. 

Subalit, bukod sa pagpapakilala ng sarili ng Mahal na Poong Jesus Nazareno, muling nagsalita mula sa langit ang Ama upang ipakilala Siya sa mga alagad nang maganap ang Kaniyang Pagbabagong-Anyo. Una Siyang ipinakilala ng Amang mapagmahal sa langit matapos ang pagbibinyag sa Kaniya sa Ilog Jordan. Matapos binyagan sa Ilog Jordan, ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay ipinakilala ng Amang nasa langit nang buong linaw bilang Kaniyang Bugtong na Anak na lubos Niyang kinalulugdan. Noong magbagong-anyo ang Kaniyang Bugtong na Anak sa bundok, nagsalita muli ang Ama upang ipakilala muli ang Kaniyang Anak. 

Bukod sa muling pagpapakilala sa Mahal na Poong Jesus Nazareno bilang Kaniyang minamahal na Anak na Kaniyang hinirang at itinalaga bilang Mesiyas at Manunubos na ipinangako sa tatlong alagad na naroon sa bundok sa sandaling yaon, mayroong idinagdag na bilin at utos ang makapangyarihang Amang nasa langit para sa lahat ng Kaniyang mga alagad. Nasasaad sa salaysay ng napakahalagang kaganapang ito sa buhay ng Mahal na Poong Jesus Nazareno na itinampok at inilahad sa Ebanghelyo para sa araw na ito na inilaan ng Inang Simbahan upang ang kaganapang ito ay ating ipagdiwang at pagnilayan ang bilin at utos ng Amang nasa langit. Hindi lamang para sa mga alagad ang bilin at utos na ito ng Amang nasa langit kundi para rin ito sa ating lahat na bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang tatag ng Kaniyang Bugtong na Anak. Sabi ng Amang nasa langit: "Pakinggan ninyo Siya!" (Lucas 9, 35). 

Tampok sa Ikalawang Pagbasa ang patotoo ng isa sa tatlong alagad na nakasaksi sa kahanga-hangang Pagbabagong-Anyo ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa banal na bundok na walang iba kundi ang unang Santo Papa ng Simbahan na si Apostol San Pedro. Si Apostol San Pedro ay nagpatotoo tungkol sa kahanga-hangang kadakilaan at kaningningang talgay ng Mahal na Poong Jesus Nazareno sa mga sandaling yaon. Katulad ni Propeta Daniel na nakakita sa isang nabubuhay magpakailanman sa isang pangitain sa Unang Pagbasa, nakita nina Apostol San Pedro, Santo Santiago, at San Juan ang kadakilaan at kaningningan ng tunay na Diyos na nahayag nang buong linaw sa pamamagitan ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na dumating nang sumapit ang takdang panahon na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno, ang Bugtong na Anak ng Diyos.

Ipinapaalala muli sa ating lahat sa araw na ito kung sino ang dapat nating pakinggan at sundin nang taos-puso - ang bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno. Sa pamamagitan ng taos-pusong pakikinig at pagtalima sa bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno, ang Anak ng Diyos at Ikalawang Persona ng Banal na Santatlo na kusang-loob na dumating sa lupa bilang ipinangakong Mesiyas at Manunubos ng sangkatauhan nang sumapit ang takdang panahon, buong linaw nating ipinapahayag at pinatutunayang nananalig at umaaasa tayo sa Kaniya nang taos-puso. 

Gaya nga ng inihayag ng mang-aawit sa Salmong Tugunan: "Panginoo'y maghahari, lakas N'ya'y mananatili" (Salmo 96, 1a at 9a). Ang Nuestro Padre Jesus Nazareno ay dapat nating pakinggan at sundin nang taos-puso. Siya ang bukal ng tunay na pag-asa. Bilang patunay ng ating taos-pusong pasiyang manalig at umasa sa Kaniya na Siyang tunay na Diyos na laging nagdudulot ng tunay na pag-asa nang kusang-loob, pakinggan at sundin natin Siya nang taos-puso. 

Tayong lahat na bumubuo sa tunay at nag-iisang Simbahang itinatag mismo ng ipinangakong Mesiyas at Manunubos na walang iba kundi ang Mahal na Poong Jesus Nazareno ay dapat makinig at sumunod sa Kaniya nang taos-puso sa bawat oras at sandali ng ating buhay. Sa pamamagitan nito, napapatunayan nating nananalig at umaaasa tayo sa Kaniya nang taos-puso. Labis Siyang masisiyahan sa atin kapag ito ang ating magiging taos-pusong pasiya. 

HINDI MADALING MAGING SALAMIN NG BUKAL NG TUNAY NA PAG-ASA

4 Agosto 2025 

Paggunita kay San Juan Maria Vianney, pari 

Mga Bilang 11, 4b-15/Salmo 80/Mateo 14, 13-21 

Larawan: Luca Signorelli (1450–1523), Communion of the Apostles (c. 1512). Diocesan Museum in Cortona via Web Gallery of Art. Public Domain. 

Ang ikaapat na araw ng buwan ng Agosto ng bawat taon (maliban na lamang sa mga taon kung kailan tumapat sa araw ng Linggo ang nasabing petsa) ay inilaan ng Inang Simbahan upang ang pintakasi ng lahat ng mga pari, lalo na ng mga paring itinalaga bilang mga Kura-Paroko, na walang iba kundi ang Paring kilala bilang Cure d Ars (Kura ng Ars) na si San Juan Maria Vianney ay gunitain. Hindi naging madali para kay San Juan Maria Vianney na gampanan ang tungkuling ito. Subalit, sa kabila ng mga hirap, pagsubok, tukso, sakit at pagdurusang kaakibat ng tungkuling ito, ginampanan pa rin ito ni San Juan Maria Vianney nang buong katapatan hanggang sa huli. Hindi naging hadlang at sagabal ang mga hirap, pagsubok, tukso, sakit, at pagdurusa sa buhay sa lupa sa kaniyang pagtupad sa tungkuling ito para sa lalong ikadarakila ng Diyos. 

Bilang isang banal na pari, lalung-lalo na bilang butihing Kura ng sambayanan ng Ars, si San Juan Maria Vianney ay naging salamin ng pag-ibig, kagandahang-loob, biyaya, habag, at awa ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Panginoon. Ang Diyos ay ipinakilala ni San Juan Maria Vianney sa lahat ng mga tao, lalung-lalo na sa lahat ng mga taga-Ars, noong kapanahunang yaon ang Diyos bilang bukal ng tunay na pag-asa sa pamamagitan ng kaniyang walang sawang paglingkod bilang pari. Sa pamamagitan nito, ang Ngalan ng Panginoon ay kaniyang dinakila at niluwalhati. 

Inilarawan sa mga Pagbasa kung gaano kahirap maging salamin ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Diyos. Sa Unang Pagbasa, nanalangin si Moises sa Diyos para sa mga Israelitang nagreklamo nang walang tigil tungkol sa manna. Ang manna na ipinadala ng Diyos mula sa langit araw-araw ay nakakasawa na para sa kanila. Dahil dito, si Moises ay dumalangin sa Diyos nang buong kataimtiman upang humingi ng tulong at gabay mula sa Kaniya dahil hirap na hirap na siya sa mga oras at sandaling yaon. Hindi na alam ni Moises kung ano ang kaniyang gagawin. Sa mga oras na yaon, labis-labis na ang kaniyang kalungkutan, kapaguran, at pagkabalisa. 

Tampok sa salaysay sa Ebanghelyo ang himala ng pagpaparami ng limang tinapay at dalawang isda. Subalit, bago ginawa ng Poong Jesus Nazareno ang himalang ito para sa mga tao, tumungo Siya sa ilang na lugar dahil binalak Niyang mapag-isa matapos Niyang mabalitaan ang pagpatay kay San Juan Bautista. Ang balak ng Panginoon ay ipagluksa si San Juan Bautista. Iyon nga lamang, sinundan Siya ng maraming tao sa lugar na Kaniyang pinuntahan. Kaya, kahit na ipagluluksa Niya si San Juan Bautista, kinailangan Niyang isantabi ang Kaniyang kalungkutan upang maglingkod sa lahat ng mga taong sumunod sa Kaniya sa ilang na lugar na yaon. 

Ipinapaalala sa atin sa araw na ito na hindi madaling maging mga salamin ng bukal ng tunay na pag-asa. Araw-araw itong ginagawa ng mga pari. Kaya naman, lagi natin silang ipagdasal araw-araw. Lagi tayong manalangin para sa lahat ng mga pari upang hindi sila tumigil at magsawa sa pagiging mga tapat na salamin ng bukal ng tunay na pag-asa na walang iba kundi ang Poong Jesus Nazareno.